21/07/1965-21/07/2013: 48 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ

Τα γεγονότα της 15ης του Ιουλίου 1965, καθώς και εκείνα που τα ακολούθησαν και που καθιερώθηκαν ως «Ιουλιανά» ήταν από τα πιο σημαντικά της περιόδου μετά το 1950 και μέχρι τις παραμονές της δικτατορίας του 1967-1974. Ταυτόχρονα, τα «Ιουλιανά» προσφέρουν επίκαιρα διδάγματα ως προς το ρόλο του λαϊκού παράγοντα εκείνης της περιόδου, από την άποψη του βαθμού συνειδητοποίησης, ο οποίος φαίνεται στις ημέρες μας να ακουμπά τα χαμηλότερα επίπεδά του!

Τότε, σε ένα γενικευμένο κλίμα έντονων πολιτικών αναταραχών (Κόντρα Γ. Παπανδρέου-βασιλιά Κωνσταντίνου, παραίτηση Παπανδρέου, αποστασία βουλευτών της Ένωσης Κέντρου, ακυβερνησία κτλ) ο λαός βρίσκεται κάθε νύχτα στους δρόμους, δίνοντας με δυναμισμό τη δική του μάχη υπέρ της Δημοκρατίας.

Σε εκείνες τις πρώτες διαδηλώσεις και συγκεκριμένα το βράδυ της 21ης Ιουλίου 1965 βρίσκει το θάνατο ο Σωτήρης Πέτρουλας, λυγίζοντας εμπρος στη βία των δυνάμεων ασφαλείας! Εδώ θα πρέπει να θυμίσουμε ότι εκείνη την περίοδο δημιουργείται το κίνημα του “114” (ένα, ένα, τέσσερα), που αναφέρεται στο τελευταίο άρθρο του Συντάγματος “Η τήρησις του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων” και αντιπροσώπευε το αίσθημα του λαού για Δημοκρατία, ενάντια στις παρεμβάσεις του Παλατιού.

Γίνεται βέβαια εύκολα κατανοητός ο παραλληλισμός του τότε με το σήμερα, καθώς το αίσθημα του λαού παραμένει το ίδιο: Απαίτηση για Δημοκρατία και η λαϊκή κατακραυγή ενάντια στις παρεμβάσεις του “παλατιού” της Τρόικα!

Ο Σωτήρης Πέτρουλας (1943 – 1965) ήταν Έλληνας φοιτητής που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια διαδήλωσης το 1965 στην Αθήνα.

Γεννήθηκε στο Οίτυλο της Μάνης και σε νεαρή ηλικία οργανώθηκε στη Νεολαία Ε.Δ.Α. Φοίτησε στην μέση εμπορική σχολή Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. Αποβλήθηκε για έναν χρόνο απο τη σχολή για πολιτικούς λόγους ενώ είχε εκλεγεί μέλος της διοικούσας επιτροπής της Νεολαίας Ε.Δ.Α.

Πρωταγωνίστησε σε όλες τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και αργότερα προσχώρησε στην Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη.

Την 21η Ιουλίου 1965 συμμετείχε σε μεγάλη διαδήλωση φοιτητών στην Αθήνα την οποία κατά τις πρώτες βραδυνές ώρες προσπάθησε η Αστυνομία να διαλύσει κάνοντας χρήση γκλομπς και δακρυγόνων. Στη σύγκρουση αυτή φέρεται να τραυματίστηκαν και να συνελήφθηκαν περίπου 250 διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων και ο Σωτήρης Πέτρουλας, στη διασταύρωση των οδών Σταδίου και Λαδά, γύρω στις 22.00. Η πρώτη καταγραφή του χτυπημένου Πέτρουλα αναφέρεται στις 03:00 το πρωί της 22ας Ιουλίου στο Σταθμό Α’ Βοηθειών του Ε.Σ. στην οδό Γ’ Σεπτεμβρίου όπου και διαπιστώνεται ο θάνατός του. Το επίσημο πόρισμα της ιατροδικαστικής εξέτασης έκανε λόγο για θάνατο που προκλήθηκε από ασφυξία λόγω δακρυγόνου! Η κηδεία του στη συνέχεια πήρε την μορφή διαδήλωσης.

Μεταξύ των διαφόρων αναπάντητων ερωτημάτων περί του θανάτου του ήταν αφενός η αμφισβήτηση της ιδιότητας των ιατρών (αστυνομικοί με στολές ιατρών!) και αφετέρου το κενό χρονικό διάστημα από τη φαινόμενη σύλληψη 22.00 και μεταφορά του με αστυνομική κλούβα, μέχρι τις 03.00 της επόμενης ημέρας, χωρίς επίσης να δημοσιοποιηθεί από πού και ποιοι ενήργησαν την εισαγωγή του στο Σταθμό Α΄ Βοηθειών.

Τη σφραγίδα σε εκείνα τα γεγονότα την έβαλαν τα κυρίαρχα συνθήματα: «114», «Κάτω οι αυλόδουλοι», «Δημοκρατία», «Προδότες», «Μητσοτάκη κάθαρμα», «αποσταCΙΑ», «Κάτω η χούντα» κ.ά. Υπήρχαν, βεβαίως, και συνθήματα, όπως «Εξω οι Αμερικανοί», «Κάτω η μοναρχία», «Πάρ’ τη μάνα σου και μπρος», σαφώς πιο προωθημένα από τα προηγούμενα, που φωνάζονταν κυρίως από δυνάμεις της «Νεολαίας Λαμπράκη»!

Τότε ο Γεώργιος Παπανδρέου καταγγέλοντας δημόσια την κυβέρνηση Νόβα έκανε την ακόλουθη δήλωση:

“Η Κυβέρνηση Νόβα δεν ηρκέσθη να είναι Κυβέρνησις προδοσίας. Έγινε και Κυβέρνησις αίματος. Πρέπει να εξαφανισθή από προσώπου της γης και να λογοδοτήσει δια τα εγκλήματά της.”

Το 1975 το Δ.Σ. του φοιτητικού συλλόγου της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών αποφάσισε να ονομάσει τον σύλλογο φοιτητών “Σωτήρης Πέτρουλας” και να τον ανακηρύξει επίτιμο μέλος του. Ο δε Μίκης Θεοδωράκης έγραψε για τον τραγικό θάνατό του το ομώνυμο τραγούδι. Επίσης ο Δήμος Αθηναίων τιμώντας τον Σ. Πέτρουλα έδωσε τ΄ όνομά του σε δημοτικό αθλητικό κέντρο της Αθήνας που βρίσκεται ΒΔ. της Πανεπιστημιούπολης.

Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΘΥΜΑΤΑΙ…

Η ΕΦΕΕ κάνει συγκέντρωση το βράδυ στα προπύλαια. Χιλιάδες λαού συγκεντρώνονται ιδιαίτερα νέοι της Αριστεράς και του Κέντρου. Ξεκίνησε μια μαχητική διαδήλωση και πορεία προς την Ομόνοια και από εκεί προς το πολιτικό γραφείο του «πρωθυπουργού». Στο ύψος της Χρ. Λαδά, το πρώτο μεγάλο μπλόκο: Οι αστυνομικές δυνάμεις παραταγμένες εμποδίζουν τη διέλευση, εκεί στη γωνία Σταδίου και Χρήστου Λαδά ένας 23χρονος φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής, ο Σωτήρης Πέτρουλας, μαχητικό στέλεχος της Αριστεράς, πέφτει νεκρός από τα δακρυγόνα. Είναι χτυπημένος στο κεφάλι, οι αστυνομικοί θα προσπαθήσουν μετά να πείσουν ότι πέθανε από ασφυξία: Πέφτοντας στην άσφαλτο πνίγηκε από τα αέρια… Οι συγκρούσεις συνεχίζονται ως τα μεσάνυχτα ενώ ο φοιτητής μεταφέρεται στο Σταθμό Α’ Βοηθειών. Είναι νεκρός. Δεκάδες τραυματίες γύρω γύρω, αλλά ο Σωτήρης Πέτρουλας είναι νεκρός, η «κυβέρνηση» βάφτηκε στο αίμα.

Ο Μίκης θυμάται πως του τηλεφώνησαν στο σπίτι. Του είπαν να πάει στο νεκροταφείο γιατί ετοιμάζονταν να τον θάψουν κρυφά! Φτάνοντας στο νεκροταφείο παντού υπήρχαν αστυνομικοί, αρχικά του απαγορεύουν την είσοδο, στη συνέχεια όμως προχωράει και δεν τολμούν να τον αγγίξουν. Είναι βουλευτής. Συνομιλεί με τον εισαγγελέα που βρίσκεται εκεί και του ζητά εξηγήσεις, γιατί επεδίωξαν να θάψουν κρυφά τον φοιτητή Πέτρουλα. Είχαν εντολή από τον υπουργό Τούμπα να μην τον δει κανείς ούτε καν οι δικοί του. Του ζητάει την παραίτησή του γιατί η διαταγή αυτή δεν ήταν μόνο παράνομη, αλλά ανόσια και απάνθρωπη.