Του Ιωάννη Αποστολόπουλου
Η Πατρίδα από διετίας και πλέον αλλά ιδιαίτερα μετά τις εκλογές υφίσταται την ”Ασφυκτική Εθνική Περικύκλωση” στην οποία o Μίκης Θεοδωράκης στο ”Σχόλιο Τρίτο” της 13 του Ιούλη 2012 ψάχνει να βρεί το ”ρήγμα” λύτρωσης.Η Ελλαδική Πατρίδα βρίσκεται σε θανάσιμο εναγκαλισμό από την Νέα Τάξη και γιά να θυμηθούμε τον Μίκη της Ζάτουνας του 1969 ”όταν ο Έλληνας βρίσκεται περικυκλωμένος γίνεται ή Προδότης ή Ήρωας”.
Θα συμφωνήσω με τον Μίκη αν με την λέξη Προδότης εννοεί κάτι ευρύτερο από τον Εφιάλτη,τον Πήλιο Γούση ή τον Τσολάκογλου. Αν η λέξη Προδοσία δηλώνει την απαξίωση ή την αποστασιοποίηση απο τα χαρακτηριστικά του Ελληνικού Έθνους, την εθνική αμνησία και ιστορική άγνοια ή ακόμα χειρότερα την υποκατάσταση του ”Ορθού λόγου” στο δέον γεννέσθαι με ”Δοξασίες και Φοβίες”.
Θα συμφωνήσω πάλι με τον ” Ήρωα” του, αν αυτός ταυτίζεται με τον πολυμήχανο Ομηρικό Οδυσσέα.Τον Οδυσσέα των θαλασσών και της μικρής νησιωτικής πατρίδας, τον άνθρωπο της μάχης αλλά και της νόησης, τον άνθρωπο που έχει την λύση και μάλιστα στον σωστό χρόνο, τον φλεγόμενο νοσταλγό της Ιθάκης αλλά και δεινό ταξιδευτή πρώτα του χρόνου και κατόπιν του χώρου.
Άν οι ”Μυθολογία” δεν είναι παρά η συμπυκνωμένη, αρχετυπική και αρχέγονη ματιά κάθε έθνους στον Κόσμο στην προσπάθεια του να ταξιδεύει αρμονικά μέσα στον Συμπαντικό Χρόνο τότε εμείς οι Έλληνες στην ιστορική αυτή καμπή οφείλουμε να μιμηθούμε τον Οδυσσέα της Μυθολογίας μας.
Οι Έλληνες είναι ”θαλασσινός λαός” και ταξιδιώτες δεινοί του χώρου αλλά κυρίως του χρόνου, αυτό δε το δεύτερο τους καθιστά παγκόσμια μοναδικότητα και διαχρονικά τους οπλίζει με εθνική αυτοπεποίθηση.
Η ιστορία των Ελληνικών Αποικισμών αποδεικνύει την ταξιδιωτική δεινότητα του Έθνους στον χώρο και κυρίως στην θάλασσα. Η μέσα στις χιλιετηρίδες ταραχώδης ύπαρξη μας, καταμαρτυρεί και το δεύτερο.
Μέσα στην νέα αυτή ”Ασφυκτική Κύκλωση” ο Οδυσσέας θα λευτερώσει τους συντρόφους του από την σπηλιά του κύκλωπα που είχε ”πολλήν την φήμη” .
Ο ιστορικός χρόνος καλεί τους Έλληνες να επιλέξουν να γίνουν ή Οδυσσείς-Ήρωες ή Προδότες, ριψάσπιδες και ανατολίτες μοιρολάτρες.
Καλούμεθα σήμερα να επιλέξουμε αν θα μείνουμε στην ιστορία σαν η γενιά του ξεπουλήματος της Ελλαδικής Πατρίδας αντί ”άδειου” πινακίου ή η γενιά της Πατριωτικής Αναγέννησης με Εθνική Υπερηφάνεια και πραγματική Ανεξαρτησία.
Η πρόκληση είναι αν γενιά αυτή των Ελλήνων θα γίνει η γενιά των 700 ευρώ ή η γενιά της Α.Ο.Ζ!
Δεν θα αναλύσουμε σ’αυτό το κείμενο τα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης από πλευράς Δικαίου της Θάλασσας και Τεχνικών λεπτομερειών, απαραίτητες γιά την χάραξη και την θέσπιση εν τέλει της Α.Ο.Ζ . Θα ασχοληθούμε με την πολιτική διάσταση της Α.Ο.Ζ και την ζωτική-υπαρξιακή σημασία της άμεσης ανακήρυξής της .
Τα διαλεκτικά δίπολα Α.Ο.Ζ-700 ?, Εθνική Ανεξαρτησία-Υποτέλεια, Ευημερία-Εξαθλίωση, Ηρωϊσμός-Προδοσία είναι πολιτικά ισοδύναμα.
Το τι σημαίνει 700 ευρώ, Υποδούλωση, Εξαθλίωση και Προδοσία δεν θα αναλυθεί παραπέρα είναι κάτι που ο κάθε συνέλληνας το νοιώθει στο πετσί του ιδίως από τον Μαϊο του 2010.
Τι σημαίνει όμως Α.Ο.Ζ και άμεση ανακήρυξή της, γιά την ίδια την ύπαρξη της Ελλαδικής Πατρίδας και την συνέχιση της πορείας του Ελληνισμού στον 21ο αιώνα;
Η σημερινή γενιά των Ελλήνων πρέπει να ατενίζει το μέλλον όπως οι Έλληνες διαχρονικά, με τα νώτα στραμμένα στην στεριά και το βλέμμα να ατενίζει τις θάλασσες.
Η υδρόγειος είναι θάλασσα και όχι στεριά( όπως και η λέξη υδρόγειος δηλώνει, πρώτα ήταν και είναι το νερό).Ο Γαλάζιος Πλανήτης είναι ο Πλανήτης του νερού.
Κατ’αντιστοιχία η Πατρίδα μας είναι κυρίως οι Θάλασσές μας, αυτές είναι οι σημαντικές!
Όλοι μιλούν γιά το μικρό Καστελόριζο, την κουκίδα της Στρογγύλης ή την Λαδοξέρα στο Θρακικό Πέλαγος.
Αν όμως δούμε αυτά τα νησιά και τις νησίδες με το βλέμμα του Οδυσσέα, από την στεριά πρός την θάλασσα θα διαπιστώσουμε έκπληκτοι ότι πχ το Καστελλόριζο είναι μεγαλύτερο από την Πελοπόννησο, σαν ζωτικός χώρος και σαν οικονομικός χώρος!
Δεν είναι τυχαίο που οι Γάλλοι απαίτησαν να συμπεριληφθούν οι υπερπόντιες κτήσεις τους στην χαρτογραφική απεικόνιση της Ευρώπης στα χαρτονομίσματα του ευρωπαϊκού ενιαίου νομίσματος εν είδει παραρτήματος και εμείς αγνοήσαμε το Καστελλόριζο! Είναι αποτέλεσμα του διαφορετικού τρόπου να βλέπεις τον κόσμο, από την στεριά στην θάλασσα ή το αντίστροφο!!
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1912 οδήγησε την Ελλάδα σε διπλασιασμό της έκτασής της, στην Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών.
Σήμερα έχουμε την τεχνογνωσία,το νομικό εξοπλισμό,την γεωστρατηγική χρονική συγκυρία να διπλασιάσουμε τον ζωτικό μας χώρο.
Η Ελλάδα έχει την δεύτερη μεγαλύτερη Α.Ο.Ζ στην Μεσόγειο.
Πόσο προδοτική είναι η άποψη που χαράζει μέσες γραμμές στο Αιγαίο είναι πρόδηλο.
Πόσο προδοτικά ήταν το ”Πρακτικό της Βιέννης” Καραμανλή-Ντεμιρέλ του 1977(μετά την κρίση του ”Χόρα”), η ”Συμφωνία Νταβός” Παπανδρέου-Οζάλ του 1988(μετά την κρίση του ”Σισμίκ”) και τελευταία η ”Συμφωνία της Μαδρίτης” Σημίτη-Ντεμιρέλ μετά τα Ίμια όπου εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας αναγνωρίζονταν ”ζωτικά τούρκικα συμφέροντα” είναι επίσης ιστορικά πασιφανές.
Κάποιος έλεγε ευφυολογώντας, άν δεν ξέρεις τι αξίζει περισσότερο απο την περιουσία σου άνοιξε το σπίτι σου στον κλέφτη, αυτός ξέρει! Κατ’αντιστοιχία δείτε τις διεκδικήσεις της γείτονος και θα καταλάβετε, τι σημαίνει Καστελλόριζο, Ζουράφα,Ίμια. Επίσης δείτε πως συμπεριφέρεται το Προδοτικό Πολιτικό προσωπικό στα ίδια ζητήματα. Απαξιώνει, ολιγορεί και παραπληροφορεί ένοχα!Υπογράφει ενδοτικές συμφωνίες με την γείτονα και κάνει μυστική ενδοτική εξωτερική πολιτική διαχρονικά. Υπογράφει μνημόνια, παράνομα και αντισυνταγματικά, εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας κάτι που δεν έκανε ευτυχώς ο Τάσος Παπαδόπουλος στην Κύπρο.
Αυτός ο τελευταίος μεγάλος Έλληνας Ηγέτης όχι μόνο δεν υπέκυψε στους εκβιασμούς των διεθνών κύκλων που με το σχέδιο Ανάν θα εξαφάνιζαν την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά είδε την Α.Ο.Ζ σαν τον πραγματικό ζωτικό χώρο της Κύπρου.
Αυτές τις μέρες υποτίθεται οτι η συγκυβέρνηση ψάχνει 11,5 δις γιά να τα δώσει στους ”δανειστές” και αυτά τα ”ψάχνει” στις τσέπες του καθιμαζόμενου έλληνα πολίτη και όχι βέβαια στη θάλασσα μας!
Η χώρα απο το 1995 έχει κυρώσει το Δίκαιο της Θάλασσας που ψηφίσθηκε στο Montego Bay, στις 10 Δεκεμβρίου του 1982 και οριστικοποιήθηκε με τις πράξεις του Ο.Η.Ε. τον Μάρτιο του 1986 και τον Ιούλιο του 1993 και βέβαια υποχρεούμεθα και με βάση το Σύνταγμα να εφαρμόσουμε!
Πέρασαν ήδη 27 χρόνια ένοχης αδράνειας του ντόπιου ξενόδουλου πολιτικού προσωπικού!
Χρήσιμο είναι να ορίσουμε τήν έννοια του ”Γεωστρατηγικού Παίκτη” σε ζητήματα που άπτονται των διεθνών σχέσεων, όπως είναι η Ανακήρυξη και η Θέσπιση της Α.Ο.Ζ.
Η θετική αξιολόγηση ενός γεωστρατηγικού ”παίκτη” από τους ”συμπαίκτες” έχει αφ’εαυτής την αξία της .
Η Κύπρος π.χ είναι ένας ”σοβαρός παίκτης” και αυτό το ”εξαργυρώνει” οικονομικά,πολιτικά και γεωπολιτικά. Μετά την έκρηξη στο Μαρί στην Κύπρο τον Ιούλη 2011 πολλοί προέβλεψαν την καταστροφή της Κύπρου. Όμως η απόρριψη του σχεδίου Ανάν, η ανακήρυξη και τελικώς η θέσπιση της Κυπριακής Α.Ο.Ζ και βεβαίως οι θετικές γεωτρήσεις της Noble αποφέρουν οικονομικά και όχι μόνο οφέλη στους Κυπρίους και όλα αυτά πρίν φθάσει το πρώτο κυβικό αερίου στο νησί!!
Αν η διεθνής κοινότητα δεν σε θεωρεί ”σοβαρό παίκτη” δεν έχεις καμμία ελπίδα στη γεωστρατηγική ζούγκλα ούτε φυσικά στο παγκόσμιο οικονομικό αλησβερίσι. Φίλοι δεν υπάρχουν παρά μόνο Συνεταίροι.
Η ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ πρέπει να γίνει άμεσα και γιά λόγους ουσίας(οικονομικούς και γεωστρατηγικούς) αλλά και γιά λόγους ”ψυχολογικούς”.
Ο Μίκης έχει προτείνει στα πλαίσια ενός διπολικού μοντέλου διεθνών σχέσεων της χώρας (Ευρωζώνη και Ευρώπη αφ’ενός αλλά και ελευθερες οικονομικές σχέσεις με την μορφή κοινοπραξιών με κάθε ενδιαφερόμενο στρατηγικό οικονομικό εταίρο) μιά σειρά κοινοπραξιών πού άμεσα ή έμμεσα έχουν σχέση με την Α.Ο.Ζ.
Δεν μπορείς να κάνεις εύκολα κοινοπραξία πχ παραγωγής ή μεταφοράς αερίου αν δεν έχεις θεσπίσει Α.Ο.Ζ.
Αλλά και σε άλλες κοινοπραξίες φαινομενικά άσχετες με την Α.Ο.Ζ(πχ εναλλακτικές μορφές ενέργειας) άν δεν έχεις αποδείξει ότι είσαι ”αξιόπιστος γεωστρατηγικός εταίρος” δεν μπορείς να επιτύχεις τις καλύτερες διεθνείς συνεργασίες.
Η άμεση ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ θα δώσει στον Ελληνικό λαό τον ”ψυχολογικό αέρα” που χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ, είναι το ”ρήγμα” στην ”περικύκλωση”.
Σ’αυτό το σημείο θα πρέπει να τονιστεί, γιά να καθησυχαστούν κάποιοι, ότι η ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ δεν προσκρούει στο τουρκικό casus beli και η οριοθέτησή της σαν διαδικασία πρέπει να ξεκινήσει γιά λόγους τακτικής απο την πλευρά του Ιονίου.
Τα βήματα είναι συγκεκριμένα , Ιταλία>Αλβανία> Λιβύη>Κύπρος/Αίγυπτος και τελικά Τουρκία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση με την μεγαλύτερη Α.Ο.Ζ στο κόσμο και θέλοντας να ενισχύσει και το δικό της πλαίσιο θα μπορούσε να φανεί πολύτιμος ”συμπαίκτης” της Ελλάδας στον δρόμο από την Ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ, την Οριοθέτηση και εν τέλει την Θέσπισή της.
Το Κ.Α.Π θα πρέπει να πεί στον ελληνικό λαό ότι εκτός από την ανατροπή της Κομματοκρατίας που είναι κύριο προαπαιτούμενο γιά την έξοδο από την οικονομική κρίση και όχι μόνο, ο τόπος χρειάζεται ένα στρατηγικό σχεδιασμό οικονομικής ανάπτυξης που οπωσδήποτε θα βασιστεί στην Α.Ο.Ζ και τον Ορυκτό πλούτο της χώρας. Τα μικροοικονομικά τεχνάσματα δεν θα μας σώσουν όπως δεν θα μας σώσει η μάχη χαρακωμάτων με το πολιτικό σύστημα και η μικροπολιτική.
Ιωάννης Αποστολόπουλος Βέροια, 18 Ιουλίου 2012