Μας λέει ο Γιάννης Σιδέρης, υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΕΠΑΜ:
Ποιός πιστεύετε πως είναι ο ρόλος της ΕΕ;
Η ΕΕ τα τελευταία χρόνια, έχει μετατραπεί σε έναν οργανισμό, ο οποίος συρρικνώνει την εθνική κυριαρχία των κρατών-μελών με στόχο την πολυδιαφημισμένη “ευρωπαϊκή ολοκλήρωση”, προς όφελος φυσικά των ισχυρών οικονομιών και ιδιαιτέρως της Γερμανίας. Για την επίτευξη του στόχου αυτού προφανώς απαιτείται και περιορισμός της δημοκρατίας, πράγμα το οποίο βιώνουμε από τις υποτελείς κυβερνήσεις στην χώρα μας, οι οποίες έχουν μετατρέψει το ελληνικό κοινοβούλιο σε ένα απλό όργανο παραγωγής και ψήφισης νόμων όπου οδηγούν τον λαό
στην εξαθλίωση.
Εν κατακλείδι, η ΕΕ μετατοπίζει βιαίως την πολιτική της προς μια κατεύθυνση αποδόμησης του κοινωνικού κράτους, περιορισμού της δημοκρατίας και επικίνδυνων γεωστρατηγικών στοχεύσεων. Το ερώτημα είναι ποιός οφελείται από όλα αυτά. Η Ελλάδα οφελείται; Οι λαοί της ευρώπης οφελούνται; Σε αυτό το ερώτημα καλούνται οι πολίτες να απαντήσουν με την ψήφο τους στις κάλπες στις 25 Μαΐου.
Ποιά η αιτία της κρίσης στην ΕΕ;
Κατ’ αρχάς η οικονομική κρίση, είναι παγκόσμια και οφείλεται κατ’ εξοχήν στην μετατροπή του καπιταλισμού σε ένα “αδηφάγο” οικονομικο-κοινωνικό σύστημα, στην σύγχρονη νεοφιλελέυθερη εκδοχή του. Δίχως όρια και κανόνες, το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, επιτίθεται απευθείας στον ίδιο τον άνθρωπο, ως κοινωνικό όν. Η ΕΕ, δέσμια των ισχυρών αυτών συμφερόντων, ωθεί τους πολίτες των χωρών-μελών σε περιθωριοποίηση προκειμένου να επωφεληθούν αυτά. Δεν είναι ενας διεθνής οργανισμός ο οποίος βρέθηκε αντιμέτωπος με την κρίση.
Πρόκειται για έναν ακόμη ουσιαστικό παράγοντα αυτής.
Υπό αυτήν την έννοια, όχι μόνο δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά αντιθέτως την επιδεινώνει. Η χώρα μας, ευρισκόμενη στο επίκεντρο της κρίσης στην ευρωζώνη, έχει υποστεί αυτού του είδους τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές στην χείριστη μορφή τους.
Το κοινωνικό κράτος δικαίου στην ΕΕ θρυματίζεται συστηματικά. Τί μπορούμε να κάνουμε;
Όσο επικρατούν οι πολιτικές που προαναφέραμε δεν διαβλέπω λύση εντός της ΕΕ. Αντίθετα, εκτός αυτής τα κράτη, ειδικά αυτά που βρίσκονται υπό την υψηλή επίβλεψη του ΕΜΣ, μπορούν να οικοδομήσουν και πάλι το κοινωνικό κράτος, το οποίο αποδομείται συστηματικά. Σε αυτό είμαι κάθετος.
Η ελίτ των τραπεζών, των πολυεθνικών και των γραφειοκρατών των Βρυξελλών, μπορούν να δώσουν όραμα, εμπιστοσύνη και ελπίδα στους ευρωπαϊκούς λαούς;
Σε καμμία περίπτωση! Αντιθέτως πρόκειται για ένα στενά διαπλεκόμενο σύστημα, το οποίο δημιουργεί δημοκρατκό έλλειμα και πιέζει όλο και περισσότερο τους ευρωπαίους πολίτες, όχι μόνο αφαιρώντας τους ουσιαστικά κάθε ελπίδα και όραμα για το μέλλον τους, αλλά οδηγώντας τους στην αβεβαιότητα και την απελπισία.
Γιατί κατεβαίνεται με το ΕΠΑΜ;
Το ΕΠΑΜ, είναι επί της ουσίας ένα Μέτωπο πολιτών το οποίο λειτουργεί δημοκρατικά. Το αν θα κατέβουμε ή όχι στις ευρωεκλογές ετέθη σε ψηφοφορία των μελών μας, όπου και επεκράτησε η κάθοδός μας με συντριπτική πλειοψηφία. Στη συνέχεια, οι οργανώσεις των μελών μας, πρότειναν υποψηφίους. Με αυτήν την διαδικασία επιλέχθηκε η πλειοψηφία των υποψηφίων, ανάμεσα σε αυτές και η δική μου. Ως μέλος του ΕΠΑΜ λοιπόν, όφειλα να στρατευτώ στην μάχη των ευρωκλογών, επικοινωνώντας τις προτάσεις του Μετώπου τόσο για την ΕΕ όσο και για την χώρα
μας και από την θέση του υποψηφίου ευρωβουλευτή, με στόχο την είσοδο στην ευρωβουλή έστω και ενός ευρωβουλευτή. Έχουμε δεσμευτεί όλοι οι υποψήφιοι, γνωρίζοντας βέβαια τις περιορισμένες αρμοδιότητες του ευρωκοινοβουλίου, να κάνουμε δύσκολη την ζωή των γραφειοκρατών, ενημερώνοντας ταυτόχρονα με τον τρόπο αυτόν τους ευρωπαίους και κατ’ επέκτασιν και τους έλληνες πολίτες, για το που οδηγούνται από την πολιτική της ΕΕ. Δεν πρόκειται να εξελιχθούμε σε άλλον έναν κοινοβουλευτικό σχηματισμό στις Βρυξέλλες, όπου θα
αδρανοποιηθεί είτε προωθώντας τον επικείμενο φεντεραλισμό, είτε θα καταγγέλει μόνο. Αντιθέτως, αν θεωρήσουμε ότι ο σκοπός μας επετεύχθη και δεν έχουμε να προσφέρουμε κάτι άλλο στην αφύπνιση των λαών, δεν θα διστάσουμε να αποχωρήσουμε παραιτούμενοι!
Η κοινωνική σας προσφορά σε έναν δοκιμαζόμενο λαό.
Στο ΕΠΑΜ, ήδη η αλληλεγγύη είναι ένας από τους βασικότερους πυλώνες της λειτουργίας του. Ωστόσο είναι προφανές πως δεν αρκεί. Για μένα, η μέγιστη κοινωνική προσφορά στον δοκιμαζόμενο λαό μας, είναι να συμβάλλουμε στην αποβολή των ενοχικών συνδρόμων που εντέχνως του διοχέτευσαν και να τον καταστήσουμε και πάλι αξιοπρεπή και διεκδικητικό. Η μέγιστη κοινωνική προσφορά, είναι να επιδιώξουμε την ενεργοποίηση των πολιτών σε μια κατεύθυνση εθνικής κυριαρχίας και πραγματικής δημοκρατίας. Έτσι αντιλαμβανόμαστε εμείς τον ρόλο του
Μετώπου και αυτός είναι ο απώτερος σκοπός μας. Εξάλλου μοιραία, η κοινωνική προσφορά, περνά μέσα από την ανατροπή αυτής της πολιτικής, η οποία αν συνεχισθεί θα καταρρακώσει περαιτέρω τους πολίτες. Άρα το ζήτημα είναι πρωτίστως πολιτικό και ως με αυτόν τον τρόπο πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.
Ο Γιάννης Σιδέρης, σπούδασε στη Σχολή θετικών Επιστημών στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Αρθρογραφία του, δημοσιεύεται σε διάφορα μπλογκς καθώς και στην εφημερίδα “Το χωνί”.
Είναι παντρεμένος και έχει δύο κόρες.
Έχει γράψει θεατρικά, διηγήματα, ποίηση.