«Οδηγούμεθα σε λίγες ημέρες σε εκλογές και είναι οδυνηρό το ερώτημα που προκύπτει. Δηλαδή, πως η χώρα έφθασε ως εδώ που έφθασε, γιατί είμαστε η χειρότερη χώρα από πλευράς οικονομίας της Ευρώπης, γιατί το οικονομικό πλαίσιο που διέπει τη χώρα είναι επιπέδου Μπαγκλαντές, πως συνέβη αυτό το πράγμα, όταν πριν 38 χρόνια, με την επανόρθωση της Δημοκρατίας, η χώρα ήταν μία ισχυροτάτη οικονομική χώρα, παράδειγμα σε όλο τον πλανήτη.
Τι έφταιξε; Οι πολίτες; Η ίδια η γη; Ο ήλιος, ή μήπως οι κυβερνώντες; Αυτοί οι οποίοι έφεραν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση είναι το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία. Αυτοί πήραν μια χώρα ισχυρή, αυτοί κατάντησαν την Ελλάδα όπως είναι σήμερα. Αυτοί κυβέρνησαν με μεγάλες πλειοψηφίες.
Είχαμε συνηθίσει σε “45άρια” εκλογικά ποσοστά. Με τέτοια ποσοστά κυβέρνησαν. Κι όμως έφθασαν σε αυτό το σημείο τη χώρα, σήμερα να ντρέπεται ο άλλος να λέει στο εξωτερικό ότι είναι Έλληνας. Χάσαμε την υπερηφάνειά μας, χάσαμε το επίπεδο της ζωής μας.
Ποια είναι η ζωή του Έλληνα σήμερα; Πρώτον: 1,5 εκατομμύριο πολίτες, να μην έχουν δουλειά, να μην μπορούν να θρέψουν εαυτόν και οικογένεια, οι Έλληνες να μην έχουν πρόσβαση στο φάρμακο. Πείτε μου ποια άλλη χώρα γνωρίζετε στον κόσμο που να μην μπορεί να εξασφαλίσει τα φάρμακα τουλάχιστον στους πολίτες της; Μία χώρα ευρωπαϊκή, η Ελλάδα.
Είναι δυνατόν σήμερα να συζητάμε ότι δεν μπορούμε να δώσουμε φάρμακα στους καρκινοπαθείς γονείς μας; Συμβαίνει αυτό σε καμιά άλλη χώρα; Γιατί συνέβη στην Ελλάδα; Και εντέλει, πότε θα απολογηθούν αυτοί που έφεραν τη χώρα σε αυτό το τρομερό επίπεδο, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία;
Η Νέα Δημοκρατία ζητά με κάθε τρόπο, πιεστικό και εκβιαστικό να ξαναψηφιστεί. Μα η Νέα Δημοκρατία δεν είναι αυτή που οδήγησε τη χώρα σε ένα επίπεδο ούτως ώστε να μην υπάρχει ανατρέψιμη πολιτική; Ο κ. Καραμανλής δεν είναι αυτός ο οποίος παράτησε στη μέση την εντολή του ελληνικού λαού και απέδρασε; Οι Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι αυτοί σήμερα που ζητούν πάλι την ψήφο του ελληνικού λαού;
Τι άλλαξε μέσα σε 2,5 χρόνια και αυτοί οι οποίοι κατέστρεψαν την Ελλάδα, στο βαθμό που συμμετείχαν στην καταστροφή, αυτοί οι οποίοι διπλασίασαν το δημόσιο χρέος μόλις μέσα σε 5,5 χρόνια, σήμερα ζητούν την ψήφο του ελληνικού λαού; Νομίζω ότι είναι ένα ερώτημα, το οποίο κρύβεται σήμερα. Δεν βγαίνει, δεν το ακούω.
Πολύ φοβούμαι ότι πάρα πολλοί μέσα από το πολιτικό σύστημα με την ευρεία του έννοια, είναι στοιχισμένοι σε μία πολιτική εξαιρετικά μη αποδοτική. Το μη χείρον βέλτιστον. Ξεχάσαμε όλοι το πόσο δύσκολο είναι το μνημόνιο, το πόσο αποκρουστικό είναι το μνημόνιο, τις 76 εφαρμογές του μνημονίου.
Επειδή έχω μελετήσει καλά και το πρώτο μνημόνιο και το δεύτερο -το οποίο το ξεχνάμε το μεσοπρόθεσμο- και το τρίτο μνημόνιο, σας λέω παραστατικά ότι το ένα είχε “ένα κιλό βάρος”, το άλλο είχε “δύο κιλά” βάρος και αυτό έχει “εκατό κιλά” βάρος, για να αντιληφθούμε το τι έρχεται και δεν συζητάμε καθόλου γι΄ αυτό.
Δεν συζητάμε αν θα αντέξει η ελληνική οικονομία σε άλλα πρόσθετα υφεσιακά μέτρα. Δεν συζητάμε αν θα αντέξει η κοινωνία και δεν θα διαρραγεί η κοινωνία με την εφαρμογή αυτών των μέτρων, αλλά συζητάμε ότι αν έρθει η άλλη πλευρά, θα λεηλατήσει καταθέσεις και θα είναι χειρότερα. Άρα, οδηγούμε τον κόσμο στην κάλπη, με την αρχή του μη χείρον βέλτιστον. Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά προσβλητικό σε ένα λαό, που έχει δείξει ότι διαθέτει και πολιτικό πολιτισμό και μνήμη.
Και ερωτώ: Θα εφαρμοστούν, ή όχι όλες οι πρόνοιες του μνημονίου στις 18 του μηνός; Είναι δέσμευση, είναι η υπογραφή του κ. Σαμαρά και του κ. Βενιζέλου. Και ερωτώ: Αυτοί οι οποίοι υπέγραψαν πριν από τρεις μήνες την επώδυνη αυτή σύμβαση, πως θα πάνε να ζητήσουν επαναδιαπραγμάτευση; Δεν είναι φυσικός ο λόγος ότι η κα Μέρκελ, η κα Λαγκάρντ, που τους οδήγησαν στην υπογραφή αυτή, να τους πουν ότι τρεις μήνες είναι που το έχετε υπογράψει, γιατί ζητάτε αλλαγή;
Και από την άλλη πλευρά, είναι πολιτική θέση ότι θα υπάρξει μία μονομερής καταγγελία, όσο κι αν αυτό τώρα διασκεδάζεται και διανθίζεται από λεκτικές περικοκλάδες; Είναι πολιτική που θα βγάλει τη χώρα από την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει; Δεν έχουμε μία επιβεβαίωση πάλι των θέσεων του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού;
Και σας ρωτώ ευθέως: Όλοι εσείς είστε έγκυροι δημοσιογράφοι και διεισδυτικοί. Που έχει διαψευστεί ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός; Δεν μιλάγαμε εδώ και πάρα πολύ καιρό, ότι πρέπει να αποφανθούμε εάν θέλουμε να πάμε μόνοι μας και να σπάσουμε τα μούτρα μας, ή να ζητήσουμε τη συνδρομή του Νότου;
Ανάμεσα στην προηγούμενη προεκλογική περίοδο και αυτή ήδη έπεσε η Ισπανία, ήδη είναι “ante portas” η Κύπρος και απειλείται και η Ιταλία. Δεν έχει πρόβλημα η Ελλάδα. Δεν είναι η Ελλάδα το “κακό σπυρί” της Ευρώπης. Είναι η νεοφιλελεύθερη πολιτική των χωρών του Βορρά. Η Γερμανία, η Αυστρία, η Ολλανδία και η Φιλανδία, που προσπαθούν να καθυποτάξουν την οικονομία και ως εκ τούτου και τη βιομηχανία του Νότου.
Προκειμένου να εξασφαλίσει η βιομηχανία της Γερμανίας το ευρύ πεδίο βιομηχανίας, δηλαδή είδη υγιεινής, έπιπλα και τα λοιπά, τα οποία μπορούν εύκολα να παραχθούν στο Νότο, κρατάει το Νότο σε μία καθίζηση ούτως ώστε να μην έχει απέναντί της βιομηχανία η οποία να είναι ανταποδοτική, ή αν θέλετε ανταγωνιστική. Είναι ένα σχέδιο. Ο Νότος λοιπόν πρέπει να αντιδράσει στο σύνολό του.
Ανέβηκα στις Βρυξέλλες όπου συναντήθηκα με μια σειρά παραγόντων, αλλά ιδιαίτερα με Ευρωβουλευτές του Νότου. Όλοι περιμένουν να γίνει αυτό το μέτωπο. Όλοι περιμένουν ποιος θα πάρει την πρωτοβουλία συμπτύξεως αυτού του μετώπου. Η Πορτογαλία δεν αντέχει το πλαίσιο, η Ιρλανδία το ίδιο δεν αντέχει το πλαίσιο, εμείς σαφέστατα που ήμασταν το “πειραματόζωο” στην όλη διαδικασία δεν αντέχουμε αυτό το πλαίσιο. Άρα λοιπόν ο Νότος, μπορεί να αντιτάξει μια άλλη πολιτική, μια πολιτική αναπτυξιακή και όχι μια πολιτική λιτότητας που βάλλει και προσβάλει ευθέως τους λαούς του Νότου.
Για ποιο λόγο λοιπόν δεν έχει γίνει αυτό; Για ποιο λόγο δεν έχει γίνει μια προσπάθεια; Δεν είδα κανέναν να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Ο Νότος περιμένει. Και αυτή είναι η δικιά μας πρόταση. Πρόταση την οποία εμείς την έχουμε συζητήσει με όλες τις χώρες του Νότου. Σε λίγο δεν νομίζω ότι θα υπάρχει χώρα της Μεσογείου, η οποία θα μπορεί να αντέξει σε αυτό το οικονομικό πλαίσιο το οποίο θέλει να επιβάλει η κα Μέρκελ.
Οδηγούμεθα στην καταστροφή της Ε.Ε. Και ο μόνος τρόπος η Ελλάδα να βρεθεί εκτός Ε.Ε., είναι η διάλυση της Ε.Ε. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Είναι ψευτοδιλήμματα, είναι κυνικοί εκβιασμοί, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την επιρροή της λαϊκής συνείδησης. Δεν έχω ακούσει ηγέτη μεγάλης χώρας να λέει ότι υπάρχει βαθμός επικινδυνότητας να φύγει η χώρα από το Ευρώ.
Δεν μας είπε κανείς το κόστος που θα έχει η Κίνα αν φύγει η Ελλάδα από το Ευρώ. Υπολογίζεται ότι μπορεί να αγγίξει περισσότερα από 500 δις δολάρια την Κίνα, όταν τα αποθέματα της είναι σε Ευρώ, εάν το Ευρώ πάθει μια καθίζηση της τάξεως του 30%, θα χάσει τόσα λεφτά η Κίνα από τα αποθεματικά της.
Δεν είναι εύκολο πράγμα. Είναι μια απειλή. Απειλή η οποία δείχνει ότι κάποιοι έχουν στερέψει από επιχειρήματα που θα πείσουν την κοινή γνώμη. Και νομίζω ότι αυτή η χρήση των εκβιαστικών διλημμάτων, θα λειτουργήσει εξαιρετικά καταλυτικά εις βάρος της επόμενης ημέρας.
Δεν ακούω επιχειρήματα ότι «εμείς έχουμε ένα καλύτερο πρόγραμμα, πιο αποδοτικό, πιο θετικό». Απλώς ακούω ότι «ο απέναντι είναι χειρότερος από εμένα». Αυτό είναι μια κατάπτωση της πολιτικής, δεν είναι μια κατάκτηση της πολιτικής. Στις 6 Μαΐου, 7 κόμματα μπήκαν στη Βουλή με εκπληκτικά ποσοστά, τα οποία δεν είχαν ξαναϋπάρξει από την μεταπολίτευση και μετά. Ίσως και από το ’50 και μετά. Και ποια χρήση κάνανε; Δεν μπορέσανε να συνεννοηθούν.
Ο ελληνικός λαός ψηφίζοντας, με τον τρόπο που ψήφισε, πιστεύω με περισσότερη οργή και θυμό από ότι αντέχει η δημοκρατία, έστειλε 7 πολιτικούς αρχηγούς στο Μέγαρο Μαξίμου. Και οι 7 υπήρξαν κατώτεροι των προσδοκιών και των αναγκών της χώρας. Δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν κυβέρνηση.
Και δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν κυβέρνηση, όχι γιατί δεν συμφωνούσαν, αλλά προσέξτε, γιατί φοβόντουσαν πόσα ποσοστά θα χάσουν. Αν μπει και ο διπλανός μου να χάσει κι αυτός, τότε συμμετέχω. Όχι διαφωνώ για το πρόγραμμα, διαφωνώ στο να μη χάσω εγώ ποσοστά.
Αν σκεφτόμουν κι εγώ ακριβώς έτσι, τότε η χώρα θα ήταν σε περιπέτεια από το Νοέμβριο. Σκέφτηκα την πατρίδα, γνωρίζοντας ότι θα τραυματιστεί το κόμμα. Και προτίμησα να στηρίξω την πατρίδα και όχι το κόμμα. Τουναντίον οι 7, όπως συμπεριφέρθησαν, στήριξαν το κόμμα τους και άφησαν την πατρίδα σε μια περιπέτεια δευτέρων και ενδεχομένως πιθανώς και τρίτων εκλογών.
Και ακούω το ψευτοδίλημμα, το οποίο βγαίνει και από τις δυο πλευρές, προεξαρχούσης βεβαίως πάντα της Νέας Δημοκρατίας. “Νέα Δημοκρατία ή Τσίπρας”. Ούτε καν Σαμαράς ή Τσίπρας. Γιατί πολύ φοβούνται ότι και αυτή η σύγκριση είναι μειονεκτική.
Λέω λοιπόν, υποτεθήστω, ότι είναι ο κ. Σαμαράς πρώτος “στο νήμα” και προσπαθεί να κάνει κυβέρνηση. Τα πιθανά σενάρια τα γνωρίζετε. Πρώτος παρτενέρ είναι το ΠΑΣΟΚ και αναζητούνται οι άλλοι. Είτε με την τυπική διαδικασία, είτε με την γνωστή στη Νέα Δημοκρατία, πολιτική της αποστασίας. Αυτή η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να εφαρμόσει αυτά που λέει το Μνημόνιο.
Όταν λοιπόν με το ΣΥΡΙΖΑ στο 3% υπήρχε η αναστάτωση που υπήρχε στην Αθήνα και τα επεισόδια τα οποία τη συνόδευαν αυτή την κατάσταση, τώρα με τον κ. Τσίπρα να βρίσκεται πολύ κοντά στη Νέα Δημοκρατία και σαφώς, από ότι λένε, πάνω από 20%, πιστεύετε ότι θα υπάρξει έστω και μιας ημέρας ηρεμία στην πρωτεύουσα;
Επομένως θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια αφενός μεν από τους όρους του Μνημονίου και την εφαρμογή τους και αφ’ ετέρου, από τη διάθεση την οποία έχει δείξει ο ΣΥΡΙΖΑ, στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, το οποίο θα ήταν και ολέθριο. Οπότε αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι αυτό το σχήμα δεν μπορεί να μακροημερεύσει.
Τι είναι το πιθανότερο να συμβεί στις επόμενες εκλογές; Να έρθει ο κ. Τσίπρας με ποσοστά αυτοδυναμίας, για να κυβερνήσει δυο τετραετίες τουλάχιστον. Αυτό είναι ολέθριο. Αυτό είναι καταστροφικό.
Το άλλο σενάριο είναι να έρθει ο κ. Τσίπρας πρώτος, να προσπαθήσει να κάνει κυβέρνηση με συγγενείς χώρους και με τη στήριξη, ή την ανοχή του κ. Καμμένου, ο οποίος έχει δείξει μια συμπάθεια προς το πρόσωπο του κ. Τσίπρα, την οποία εκφράζει δημόσια και στη Βουλή, να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα το οποίο είναι στο κενό, έωλο, μετέωρο, δεν πείθει κανέναν και εν πάση περιπτώσει, δεν νομίζω ότι μπορεί να αποδώσει.
Νομίζω ότι ο κ. Τσίπρας, ο οποίος έδειξε και δείγματα ότι δεν θέλει να κυβερνήσει από την προηγούμενη φορά που ο κ. Σαμαράς, ενώ τον καθυβρίζει και τον κατηγορεί, του προσέφερε ευκόλως την πρωθυπουργία με ψήφο ανοχής, ή και εμπιστοσύνης, θα αναγκαστεί να κυβερνήσει για 2 μήνες, 3 μήνες, όπου θα φανεί το ατελέσφορο του προγράμματός του.
Και τότε υπάρχει το ενδεχόμενο να υπάρξει μια ευρύτερη εκπροσώπηση της αστικής Δημοκρατίας, για να κυβερνήσει για ένα ευρύ χρονικό διάστημα. Μια προσπάθεια, μήπως και σωθεί ο τόπος από κει που τον έχουν οδηγήσει ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία.
Το ερώτημα λοιπόν το οποίο μπαίνει στον πολίτη είναι: Τι τον ενδιαφέρει, το πρόσκαιρο, ή το μονιμότερο; Εγώ ενδιαφέρομαι για το μονιμότερο. Φοβούμαι ότι το πρόσκαιρο θα δώσει τη δυνατότητα σε κάποιους να έρθουν στα πράγματα, πραγματικά ανώριμοι και πραγματικά, όπως είπα και πριν, ατελέσφοροι.
Ποιος κυβερνάει σήμερα την Ελλάδα; Μην έχετε καμία ψευδαίσθηση! Την Ελλάδα κυβερνάει η λέσχη Μπίλτερμπεργκ. Όσοι, με τον έναν, ή άλλο τρόπο, κυβέρνησαν τον τόπο, έχουν περάσει όλοι τους από τα θρανία της λέσχης Μπίλτερμπεργκ. Λίγο πριν γίνουν Πρωθυπουργοί ο κ. Καραμανλής και ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Παπακωνσταντίνου μόλις προχτές, ο κ. Μάνος, η κα Διαμαντοπούλου, είναι επιλογές κάθε φορά της λέσχης Μπίλτερμπεργκ, προκειμένου να μπορεί να ελέγχει ό,τι αποφασίζει για την πορεία αυτού του Έθνους. Είναι πλήρης η παράδοση.
Και δεν είναι παράδοση μόνο κάποιων πολιτικών. Είναι και η παράδοση εκείνων, οι οποίοι θεωρούν ότι τα συμφέροντα τους είναι αλληλένδετα με κάποιους συγκεκριμένους πολιτικούς οι οποίοι υπακούν σε κελεύσματα ή οδηγίες αυτών των κέντρων. Αυτό ζούμε σήμερα.
Αν μπορούσε κάποιος να μιλήσει ιδιαιτέρως με όλους αυτούς που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη στη χώρα, ιδιαιτέρως, «ποια είναι η άποψη σας γι’ αυτόν που εσείς προωθείτε για Πρωθυπουργό της χώρας», δεν θα βρείτε ούτε μια θετική άποψη. Ούτε μία!
Μολαταύτα όμως, “ποιούν την ανάγκη φιλότιμο” προκειμένου να εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους εδώ, ή στον τόπο. Και δεν αποφασίζει ελευθέρως και αβιάστως ο ελληνικός λαός, το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι η επίδραση των δελτίων των 8 είναι καθοριστική και καταλυτική.
Εάν υπήρχε ο μαγικός τρόπος να κλείναμε για ένα μήνα προεκλογικά τα κουμπιά των τηλεοράσεων και να μέναμε στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσα από τα blogs, σας διαβεβαιώνω ότι η εκλογική συνείδηση θα ήταν εντελώς διαφορετική. Και ίσως κι αυτό είναι διατύπωση ενός μεγάλου διλήμματος για ποια Δημοκρατία, ή σε ποια Δημοκρατία καλούμεθα να επιβιώσουμε.
Ο Νόαμ Τσόμσκι, ένας τεράστιος φιλόσοφος, είπε ότι: “Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ ασχολούνται με το να καταστρέψουν την Ελλάδα”. Δεν διαθέτω βέβαια την ευρύτητα των νοητικών διαδρομών του μεγάλου φιλοσόφου, αλλά στέκομαι προσοχή σε αυτό το οποίο λέει. Και πιστεύω μετά από μια πορεία πραγμάτων ότι ολοκληρώνεται αυτή η καταστροφή.
Κάποια στιγμή, μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου συνειδητοποίησα ότι Πρόεδρος της χώρας, Πρωθυπουργός της χώρας, Υπουργός Οικονομικών της χώρας, Κεντρικός Τραπεζίτης της χώρας, Υπουργός Εργασίας της χώρας ήταν το ίδιο πρόσωπο. Ο κ. Πωλ Τόμσεν. Τα πάντα ξεκινούσαν από εκείνον και, ως πράξη, κατέληγαν πάλι στον ίδιο άνθρωπο. Είναι η πλήρης απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.
Ευτυχώς τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, το πείραμα τελειώνει και ελπίζω να σωθεί το “πειραματόζωο” η Ελλάς. Τώρα στο Στρασβούργο, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ξεκινάει μια ψηφοφορία που βάζει κανόνες στον έλεγχο, δηλαδή στη διακυβέρνηση της χώρας από τον κ. Ράιχενμπαχ.
Ότι πρέπει να ακούει τα κόμματα πριν από κάθε ενέργεια, δεν πρέπει να αποφασίζει και εν συνεχεία να ενημερώνονται οι παράγοντες μιας χώρας.
Αφού όμως λειτουργήσαμε ως Πειραματόζωα.
Αφού φτάσαμε σ’ αυτή την κατάσταση.
Η χώρα, επαναλαμβάνω άλλη μια φορά, έχει μια χρυσή ευκαιρία. Να χρησιμοποιήσει το προηγούμενο της Ισπανίας και να διεκδικήσουμε την ίση μεταχείριση που έχετε υπόψη σας, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Την ίση μεταχείριση. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Και επιτέλους, νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι υπάρχει μια απόπειρα σύνθλιψης κάποιων φωνών, οι οποίες επιμένουν να αντιστέκονται. Υπάρχει μια προσπάθεια δημιουργίας ακραίων πολιτικών εκφράσεων οι οποίες θα λειτουργούν στο πολιτικό σύστημα ως -αν θέλετε- τιμωρός και Νέμεσις από εκείνους οι οποίοι θα θέλουν να επιβάλλουν τις θέσεις τους.
Νομίζω ότι όλοι αντιλαμβάνεστε ότι η πολιτική του χαστουκιού η οποία δεν ήταν προϊόν αυθορμητισμού, ήταν ένα καλά σχεδιασμένο θέμα και έχει να κάνει με το “αύριο” της Δημοκρατίας. Δεν ξέρω για ποιο λόγο οι κύριοι αυτοί όταν διαφωνούν μέσα στο Κοινοβούλιο δεν θα μετέρχονται ανάλογες καταστάσεις.
Η Ελλάδα μπόρεσε να μείνει σε ένα υψηλό πολιτικό επίπεδο όλα αυτά τα χρόνια. Οι διαφωνίες μου όλο αυτό τον καιρό με τους εκπρόσωπους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και κορυφαίες και συχνές. Ουδέποτε όμως το επίπεδο είναι αυτό το οποίο ζήσαμε τις τελευταίες μέρες στα τηλεοπτικά παράθυρα, ή στις ομιλίες των εκπροσώπων του Ναζισμού.
Πρέπει να προστατεύσουμε τη Δημοκρατία. Πρέπει να εξηγούμε τα επιχειρήματα ως “γροθιά” και όχι τη γροθιά ως επιχείρημα. Πιστεύω ότι τα αντανακλαστικά τα οποία δημιουργήθηκαν στην κοινωνία, πρέπει να μας προβληματίσουν εξίσου πολύ με την ίδια τη γροθιά. Πρέπει να μας προβληματίσουν τα αντανακλαστικά τα οποία αναπτύχθηκαν στην κοινωνία.
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός έδωσε μια σκληρή μάχη όλα αυτά τα χρόνια να αναδείξει και να αναστήσει τον πατριωτικό χώρο, τον οποίο παραλάβαμε από σκόρπιες ομάδες του 0,06 και του δώσαμε υπόσταση, εκτίμηση, σεβασμό, στο σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας. Δεν είναι τυχαίο ότι η δική μας Κοινοβουλευτική Ομάδα υπήρξε η πρωταγωνίστρια μέσα στη Βουλή, τόσο στην Ολομέλεια, όσο και στις Επιτροπές, αλλά και τον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο.
Δεν είναι τυχαίο ο σεβασμός που τυγχάνει ο πατριωτικός χώρος στην Ευρώπη με την ανάδειξή μου ως Αντιπροέδρου των Ευρωσκεπτικιστών και την παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο και την ανταμοιβή την οποία σήμερα έχουν οι ευρωβουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ., η κα Νίκη Τζαβέλα έχει γίνει Πρόεδρος ενός Ευρωπαϊκού Κόμματος της Δεξιάς. Όλα αυτά, εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να τα αφήσουμε να τα λεηλατήσουν και να ασελγήσουν επί αυτών τα υβριστικά πρότυπα της Χρυσής Αυγής.
Πιστεύουμε ότι οι Έλληνες πρέπει να ψηφίσουν με λογική. Ο θυμός και η οργή πρέπει να περιοριστούν. Δικαιολογημένος θυμός, δικαιολογημένη και η οργή, αλλά όταν ψηφίζεις με θυμό βγάζεις και θυμωμένα αποτελέσματα τα οποία δεν μπορούν να συνδεθούν.
Πιστεύω επίσης ότι το “σύνδρομο του Σαμψών” δεν είναι ο καλός σύμβουλος. Υπάρχουν περισσότερο από ένα εκ. άνεργοι, υπάρχουν άνθρωποι που έκλεισαν τα μαγαζιά τους, καταστράφηκε η ζωή τους, οι οποίοι λειτουργούν με το σύνδρομο του Σαμψών “Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων”. Εφόσον εγώ δεν είμαι καλά δεν πάνε όλα κατά γκρεμού.
Ναι, αυτό σημαίνει όμως ότι δεν πρόκειται ποτέ να ξαναβρεί δουλειά, δεν πρόκειται ποτέ να ξαναϋπάρξουν οι συνθήκες να ανοίξει το μαγαζί του. Πρέπει να ψηφίσουν με τέτοιο τρόπο, να υπάρξουν οι άνθρωποι που θα τους ξαναβάλουν “τη μια πέτρα πάνω στην άλλη πέτρα”.
Όλα αυτά τα οποία ακούω είναι ημίμετρα. Δεν ακούω κανέναν να λέει πως θα πάψουμε να ζούμε χωρίς δανεικά. Σήμερα αν μηδενιστεί το χρέος, -υπάρξει μια σεισάχθεια για την Ελλάδα- του χρόνου θα έχουμε πάλι χρέος. Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να ζούμε με αυτά που παράγουμε. Δυόμιση φορές πάνω η χώρα χαλάει χρήματα, από ό,τι για πετρέλαιο, για κρέας και για γάλα. Αυτά τα λεφτά μπορεί η Ελλάδα να τα εξοικονομήσει.
Ένα άλλο προϊόν το οποίο κοστίζει τεράστια συναλλαγματικά κεφάλαια είναι τα φάρμακα. Μπορούμε να κατασκευάσουμε στην Ελλάδα το 90% των φαρμάκων. Είναι δυνατό σήμερα να βγάζουμε συνάλλαγμα για να πάρουμε γενόσημα φάρμακα από την Ταϊλάνδη, ή τη Σιγκαπούρη;
Ξέρετε ότι έχουμε ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια φαρμάκων κλειστό, αυτό του Στρατού, στην Εθνική Οδό, με σκοπούς στρατιώτες να φυλάνε τα μηχανήματα; Για ποιο λόγο ο Στρατός με τους άριστους επιστήμονες που διαθέτει και με την πρόσληψη 5.000 παιδιών πενταετούς θητείας, δεν αρχίζει να παράγει φάρμακα να γλιτώσουμε τα δις που βγαίνουν έξω από τη χώρα;
Για ποιο λόγο 120 Νοσοκομεία της χώρας ή όσα έχουν μείνει ακόμη ανοιχτά επιτέλους, ο Στρατός και το Ναυτικό και η Αεροπορία πρέπει να αγοράζουν εκατομμύρια σεντόνια από τη γειτονική χώρα την Τουρκία; Γιατί δεν μπορούμε εμείς μέσω του εργοστασίου που έχει ο Στρατός την “ΚΟΠΗ” να βγάλουμε τα σεντόνια εμείς, να τα δίνουμε στο Στρατό, να μην βγάζουμε το ωραίο μας συνάλλαγμα στην Τουρκία και να ενισχύουμε την Τουρκία για να αυθαδιάζει έτι περισσότερο. Να φτιάξουμε τα σεντόνια μας για τα Νοσοκομεία και να δώσουμε και στα ξενοδοχεία που έχουν σχέση με τη δημόσια χρηματοδότηση, αναγκαστικά να πάρουν αυτά τα σεντόνια; Και αυτομάτως από εκεί που βγάζουμε στο εξωτερικό του κόσμου τα δις, να βάζουμε συνάλλαγμα στην Ελλάδα από εξαγωγή σεντονιών.
Ο Ελληνικός Στρατός προμηθεύεται φασόλια από την Κίνα και τα φασόλια των Πρεσπών σαπίζουν στις αποθήκες. Που βρίσκουμε λοιπόν τη λογική; Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι από αύριο παραγωγή. Αύριο! Και εφόσον οι επενδυτές μας έχουν γυρίσει την πλάτη και για όσο καιρό μας έχουν γυρίσει την πλάτη, θα ακολουθήσουμε αυτό το οποίο έκανε η Τουρκία, η οποία ήταν σε πολύ χειρότερη οικονομική κατάσταση με εμάς. Θυμάστε τον πληθωρισμό να έχει φτάσει 300% και σήμερα η Τουρκία είναι στο G-20;
Τι έκανε; Έβαλε το Στρατό και δημιούργησε βιομηχανίες εκεί που είχε ελλείμματα. Μέχρι και βιομηχανία αυτοκινήτων. Έχουμε τον τρόπο και να απορροφήσουμε ανεργία σε μεγάλο βαθμό και να παράξουμε προϊόντα. Για ποιο λόγο σήμερα πρέπει τα έργα της Ελλάδας να γίνονται από ισπανικές εταιρείες ή από γερμανικές εταιρείες όπως η Hochtief; Θα μπορούσαν να γίνουν από τη ΜΟΜΑ, ή από ελληνικές εταιρείες υπό την εποπτεία της ΜΟΜΑ για να έχουμε κι άλλα κοστολόγια.
Για ποιο λόγο πρέπει να ακριβαίνουν τα διόδια και μάλιστα ακρίβυναν την παραμονή που έπεφτε η Κυβέρνηση; Για ποιο λόγο; Μπορούμε να δώσουμε σε αυτές τις εταιρείες μια παράταση χρόνου συμβολαίου 10 ετών και να γυρίσουν τα διόδια στο ένα ευρώ. Πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορεί να κυκλοφορεί ο κόσμος στην Περιφέρεια, να ενισχύσουμε λίγο την πάσχουσα Περιφέρεια.
Είναι λάθος το οικονομικό μοντέλο. Εντελώς λάθος και γι’ αυτό οδηγούμαστε από το κακό στο χειρότερο. Εμείς έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις και πιστεύω ότι την επόμενη μέρα των εκλογών αυτές οι προτάσεις θα μπουν στο “διυλιστήριο” της κοινής προσπάθειας. Γιατί η χώρα πρέπει να έχει Κυβέρνηση στις 18 του μηνός.
Και ενοχλούμαι σφόδρα όταν ξένοι ηγέτες, όσο και συμπαθείς να είναι, όπως ο Ιταλός Πρωθυπουργός, πρέπει να μας υποδείξει ότι πρέπει να έχουμε Κυβέρνηση 21 του μηνός. Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε εμείς για το σπίτι μας και μην έχουμε ανάγκη σε άλλους “προφεσόρους” να έρθουν να μας πουν τι πρέπει να κάνουμε».
ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ (ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ)
Γ. ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ («ΝΕΤ»): Κύριε Πρόεδρε, έχετε μιλήσει πολλές φορές μέχρι σήμερα, σας άκουσα και νωρίτερα να κάνετε εκτενέστατη αναφορά στην ανάγκη διαμόρφωσης μίας συμμαχίας με τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, να πάμε όλες μαζί δηλαδή οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου τις Βρυξέλλες και να μπορέσουν να αμβλύνουν τις πολιτικές της λιτότητας που αυξάνουν την ύφεση και δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην οικονομία και στην ανάπτυξη.
Διαμορφώθηκε μια πολύ συγκεκριμένη κατάσταση αυτή τη στιγμή στην Ισπανία, εσείς είχατε κάνει πρόβλεψη ότι και οι άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου θα αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα, θέλω όμως να εξειδικεύσετε και να μας πείτε, ποιες θα μπορούσε να είναι οι περαιτέρω κινήσεις της αυριανής ελληνικής Κυβέρνησης;
Πώς θα μπορούσαν να συντελέσουν τα ελληνικά πολιτικά κόμματα σ’ αυτή την κατεύθυνση; Και στο κάτω – κάτω γιατί οι χώρες από τις οποίες ζητάμε να συνδιαμορφώσουμε ένα ευρωπαϊκό μέτωπο θα το κάνουν; Δεν είναι ακριβώς στην κατάσταση της Ελλάδας, φτάνει μόνο το ότι η φωτιά βρίσκεται στο διπλανό σπίτι;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κύριε Παντελάκη, είναι κοινά τα προβλήματα. Ήδη η Κύπρος η οποία μέχρι πριν από μερικά χρόνια είχε την καλύτερη οικονομία, λέγαμε τόσο σκληρό νόμισμα, όσο η Ελβετία, βρίσκεται στα πρόθυρα. Και αν η Κίνα δεν της δώσει τα ανάλογα κεφάλαια, θα προστρέξει κι αυτή στο μηχανισμό στήριξης.
Είμαστε στο ίδιο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι το ακριβό ευρώ. Η πρόταση η δική μου η οποία βρίσκει εύφορο έδαφος στην Ευρώπης είναι, σταθερή ισοτιμία σε βάθος χρόνου, ίσως μια δεκαετία με το δολάριο. Αυτό αυτομάτως θα αποδυναμώσει τους ελεγκτές της παγκόσμιας πολιτικής, τα παιδιά της GOLDMAN SACHS, της MORGAN STANLEY και όλους αυτούς.
Εάν έχει σταθερή σχέση το ευρώ με το δολάριο, σημαίνει ότι αυτοί θα χάσουν μεγάλη από τη δύναμή τους, η Ελλάδα θα μπορεί να εξάγει στο εξωτερικό και μπορεί να έχει Αμερικανούς τουρίστες. Τώρα πλέον είναι ανέκδοτο ο Αμερικανός τουρίστας! Κάποτε ήταν ο Αλβανός τουρίστας.
Γιατί να έρθει στην Ελλάδα, όταν πηγαίνει απέναντι στην άλλη όχθη του Αιγαίου και μπορεί να περάσει τρεις φορές χρονικό διάστημα μεγαλύτερο με τα ίδια λεφτά;
Δεύτερον: Από τα ράφια του Μανχάταν, ακόμα και της Ευρώπης, έχω δει ότι έχουν εξαφανιστεί τα ελληνικά προϊόντα. Εγώ έβρισκα λάδι στο Μανχάταν, έβρισκα κρασιά στο Μανχάταν, τα οποία έχουν εξαφανιστεί γιατί είναι πανάκριβα. Το λάδι το δικό μας στην Αμερική προσφέρεται σχεδόν τρεις φορές επάνω απ’ ότι το αντίστοιχο της Τυνησίας, γιατί να το πάρει;
Επομένως, λοιπόν, θέλουμε ένα φτηνό νόμισμα. Αυτό δεν εξυπηρετεί βέβαια τη Γερμανία, η οποία όσο ακριβό και να γίνει το ευρώ, θα πουλάει τα μονοπώλια της, μαγνητικούς αξονικούς τομογράφους ή εξαρτήματα της NASA, θα πουλάει τις Μερσεντές της, αλλά εγώ δεν μπορώ να πουλήσω το ανώνυμο προϊόν.
Νομίζω το ίδιο πρόβλημα έχει όλος ο Νότος. Η Γερμανία δεν θέλει να ξαναβγεί μία ΙΖΟΛΑ, δεν θέλει να ξαναβγεί ένα INTEZIT γιατί γνωρίζει ότι αυτά θα είναι ανταγωνιστικά. Θέλει να μας έχει χαμηλά για να μην μπορούμε να αναπτύξουμε εμείς αυτή τη βιομηχανία και να ελέγχει απολύτως αυτό τον ευρύτατο κλάδο της βιομηχανίας.
Άρα, λοιπόν, είναι κοινά τα προβλήματα του Νότου. Είδα την ίδια αγωνία σε όλους όσους μίλησα από το Νότο, ακόμα και από την Ιρλανδία που δεν είναι Νότος, αλλά είναι κι αυτή Περιφέρεια, απέναντι στην Αυστρία, τη Γερμανία, την Φινλανδία και την Ολλανδία, οι οποίοι με άκρατο νεοφιλελευθερισμό ελέγχουν την κατάσταση.
Και δεν είναι τυχαίο, ότι απ’ όλες τις χώρες που φτωχαίνουν της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι το 1/4 κοντά, δεν είναι καμία βόρεια. Είναι όλες οι Νότιες.
Γ. ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ («ANT1»): Κύριε Πρόεδρε, αν δεν με απατά η μνήμη μου τον Φεβρουάριο είχατε κάνει μία συμβολική κίνηση, είχατε πάει τότε σε μία τράπεζα και είχατε καταθέσει ένα ποσό. Ταυτόχρονα, αμέσως μετά δηλαδή, είχατε κάνει μία δήλωση λέγοντας ότι η χώρα δεν κινδυνεύει να γυρίσει στη δραχμή και ότι θα βρει το δρόμο της.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω, σήμερα θα κάνατε την ίδια κίνηση και την ίδια δήλωση;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Σαφώς θα έκανα την ίδια, αλλά η αλήθεια είναι τώρα δεν μου περισσεύουν 1.000,00 € για να τα καταθέσω. Αλλά αν μου περίσσευαν θα τα κατέθετα. Και σαφώς νομίζω ότι το ίδιο πράγμα συμβαίνει και στους περισσότερους Έλληνες. Η δραχμή δεν πρόκειται να γίνει το νόμισμα της Ελλάδος. Δεν γυρίζει η Ελλάδα στη δραχμή. Δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να το επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν είναι και κάτι που θα το κάνει η Ελλάδα.
Επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά, ότι θα έχει αντίκτυπο σε όλο τον κόσμο. Μία καταστροφή της Ελλάδας θα στερούσε αίφνης την Προεδρία στον κ. Ομπάμα και γι’ αυτό ο κ. Ομπάμα κάθε τόσο μέσα στην ατζέντα του περιλαμβάνει και την Ελλάδα.
Δεν με φοβίζει καθόλου το θέμα. Πιστεύω ότι είναι ένα εκβιαστικό δίλημμα εκλογικό. Και δεν νομίζω κανένας απ’ όλους αυτούς να έχει αποσύρει τις καταθέσεις του, αν έχει, από το φόβο μήπως και την Δευτέρα είναι τα πράγματα διαφορετικά.
Δ. ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ («ALPHA»): Κύριε Πρόεδρε, έστω και οριακά ενδέχεται να βρεθείτε εντός Βουλής στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Και θέλω να σας ρωτήσω ευθέως, εάν μπείτε, ποιος είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλός σας και ο μεγαλύτερος κίνδυνος τη χώρα η Χρυσή Αυγή από την οποία είχατε και μεγάλη απώλεια ψήφων και βρεθήκατε εκτός Βουλής ή το ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίον επί τέσσερα χρόνια εντός και εκτός κοινοβουλίου είχατε ομηρικές συγκρούσεις;
Και σας το ρωτώ αυτό, διότι στην προεκλογική σας ατζέντα και τώρα και στις προηγούμενες εκλογές λέγατε, ότι δεν θα κουβαλήσω εγώ την Αριστερά σαν Κυβέρνηση.
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Δεν χρειάζεται για να προσπαθήσω εγώ. Το κάνανε κάποιοι άλλοι. Τώρα μου λέτε, ότι πρέπει να πάω να πιώ νερό από μια πηγή στην οποία δίπλα είναι ένα Ροντβάιλερ και στην άλλη είναι ένα Πιτ Μπούλ. Θα πρέπει να βρω τον τρόπο.
Αλλά εν πάση περιπτώσει, αυτό το οποίο διαπιστώνει κανείς είναι ότι ούτε ο κ. Σαμαράς έχει την επιφάνεια του Πρωθυπουργού και πολύ περισσότερο ο κ. Τσίπρας. Όμως είναι η αλήθεια ότι –και το λέω με παρρησία και όχι αυταρέσκεια, μακράν από μένα- τις περισσότερες μάχες στο Κοινοβούλιο τις είχα δώσει με τον κ. Τσίπρα. Και απ’ ότι λέγατε εσείς οι Κοινοβουλευτικοί Συντάκτες μάλλον κέρδιζα.
Είναι αλήθεια. Βλέπω και εγώ ότι θα υπάρξει μία δυσκολία ποιος θα αντιμετωπίσει τον επηρμένο κ. Τσίπρα μέσα στο Κοινοβούλιο και ακούω διάφορα κελεύσματα ότι “πρέπει 100% να είσαι μέσα γι’ αυτό το λόγο”. Δεν θα είμαι μέσα εκεί για να παίξω το ρόλο του Παιδονόμου. Θα είμαι όμως στην επόμενη Βουλή κ. Αλειφερόπουλε -και χαίρομαι που το διαπιστώσατε κι εσείς που την άλλη φορά δεν το πιστεύατε και ίσως είχατε και δίκιο, θα είμαι στην επόμενη Βουλή, εκλογικού Σώματος αποφασίζοντος, Θεού θέλοντος και SINGULAR επιτρεπούσης.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι εννοείτε;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Εννοώ και SINGULAR επιτρεπούσης.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Με συγχωρείτε, υπάρχει κάποιο υπονοούμενο σ’ αυτό κ. Πρόεδρε;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Η φράση είναι συγκεκριμένη.
Α. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ («STAR»): Κύριε Πρόεδρε, παρακολουθούμε μια οξύτατη πολιτική αντιπαράθεση σύντομη μεν, αλλά με μεγάλη πόλωση. Απ’ αυτή την αντιπαράθεση απουσιάζει από την ατζέντα τα εθνικά μας θέματα και η εξωτερική πολιτική. Πιστεύετε ότι έχει λυθεί, δουλεύει ρολόι η εξωτερική πολιτική;
Και κάτι άλλο. Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός δεν πήρε το εισιτήριο για το Κοινοβούλιο, μήπως δεν αρέσει;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Να απαντήσω στο πρώτο. Σε θέματα που συμφωνούν, δεν έχουν κανένα λόγο να διαφωνήσουν προεκλογικά. Και η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν υποστηρικτές του κ. Ανάν και οι δύο εκχωρούν το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια.
Δεν έχω ακούσει τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας ο οποίος έριξε Κυβέρνηση το ’93 να λέει, ότι δεν θα περιέχεται παράγωγο στο όνομα των Σκοπίων. Άρα, λοιπόν συμφωνούν.
Τώρα, συμφωνούν στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Εμείς διαφωνούμε. Εντύπωση μου κάνει όμως, ότι ναι μεν αυτοί δεν τα ανεβάζουν γιατί συμφωνούν και ομονοούν σε ορισμένα πράγματα εις βάρος των εθνικών συμφερόντων, αλλά δεν βλέπω να διατυπώνονται και οι ανάλογες ερωτήσεις για να υπάρχει και το πλαίσιο της αναφοράς και της τοποθετήσεως επί των θεμάτων αυτών.
Σαφώς υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος από την Τουρκία στα εθνικά θέματα. Εάν αναλύσει κανείς σε βάθος τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Ερντογάν το διαβλέπει αυτό. Η Ελλάδα έπρεπε να έχει λάβει ήδη μέτρα. Πολύ φοβούμαι, ότι παρά την άρτια εμφάνιση των Ενόπλων Δυνάμεων, είμαστε σε μία κατάσταση δυσχερή. Δηλαδή αμφιβάλουμε αν θα έχει πετρέλαιο –λέτε- για να κινηθεί ένα τορπιλικό εάν χρειαστεί. Εκεί βρίσκονται τα πράγματα. Μην κοροϊδευόμαστε, μην προσπαθούμε να κρύψουμε έναν ελέφαντα πίσω από ένα δάχτυλο, δεν γίνεται.
Εγώ για το λόγο αυτό, είχα ζητήσει από τη Ρωσία να έρθει στο Αιγαίο και να ενδιαφερθεί για το Νεώριο. Είχαν προχωρήσει κάποιες κουβέντες. Αυτή η πρότασή μου, τα ρώσικα κεφάλαια να έρθουν εδώ, ενόχλησαν πάρα πολύ και ξένος παράγων, φρόντισε για το 2,95% των εκλογών. Αυτό σε συνδυασμό με την απάντηση που έδωσα προηγουμένως στον κ. Αλειφερόπουλο.
Ναι δεν αρέσει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός σε εκείνους οι οποίοι θέλουν να περάσουν μια πολιτική στην Ελλάδα. Αντιστέκομαι. Ξέρω πάρα πολύ καλά κ. Αντωνόπουλε, ότι αν προσκυνήσω και αν είμαι το αγαπημένο παιδί, όπως κάνανε κάποιοι άλλοι που παίξανε ρόλους τους οποίους ανέθεσαν οι Αμερικάνοι, παίξανε ρόλους το ’93, παίξανε ρόλους και αργότερα, τι θα γίνει.
Λοιπόν, εγώ αντιστέκομαι. Μπορώ και λέω όχι. Και βρήκα το θάρρος να πω και το ΟΧΙ το Φεβρουάριο, γνωρίζοντας τις συνέπειες εκείνου του ΟΧΙ. Αλλά νομίζω ότι είναι απαραίτητο κάποια στιγμή η πολιτική της Ελλάδας να γίνει αυθύπαρκτη και όχι όργανο των ξένων δυνάμεων οι οποίες θέλουν να διαμορφώνουν εδώ μία πολιτική ανάλογη με τα συμφέροντά τους.
Γ. ΠΙΚΟΥΛΑΣ («ΕΘΝΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε, σε πρόσφατες δηλώσεις σας επί της ουσίας έχετε θέσει σε αμφισβήτηση τον Αντώνη Σαμαρά σε σχέση με την επόμενη Πρωθυπουργία. Έχετε πει χαρακτηριστικά ότι Πρωθυπουργός θα πρέπει να γίνει ένα άξιος από τους 300 της επόμενης Βουλής.
Θεωρείτε λογικό ή και εφικτό ένα κόμμα που δημοσκοπικά τουλάχιστον θα πάρει 27% – 28% – 29% λένε οι δημοσκοπήσεις και ενδεχομένως να είναι πρώτο, να μην μπορεί ο επικεφαλής του να είναι Πρωθυπουργός; Και αν τελικά αυτό συμβεί ενδεχομένως, ποιο πρόσωπο θεωρείτε εσείς ότι μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Άρα το 73% θα είναι αντίθετο στην πρωθυπουργοποίηση αυτού του ανθρώπου. Πρέπει, λοιπόν, το 27% να επιβληθεί στο 73%, αυτό μου λέτε. Δεν το βρίσκω αρκούντως δημοκρατικό. Πιστεύω όμως ότι θα γίνουν οι κατάλληλες ενέργειες και πάντα υπάρχει ο άνθρωπος ο οποίος θα μπορούσε να αναλάβει τις ευθύνες.
Πιστεύω, ότι αυτό το οποίο λέω, το ξέρει και ο κ. Σαμαράς και φαίνεται από διάφορες αντιδράσεις του. Φαίνεται ότι δεν έχει πειστεί ότι έχει την Πρωθυπουργία στα χέρια. Και στο κάτω – κάτω, για να γίνει Πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς έχει οδηγηθεί η χώρα σ’ αυτή την περιπέτεια.
Αυτή η απληστία. Όταν ήμασταν στο Μέγαρο Μαξίμου λέγαμε να πάμε στο τέλος της Συνταγματικής ημερομηνίας, να έχει ομαλοποιηθεί η κατάσταση, να βάλουμε μια Κυβέρνηση σαν κι αυτήν που έχουμε. Είναι εξαιρετική η Κυβέρνηση σε πρόσωπα που έχουμε. Ποιος αμφισβητεί ότι είναι πολύ καλός ο Φραγκούλης Φράγκος για Υπουργός Εθνικής Άμυνας και να πω για την άλλη πλευρά ή ο Ρουπακιώτης για το Εργασίας.
Μια τέτοια Κυβέρνηση θα μπορούσε να μας οδηγήσει άλλους 15 μήνες σε μια ομαλοποίηση και να πάμε τη χώρα απαλλαγμένη εκβιαστικών διλημμάτων στις εκλογές. Αλλά ο κ. Σαμαράς έλεγε έχω τώρα αυτοδυναμία, θα σκίσω και θα γίνω Πρωθυπουργός. Ε, έσκισε. Πήρε 18%.
Γ. ΠΙΚΟΥΛΑΣ: Εννοείτε Κυβέρνηση τεχνοκρατών, όχι πολιτικά πρόσωπα;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Αυτή την Κυβέρνηση που έχουνε τώρα την βρίσκω πολύ καλύτερη από πολλές προηγούμενες.
Λ. ΙΩΑΝΝΟΥ («REAL»): Κύριε Πρόεδρε, εγώ θα επιμείνω λιγάκι στο θέμα των ονομάτων και θα σας πω για ποιο λόγο. Ζητάτε την ψήφο του ελληνικού λαού για δεύτερη φορά. Θα πρέπει να ξέρει και ο ελληνικός λαός ποια είναι αυτά τα πρόσωπα και ποια κυβέρνηση εσείς προτείνετε.
Θέλω, λοιπόν, να σας ρωτήσω, χθες είπατε στο «REAL FM» και στο Νίκο Χατζηνικολάου ότι εάν θα μπείτε στη Βουλή θα κλειστείτε σε ένα δωμάτιο με τον κ. Παπούλια και θα του κάνετε μία συγκεκριμένη πρόταση για Οικουμενική Κυβέρνηση.
Θα ήθελα, λοιπόν, αν μπορείτε να μας ανοίξετε τα χαρτιά σας, ας μην μας πείτε ένα πρόσωπο, ας μας πείτε κάποια πρόσωπα που μπορεί να είναι ικανά γι’ αυτή τη θέση, για να γνωρίζει και ο ελληνικός λαός ψηφίζοντας Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό τι Κυβέρνηση και κυρίως ποιον Πρωθυπουργό θα έχει την επόμενη μέρα;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κατ’ αρχήν έχω κλειστεί πολλές φορές σε ένα δωμάτιο με τον κ. Παπούλια και απόλαυσα τη σοφία του ανδρός. Τον εκτιμώ εξαιρετικά πολύ. Έχουμε συνδεθεί από την εποχή που ήταν Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών κι εγώ Μέλος. Και ήμασταν 50 Βουλευτές -όπως θυμάστε- και 4 είχαμε την ίδια προσέγγιση στα εθνικά θέματα, σε συνάρτηση με αυτά που είπα προηγουμένως.
Βέβαια τιμώ τον άνδρα. Θεωρώ αστειότητες και αθλιότητες κάποιες κατηγορίες ότι μπορεί να είναι πλαστογράφος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή κάποιες άλλες φράσεις που ακούστηκαν το τελευταίο 24ωρο. Δεν το είπα ακριβώς έτσι, είπα το εξής. Έχω πεισθεί ότι στην τελευταία Σύνοδο των πολιτικών αρχηγών, ένα πρόσωπο που ήθελε πάση θυσία να γίνει Κυβέρνηση, ήταν ο κ. Παπούλιας. Όλοι οι άλλοι δεν θέλανε. Γιατί αν θέλανε, θα είχαν κάνει Κυβέρνηση.
Ο κ. Παπούλιας ήθελε και προσπάθησε με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο να συγκεράσει πράγματα τα οποία δε γινόταν. Δηλαδή, ελάτε εσείς οι τρεις εδώ, επειδή μιλάτε με τον τέταρτο να βρεθούμε εδώ, γιατί δε μιλάει ο ένας με τον άλλον. Δηλαδή φτάσαμε σε αυτή τη γελοία υπόθεση. Να κινδυνεύει η χώρα και να μην μιλάει ο ένας με τον άλλον και να κάνουμε “τριάδες, τετράδες, δυάδες”. Αυτά τα οποία ζήσαμε και τα οποία κινούνται εν πάση περιπτώσει στο όριο θα έλεγα της γελοιότητας.
Αυτό το οποίο είπα είναι το εξής: Θα στηρίξω την οποιαδήποτε απόφαση πάρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να υπάρξει Κυβέρνηση στη χώρα. Γιατί ξέρω ότι θέλει το καλό της χώρας. Δεν θέλω να μείνει στην ιστορία ως ο Πρόεδρος που πτώχευσε η χώρα του και ξέρω ότι θέλει να μείνει με μία υστεροφημία.
Άρα λοιπόν γιατί πρέπει να ψαχτώ πολύ κα Λώρα Ιωάννου; Εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πει αυτό το σχήμα βλέπω ως καλύτερο, εγώ δεν θα του αντιτάξω. Δεν θα πάω να κάνω πολιτική των ακραίων στοιχείων εις βάρος αυτών των επιλογών.
Λ. ΙΩΑΝΝΟΥ («REAL»): Και με Πρωθυπουργό τον κ. Σαμαρά, συγνώμη, αν η πρόταση είναι αυτή του κ. Παπούλια;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Ο κ. Παπούλιας είναι σοφός άνθρωπος.
Κ. ΜΕΛΙΣΣΟΠΟΥΛΟΣ («ΑΠΕ»): Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγες μέρες σε συνέντευξή σας στο ΑΠΕ είχατε πει ότι «εάν συμμετείχατε στη Βουλή, αν είχατε εκλεγεί, τώρα η χώρα θα είχε Κυβέρνηση».
Υποψιάζομαι ότι ισχύει η άποψη αυτή, έτσι ώστε εάν εκλεγείτε στις εκλογές είναι πολύ πιθανόν είτε να ωθήσετε τα πράγματα προς τα εκεί, είτε να συμμετάσχετε σε ένα κυβερνητικό σχήμα. Πριν από λίγο είπατε ότι “δε συζητάμε για την επόμενη μέρα, ουδείς συζήτησε κάτι για την επόμενη μέρα”.
Εσείς εάν θα συμμετάσχετε σε ένα κυβερνητικό σχήμα τι θα κάνετε, δε μας έχετε πει, θα συναινέσετε στις απολύσεις που προτείνει το μνημόνιο, θα συναινέσετε στη λήψη μέτρων ύψους 11 δις ευρώ που προτείνει το μνημόνιο, πως θα κινηθείτε και τι θα προτείνετε εσείς;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κύριε Μελισσόπουλε, εγώ έφυγα από μία Κυβέρνηση ακριβώς για να μην ψηφίσω αυτά. Να μπω σε μία Κυβέρνηση που θα υλοποιήσει αυτά; Αυτά είναι σχήματα οξύμωρα και αντιφατικά. Αυτά είναι αδιανόητα, δεν το συζητάμε. Εμείς συζητάμε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να βρούμε μία άλλη πρόταση που θα σώσει την πατρίδα. Δεν μιλάμε γι΄ αυτή την υλοποίηση.
Και εν πάση περιπτώσει, ένα από τα θέματα της διαφωνίας που υπήρξε με τον κ. Σαμαρά κατά τις συναντήσεις που είχαμε ήταν και το θέμα αρχών. Ότι εγώ δεν μπορώ να πάω να στηρίξω μνημόνιο. Γι΄ αυτό έφυγα. Άρα λοιπόν να βρούμε ποια φόρμουλα θα ακολουθήσουμε ήταν το θέμα το κυρίαρχο, το οποίο έμεινε μετέωρο και έωλο. Άρα λοιπόν δεν υπάρχει καμία περίπτωση.
Μου λέτε για Κυβέρνηση στις 7 Μαΐου, εάν ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός ήταν μέσα και θα ήταν μέσα αν είχε γίνει σωστή η καταμέτρηση των ψήφων. Δεν έγινε σωστή, γιατί μόλις αρχίσαμε να ελέγχουμε βρήκαμε διαφορές την πρώτη ημέρα, διεκόπη όμως η καταμέτρηση λόγω της προκηρύξεως των εκλογών.
Εάν είχε υπάρξει λοιπόν Κυβέρνηση εντός εκείνου του μηνός, τώρα θα ήμαστε μέσα στη Βουλή γιατί είχαμε βρει τα ποσοστά που μας έλειπαν και γι΄ αυτό είπα πριν τη φράση την οποία είπα και ας ξέρουν εκείνοι ότι παρακολουθούμε και θα παρακολουθήσουμε πολύ πιο στενά τη διαδικασία των εκλογών.
Ήταν 7 άνθρωποι εκεί, ή θα ήμασταν 8. Δεν μπορούσε να γίνει Κυβέρνηση Σαμαρά, Τσίπρα ή οτιδήποτε άλλο, μπορούσε να γίνει κάτι άλλο τελείως αντίθετο: “Κύριοι, χρειαζόμαστε 12 ανθρώπους στην Κυβέρνηση. Ελάτε να συμφωνήσουμε ποιος είναι ο καλύτερος για Υπουργός Παιδείας. Ρεπούση ο ένας, Δραγώνα ο άλλος, Καργάκο ο άλλος, ψηφίζουμε. Ποιος ψηφίστηκε από τους οχτώ; Ο τάδε….
Υπουργοί για όλα τα Υπουργεία τα εξαντλούμε. Αφού επιλέξουμε όλοι μαζί, τα πρόσωπα της Κυβέρνησης, από κει και πέρα, εγώ θα τους έλεγα κάντε Πρωθυπουργό όποιον θέλετε, δεν με ενδιαφέρει. Αυτό που δεν μπορώ να δεχθώ είναι να γίνουν Πρωθυπουργοί οι άνθρωποι επιλογής του κ. Σαμαρά με μία δρομολόγηση σκέψης, ή οι άνθρωποι του κ. Τσίπρα με μία άλλη δρομολόγηση σκέψης.
Εάν μπορούσαμε λοιπόν να βρούμε ανθρώπους που θα είχαν μία ελευθέρα βούληση, θα στήναμε μία γερή Κυβέρνηση η οποία θα μπορούσε για ένα χρονικό διάστημα, όχι βεβαίως ευρύτατο, αλλά για ένα χρονικό διάστημα να υλοποιήσει πράγματα τα οποία αδυνατεί η ασυμφωνία του πολιτικού κόσμου. Αυτή θα ήταν η πρότασή μου.
Δ. ΓΚΑΤΣΙΟΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα κι από μένα, παρακολουθώ την προεκλογική σας εκστρατεία και τις προτάσεις που έχετε καταθέσει κατά καιρούς, στην ουσία νομίζω ότι δεν διαφέρουν σε τίποτα με τις προτάσεις που έχετε καταθέσει και μέσα στον Απρίλιο στη διάρκεια της προηγούμενης προεκλογικής περιόδου.
Τι σας κάνει να αισιοδοξείτε ότι αυτή τη φορά θα μπείτε στη Βουλή, όταν ακριβώς για τις ίδιες προτάσεις το εκλογικό σώμα αποφάσισε να σας αφήσει εκτός στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση; Ευχαριστώ.
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Ακριβώς τις ίδιες προτάσεις έχει και η Νέα Δημοκρατία, γιατί ευελπιστεί ότι θα φύγει από το 18%; Πολύ απλά, τις ίδιες προτάσεις έχει δεν άλλαξε προτάσεις μεταξύ Απριλίου και τώρα. Εμείς έχουμε ένα πλαίσιο μίας πολιτικής, που σκοπεύει και στοχεύει στη λογική των πολιτών. Πιστεύουμε στη μείωση της οργής και του θυμού.
Και αν θέλετε, έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Νοικοκυραίοι άνθρωποι που ψήφισαν Χρυσή Αυγή, έχουν αντιληφθεί ότι δεν είναι αυτό το οποίο πίστευαν. Ότι είναι ένα ακραίο ναζιστικό κόμμα, το οποίο έχει συγκεκριμένες συμπεριφορές και φεύγουν. Είμαστε υποψήφιοι να έρθουν σε μας. Πολλοί από αυτούς ήταν σε μας και φύγανε και ζητάμε την παλιννόστησή τους στον Πατριωτικό χώρο, όπως τον εκφράζει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός.
Επίσης από τον κ. Καμμένο, πολλοί χρεώνουν στον κ. Καμμένο, ότι έδειξε μία επιπολαιότητα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κι από εκεί υπάρχει μία διάρρηξη. Κάποια ποσοστά θα πάνε στη Νέα Δημοκρατία, κάποιοι αναμένουμε να έρθουν σε μας.
Επίσης από τα ποσοστά της κας Μπακογιάννη. Πήγα στην Κρήτη περιοδεία, που δεν είχα πάει την άλλη φορά γιατί δεν μου το είχε επιτρέψει ο χρόνος και ήρθαν και με πλησίασαν πάρα πολλοί της κας Μπακογιάννη. “Ντορικοί” όπως λέγονται, οι οποίοι με στήριξαν και σε επίπεδο Μέσων Ενημέρωσης, αλλά και σε επίπεδο πολιτικών προσώπων. Άρα λοιπόν κι από κει υπάρχει μία τροφοδότηση.
Αντιστρέφω το ερώτημά σας. Βρείτε μου έναν Έλληνα που δεν θέλει να είναι ο Καρατζαφέρης στη Βουλή, από οποιοδήποτε κόμμα. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα και τα αριστερά κόμματα λένε “αμάν πρέπει να είναι μέσα ο Καρατζαφέρης”. Κι αυτό, είναι ύψιστη τιμή για μένα. Ύψιστη τιμή!
Σε όποιο χωριό κι αν πάτε, λένε “ο Καρατζαφέρης μέσα”. Άλλο θέμα αν θα ψηφίσει Νέα Δημοκρατία, ή θα ψηφίσει Τσίπρα, ή κάτι άλλο. Όλοι λένε ο Καρατζαφέρης δεν μπορεί να απουσιάζει από τη Βουλή. Και αυτό για μένα είναι ένα διαπιστευτήριο τιμής και το οποίο σας διαβεβαιώνω ότι το απολαμβάνω.
Α. ΒΑΓΙΑΝΟΣ («ΚΡΑΤΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ»): Θα μου επιτρέψετε να ζητήσω μία διευκρίνιση γι΄ αυτό που είπατε για την εταιρεία που ανέλαβε τα αποτελέσματα. Θέλετε να μας πείτε ότι δεν σας επέτρεψε να είναι στη Βουλή η εταιρεία που καταγράφει τα αποτελέσματα και τα μεταδίδει μέσω του Υπουργείου Εσωτερικών;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Θα ήθελα σε μία χώρα της Ευρώπης το 2012 να μπορεί το κράτος να βγάλει τα αποτελέσματα και να μην απευθύνεται σε μία εταιρεία του κ. Βγενόπουλου.
Α. ΒΑΓΙΑΝΟΣ («ΚΡΑΤΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ»): Με συγχωρείτε, αφήνετε υπόνοιες ότι δεν είστε στη Βουλή λόγω εταιρείας;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Επαναλαμβάνω, θα ήθελα αποτελέσματα από το κράτος και όχι από μία εταιρεία του κ. Βγενόπουλου, είμαι σαφής.
Λ. ΝΙΚΗΤΑΚΗ («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Κύριε Πρόεδρε στην επόμενη μέρα της Νέας Δημοκρατίας δηλώνετε παρών. Εκτιμάτε ότι είναι εφικτό να πείσετε τους ψηφοφόρους ότι αγωνιάτε για το καλό της παράταξης, όταν στην κρισιμότερη γι΄ αυτήν περίοδο τώρα δηλαδή δεν συστρατευθήκατε, με το όποιο κόστος αυτό ενδεχομένως θα είχε για το δικό σας κόμμα;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Υπήρξε μία συζήτηση με τον κ. Σαμαρά.
Ο κ. Σαμαράς ήθελε απορρόφηση. Εγώ του είπα συστράτευση όπως έγινε στην Ιταλία με τρία κόμματα, Μπερλουσκόνι, Μπόσι, Φίνι. Υπήρξε μία διαφορά, ζήτησε να το ξανασυζητήσουμε κι εγώ ανοιχτός σε ένα εθνικό διάλογο προσήλθα. Μου είπε: “Να δούμε τα αποτελέσματα που βγάζει το Οικονομικό Πανεπιστήμιο με τον Καθηγητή κ. Πανά και να ξαναμιλήσουμε την επόμενη ημέρα”.
Το βράδυ εκείνο ο κ. Πανάς έβγαλε τα αποτελέσματα. Δημοφιλία της κας Μπακογιάννη στη βάση της Νέας Δημοκρατίας 30% ή κάτι τέτοιο. Δημοφιλία Καρατζαφέρη 81%. Την ώρα που τα βλέπαμε, είπα στους συνεργάτες μου: “Τελείωσε η οποιαδήποτε διαδικασία από τον κ. Σαμαρά”. Την άλλη μέρα ο κ. Σαμαράς ανακοίνωσε ότι πήρε δύο πολιτευτές.
Δ. ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ («ΤΑ ΝΕΑ»): Κύριε Πρόεδρε, αν έχω αντιληφθεί καλά από όλο το πλαίσιο που παρουσιάσατε, στις 18 Ιουνίου εφόσον είστε στην επόμενη Βουλή και συμμετάσχετε σε ένα Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η πρότασή σας θα είναι ουσιαστικά για συγκρότηση μίας Κυβέρνησης με οικουμενικά χαρακτηριστικά ή όχι;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Επαναλαμβάνω κ. Νασόπουλε, μήπως δεν έγινα σαφής, ότι διεπίστωσα ότι από τους εφτά άντρες και τη μία κυρία που ήταν εκεί, ο μόνος που πραγματικά ήθελε και επέμενε για συγκρότηση μίας Κυβέρνησης ήταν ο Πρόεδρος Παπούλιας.
Άρα λοιπόν εάν εμείς είμαστε μέσα, που πιστεύω ότι θα είμαστε μέσα από τα μηνύματα τα οποία λαμβάνω από τις περιοδείες, -ίσως μου λείψει μία ψήφος οπότε θα κάνω έκκληση σε σας να μου τη δώσετε- θα είμαι στη διάθεση των σκέψεων του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Εάν εμπιστεύεσαι τον Πρόεδρό σου, που τον εμπιστεύεται το 80% του ελληνικού λαού, τον εμπιστεύομαι κι εγώ και πιστεύω ότι οι προτάσεις του θα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Ξέρω ότι ο άνθρωπος δεν είναι ακραίος. Ξέρω ότι ο άνθρωπος ενδιαφέρεται για το αύριο της χώρας.
Άρα λοιπόν δεν είμαι από εκείνους που θα αρχίσω να τον κατηγορώ για να προσέλθω αύριο στο προεδρικό μέγαρο μαλωμένος με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Α. ΤΟΠΑΣ («ΣΚΑΪ»): Εγώ ήθελα να σας ρωτήσω εάν αφενός έχετε εντοπίσει λάθη που ενδεχομένως να κάνατε και που ενδεχομένως να σας στέρησαν και την είσοδο στη Βουλή στις προηγούμενες εκλογές και αν ναι ποια είναι αυτά. Κι επίσης σε περίπτωση που δεν καταφέρετε να πιάσετε 3% και δεν μπείτε στη Βουλή ποια είναι η επόμενη ημέρα για τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, αποκλείετε οποιαδήποτε συνεργασία αυτή τη στιγμή ενδεχομένως με κάποιο κόμμα που να κινείται περίπου στον ίδιο χώρο με σας;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Σαφώς και έκανα λάθη. Και το λάθος μου ήταν ότι κοίταξα την Ελλάδα και όχι όσο έπρεπε τους Έλληνες.
Αλλά δεν πρόδωσα ποτέ την Ελλάδα. Θα βρείτε πολλούς που την έχουν προδώσει την Ελλάδα. Δεν πρόδωσα ποτέ φίλους. Θα βρείτε πολλούς που έχουν προδώσει φίλους. Δεν είπα ψέματα ποτέ στους Έλληνες. Θα βρείτε πολλούς που είπαν ψέματα στους Έλληνες.
Κι αν θέλετε αυτό είναι και το δικό μου “διαβατήριο” για την επόμενη ημέρα. O Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, είναι ένα συγκροτημένο Κόμμα σε όλη την Ελλάδα. Έχει δύο Ευρωβουλευτές περισσότερους από τα περισσότερα κόμματα που σήμερα είναι στη Βουλή και θα συνεχίσει να δίδει τις μάχες για τις προοδευτικές ιδέες που πρεσβεύει.
Δεν εξαγοράζεται, δεν τεμαχίζεται, δεν εκποιείται.