Προσοχή σε ό,τι λάμπει!

Στα σχόλια που έκαναν οι αναγνώστες των τελευταίων κειμένων περί χρυσού, περιλαμβάνονται και κάτι περίεργες κουβέντες για χρυσό-μαϊμού και για βολφράμιο. Στον ανυποψίαστο αναγνώστη αυτές οι κουβέντες ακούγονται κάπως συνωμοσιολογικές. Εμένα, πάλι, μου θύμισε μια παλιά ιστορία, την οποία βάλθηκα να ξανασκαλίσω. Απαντώντας στα σχόλια, έκανα αυθόρμητα λόγο για ιστορία “δέκα, δεκαπέντε χρόνων”. Τελικά, είναι λίγο νεώτερη αν και οι ρίζες της πάνε πιο πίσω στον χρόνο. Αλλά ας την πάρουμε από την αρχή.

Στις αρχές Οκτωβρίου 2009, στην αγορά χρυσού του Λονδίνου επικρατεί πανικός. Οι αγοραστές επιμένουν να παραλάβουν το χρυσάφι που έχουν προαγοράσει και απορρίπτουν την γενναιόδωρη αντιπαροχή σε χρήμα που τους προσφέρεται. Το πρόβλημα δημιουργείται όταν η London Bullion Market Association δεν κάνει δεκτές τις ράβδους χρυσού τις οποίες έδωσε η Τράπεζα της Αγγλίας στην J.P.Morgan και την Deutsche Bank για να καλύψουν τις παραπανίσιες, σε σχέση με τα πραγματικά τους αποθέματα, ποσότητες που είχαν προπωλήσει. Με απλά λόγια: οι ράβδοι που εμφανίζονται δεν πληρούν τις προδιαγραφές της LBMA!

Το πρωτόγνωρο επεισόδιο κινεί το ενδιαφέρον ενός ειδικού συμβούλου της GATA, του καναδού οικονομολόγου Ρομπ Κίρμπυ, ο οποίος αρχίζει να το ψάχνει περισσότερο και δεν αργεί να βγάλει λαβράκι.

Εκείνη την καυτή πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου, το υποκατάστημα της κεντρικής τράπεζας της Κίνας στο Χονγκ-Κονγκ παραλαμβάνει μια ποσότητα ράβδων χρυσού. Παρ’ ότι η παράδοση συνοδεύεται από πιστοποιητικά GLD (Good London Delivery) του London Bullion Market, οι κινέζοι ζητούν από την LBMA να διενεργήσει ποιοτικό έλεγχο. Το αποτέλεσμα του έλεγχου είναι συγκλονιστικό: οι ράβδοι χρυσού είναι μαϊμού! Παρ’ ότι οι ενδείξεις πάνω στις ράβδους πιστοποιούν ότι προέρχονται από το Φορτ Νοξ (το δεύτερο σε μέγεθος θησαυροφυλάκιο των ΗΠΑ, μετά από εκείνο της Fed), εν τούτοις δεν είναι παρά ράβδοι βολφραμίου επιστρωμένες με χρυσό!

Παρένθεση πρώτη. Γιατί οι πλαστές ράβδοι γίνονται με βολφράμιο και όχι με κάτι ακόμη φτηνότερο; Το 2008, η κεντρική τράπεζα της Αιθιοπίας είχε προσπαθήσει να πουλήσει στην αντίστοιχη τράπεζα της Νότιας Αφρικής επιχρυσωμένες ράβδους ατσαλιού για γνήσιο χρυσάφι. Η μαϊμουδιά αποκαλύφθηκε πανεύκολα: μια ράβδος χρυσού ζυγίζει δυόμισυ φορές περισσότερο από μια ισομεγέθη ράβδο ατσαλιού. Ο χρυσός είναι ένα από τα πιο “πυκνά” μέταλλα και, επομένως, για να πλαστογραφήσεις μια ράβδο χρυσού πρέπει να χρησιμοποιήσεις ένα μέταλλο παρόμοιας πυκνότητας ώστε να μη προδοθείς από το βάρος. Το φτηνότερο μέταλλο με πυκνότητα σχεδόν ίδια με εκείνη του χρυσού είναι το βολφράμιο. Κλείνει η πρώτη παρένθεση.

Με βάση τους κωδικούς αριθμούς των πλαστών ράβδων, σύντομα οι ερευνητές ανακάλυψαν κάτι πολύ ενδιαφέρον. Ως γνωστόν, όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, η περιουσία της ληστεύθηκε από διάφορα αρπακτικά. Ανάμεσα στην λεία βρέθηκαν κάπου ενάμισυ εκατομμύριο ράβδοι βολφραμίου, βάρους τετρακοσίων ουγγιών η καθεμιά. Αυτές οι ράβδοι ταξίδεψαν διά θαλάσσης μέχρι τον Παναμά, απ΄όπου μεταφέρθηκαν αεροπορικώς στην Μένα του Αρκάνσας, μια πόλη γνωστή ως κέντρο παράνομης διακίνησης όπλων και ναρκωτικών. Από την Μένα, μεταφέρθηκαν με φορτηγά σταδιακά (δυο φορτηγά κάθε φορά) σε ειδικό εργοστάσιο της Νότιας Καλιφόρνιας, όπου επιχρυσώθηκαν και σημάνθηκαν όπως ακριβώς σημαίνονταν οι αυθεντικές ράβδοι χρυσού. Οι ράβδοι-μαϊμού κατέληξαν στο Φορτ Νοξ και από εκεί, μέσω της Fed, πλημμύρισαν τον κόσμο.

Παρένθεση δεύτερη. Ίσως να είναι σύμπτωση αλλά την εποχή που συμβαίνουν όλα αυτά, πρόεδρος των ΗΠΑ αναδεικνύεται ο μέχρι τότε κυβερνήτης του Αρκάνσας Μπιλ Κλίντον, ο οποίος τοποθετεί στο υπουργείο οικονομικών τον Λώρενς Σάμμερς, τον οποίο κατηγόρησε η GATA για χειραγώγηση της τιμής του χρυσού. Παρεμπιπτόντως, επί κεφαλής της Fed είναι ο πολύς Άλαν Γκρήνσπαν, ο οποίος παραδέχτηκε ότι οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να χειραγωγήσουν την τιμή του χρυσού. Κλείνει και η δεύτερη παρένθεση.

Πριν ολοκληρώσουμε την σημερινή μας ιστορία, ας προσθέσουμε μερικές πινελιές ακόμη. Στην Νέα Υόρκη εδρεύει η New York Mercantile Exchange (NYMEx), ένας οργανισμός στις αρμοδιότητες του οποίου είναι η τήρηση αρχείου για κάθε ράβδο ή πλάκα χρυσού που μπαίνει στην χώρα ή βγαίνει απ’ αυτήν (προέλευση, χυτήριο, αύξων αριθμός κλπ). Στα τέλη Ιανουαρίου 2004 η εισαγγελία της Νέας Υόρκης διέταξε έρευνα στα αρχεία τής NYMEx, τα αποτελέσματα της οποίας δεν δόθηκαν ποτέ στην δημοσιότητα. Πάντως, λίγο καιρό αργότερα και ενώ η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη, στα ψιλά των εφημερίδων βγαίνει μια περίεργη ειδησούλα:

ΛΟΝΔΙΝΟ, 14 Απριλίου 2004 (Ρώυτερς) – Η NM Rothschild & Sons Ltd, η θυγατρική τής επενδυτικής τράπεζας Rothschild που εδρεύει στο Λονδίνο, δήλωσε ότι θα αποσυρθεί από την εμπορία αγροτικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένου του χρυσού, κατόπιν αποφάσεως για αναθεώρηση των δραστηριοτήτων της.

Η κίνηση αυτή της Rothschild προβλημάτισε πολλούς. Ανάμεσά τους και τον Μπιλ Μέρφυ της GATA, ο οποίος αναρωτήθηκε δημοσίως: “Γιατί οι Ρότσιλντ αφήνουν την αγορά χρυσού τώρα; Νομίζω πως αυτό είναι ύποπτο. Κάτι δεν πάει καλά. Προφανώς, γνωρίζουν ότι κάποιο μεγάλο σκάνδαλο πρόκειται να ξεσπάσει και δεν θέλουν να μπλέξουν”.

Όμορφος κόσμος αλλά προσοχή σε ό,τι λάμπει! Μπορεί να πέσετε σε βολφράμιο.

http://teddygr.blogspot.gr/