Απόρρητα πρακτικά ΔΝΤ για την Ελλάδα: Αποκάλυψη Τώρα

Τα συγκλονιστικά «απόρρητα» και «αυστηρά εμπιστευτικά» πρακτικά του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στις 9 Μαίου 2010, που αποκαλύπτει η Wall Street Journal,  δεν αφορούν μόνο στο παρελθόν. Αφορούν και στο παρόν και στο μέλλον. Και είναι ένα ακόμη  SOS σε μια χώρα που προχωρά ταχύτατα προς την ολοκληρωτική καταστροφή.

Σχέδιο Β

 

 

Καταρχήν αποδεικνύεται ότι το πρόγραμμα που αποφασίσθηκε για την Ελλάδα το 2010 είχε την αντίρρηση και την αντίδραση του ενός τρίτου των μελών του ΔΝΤ – σαράντα και  χωρών, από τη Λατινική Αμερική, την Ασία , τη Μέση Ανατολή και μιας μόνο ευρωπαϊκής χώρας, της Ελβετίας – που διέβλεπαν την πλήρη αποτυχία του και τις αρνητικές του επιπτώσεις για την Ελλάδα. Στηρίχθηκε όμως από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις ΗΠΑ.

Αποδεικνύεται επίσης ότι το πρόγραμμα αυτό – που ουσιαστικά συνεχίζεται ενισχυμένο μέχρι σήμερα – δεν αποτέλεσε σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, αλλά σχέδιο διάσωσης των ευρωπαϊκών τραπεζών. Πρωτοφανές για πρόγραμμα του ΔΝΤ να μη ξεκινάει όχι μόνο με δημοσιονομική σταθερότητα, λιτότητα και διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά και με αναδιάρθρωση ή παραγραφή μέρους του χρέους. «Η αναδιάρθρωση του χρέους είχε προβληματίσει τα μέρη που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις, αλλά είχε αποκλεισθεί από την Ευρωζώνη» κυρίως γιατί οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατείχαν «μεγάλο αριθμό κρατικών ομολόγων χωρών της Ευρωζώνης που θα κατέρρεε η αξία τους, αν οι πιστωτές της Ελλάδας συμμετείχαν στη διάσωσή της». Αυτό ακριβώς αναφέρει η τελευταία Έκθεση του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα, τον Μάιο του 2013.

Κυριολεκτικά θήραμα, θύμα και λεία των ευρωπαϊκών τραπεζών και της Ευρωζώνης αποτέλεσε η ελληνική οικονομία και κοινωνία. Και θα πρέπει να έρθει η στιγμή να λογοδοτήσουν η τότε κυβέρνηση Παπανδρέου, και οι επικεφαλής της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ.

Από τα πρακτικά αυτά του 2010 δεν βγαίνουν μόνο Ερινύες που μας κυνηγούν για συμβάντα του χθες. Ανοίγει και το κουτί της Πανδώρας για το σήμερα και το αύριο.

Όταν το 2010 ο εκπρόσωπος της Αργεντινής έλεγε, πως αν το ΔΝΤ δεν αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους, τότε απλώς «αναβάλλει και επιδεινώνει το αναπόφευκτο», την ελληνική χρεοκοπία, τότε έκανε μια πρόβλεψη. Σήμερα είναι μια πραγματικότητα. Το ίδιο ισχύει για τα λόγια του εκπροσώπου της Βραζιλίας ότι «το πρόγραμμα απλώς είναι διάσωση των δανειστών της Ελλάδας, κυρίως ευρωπαίων». Το ίδιο για τα λόγια του Ελβετού εκπροσώπου ότι «οι προβλέψεις για την ανάπτυξη στην Ελλάδα είναι αφελείς». Το ίδιο ισχύει για αυτό που έλεγε την ίδια εκείνη αποφράδα ημέρα για την Ελλάδα ο εκπρόσωπος της Ινδίας, ότι «σε συνθήκες δημοσιονομικής συρρίκνωσης το δάνειο αποτελεί ένα εμπόδιο μαμούθ για την Ελλάδα». Το ίδιο και για τα λόγια του εκπροσώπου της Κίνας ότι «οι κίνδυνοι από αυτό το πρόγραμμα είναι πολύ μεγάλοι».

Σήμερα δεν πρόκειται για αντιθέσεις στις εκτιμήσεις ανάμεσα στην πλειοψηφία του ΔΝΤ, που επέβαλε στην Ελλάδα το ολέθριο πρόγραμμα, και την εξωευρωπαϊκή μειοψηφία που διαφωνούσε. Σήμερα υπάρχουν τα πειστήρια του εγκλήματος, το κακοποιημένο σώμα της ελληνικής κοινωνίας και το πόρισμα του ιατροδικαστή: μείωση κατά ένα πέμπτο του ΑΕΠ της Ελλάδας, η χειρότερη ύφεση  σε καιρό ειρήνης  παγκοσμίως στα χρονικά του ΔΝΤ, ανεργία προς το 30%, φτώχεια, ναζισμός.

Σήμερα δεν υπάρχει διέξοδος, παρά μόνο να εγκαταλείψουμε τα προγράμματα της τρόικα, έστω κι αργά. Να αποδεσμευθούμε από την πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Να μη δοκιμάσουμε τη συνταγή «κατάργηση μνημονίου μέσα στη Ευρωζώνη» του ΣΥΡΙΖΑ – τη δοκιμάσαμε ήδη με τη ΔΗΜΑΡ και το ποτήρι ήταν πικρό. Να απελευθερωθούμε από Ευρωζώνη και δανειστές και να απελευθερώσουμε επιτέλους τις πολύτιμες δημιουργικές δυνάμεις αυτού του τόπου.

 

Η Ελλάδα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω στο χρόνο, να δώσει μεγαλύτερη σημασία στις προειδοποιήσεις. Βρίσκεται ήδη μέσα στις φλόγες της «Αποκάλυψης Τώρα». Και πρέπει να σωθεί».