Η συνέντευξη του κ. Τσίπρα προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τις πολιτικές εξελίξεις

Η τοποθέτηση και όλες οι απαντήσεις στις ερωτήσεις δημοσιογράφων

Θα ήθελα να ξεκινήσω τη σημερινή συνέντευξη με μια κατηγορηματική προειδοποίηση: Βιάστηκαν, τις τελευταίες μέρες, οι πολλαπλασιαστές της υποταγής στη χώρα μας, να αποδώσουν την ήττα της Κύπρου στο ΟΧΙ του λαού της. Βιάστηκαν και οι τρεις ιεράρχες που ελέω Μέρκελ κυβερνούν τη χώρα να ψάλλουν το προπαγανδιστικό απολυτίκιο του ΝΑΙ. Βιάστηκαν γιατί η ιστορία αυτή δεν τελείωσε. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.

Αλλά βιάστηκαν ίσως και γιατί είναι και οι ίδιοι ανιστόρητοι. Δε γνωρίζουν ή δεν θέλουν να θυμόμαστε όλοι εμείς το ρόλο που έπαιξαν ιστορικά, στην πορεία του λαού μας και της χώρας μας, αλλά και άλλων λαών και χωρών, κάποια σημαντικά ΟΧΙ. Που όταν ορθώθηκαν βεβαίως προκάλεσαν τη μήνη των εκάστοτε «ρεαλιστών»-αυτοί βλέπετε δεν λείπουν από καμιά εποχή.

Αλλά ήταν αυτά τα ΟΧΙ που έγραψαν την ιστορία. Που άλλαξαν το ρου της ιστορίας. Έστω κι αν κάποια στιγμή φάνηκε ότι ενέχουν υψηλό ρίσκο, ότι θα οδηγήσουν σε ήττες, ήταν αυτά που συσσώρευσαν εκείνο το ηθικό, το πολιτικό, και το εθνικό κεφάλαιο, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να κερδίζουν οι λαοί την ελευθερία και την ευημερία τους.

Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είμαστε οπαδοί ενός ρεαλισμού που αγνοεί τόσο τη θέληση, όσο και τη δύναμη των λαών. Γι’ αυτό και μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο, θέλουμε για άλλη μια φορά να ξεκαθαρίσουμε, τόσο στον ελληνικό λαό όσο και στους λογής μιντιακούς παπαγάλους της μοιρολατρίας, που ξεμυτίσανε τις τελευταίες μέρες από τα κλουβιά τους.

Εμείς, αν διαφέρουμε σε κάτι, είναι ακριβώς σε αυτό ότι δεν πρόκειται να συνθηκολογήσουμε.

Δεν πρόκειται να πούμε ΝΑΙ -κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες- σε εκβιασμούς και απειλές, δεν πρόκειται να συνθηκολογήσουμε με τα μνημόνια, δεν πρόκειται να αποδεχθούμε την πορεία του λαού και του τόπου προς την καταστροφή.

Δεν πρόκειται να πούμε ΝΑΙ στη διάλυση της κοινωνίας, στη διάχυση της απόγνωσης, στην καταστροφή της οικονομίας, στην καταδίκη χιλιάδων ηλικιωμένων σε θάνατο και χιλιάδων παιδιών στην πείνα και νέων ανθρώπων στην απόγνωση και τη μετανάστευση.

Δεν πρόκειται να πούμε ΝΑΙ, κάτω από οποιονδήποτε εκβιασμό, στην εκποίηση της Ελλάδας. Δεν πρόκειται να πούμε ΝΑΙ στις εντολές της κ. Μέρκελ.

Και, βεβαίως, το παραδεχόμαστε ότι δεν είμαστε οι καλύτεροι μαθητές του ΝΑΙ στην ευρωπαϊκή τάξη ή καλύτερα στο ευρωπαϊκό αναμορφωτήριο που ο κος Σόιμπλε ονειρεύεται.

Αλλά ας το αντιληφθούν όλοι μια και καλή: το δικό μας ΟΧΙ δεν είναι στείρα άρνηση, αλλά παράθυρο στην ελπίδα και στη δημιουργία.

Από το πιο αποφασιστικό, μετωπικό και ανυποχώρητο ΟΧΙ στη σημερινή πολιτική κοινωνικού ολέθρου και εθνικής ταπείνωσης, ξεκινούν όλα τα ΝΑΙ, τα σημαντικά, τα ελπιδοφόρα ΝΑΙ σε μια Ελλάδα ανεξαρτησίας, δημοκρατίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και προόδου.

Αυτή είναι η θέση μας, όσο κι αν στεναχωρεί τον κ. Σαμαρά, και τους εταίρους του στην κυβερνητική κοινοπραξία του ΝΑΙ σε όλα.

Σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να υποδεχτεί την τρόικα του θράσους και των νέων απαιτήσεων. Πώς ετοιμάζεται; Το βλέπουμε όλοι.

Ο κ. Σαμαράς ετοιμάζεται να τους υποδεχθεί με μια ανθοδέσμη με ΝΑΙ. ΝΑΙ στο χαράτσι που είχαν δεσμευθεί ότι θα καταργήσουν, ΝΑΙ στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων που είχαν δεσμευθεί ότι δεν θα κάνουν, ΝΑΙ στις ιδιωτικοποιήσεις τις οποίες η τρόικα ως κοινός ντίλερ αδημονεί να προχωρήσουν, ακόμα κι αν αυτές σημαίνουν λεηλασία του δημόσιου πλούτου έναντι ευτελούς τιμήματος.

Και όλη η προσπάθεια του κ. Σαμαρά αυτές τις μέρες είναι να πιέσει και να εκβιάσει τους δειλούς μπροστά στη λαϊκή καταστροφή και στη λαϊκή κατακραυγή εταίρους του να συναινέσουν κι αυτοί στην αβροφροσύνη των ΝΑΙ.

Την ίδια στιγμή όμως που πάνω στο τραπέζι των δήθεν διαπραγματεύσεων και στην πραγματικότητα πάνω από τις ζωές μας, επικρέμεται η απειλή για νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, καθώς και τα τεράστια χρηματοδοτικά κενά και η ανεξέλεγκτη πορεία της οικονομίας που ανοίγουν το δρόμο στην ενεργοποίηση της ρήτρας αυτόματων μέτρων. Της ρήτρας θανάτου δηλαδή, που η κυβέρνηση υπέγραψε αμέσως μετά τις εκλογές.

Κι όλα αυτά όταν είναι πια σαφές σε όλους μας ότι το διαφημισμένο πρόγραμμα σταθεροποίησης και ανάπτυξης δεν ήταν παρά μια φούσκα.

Δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα διεξόδου, κανένα πρόγραμμα σταθεροποίησης. Κανένα πρόγραμμα ανάπτυξης. Και το μόνο που υπάρχει είναι η επέλαση των δανειστών στη ρημαγμένη αυτή χώρα, η επέλαση των δανειστών για να αρπάξουν όσο περισσότερα μπορούν. Κατά προτεραιότητα και κατά προτίμηση από τους πιο φτωχούς και πιο ευάλωτους.

Η επέλαση των κατ’ ευφημισμό ισχυρών εταίρων, προκειμένου να μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποικία χρέους.

Και οι φίλοι μας οι Γερμανοί που ξανάρχονται -με κουστούμια αυτή τη φορά- για να αποσπάσουν τα οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη που πιστεύουν ίσως ότι τους τα χρωστάμε από παλιά.

Και το ερώτημα είναι ποιους έχει απέναντί της αυτή η άγρια συμμορία με τα λευκά κολάρα που πριν λίγες μέρες ρήμαξε την Κύπρο, και τώρα επιχειρεί μια νέα επιδρομή στην Ελλάδα;

Απέναντί της έχει τον κ. Σαμαρά που ζήτησε δημόσια συγνώμη από τη Μέρκελ γιατί ως αντιπολίτευση ψιθύρισε μισό όχι κάποτε στο πρώτο μνημόνιο. Και τώρα έχει αναδειχτεί στον κορυφαίο εκπρόσωπο του ναι. Όχι μόνο εδώ αλλά σε ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Έχει απέναντί της τον κ. Βενιζέλο που είπε ναι σε όλα από την αρχή και οποίος τη στιγμή που ο τόπος φλέγεται, αυτός φλέγεται μόνο να ξαναγίνει υπουργός.

Και έχει απέναντί της και τον κ. Κουβέλη, που ενώ ψηφίζει παρών σχεδόν σε όλα, στηρίζει με πάθος την κυβέρνηση που λέει ναι σε όλα.

Ρίξτε μια ματιά σε ποιους έχουν απέναντι οι δανειστές, στο τι έπραξαν όλα αυτά τα χρόνια, τι έταξαν προεκλογικά, από που ξεκίνησαν και πού έχουν φτάσει. Και τότε θα καταλάβετε πόσο τραγικό για τη χώρα είναι να διαπραγματεύονται αυτοί οι άνθρωποι το αύριο της Ελλάδας και το σήμερα των ελλήνων. Και πόσο γελοίο είναι να ζητούν να τους εμπιστευτούμε τις ζωές μας. Να πιστέψουμε ότι διαπραγματεύονται σκληρά.

Και πόση υποκρισία, αλλά και κυνισμό, κρύβει η προσπάθειά τους τις τελευταίες μέρες να κεφαλαιοποιήσουν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ την τραγωδία της Κύπρου, η οποία είναι και δική μας τραγωδία. Για την οποία είναι πρωτίστως υπεύθυνοι οι θιασώτες του ΝΑΙ, οι ιδεολόγοι της υποταγής και τα συμφέροντα εκείνα που επιδιώκουν μια νέα οικονομική τάξη αλλά και μια νέα τάξη γενικώς στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Αν μας ρωτάτε, λοιπόν, ποια είναι η δική μας παραίνεση στον ελληνικό λαό, ενόψει της νέας επίσκεψης της τρόικας. Η απάντησή μας είναι ξεκάθαρη. Τώρα, δυο φορές πιο ξεκάθαρη, μετά τα όσα έγιναν στην Κύπρο. Η δική μας παραίνεση είναι αντίσταση, αντίσταση, αντίσταση.

Και επαναλαμβάνω, κλείνοντας, ότι ήρθε η στιγμή, πριν γίνει έρημη χώρα η Ελλάδα να αλλάξει τροπάριο απέναντι στους επικυρίαρχους. Και για να αλλάξει τροπάριο πρέπει το ταχύτερο δυνατό να αλλάξει αυτή η κυβέρνηση.

Εμείς μπορεί να κατηγορούμαστε από τους αντιπάλους μας ότι τάχα δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε. Μάλιστα. Είδαμε πόσο έτοιμοι ήταν αυτοί, πόσοι έτοιμοι να μετακομίσουν από το όχι στο ναι, να μετακομίσουν από το σοσιαλισμό στον αγριότητα και από την αριστερά στη συνενοχή.

Ε, εμείς τέτοια ετοιμότητα δεν την έχουμε, δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε όπως αυτοί. Αυτό μπορώ να σας το διαβεβαιώσω.

Εμείς είμαστε έτοιμοι να εκφράσουμε τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας, τη θέληση για μια αλλαγή πορείας. Είμαστε έτοιμοι και ως κυβέρνηση να αντισταθούμε, γιατί αυτό νομίζω κι εσείς μας το πιστώνετε ότι το ξέρουμε καλά. Και κυρίως είμαστε έτοιμοι, οικοδομώντας τις κατάλληλες συμμαχίες στον ευρωπαϊκό Νότο και όχι μόνο, να αντιστρέψουμε τον εκβιασμό προς τους δανειστές. Είμαστε έτοιμοι να σταματήσουμε τη καταστροφή.

Και αυτός είναι ο μοναδικός ρεαλιστικός δρόμος για τη χώρα και το λαό.

 

 

 

ΤΕΤΑΡΤΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013 –  ΤΙΤΑΝΙΑ

 

 

 

 

       Παναγής Γαλιατσάτος (Καθημερινή): κ. Πρόεδρε επιτρέψτε μου να επαναλάβω την ερώτησή μου της περασμένης εβδομάδας. Εφ’ όσον ως κυβέρνηση βρεθείτε αντιμέτωπος με τους, όπως τους περιγράψατε, «άγρια συμμορία με τα λευκά κολάρα» και εφόσον βρεθείτε απέναντι στο ενδεχόμενο, το οποίο είναι πολύ πρόσφατο το είδαμε πριν μια εβδομάδα στην Κύπρο, να δεχθείτε έναν ανάλογο εκβιασμό άρσης χρηματοδότησης από την ΕΚΤ και τέτοια, υπάρχει κάποιο εναλλακτικό σχέδιο; Λέτε ότι θα πείτε ΟΧΙ, υπάρχει κάποιο εναλλακτικό σχέδιο για το τι θα κάνει η κυβέρνησή σας σε εκείνη την περίπτωση;

 

 

Αλ. Τσίπρας: Εναλλακτικό ως προς τι κ. Γαλιατσάτο; Γιατί το εναλλακτικό είναι εναλλακτικό έναντι κάποιου άλλου. Έναντι του σχεδίου που έχει σήμερα η ελληνική κυβέρνηση; Μα η κυβέρνηση σήμερα έχει ένα και μοναδικό σχέδιο, το μνημόνιο. Δεν υπάρχει διαπραγμάτευση, υπάρχει πλήρης αποδοχή. Το δικό μας σχέδιο είναι το εναλλακτικό σε αυτό που κάνει σήμερα η κυβέρνηση.

Αν με ρωτάτε όμως – γιατί είναι ειλικρινής η αντερώτησή μου δεν κρύβει προσπάθεια να αποφύγω την ουσία της ερώτησή σας – αν με ρωτάτε πως θα μπορέσουμε να αντέξουμε τους εκβιασμούς για άρση της χρηματοδότησης του τραπεζικού συστήματος, είναι κάτι που εμείς από την πρώτη στιγμή έχουμε πει ότι, όλο αυτό το διάστημα δουλεύουμε και επεξεργαζόμαστε σενάρια πάνω στα οποία θα οικοδομήσουμε και τη διαπραγματευτική μας τακτική, αλλά και τις δυνατότητες εκείνες ελιγμών που θα ενισχύσουν τη διαπραγματευτική μας δύναμη με στους εταίρους, σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές.

Διότι, εμείς θεωρούμε ως δεδομένο ότι θα υπάρξουν εκβιασμοί. Θεωρούμε ως δεδομένο ότι οι εταίροι μας και κυρίως αυτοί που σήμερα έχουν ηγεμονία, δεν πρόκειται να αποδεχτούν τη συντριπτική ήττα της στρατηγικής τους.

Γι’ αυτό λοιπόν επιδιώκουμε και έχουμε ένα σχέδιο συνεργασίας με τις χώρες του Νότου, γι’ αυτό θεωρούμε τραγικό το γεγονός ότι στην περίπτωση της Κύπρου, η Κύπρος αφέθηκε τραγική μόνη, από την ελληνική κυβέρνηση πρωτίστως αλλά και από τις άλλες κυβερνήσεις του Νότου. Και πιστεύουμε ότι αυτές οι συμμαχίες δεν χτίζονται από τη μία μέρα στην άλλη, χρειάζεται μια ιδιαίτερη προετοιμασία και προεργασία για να οικοδομηθούν.

Πιστεύουμε, επίσης, ότι υπάρχουν τρεις σημαντικές προϋποθέσεις για να πετύχει μια σκληρή διαπραγμάτευση, που κατά τη δική μας άποψη είναι σύγκρουση. Δεν είναι μια συζήτηση σε ένα ευχάριστο περιβάλλον. Αυτές οι τρεις προϋποθέσεις είναι: πρώτον, η κυβέρνηση που θα ηγείται αυτής της διαδικασίας να είναι αποφασισμένη και να πιστεύει ότι θα κερδίσει. Δεύτερον, ο λαός, η πλειοψηφία του λαού να είναι αποφασισμένος και να στηρίζει αυτή την προσπάθεια. Και τρίτον, να έχουν προετοιμαστεί κατάλληλες συμμαχίες, ώστε ο συσχετισμός δύναμης να μην είναι απόλυτα αρνητικός.

Στην Κύπρο είδαμε ότι, από αυτές τις τρεις σημαντικές προϋποθέσεις μόνο μία υπήρχε, η αποφασιστικότητα του λαού να μη δεχθεί αυτή την τραγική εξέλιξη. Δεν υπήρχε ούτε μια κυβέρνηση αποφασισμένη, ούτε η κατάλληλη προετοιμασία συμμαχιών.

Και πρέπει να σας πω ότι, και οι τρεις αυτές προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται για να έχουμε θετικό αποτέλεσμα. Διότι αν εμείς βρεθούμε στην κυβέρνηση, και είμαστε αποφασισμένοι, αλλά αν δεν έχουμε ένα λαό να μας στηρίζει στις επιλογές μας και πιστέψει ο λαός ότι είναι μια απλή υπόθεση και ότι με μια απλή διαδικασία ξεμπέρδεψε… Δεν είναι απλά τα πράγματα. Και, βεβαίως, αν δεν έχουμε προετοιμάσει το έδαφος, ώστε να βρεθούμε απελπιστικά μόνοι σε αυτό το πεδίο της μάχης, νομίζω ότι σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να γίνουν πολύ σημαντικά βήματα το επόμενο διάστημα.

 

       Βαγγέλης Παπαδημητρίου (ΕΡΑ): κ. Πρόεδρε θα ήθελα να μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε ένα ζήτημα του οποίου, όπως λένε οι τεχνοκράτες τουλάχιστον, η εξέλιξη σήμερα ενδεχομένως μπορεί να κρίνει εν πολλοίς και το μέλλον της εθνικής οικονομίας. Και αναφέρομαι στην αντίδραση – τουλάχιστον έτσι εμφανίζεται η τρόικα – στην ενοποίηση της Εθνικής Τράπεζας με τη Eurobank. Πολλοί πιστεύουν ότι οι ευρωπαίοι εταίροι ή το ΔΝΤ θέλουν να ελέγξουν τις δυο τράπεζες και προοπτικώς να περάσουν – τουλάχιστον αυτό λέει το σενάριό τους – σε ξένα χέρια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την εθνική οικονομία, αλλά και για το μέλλον των τραπεζών. Ποια είναι η άποψή σας, τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει και τι νομίζετε ότι πραγματικά συμβαίνει;

 

 

Αλ. Τσίπρας: Εμείς θεωρούμε ότι άμεσα πρέπει όσες τράπεζες χρηματοδοτούνται από το ΤΧΣ να περάσουν υπό τον δημόσιο έλεγχο και να αλλάξουν οι διοικήσεις τους. Και βεβαίως αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ακολουθηθεί μια εντελώς τραπεζική πολιτική – και μετά την ανακεφαλαιοποίηση η οποία είναι απαραίτητο να γίνει – μια πολιτική στήριξης της οικονομίας και των κοινωνικών αναγκών.

Γιατί εμείς δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πώς γίνεται αυτές οι τράπεζες να ανακεφαλαιοποιούνται για τα επισφαλή τους δάνεια, για τα κόκκινα δάνεια, και την ίδια στιγμή να συνεχίζουν να κυνηγάνε νοικοκυριά, να κυνηγάνε αυτοαπασχολούμενους, ελεύθερους επαγγελματίες, ζητώντας στο ακέραιο τις επισφαλείς για αυτές απαιτήσεις χάριν των οποίων οδηγήθηκαν στην ανακεφαλαιοποίηση.

Άρα, ανακεφαλαιοποίηση, τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο, νέες διοικήσεις και άμεσα αυτό που εμείς ονομάζουμε νέα σεισάχθεια, δηλαδή μερική διαγραφή χρεών  ή, να το πω καλύτερα, αναπροσαρμογή των δανείων, ρύθμιση των δανείων ώστε ο καθένας, η καθεμιά να ρυθμίσει το δάνειό του με βάση τις νέες αποδοχές του έχει μετά τις περικοπές που έχει δεχθεί το εισόδημα από τη μνημονιακή λαίλαπα.

Ξέρετε, αυτό δεν είναι μια επιλογή που θα ανακουφίσει μόνο την κοινωνία, τα νοικοκυριά, θα δώσει τη δυνατότητα σε κάποιες μικρομεσαίες επιχειρήσεις να μη βάλουν λουκέτο στα μαγαζιά τους, άρα θα μπορέσει να σταθεροποιήσει την οικονομία. Αυτή θα είναι και μια επιλογή που θα οδηγήσει σε μια υγιή πορεία και το ίδιο το τραπεζικό σύστημα.

Αυτή είναι η δική μας θέση, η δική μας στάση. Από εκεί και πέρα, το τι σκοπούς έχει η τρόικα και το πώς αυτοί οι σκοποί εναλλάσσονται μέρα με τη μέρα, αυτό είναι κάτι το οποίο κι εσείς νομίζω  θα πρέπει να προβληματιστείτε. Εγώ είμαι ιδιαίτερα προβληματισμένος μετά τις τελευταίες εξελίξεις.

Ειλικρινά σας λέω, δεν είχαμε προβλέψει ότι θα υπάρξει αυτή η ραγδαία αλλαγή στρατηγικής. Και ότι θα περάσουμε σε ένα νέο στάδιο, το στάδιο της διαδικασίας διάσωσης μέσα από τα κουρέματα των καταθέσεων, κάτι το οποίο ειλικρινά δεν είχαμε εκτιμήσει ότι θα συμβεί και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Βλέπετε ότι η κρίση είναι τόσο έντονη που έχει εκπλήξεις και, θα ήθελα να πω, αυτή η αλλαγή στρατηγικής δεν σηματοδοτεί την κυριαρχία και την  κηδεμονία της Γερμανίας ή των τραπεζών πάνω στην τιθάσευση της κρίσης. Ίσα – ίσα σηματοδοτεί τα στρατηγικά της αδιέξοδα. Η κρίση βαθαίνει, γίνεται ολοένα και πιο απειλητική, γι’ αυτό και αναγκάζονται να επιλέξουν αυτοκαταστροφικές επιλογές.

 

       Αννέτα Καββαδία: κ. Πρόεδρε, με βάση τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, αυτό που καταδεικνύεται είναι ότι ενισχύεται στην κοινή γνώμη το κλίμα ευρωσκεπτικισμού και ταυτοχρόνως μειώνεται όλων όσοι λένε στο ευρώ πάση θυσία. Αυτά τα ευρήματα σας κάνουν, ενδεχομένως, να αναθεωρήσετε κάπου τη στρατηγική σας, με δεδομένο ότι είναι κοινό μυστικό ότι στο εσωτερικό του κόμματός σας, υπάρχουν φωνές που αυτόν τον ευρωσκεπτικισμό τον έχουν κάνει σημαία;

 

Αλ. Τσίπρας: Δεν ξέρω τι εννοείτε ότι «έχουν κάνει σημαία τον ευρωσκεπτικισμό», διότι οι δικές μας σημαίες δεν προσδιορίζονται από την αντίθεσή μας σε κάτι, δεν ετεροπροσδιορίζονται οι δικές μας σημαίες, αλλά πρέπει να σας πω το εξής. Ο ευρωσκεπτικισμός είναι μια απολύτως φυσιολογική εξέλιξη. Δεν αφορά το ΣΥΡΙΖΑ, αφορά όλη την κοινωνία.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι το κυρίαρχο αφήγημα για την Ευρώπη, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, κλονίζεται. Η Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη που γνωρίζαμε τη δεκαετία του 80, τη δεκαετία του 90. Να το πω διαφορετικά. Ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις που έχει ο κάθε πολιτικός χώρος για την Ευρώπη, αυτό που προσλαμβάνει, που αισθάνεται ο μέσος Έλληνας πολίτης δεν είναι το ίδιο. Μέχρι πρότινος με το άκουσμα Ευρώπη, Ε.Ε, αισθανόταν ασφάλεια, σιγουριά, ευημερία, προοπτική, ανάπτυξη. Σήμερα, νομίζω, αυτές οι πολύ ευχάριστες έννοιες έχουν αντικατασταθεί από δυσάρεστες έννοιες. Φόβος, ανασφάλεια. Το φάσμα και η απειλή της χρεοκοπίας δεν είναι κάτι που αφορά σήμερα μόνο την Ελλάδα, αφορά τις περισσότερες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Και βεβαίως, μετά την εξέλιξη στην Κύπρο, οφείλω να σας ομολογήσω ότι κλονίζονται δυο πολύ σταθερές αξίες της ελληνικής κοινωνίας. Η πρώτη αφορά την ασφάλεια των καταθέσεων και η δεύτερη αφορά κάτι που έχει να κάνει με τη συνείδηση του μέσου Έλληνα, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί μετά την εισβολή και κατοχή στην Κύπρο, της εθνικής σταθερότητας, επιτρέψτε μου την έκφραση.

Ως εκ τούτου, ο ευρωσκεπτικισμός πιστεύω θα είναι κάτι το οποίο θα γίνει απολύτως πλειοψηφικό, και δικαίως, το επόμενο διάστημα στην ελληνική κοινωνία.

Αλλά εμείς πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε, εμείς από την αρχή ήμασταν ευρωσκεπτικιστές. Ακριβώς επειδή ήμασταν οπαδοί της ιδέας του αληθινού  ευρωπαϊσμού, την αλληλεγγύης, της Ευρώπης των λαών, της Ευρώπης των κοινωνικών αναγκών και όχι της Ευρώπης των αγορών.

Αυτοί που σήμερα ηγούνται της Ευρώπης, δυστυχώς, την οδηγούν σε αδιέξοδα. Αυτοί που σήμερα ηγούνται της Ευρώπης έχουν μια καθαρά αντιευρωπαϊκή, κατ’ εμάς, στρατηγική. Οδηγούμαστε σε μια Ευρώπη υπό την  ηγεμονία τη χρηματοπιστωτικού συστήματος και υπό την γερμανική ηγεμονία. Αυτή δεν μπορεί να είναι η Ευρώπη που ονειρεύτηκαν οι λαοί. Με αυτή την έννοια πρέπει να επαναθεμελιώσουμε την Ευρώπη και αυτός είναι ο στόχος μας.

Τώρα, σε σχέση με το περιβόητο πια ζήτημα του νομίσματος. Επειδή είμαστε ένας πολιτικός χώρος που – γι’ αυτό εγώ αισθάνομαι περήφανος, δεν θεωρώ ότι είναι μειονέκτημά μας – διεξάγεται μια έντονη συζήτηση, μια συζήτηση η οποία δεν στερείται βάσης και διεξάγεται χωρίς ταμπού, εμείς δεν κρύβουμε τις απόψεις, τις θέσεις, τις τοποθετήσεις. Ίσως αυτή η συζήτηση θα έπρεπε να διεξάγεται σε όλα τα πολιτικά κόμματα. Για το θέμα του ευρώ έχουμε πάρει πολύ συγκεκριμένες και προσεγμένες τοποθετήσεις από την αρχή, οι οποίες βρίσκονται στα ντοκουμέντα μας, στις συνεδριακές αποφάσεις. Πάρα πολύ προσεγμένες τοποθετήσεις. Και θα σας πω τη θέση του κόμματός μας για το ευρώ.

Δεν αποτελεί επίκεντρο της πολιτικής μας το νόμισμα. Το βασικό δίλλημα που έχουμε μπροστά μας δεν είναι με ποιο νόμισμα θα έχουμε λιτότητα, αλλά αν θα έχουμε λιτότητα ή όχι.

 

Γιατί ξέρουμε και βλέπουμε. Είμαστε σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία και δεν υπάρχουν γειτονικές χώρες μονάχα στο ευρώ, υπάρχουν και γειτονικές χώρες εκτός ευρώ που και εκεί  βλέπουμε ότι ακολουθούνται πολιτικές λιτότητας καταστροφικές.

Για μας λοιπόν το καταστροφικό διακύβευμα, το βασικό μας μέλημα είναι να αποκρούσουμε τη λιτότητα.

Λέμε λοιπόν πολύ ξεκάθαρα ότι στόχος μας είναι να σώσουμε την Ελλάδα μέσα στην ευρωζώνη. Στόχος μας είναι να σώσουμε την Ελλάδα μέσα στο ευρώ. Όχι να σώσουμε το ευρώ στην Ελλάδα. Κι όχι να σώσουμε το ευρώ στην Ελλάδα πάση θυσία  όπως μας λένε τώρα τελευταία.

Ξέρετε τι υποκρύπτει αυτό το πάση θυσία; Δεν υποκρύπτει το πάση θυσία στο νόμισμα. Υποκρύπτει το πάση θυσία στο μνημόνιο. Το πάση θυσία σ’ αυτές τις πολιτικές.

Εμείς λοιπόν θα επαναλάβουμε, το είπα μάλιστα και προεκλογικά και κάποιοι θεώρησαν ότι αυτό μας στοίχισε την εκλογική νίκη, εμείς ποτέ δεν πιστεύουμε ότι όταν κανείς λέει την αλήθεια υφίσταται συνέπειες, ο κόσμος δεν είναι χαζός, καταλαβαίνει τι γίνεται.. Το είπα λίγες μέρες πριν τις εκλογές σε μια συνέντευξη μου στη δημόσια τηλεόραση, ότι για μας είναι ανατριχιαστικό να λέμε πάση θυσία. Τι θα πει πάση θυσία;  Πάση θυσία θα πει η ανεργία να φτάσεις το 60%;  Πού υπάρχουν όρια; Πάση θυσία θα πει να ξεπουλήσουμε  το δημόσιο πλούτο πιο χαμηλά και από τα 9 δις αποτίμησης έναντι των 50 που είχε γίνει στο πρώτο μνημόνιο; Τι θα πει πάση θυσία;

Θα πει αυτό που είχε πει κάποτε ένας υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου που σήμερα δεν βρίσκεται στην πολιτική ζωή του τόπου, αλλά που συνεχίζει να παρεμβαίνει με γραφικούς χαρακτήρα παρεμβάσεις κάθε φορά, ότι δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Τις κόκκινες γραμμές τις βάζει ο ισχυρός. Ε λοιπόν αυτό τον ρεαλισμό εμείς δεν τον αποδεχόμαστε.

Εμείς έχουμε σχέδιο ισχυρής διαπραγμάτευσης προκειμένου να σωθεί η παρτίδα.

 

Πολλές φορές έχω πει ότι αυτή η συζήτηση διεξάγεται με λάθος όρους.  Για μας η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, η έξοδος δηλαδή από το κοινό νόμισμα, θα είναι μια εξέλιξη η οποία δεν θα αφορά μόνο την Ελλάδα. Αλλά είναι σαν να βρισκόμαστε –επιτρέψτε μου μια παρομοίωση- σ΄ένα κτίριο το οποίο έχει πάρει φωτιά και μας λένε ότι η λύση είναι να πάμε από το κλιμακοστάσιο. Προφανώς άμα καεί το κτίριο, θα τρέξουμε στο κλιμακοστάσιο να σωθούμε. Εμείς όμως θέλουμε να σβήσουμε τη φωτιά.  Γι αυτό η επιλογή μας δεν είναι το κλιμακοστάσιο, αλλά η πυρόσβεση. Το κλιμακοστάσιο είναι η λύση έκτακτης ανάγκης για να σωθούμε. Αυτό θα είναι. Αυτό θα είναι η επιστροφή στο νόμισμα το εθνικό και για τους Έλληνες και για Ιταλούς και για τους Ισπανούς και για τους Κύπριους, εάν η καταστροφή είναι μη αναστρέψιμη.

Εμείς όμως διεκδικούμε να μπει ο λαός μπροστά προκειμένου να την αποτρέψουμε την καταστροφή. Και είμαστε βέβαιοι ότι έχουμε όπλα για να την αποτρέψουμε την καταστροφή. Κι αν θέλετε, δεν έχει δοκιμαστεί τρία χρόνια τώρα που έχει ξεκινήσει αυτή η συζήτηση. Δεν έχει δοκιμαστεί η εφαρμογή στην πράξη των εκβιασμών και των απειλών των εταίρων σε σχέση με το ζήτημα του ευρώ ή της χρηματοδότησης ακόμα.

Ακόμα και στην Κύπρο, που σε τελική ανάλυση ήταν η πιο δόκιμη για τους δανειστές μας περίπτωση, υπό την έννοια ότι είναι μια μικρή οικονομία η Κύπρος και θα μπορούσαν ίσως πιο εύκολα να αντιμετωπίσουν το ντόμινο που θα δημιουργούνταν από μια απευκταία εξέλιξη, ακόμα και εκεί δεν έκαναν πράξη τις απειλές τους. Όταν η κυπριακή Βουλή είπε όχι, την επόμενη μέρα δεν έκλεισαν τη χρηματοδότηση. Έβαλαν χρονοδιάγραμμα εκβιασμού προκειμένου από το όχι να πάνε στο ναι με εκβιασμούς και με πιέσεις. Δεν είδαμε πουθενά να δοκιμάζεται η πραγματοποίηση της απειλής, πουθενά να πραγματοποιείται η απειλή.

 

Άρα λοιπόν για μας είναι σαφές ότι βρισκόμαστε σ΄ ένα πλαίσιο ενός εκβιασμού, βρισκόμαστε στη μέση ενός πολέμου. Ο πόλεμος αυτός έχει και γεωπολιτικά χαρακτηριστικά. Έχει και χαρακτηριστικά νομισματικού πολέμου. Δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Αφορά μια ευρύτερη περιοχή. Και ο στόχος μας είναι να κερδίσουμε τον πόλεμο, όχι να εξασφαλίσουμε την οδό διαφυγής, αφού χάσουμε τον πόλεμο. Στόχος μας είναι να τον κερδίσουμε τον πόλεμο.

 

 

       Π. Τσούτσιας (ΕΘΝΟΣ):  Θα επανέλθω στο πρώτο ερώτημα του κ. Γαλιατσάτου. Απαντήσατε ότι μία από τις τρεις προϋποθέσεις είναι ο λαός που πρέπει να είναι αποφασισμένος και να στηρίξει την κυβέρνηση σ΄ αυτή τη συζήτηση που είπατε ότι θα έχει και χαρακτηριστικά σύγκρουσης. Για να στηρίξει όμως ο λαός, θα πρέπει να είναι ενημερωμένος. Αυτό το σχέδιο θα το κρατήσετε κρυφό; Δηλαδή όλες τις πτυχές του σχεδίου;.. Πριν τις εκλογές ή μετά τις εκλογές θα πείτε τι θα κάνετε…..

 

 

Αλ. Τσίπρας: Όπως γνωρίζετε εμείς δεν έχουμε πολλά κρυφά από τον ήλιο. Το αντίθετο θα έλεγα. Αλλά για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε σε ορισμένα πράγματα, δεν έχει νόημα αυτή τη στιγμή να κάθομαι εδώ να σας κάνω αναλύσεις σεναρίων και εκδοχών και μάλιστα να το κάνω αυτό σαν να περιγράφω πολεμικά σενάρια σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Είμαστε στη διάθεσή σας να κάνουμε μια ειδική συζήτηση, ενδεχομένως και ένα ειδικό σεμινάριο. Υπάρχει μια σκέψη ίσως και για ένα ειδικό συνέδριο να τα αναλύσουμε όλα αυτά.

Η Ελλάδα πια δεν είναι  μια ειδική περίπτωση… Με ένα λογοπαίγνιο προχτές είπα για την Κύπρο δεν είναι specialcase, είναι casestudy. Και η Ελλάδα το ίδιο. Δεν είναι μια ειδική περίπτωση. Είναι μια περίπτωση μελέτης.

Για όλα όσα συζητάμε εμείς ανοιχτά και οι επεξεργασίες που κάνουμε ανοιχτά, το κάνουμε από κοινού και με πολύ σοβαρούς οικονομολόγους διεθνούς κύρους που είμαστε σε επαφή. Ξέρετε όμως εγώ.. μπορεί να διαφωνήσει ο Γ. Δραγασάκης, σε αντίθεση με αυτό που είχε πει κάποτε ο Κλίντον, «Itstheeconomystupid” , εγώ πιστεύω ότι είναι η πολιτική πάνω από όλα. Εγώ πιστεύω ότι πάνω απ’ όλα είναι η πολιτική. Κι ότι όλα τα σενάρια, όλες οι μελέτες, όλες οι αναλύσεις, τα papers που μπορεί να μας κάνουν οι καλύτεροι οικονομολόγοι, μπορεί να τα πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων, γιατί αυτό που επιβάλλει τη στάση των πραγμάτων είναι οι συσχετισμοί δύναμης και η πολιτική βούληση.

Εμείς λέμε κάτι πολύ ξεκάθαρο και δεν θέλουμε να μπερδέψουμε το λαό. Λέμε κάτι πολύ ξεκάθαρο. Εμείς θα πούμε όχι. Εμείς θα πούμε, δεν μπορούμε να συναινέσουμε στο λάθος.  Κοιτάξτε τα προγράμματα αυτά που έχουν φτάσει μέχρι σήμερα. Σε τι έχουν επιβεβαιωθεί; Ο κ. Στουρνάρας έλεγε ότι θα βγούμε στις αγορές το 2012 και είναι τώρα ο υπουργός που μας κατευθύνει.  Μας έλεγαν ότι θα μειώσουμε το χρέος. Το χρέος έχει πάει στο 160%. Το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Δεν υπάρχει ούτε ένας σοβαρός οικονομολόγος που να μην το παραδέχεται αυτό. Και ακριβώς επειδή η εφαρμογή αυτής της καταστροφικής πολιτικής έχει φτάσει σε αδιέξοδο, οδηγούνται σε ανορθολογικές επιλογές. Δεν είναι ορθολογική επιλογή, με βάση τα δικά τους δεδομένα.. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αν είχαμε ένα σοσιαλιστικό καθεστώς, θα σκεφτόμασταν πώς θα πάρουμε τα λεφτά από τους πλούσιους, ακόμα κι από τις καταθέσεις. Αλλά μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι αυτό θα το σκέφτονταν ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ; Είναι ανορθολογικές αυτές οι επιλογές που κάνουν.

Μας κατηγορούσαν ότι αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία δεν θα έχουμε δουλειές, θα φύγουν οι επιχειρήσεις και θα κινδυνεύουν οι καταθέσεις, ε, και τα τρία αυτά τα έχουμε με τον Σαμαρά στην εξουσία.

 

Εμείς λέμε ένα ξεκάθαρο πράγμα στον ελληνικό λαό.  Λέμε ότι εμείς θα πούμε όχι, ότι θα επιμείνουμε στο όχι και λέμε ότι το ναι είναι πολύ πιο καταστροφικό από όποιον εκβιασμό κι αν υπάρξει, από τον πιο σκληρό εκβιασμό που μπορούν να μας κάνουν.

 

 

       Κωβαίος (ΒΗΜΑ): Θα ήθελα να επανέλθω στο θέμα της Εθνικής Τράπεζας. Η διαδικασία που περιγράψατε και η αλληλουχία των γεγονότων οδηγεί, βάση των υπογεγραμμένων συμφωνιών, ενδεχομένως σε αφελληνισμό της Εθνικής Τράπεζας. Δηλαδή το να περιέλθει στο ΤΧΣ, να αλλάξει η διοίκησή της κ.λπ., σημαίνει ότι μετά από ένα χρονικό διάστημα  θα πρέπει να πουληθεί. Πού θα πουληθεί, μπορούμε να καταλάβουμε, δεδομένου και του ενδιαφέροντος που υπάρχει απ΄ έξω. Θα ήθελα να μου το διευκρινίσετε αυτό. Δεν σας ενδιαφέρει τι θα γίνει με την Εθνική Τράπεζα;… Δεν σας ενδιαφέρει να μείνει υπό ελληνικό έλεγχο, ακόμα κι αν αυτό είναι υπό ιδιωτικό ελληνικό έλεγχο, γιατί είναι μια τράπεζα που πάει να κάνει μια μεγάλη συγχώνευση. Μην το ξεχνάμε αυτό. Θέλετε να γίνει αυτή η συγχώνευση; Θέλετε να προχωρήσει ή όχι;..

 

 

Αλ. Τσίπρας: Χαίρομαι που κι εσείς αναγνωρίζετε τον κίνδυνο αφελληνισμού του τραπεζικού συστήματος που, όταν εμείς πρώτοι τον θέσαμε, κάποιοι μας έλεγαν τι σημασία έχει. Άλλωστε εσείς αριστεροί είστε και μας λέτε ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα.

Εμείς θεωρούμε ότι οι τράπεζες, επαναλαμβάνω, που χρηματοδοτούνται χρεώνοντας τον ελληνικό λαό, γιατί ναι μεν τα χρήματα αυτά τα παίρνουμε υπό μορφή δανείου από την τρόικα και από τις χώρες της Ε.Ε., αλλά είναι χρήματα τα οποία τα χρεώνεται ο ελληνικός λαός.  Δεν έχει υπάρξει καμιά απόφαση άλλη. Υπήρξε μια αχτίδα ότι θα υπάρξει στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου απόφαση που δεν θα αφορούσε και την Ελλάδα όμως για τη μεταφορά των τραπεζικών χρεών σε ένα ευρωπαϊκό ταμείο και άρα υπό αυτή την έννοια και μια προοπτική ευρωποίησης, επιτρέψτε μου την έκφραση, του τραπεζικού συστήματος. Σήμερα δεν υπάρχει αυτό.

Σήμερα τι υπάρχει; Σήμερα ο ελληνικός λαός, τα παιδιά μας χρεώνονται τις τρύπες των τραπεζών. Γιατί λοιπόν να μην υπάρξει αυτό που εμείς ονομάζουμε κοινωνικοποίηση, δημόσιος έλεγχος, εθνικοποίηση θέλετε να πείτε, δεν μ’ αρέσει πολύ ο όρος, εθνικοποίηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι μετά θα έρθουν να τις αγοράσουν έναντι πινακίου φακής οι ξένοι. Αυτό σημαίνει ότι κατ’ αρχήν θα ελέγξουμε το τραπεζικό σύστημα, θα ξεπεράσουμε την κρίση, θα πάμε σε μια διαδικασία θετικών ρυθμών ανάπτυξης, θα ξαναδημιουργηθούν δυνατότητες και τότε εδώ είμαστε να δούμε τον τρόπο με τον οποίον θα υπάρξει η διαδικασία στην οποία εσείς αναφερθήκατε πιο πριν.

Θα ήθελα να πω το εξής. Ο κίνδυνος του αφελληνισμού του τραπεζικού συστήματος είναι δεδομένος μ’ αυτή την πορεία των πραγμάτων. Και είναι δεδομένος ακριβώς διότι όταν με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε σε μια οικονομία που δεν μπορεί να έχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης κι σ’ ένα τραπεζικό σύστημα το οποίο είναι ζόμπι, δεν είναι τραπεζικό σύστημα υγιές. Αν οι τράπεζες σήμερα είναι ανοιχτές αυτό το οφείλουν στη λειτουργία του ELA. Ακόμα κι αν σήμερα βρίσκονται στη διοίκηση των τραπεζών κάποιοι οι οποίοι, όπως είπατε, είναι ιδιώτες, αλλά είναι Έλληνες, δεν είναι βέβαιο ότι μ’ αυτή τη στρατηγική που εφαρμόζεται σήμερα, το ίδιο θα συμβεί και αύριο, το ίδιο θα συμβεί δηλαδή και μετά το τέλος της διαδικασίας.

Εμείς λοιπόν δεν συμφωνούμε με αυτή τη διαδικασία που έχει ακολουθηθεί. Θεωρούμε ότι οι τράπεζες πρέπει να περάσουν υπό το δημόσιο έλεγχο. Και θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση σε συνεργασία με τα κόμματα –δεν θέλουμε να δοθούν υπερεξουσίες σε καμία ελληνική κυβέρνηση, ούτε σ΄ αυτήν, ούτε σε καμία μελλοντική-  με διαφανείς ανοιχτές και αξιοκρατικές διαδικασίες στις οποίες βεβαίως πρέπει να συμμετάσχουν και οι ίδιοι οι Οργανισμοί, να ορίσουν διοικήσεις.

Δεν ξέρω αν θέλει ο Γ. Δραγασάκης να προσθέσει κάτι επ΄ αυτού.

 

Γ. Δραγασάκης:  Αυτά που λέτε τα ακούμε από σας, ότι κάποιοι θέλουν να σταματήσει η συγχώνευση της Εθνικής με την Eurobank. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η αξιωματική αντιπολίτευση. Απ΄όσο γνωρίζω λοιπόν, εμείς δεν έχουμε καμία θεσμική ενημέρωση ότι υπάρχει θέμα αλλαγής των νόμων και των αποφάσεων, ανεξάρτητα αν εμείς συμφωνούμε ή διαφωνούμε με αυτούς τους νόμους. Η μόνη ενημέρωση που έχουμε είναι από τη Διοίκηση της Εθνικής, η οποία μας έχει πει ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα.  Προχωρούν το σχέδιο κανονικά, με βάση τους νόμους, τους κανονισμούς και τα διατάγματα.

Τρίτον, δεν έχουμε καμία ενημέρωση από τον κ. Προβόπουλο ή τον κ. Στουρνάρα ότι έχει τεθεί κάποιο θέμα.

Άρα, αν υπάρχει θέμα, όπως λέτε, ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;  Πού παίρνονται οι αποφάσεις; Και πότε θα ενημερωθούμε κι εμείς ως αξιωματική αντιπολίτευση ότι κάτι αλλάζει απ’ αυτά που ξέρουμε ότι έχουν αποφασιστεί;

 

Το άλλο που θέλω να πω είναι ότι οι προτάσεις που έκανε πριν ο Πρόεδρος επί της ουσίας είναι αυτό που έχει γίνει σε όλο τον κόσμο, όπου έγινε ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών με δημόσιο χρήμα. ΗΠΑ πρόσφατα, Ηνωμένο Βασίλειο πρόσφατα, Σουηδία παλαιότερα. Εδώ τι ακριβώς ψάχνουν να βρουν και δεν μας το λένε;  Το μόνο που υπάρχει είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως οραματίζεται μια κοινωνία  όπου όχι μόνο οι τράπεζες, αλλά και το χρήμα θα είναι υπό κοινωνικό έλεγχο. Αλλά το μελλοντικό σχήμα των τραπεζών, η μελλοντική αρχιτεκτονική του συστήματος μπορεί να είναι αντικείμενο διαλόγου, έχουμε πει.

Άρα άμεσα πρέπει να γίνουν τα αυτονόητα. Είναι λάθος να εμπλέκεται αυτή την ώρα το θέμα της ιδιοκτησίας των τραπεζών. Δεν υπάρχουν ιδιωτικά κεφάλαια ελεύθερα. Ο μόνος τρόπος για να σωθούν οι τράπεζες, όπως ελέχθη, είναι περνάμε τώρα σε δημόσιο έλεγχο, ανασυγκροτείται το σύστημα και γίνεται ένας διάλογος αργότερα στην πορεία όπου εμείς θα καταθέσουμε τις δικές μας απόψεις, άλλοι ενδεχομένως θα έχουν άλλες απόψεις, για τη μελλοντική αρχιτεκτονική του συστήματος.

Όλοι οι άλλοι δρόμοι οδηγούν σε κινδύνους διάλυσης, όχι μόνο αφελληνισμού, και διάλυσης ακόμα και όχι μόνο της μίας τράπεζας που είπατε.

 

 

       Ρουμπάνης: Μια και είπατε προηγουμένως ότι η πολιτική είναι αυτή και όχι η οικονομία που θέτει τους κανόνες του παιχνιδιού, στην εισήγησή σας βάλατε πάλι θέμα εκλογών. Πώς μπορείτε λοιπόν να πετύχετε τις εκλογές αυτές για να σταματήσει η καταστροφή του τόπου. Θα κινηθείτε μέσω Βουλής, ίσως με μια πρόταση μομφής, θα ζητήσετε παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας; Τι έχετε στο μυαλό σας στο να πετύχετε αυτό τον στόχο ώστε να σταματήσει η καταστροφή του τόπου και της κοινωνίας…

 

Αλ. Τσίπρας: Εμείς θεωρούμε ότι μια κυβέρνηση που έχει λάβει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού πριν από λίγους μήνες, παρόλα αυτά όμως δεν ακολουθεί την πολιτική που έταξε στον ελληνικό λαό και υπ΄ αυτή την έννοια θεωρούμε ότι είναι πλέον απονομιμοποιημένη…

 

       Ρουμπάνης: … Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες ..  Είναι άλλοι οι χρόνοι σήμερα…

 

 

Αλ. Τσίπρας: Συμφωνώ απολύτως μαζί σας. Αλλά ήθελα να σας πω το εξής. Ότι εμείς δεν ψάχνουμε να βρούμε κάποιο τερτίπι, κάποιο τεχνητό τρόπο, κάποιο κόλπο για να προκαλέσουμε εκλογές. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι οι εκλογές προκαλούνται πρόωρα με βάση το Σύνταγμα με επιλογές της ίδιας της κυβέρνησης, άρα προκαλούνται όταν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεχτούν την απαραίτητη εκείνη κοινωνική και λαϊκή πίεση και εξαναγκαστούν να προχωρήσουν σε αυτές. Γιατί κανένας πρωθυπουργός δεν αποφασίζει να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, ιδίως όταν ξέρει ότι θα τις χάσει κατά κράτος, όπως τώρα γνωρίζει ο κ. Σαμαράς ότι θα συμβεί, παρά το γεγονός ότι βλέπουν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας ορισμένες δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι είναι ένα αμφίρροπο ντέρμπι η εξέλιξη της επόμενης εκλογής.  Για μας δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.

Ως εκ τούτου δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι ο κ. Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση θα έχουν οποιαδήποτε ενοχή γιατί δεν ακολουθούν τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις και άρα θα οδηγηθούν αυτοβούλως σε εκλογές.

Πιστεύουμε ότι θα οδηγηθούμε σε εκλογές με δύο τρόπους. Πρώτον, μέσα από την κοινωνική πίεση και τους κοινωνικούς αγώνες. Εκεί δίνουμε εμείς  το βάρος.

Δεύτερον, μέσα από τα αδιέξοδα της εφαρμοζόμενης πολιτικής

Να σας πω κάτι πολύ συγκεκριμένο. Πιστεύετε ότι ο κ. Σαμαράς μπορεί να φέρει νέα μέτρα στη Βουλή; Όταν ξεκίνησε αυτή η κυβέρνηση είχε 179. Σήμερα έχει με το ζόρι 165. Έχω χάσει και τα νούμερα, γιατί παραιτούνται, ξανάρχονται, ξαναπαραιτούνται, έχουμε μια τέτοια ρευστότητα και κινητικότητα στη Βουλή.

Εγώ έχω αυτή την αίσθηση ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί. Και δεν μπορεί να σταθεί φέρνοντας νέα μέτρα στη Βουλή, όχι γιατί είχε υποσχεθεί ότι δεν θα φέρει ο κ. Σαμαράς, αλλά δεν μπορεί να σταθεί διότι οι ίδιοι οι βουλευτές που θα εξαναγκασθούν κάτω από την πίεση να ξαναψηφίσουν, ξέρουν ότι θα έχουν μια τρομακτική δυσκολία  να βρεθούν στις εκλογικές τους περιφέρειες.  Και ξέρουν βεβαίως ότι τα μέτρα αυτά θα είναι μέτρα τα οποία, ακόμα κι αν αποφασιστούν, δεν θα μπορέσουν να υλοποιηθούν, γιατί δεν μπορείς να φορολογήσεις ή να μειώσεις σε κάποιον ο οποίος ήδη δεν έχει δυνατότητα να δώσει.

 

Υπό αυτήν την έννοια, λοιπόν, εμείς θεωρούμε ότι το πολιτικό τοπίο είναι απολύτως ρευστό, ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχουμε πολιτικές εξελίξεις. Αυτό όμως που πρωτίστως μας απασχολεί είναι οι κοινωνικές εξελίξεις. Γι αυτό και έχουμε επικεντρώσει την προσοχή μας στις κοινωνικές αντιστάσεις, στη ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος και βεβαίως στην αναζήτηση λύσεων για να αποτραπεί αυτή η κοινωνική καταστροφή.

 

 

       Σαββόπουλος (Ρ/Σ Κόκκινο 105,5): Ενδεχομένως οι αποφάσεις οι καταστροφικές για την Κύπρο να αναδεικνύουν ξανά με έμφαση το ζήτημα των δυσχερών πολιτικών συσχετισμών εντός της Ε.Ε. Προκαλεί απορία ότι ενώ η ύφεση από τις πολιτικές λιτότητας επεκτείνεται σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, από τους φορείς που εντάσσονται στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς σε κυβερνητική τροχιά ουσιαστικά είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Μιλήσατε αναλυτικά νωρίτερα για τη σημασία των συμμαχιών. Υπ΄ αυτά τα δεδομένα όμως μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα έχει περιθώρια υγιών και αξιόπιστων συμμαχιών στην Ευρώπη; Και εν τέλει είναι εφικτή η αλλαγή ριζική πλεύσης στην ευρωπαϊκή πολιτική, χωρίς ριζική αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών;

 

 

Αλ. Τσίπρας: Δεν θα συμφωνήσω μαζί σας. Βλέπουμε ότι με ραγδαία ταχύτητα αλλάζουν οι πολιτικοί συσχετισμοί σε όλες τις χώρες του Νότου όπου έχουν εφαρμοστεί βαρύτατες στρατηγικές λιτότητας που έχουν κατακερματίσει την κοινωνική συνοχή.  Ποιες είναι οι χώρες του Νότου; Είναι η Ελλάδα, είναι η Κύπρος που εκεί ούτως ή άλλως οι δυνάμεις της αριστεράς είναι ισχυρές, είναι η Ιταλία, είναι η Ισπανία. Στην Ισπανία το κόμμα της αριστεράς στις δημοσκοπήσεις πήρε 15% και εκεί με μεγάλη ταχύτητα αποδομείται το πολιτικό σύστημα όπως είχε διαμορφωθεί τα προηγούμενα χρόνια με τη λαϊκή δεξιά και τη σοσιαλδημοκρατία να ηγεμονεύουν, όπως συνέβαινε και στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια. Άρα για την Ισπανία κρατήστε μια επιφύλαξη για το τι είδους εξελίξεις μπορούμε να δούμε το επόμενο διάστημα. Και κυρίως βλέπουμε, πέραν από τους πολιτικούς συσχετισμούς, πολύ ενδιαφέρουσες κοινωνικές εξελίξεις στην Ισπανία. Έχουμε ένα κίνημα διαρκές, από κει ξεκίνησε άλλωστε και το περίφημο Κίνημα των Αγανακτισμένων, από την περίφημη πλατεία του Ήλιου στη Μαδρίτη και άρα στην Ισπανία έχουμε ένα ανοιχτό πεδίο.

Στην Ιταλία τώρα. Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ιταλία ήταν πολύ ενδιαφέρον, απ΄ όλες τις πλευρές. Μπορεί να έχουμε πολύ σημαντικές διαφορές με το κίνημα του Γκρίλο και μπορεί –και όχι μπορεί- χρειάζεται εκεί να δούμε και να κάνουμε την αυτοκριτική, ως Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς εννοώ, για τις επιλογές κατακερματισμού που είχαν οι δυνάμεις της αριστεράς στην Ιταλία, γιατί εδώ φάνηκε ότι το ενωτικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι αποδοτικό. Το σχήμα του κατακερματισμού που επέλεξαν οι Ιταλοί σύντροφοί μας δεν ήταν καθόλου αποδοτικό. Εν τούτοις, όμως, το ποσοστό που κατέλαβε το Κίνημα του Γκρίλο  δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Και αποδεικνύει την ανάγκη που έχουν οι λαοί να πιαστούν από μια ελπίδα. Και την ανάγκη που έχουν να αποδοκιμάσουν αυτό το διεφθαρμένο και καταδικασμένο πολιτικό σκηνικό.

Βλέπουμε λοιπόν ότι έχουμε ανοιχτές πολιτικές εξελίξεις στον ευρωπαϊκό Νότο. Κι εμείς δεν πηγαίνουμε με καθόλου δογματική προδιάθεση να τις αναλύσουμε αυτές τις εξελίξεις. Και πιστεύουμε ειλικρινά ότι ένα μέτωπο, κοινωνικό, λαϊκό και πολιτικό, σε αυτή τη φάση όχι κυβερνητικό, αλλά κανείς δεν μπορεί να προδικάσει τις εξελίξεις, ένα λοιπόν πλατύ λαϊκό κοινωνικό μέτωπο δυνάμεων του Νότου μπορεί να προκαλέσει τη σπίθα εκείνη για τη δημιουργία ενός ευρύτερου μετώπου στην Ευρώπη, που θα αντιπαρατεθεί με τη νεοφιλελεύθερη ηγεμονία και θα αναγκάσει τις κυρίαρχες σήμερα δυνάμεις σε αλλαγή πολιτικής.

 

 

       Σωτ. Σιδέρης (ΑΠΕ): Όπως σωστά είπατε, ο μεταπολεμικός κύκλος στην Ευρώπη έκλεισε.. Ανοίγει ένας άλλος κύκλος.. Το αφήγημα όπως είπατε   Θα ήθελα να μου πείτε το δικό σας αφήγημα, το εθνικό αφήγημα σε σχέση με το χαρακτήρα μιας κυβέρνησης που μπορεί να έχει . Ξέρουμε ότι οι πολιτικές στρατηγικές καθαρότητας έχουν ηττηθεί, αν λάβουμε υπόψη μας την κατάσταση στο ΚΚΕ. Η φράση σας ότι θέλετε μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κατανοητή στη γενικότητά της. Στην εξειδίκευσή της μπορείτε να μας πείτε τι θα είναι; Θα είναι μια αριστερή κυβέρνηση σοσιαλιστική, όπως ζητάνε κάποιοι στο κόμμα σας, μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, όπως αφήνετε να εννοηθεί με τις παραπομπές στον Γκρίλο ή θα έχει κάποιον άλλον χαρακτήρα;

 

 

Αλ. Τσίπρας: Αναμφίβολα στην κατάσταση που βρισκόμαστε η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί μετά από μια μεγάλη εκλογική ανατροπή και στις συνθήκες στις οποίες θα σχηματιστεί, δεν θα είναι μια κυβέρνηση όπως όλες οι προηγούμενες. Θα βρισκόμαστε –ήδη βρισκόμαστε- σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Άρα αυτή η κυβέρνηση θα έχει έναν ειδικό, αλλά καθόλου εξειδικευμένο σκοπό. Ειδικό σκοπό τη σωτηρία της κοινωνίας. Τη σωτηρία της χώρας και του λαού από μια μεγάλη εθνική  καταστροφή.

Υπ’ αυτήν την έννοια αντιλαμβάνεστε ότι κι εμείς δεν θα συμπεριφερθούμε ούτε σε ό,τι αφορά τις συμμαχίες μας, ούτε σε ό,τι αφορά τους προγραμματικούς  μας στόχους και τις βασικές μας επιλογές, σαν να βρισκόμαστε στην προ κρίσης εποχή.  Κάποιοι λένε, να φτιάξετε πρόγραμμα 100 ημερών.. Αυτά όλα είναι θεωρίες. Οι πρώτες 100 ώρες θα είναι οι κρίσιμες.

Άρα εμείς θα κινηθούμε και έξω από τα πλαίσια τα πολιτικώς «ορθά». Δεν υπάρχει manual γι’ αυτή την εξέλιξη στην οποία θα βρεθούμε. Θα κάνουμε και επιλογές οι οποίες θα είναι έξω από τα μέχρι τώρα δεδομένα, γιατί η κρίση που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι έξω από τα μέχρι τώρα δεδομένα.

Απαντώ όμως με πολύ μεγάλη ευθύτητα και καθαρότητα στο ερώτημά σας. Θα είναι κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, αλλά δεν μπορεί παρά να είναι αριστερή αυτή η κυβέρνηση. Και μάλιστα ριζοσπαστικά αριστερή. Γιατί οι λύσεις που χρειάζονται σήμερα είναι ριζοσπαστικές λύσεις.

Το αν θα αξιοποιήσουμε ευρύτερες δυνάμεις; Σας λέω ναι, θα αξιοποιήσουμε ευρύτερες δυνάμεις. Σε μια αντίστοιχη συζήτηση και σε έναν αντίστοιχο προβληματισμό τις προάλλες, ίσως και επηρεασμένος από το ταξίδι μου στη Βενεζουέλα για τον χαμό του ηγέτη του λαού της Βενεζουέλας του Ούγκο Τσάβες, είχα π ει ότι η πρώτη επαναστατική κυβέρνηση του Τσάβες στη Βενεζουέλα είχε ακόμα και δεξιούς υπουργούς, γιατί ήθελε να δώσει έναν πανεθνικό χαρακτήρα σ΄αυτή την προσπάθεια, να αλλάξει το καθεστώς, να προχωρήσει σε μια διαδικασία κινητοποίησης όλων των λαϊκών δυνάμεων.

Έχει κανείς καμία αμφιβολία ότι αυτή η κυβέρνηση ήταν η πιο αριστερή που θα μπορούσε να υπάρξει;

Άρα, μην έχετε καμιά αμφιβολία εμείς αριστερή κυβέρνηση θα φτιάξουμε, με ριζοσπαστικές λύσεις. Θα επιδιώξουμε, όμως, αυτή η κυβέρνηση να συσπειρώσει όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες σε αυτόν τον πραγματικό πανεθνικό στόχο και σκοπό που είναι σωτηρία της κοινωνίας.

 

       Αντζολέτος (ΣΚΑΪ): Όσον αφορά στην λίστα Λαγκάρντ τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ μιλούν για προσπάθεια συγκάλυψης. Θα ήθελα ένα σχόλιο.

 

Αλ. Τσίπρας: Νομίζω ότι: «Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει». Αντιλαμβανόμαστε όλοι πια γιατί ενοχλεί τόσο πολύ η παρουσία των βουλευτών στην προανακριτική επιτροπή. Διότι, ο στόχος των τριών κομμάτων ήταν μια διαδικασία «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε» για να τελειώνουν όσο πιο γρήγορα μπορούν με αυτήν την ιστορία, να τη βάλουν στο συρτάρι, να χρεώσουν όλες τις ευθύνες στον Παπακωνσταντίνου και να τελειώνουμε. Δεν τους βγαίνει. Και δεν τους βγαίνει γιατί, παρά το γεγονός ότι κάνουν ό,τι μπορούν για να κουκουλώσουν την υπόθεση, τα στοιχεία είναι τόσο κραυγαλέα και οι καταθέσεις όλων όσων περνάνε από την Επιτροπή που δεν μπορούν έτσι εύκολα να την κουκουλώσουν αυτήν την υπόθεση.

 

Για εμάς, όμως, υπάρχει ένα ακόμα μεγαλύτερο σκάνδαλο από το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ και της συγκάλυψής της από το πολιτικό σύστημα. Ξέρετε ποιο είναι αυτό το σκάνδαλο; Ότι όλο αυτό το διάστημα συζητάμε για την λίστα Λαγκάρντ και 4 μήνες μετά δεν έχει έρθει μια τεκμηριωμένη επεξεργασία από την αρμόδιο φορέα, ένα πόρισμα από τον αρμόδιο φορέα, δηλ. το ΣΔΟΕ για το τι ακριβώς συμβαίνει με αυτές τις καταθέσεις. Και εγώ καταλαβαίνω κάποιους που λένε ότι δεν είναι κατ’ ανάγκην έγκλημα το να έχει κανείς μια κατάθεση στο εξωτερικό αν αυτή είναι κατάθεση που προέρχεται από νόμιμες πηγές, δηλ από χρήματα που έχουν φορολογηθεί στην Ελλάδα. Θα μας πουν ποτέ ποιοι και αν τα έχουν φορολογήσει τα χρήματα που βρέθηκαν εκεί; Θα μας πουν ποιοι είναι οι σκελετοί που κρύβονται πίσω από την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ; Για εμάς, αυτό είναι το μεγάλο θέμα. Βεβαίως, είναι τεράστιες οι ευθύνες που έχουν ο Βενιζέλος, ο Παπακωνσταντίνου, η γνώση του τότε πρωθυπουργού, οι μυστικές υπηρεσίες που έχουν εμπλακεί. Αυτό σηματοδοτεί ότι δεν ήταν μια τυχαία υπόθεση. Έσπευσαν, βέβαια, ορισμένα μέσα ενημέρωσης να αθωώσουν τον κ. Βενιζέλο, είχαν και πηγαίους τίτλους ότι δεν είχε καμία εμπλοκή και οι δικοί του συνεργάτες δυστυχώς για τον κ. Βενιζέλο τον εμπλέκουν και δεν τα λέμε εμείς. Και όχι μόνο οι δικοί του τότε συνεργάτες, αλλά και υπουργοί της τότε κυβέρνησης. Διάβασα με μεγάλη προσοχή την τοποθέτηση του κ. Ραγκούση.

Πέρα, όμως, από αυτό το ηθικό και πολιτικό ζήτημα που έχει ανακύψει   θα δούμε και την ουσία; Θα υπάρξει ποτέ ένα τεκμηριωμένο πόρισμα από το ΣΔΟΕ για να δούμε τι λεφτά είναι αυτά, πως βρέθηκαν εκεί και αν είναι προϊόν νόμιμης διαδικασίας ή όχι. Αυτό, κατά την άποψή μας, είναι πάρα πολύ σημαντικό.

 

       Μακρυγιάννης (ΠΡΩΤΟ  ΘΕΜΑ): Πριν λίγο καιρό είχατε μιλήσει στο εξωτερικό και σε μια αποστροφή σας είπατε ότι το εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ. Ήταν μια εποχή που γινόταν μια προσπάθεια να ξεχαστεί εκείνη η προεκλογική σας δήλωση ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ». Σήμερα κάνετε μια νέα τοποθέτηση και έχω την αίσθηση ότι πρόκειται για μια στροφή, όπου με μεγάλη σαφήνεια λέτε ότι δεν αποτελεί το επίκεντρο της πολιτικής σας, ότι η συζήτηση γίνεται χωρίς ταμπού και ότι σας ανατριχιάζει αυτό το «πάση θυσία». Πως μπορούν αυτά τα δυο να συνδυαστούν ότι κάποιος λέει ότι ένα νόμισμα είναι το εθνικό νόμισμα και η βαρύτητα που έχει αυτή η τοποθέτηση και είχε χαιρετηθεί αυτή η τοποθέτησή σας ως ρεαλιστική. Δεν φοβάστε μήπως σας κατηγορήσουν ξανά για λόμπι της δραχμής;

 

Αλ. Τσίπρας: Ευχαριστώ κ. Μακρυγιάννη για την ερώτησή σας. Μου δίνετε την ευκαιρία να τοποθετηθώ και δημόσια σε ένα θέμα που νομίζω ότι και εσκεμμένα από κάποιους έχει προκύψει, αλλά είναι πολύ ξεκάθαρα η θέση και τοποθέτησή μου. Διότι, αν κανείς απομονώνει ορισμένες φράσεις από έναν ολόκληρο συλλογισμό βγάζει άλλα συμπεράσματα. Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι είναι μαέστροι σ’ αυτό. Εκεί πραγματικά  τους δίνω συγχαρητήρια. Στην ομάδα της μονταζιέρας της ΝΔ που έβγαλε τον βουλευτή μας να λέει τελείως άλλα απ’ αυτά που είπε και μάλιστα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ενώ ήξερε ότι έχουν κάνει μοντάζ έσπευσε να ζητήσει και την παρέμβαση εισαγγελέα. Σ’ αυτά είναι μανούλες.

Στη Νέα Υόρκη ρωτήθηκα για το αν εμείς επιλέγουμε την εξέλιξη της Αργεντινής ή για το ποιες είναι οι διαφορές της Ελλάδας με την Αργεντινή και τοποθετήθηκα και επαναλαμβάνω αυτήν την τοποθέτηση, λέγοντας ότι η Ελλάδα με την Αργεντινή έχει μια πολύ μεγάλη διαφορά. Η Αργεντινή είχε σε κυκλοφορία εθνικό νόμισμα συνδεδεμένο με το δολάριο. Η Ελλάδα δεν έχει παρά μονάχα το ευρώ. Το εθνικό της νόμισμα σε κυκλοφορία είναι το ευρώ. Το επαναλαμβάνω, λοιπόν, αυτό που είπα. Δεν έχουμε εθνικό νόμισμα σε κυκλοφορία και ταυτόχρονα κοινό νόμισμα. Δεν υπάρχει και η δραχμή και το ευρώ στα πορτοφόλια μας. Υπάρχει το ευρώ. Και αυτή είναι η  μεγάλη δυσκολία σε αυτή τη συζήτηση. Είναι τελείως διαφορετικό. Έχω πλήρη επίγνωση το ότι το ευρώ δεν έχει εθνική ρίζα, ελληνική, αρχαιοελληνική. Έκανα αυτήν την τοποθέτηση και κοιτάξτε τώρα όλοι εδώ πως τοποθετήστε, τι τίτλους βγάζετε στις εφημερίδες, ότι κωλοτούμπες κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, μια τα λέει έτσι μια αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ. Θέλετε επιτέλους να συνεννοηθούμε με αυτό που πραγματικά λέμε; Θέλετε να πάρετε την αρχή, τη μέση και το τέλος ενός συλλογισμού και να συζητήσουμε πάνω σ’ αυτό; Ή θα μας ασκείτε κριτική στη βάση μιας ασύμμετρης πολιτικής στάσης που τη μια στιγμή μας κατηγορεί για ευρωλάγνους και την άλλη στιγμή ευρωσκεπτικιστές, την ίδια στιγμή μας κατηγορεί για φίλους της τρομοκρατίας και την άλλη για παραδομένους στις διαθέσεις των ΗΠΑ και της διεθνούς τάξης πραγμάτων. Θα σοβαρευτούν επιτέλους  οι αντίπαλοί μας;

Χθες άκουσα τον κ. Κεδίκογλου να βγαίνει και να λέει ότι δεν είναι φετίχ το ευρώ. Τον καλωσορίσαμε. Τον καλωσορίσαμε στη λογική, έστω κι αν έσπευσε μετά να τα διορθώσει. Φετίχ λέει είναι η σωτηρία της χώρας. Βεβαίως, αυτό είναι το φετίχ μας. Έγινε και το φετίχ πολιτικής συνεννόησης. Σε αυτό το πολιτικό κλίμα δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να διεξάγεται η πολιτική αντιπαράθεση στο επίπεδο των ανακοινώσεων του Γραφείου Τύπου της ΝΔ και του κυβερνητικού εκπροσώπου.

 

       Νταλιάνη (ΝΕΑ): Θέλω να επανέλθω στις προϋποθέσεις που θέσατε για να πετύχει η αριστερή ριζοσπαστική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μεθαύριο και τον στόχο της. Σας ανησυχούν οι άδειες πλατείες που έχουμε δει στις κινητοποιήσεις που έχετε εξαγγείλει και εσείς το τελευταίο διάστημα.

 

Αλ. Τσίπρας: Δεν τις έχουμε εξαγγείλει, αλλά τις στηρίζουμε.

 

 

 

………

 

Αλ. Τσίπρας: Δεν τις έχουμε εξαγγείλει, αλλά τις στηρίζουμε. Είναι ένα στοιχείο το οποίο μας προβληματίζει. Δίνουμε εξηγήσεις. Δεν μπορούμε να κατηγορούμε τον ελληνικό λαό που όλα αυτά τα 3 χρόνια όχι μόνο έχει αντισταθεί, έχει δώσει και κάτι παραπάνω. Μόνο να μετρήσετε πόσες απεργίες έχουν γίνει στην Ελλάδα τα τελευταία 2,5 χρόνια και την υψηλή συμμετοχή σ’ αυτές. Όταν πηγαίνω στο εξωτερικό και συζητώ  με φίλιες δυνάμεις μας αντιμετωπίζουν με ένα δέος. Πως τα καταφέρνετε και είστε στην πρώτη γραμμή της αντίστασης; Βεβαίως, εδώ εμείς θέλουμε το κάτι παραπάνω. Μας προβληματίζει ότι και το κίνημα περνάει μια φυσιολογική καμπή. Ξέρετε ποιο είναι αυτό που μας προβληματίζει πιο πολύ; Ότι αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε στην ηρεμία πριν καταιγίδα. Και αυτό που μας προβληματίζει πιο πολύ είναι ότι η καταιγίδα μπορεί να είναι ανεξέλεγκτη. Εμείς θέλουμε η πάλη του λαού να είναι όχι ελεγχόμενη, αλλά αυθόρμητη και να έχει σχέδιο, στόχους, κλιμάκωση. Η ανεξέλεγκτη καταιγίδα μπορεί να τα συμπαρασύρει όλα. Γι’ αυτό, λοιπόν, είμαστε εδώ για να δίνουμε στόχο, πολιτικό πρόταγμα, να πολιτικοποιούμε τους αγώνες και τις διεκδικήσεις και κυρίως να δίνουμε ελπίδα. Δεν υπερασπιζόμαστε τα ξεσπάσματα, αλλά έναν αγώνα συγκροτημένο, στοχευμένο που θα φέρει  την νίκη.

 

       Παπαδημητρίου (ΑΥΓΗ): Στην πρώτη σας απάντηση στις 3 προϋποθέσεις: κυβέρνηση-λαός και συμμαχίες, είπατε κλείνοντας ότι σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να αναληφθούν και πρωτοβουλίες και ήθελα να μας πείτε κάτι παραπάνω για αυτές τις πρωτοβουλίες. Και ένα ερώτημα. Οι πολιτικοί σας αντίπαλοι σας κατηγορούν ότι επαναλαμβάνετε το γνωστό από το παρελθόν «λεφτά υπάρχουν», τάζοντας πολλά σε πολλούς.  Σε αυτή τη συγκυρία υπάρχουν τελικά αναξιοποίητες πηγές από τις οποίες θα μπορούσαν να βρεθούν πόροι για να αλλάξει σελίδα η χώρα;

 

Αλ. Τσίπρας:Για το πρώτο σκέλος του ερωτήματός σας. Μου ζητήσατε να εξειδικεύσω τις πρωτοβουλίες στους άξονες: Κυβέρνηση-Λαός-Συμμαχίες. Σας λέω, λοιπόν, ότι σε σχέση με την κυβέρνηση η πρωτοβουλία μας θα είναι να γίνουμε κυβέρνηση. Δεν υπάρχει άλλη πρωτοβουλία και δεν υπάρχει κανένα επίπεδο συνεννόησης με τη σημερινή κυβέρνηση και με δική μας επιλογή.  Βεβαίως, η αντιπολίτευση οφείλει να ασκεί κριτική. Νομίζω, όμως, ότι η κυβέρνηση αυτή ακριβώς επειδή δεν έχει τίποτε άλλο να κάνει παρά να εφαρμόσει το μνημόνιο, ουσιαστικά δεν είναι κυβέρνηση, αλλά αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ. Κάντε μια στατιστική έρευνα. Πάρτε τις ανακοινώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου και μελετήστε σε τι ποσοστό αναφέρονται αυτές στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι εξωφρενικό. Θα μπορούσε, λοιπόν, κανείς να πει διότι σε πολύ κρίσιμες στιγμές θα μπορούσε ο πρωθυπουργός να έχει την ευθιξία, την ευελιξία, την πρόνοια να ζητά και καμιά άλλη άποψη, αλλά δεν το κάνει και δεν έρχεται ούτε στη βουλή. Άρα, στο σκέλος της κυβέρνησης η μόνη πρωτοβουλία έχουμε να πάρουμε είναι να πάρουμε την κυβέρνηση.

Στο σκέλος λαός είναι να τον κινητοποιήσουμε και να του πούμε ότι ο δρόμος της λύσης είναι ένας δρόμος που απαιτεί την διαρκή του κινητοποίηση και δεν θα είναι εύκολος δρόμος, αλλά είναι ένας δρόμος που θα οδηγήσει τη χώρα όχι μόνο στην έξοδο από την κρίση, αλλά και στην ριζική της μεταμόρφωση. Μια Ελλάδα η οποία θα κτιστεί σε νέες βάσεις, θα είναι πιο δίκαιη και παραγωγική. Θα είναι η Ελλάδα της αξιοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής και προκοπής και πιο δημοκρατική. Γιατί εμείς θα έρθουμε να φέρουμε μεγάλες θεσμικές αλλαγές που θα εμβαθύνουν τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία  που την έχουν καταργήσει οι κυβερνήσεις των μνημονίων.

Και σε ότι αφορά στις συμμαχίες, βλέπετε ήδη ότι υπήρξαν πολλοί που έλεγαν από την αρχή ότι τι δουλειά έχει ο Τσίπρας να σηκώνεται και να φεύγει και να πηγαίνει σε ξένες χώρες, κάνει ταξίδια αναψυχής μας έλεγαν κάποιοι, δεν θα συναντήσει κανένα μας έλεγαν κάποιοι άλλοι. Κι όμως εμείς βρεθήκαμε στην άλλη άκρη της γης για να οργανώσουμε τις αναγκαίες εκείνες συμμαχίες, να διατυπώσουμε στα πέρατα του κόσμου ότι αυτό που γίνεται στην Ελλάδα είναι μια καταστροφή που απειλεί όχι μόνο τους έλληνες, αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Και θα συνεχίσουμε αυτές τις πρωτοβουλίες το επόμενο διάστημα.

Σε σχέση με το ερώτημά σας για το τι πρέπει άμεσα να γίνει. Διαπιστώνουμε ότι η χώρα βρίσκεται ανάμεσα σε δυο μεγάλες απειλές. Η μια απειλή ονομάζεται ανεργία και η δεύτερη απειλή ονομάζεται φτώχεια. Και αυτά συνιστούν τον καμβά μιας ανθρωπιστικής κρίσης την οποία βιώνουμε. Το ζούμε όλοι όσοι αναπνέουμε μέσα σ’ αυτή την κοινωνία. Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε ότι άμεσα θα πρέπει να αναπροσανατολιστούν και να αξιοποιηθούν οι ευρωπαϊκοί πόροι του ΕΣΠΑ από τα διαρθρωτικά ταμεία, προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτοί οι δυο εφιάλτες που είναι η ανεργία και η φτώχεια.

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αυτή τη στιγμή υπάρχουν σε εξέλιξη δυο προγράμματα. Το ένα αφορά την ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού, το άλλο έχει τον τίτλο: Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση. Στο πρόγραμμα για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού έχουν προϋπολογιστεί 3,4 δις και έχουν απορροφηθεί μόλις 1,4δις. Υπάρχουν 2δις που δεν έχουν απορροφηθεί. Πιστεύουμε ότι αυτό το πρόγραμμα πρέπει άμεσα να βοηθήσει νέους άνεργους. Να αναπροσανατολιστεί στην κατεύθυνση της καταπολέμησης της ανεργίας. Και το δεύτερο πρόγραμμα θα πρέπει να αξιοποιηθεί, προκειμένου να αναχαιτιστεί σε όποιο βαθμό αυτό μπορεί να γίνει αυτό το κύμα μετανάστευσης νέων επιστημόνων, νέων ανθρώπων στο εξωτερικό. Και από το δεύτερο πρόγραμμα το οποίο είναι προϋπολογισμένο 3,2δις έχουν δαπανηθεί – αξιοποιηθεί μόλις 1,1 δις, άρα και εκεί υπάρχουν 2,1 δις. Είναι άμεσης προτεραιότητας ανάγκη τα 2δις  από το πρώτο και τα 2,1 δις από το δεύτερο να αναπροσανατολιστούν, προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτοί οι δυο εφιάλτες της ελληνικής κοινωνίας, η ανεργία και φτώχεια και βεβαίως η μετανάστευση του πιο δυναμικού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας που είναι οι νέοι επιστήμονες. Διότι πράγματι είναι τραγικό να έχουμε περίπου πάνω από 500.000 νοικοκυριά στη χώρα μας που δεν υπάρχει ούτε ένα εισόδημα. Και τώρα καταλαβαίνει κανείς τι έλεγε τότε ο Παπανδρέου στη ΔΕΘ που γελάμε όλοι όταν έλεγε ότι στόχος της κυβέρνησης – και ήξερε ο άνθρωπος από τότε τι έγκλημα είχε κάνει – είναι κάθε οικογένεια να έχει έναν εργαζόμενο.

 

       Αλειφερόπουλος (ALPHA): Στο αμέσως επόμενο διάστημα θα βρεθείτε μπροστά σε αποφάσεις της κυβέρνησης που θα έχουν να κάνουν με αποκρατικοποιήσεις, εκποίηση δημόσιας περιουσίας, κλπ. Στο δημόσιο λόγο διαφωνείτε με τις αποφάσεις που παίρνει η κυβέρνηση, αλλά από την άλλη υπάρχει υστέρηση εσόδων, υπάρχει μεγάλη ανάγκη να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία και αυτά τα χρήματα μπορεί να είναι ο μοχλός για να μην παρθούν άλλα μέτρα. Η κυβέρνηση σας κατηγορεί ότι είστε το εμπόδιο σε όποια αναπτυξιακή πρωτοβουλία.

 

Αλ. Τσίπρας:Ναι, η αλήθεια είναι ότι έρχονται οι επενδυτές με τη σέσουλα και εμείς πάμε και τους διώχνουμε στα λιμάνια, στα αεροδρόμια. Έχουμε γεμίσει επενδυτές. Μου δίνετε την ευκαιρία να πω κάτι σε σχέση με τις αποκρατικοποιήσεις. Διότι εδώ δεν βρισκόμαστε μόνο  μπροστά σε ένα έγκλημα, αλλά και σε μια σκανδαλώδη λειτουργία του περίφημου Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου που κατά την άποψή μας γεννά πολύ μεγάλα ερωτηματικά για τις μεθοδεύσεις και τους σκοπούς αυτής της λειτουργίας. Και να γίνω πιο συγκεκριμένος.

Πρώτον, να πω το γενικό. Οι αποκρατικοποιήσεις είχαν ως αρχικό στόχο τη μείωση του χρέους. Να βρεθούν δηλαδή πόροι, να εξοικονομηθούν πόροι προκειμένου να μειώσουμε το χρέος, το οποίο στην κατάσταση που βρίσκεται η οικονομία αρχικά ήταν μια σκέψη η οποία, παρά τις διαφωνίες που είχαμε και εμείς, θα έλεγε κανείς ότι ήταν λογική σκέψη. Τι μας είπαν αρχικά; Μας είπαν ότι έχουμε ένα χρέος το οποίο είναι πάνω από 300δις και να βρούμε 50δις από τις αποκρατικοποιήσεις θα είναι μια κάποια λύσις. Και στο πρώτο μνημόνιο εγγράψανε 50δις από αποκρατικοποιήσεις. Μάλιστα, κάποιοι τότε είχαν πει ότι είναι ένας αριθμός που είναι απολύτως ορθολογικός και η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου είχε αποτιμήσει στα 280 δις περίπου την απόδοση των ακινήτων του δημοσίου. Αυτά στο πρώτο μνημόνιο, διότι στο τρίτο μνημόνιο η αποτίμηση όλου του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, δηλ της πλήρους εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, από το ίδιο το ΤΑΙΠΕΔ ανέρχεται στα 9,6δις. Δηλ. η χώρα θα πουλήσει ότι υπάρχει σε δημόσια περιουσία, θα στερηθούμε όχι μόνο ακίνητα, αλλά και πολύ σημαντικούς δημόσιους οργανισμούς στρατηγικής σημασίας και αυτό θα έχει πολύ σημαντική επίπτωση και για την εθνική ασφάλεια, κυρίως όμως για την επιβίωση των πολιτών. Τι θα σημαίνει αν αποκρατικοποιηθεί η ΕΥΔΑΠ; Ότι θα αυξηθεί το τιμολόγιο. Ή η ΔΕΗ; Τότε θα αυξηθεί το τιμολόγιο. Ή ότι θα αποκρατικοποιηθεί ο ΟΠΑΠ; Σημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο δεν θα μπορεί  να παίρνει αυτά τα 800 ή 900 εκατομμύρια το χρόνο που είναι τα κέρδη του ΟΠΑΠ. Και, άρα, θα υπάρξουν νέα δημοσιονομικά κενά.

Και όλα αυτά γιατί; Για να καλύψουμε ένα ποσοστό το οποίο δεν είναι ούτε το 2% του χρέους. Αν ήταν να μας σώσει να το σκεφτούμε. Δεν είμαστε τρελοί και η χώρα βρίσκεται σε μια πολύ σοβαρή κρίση. Αλλά αξίζει τον κόπο να τα πουλήσουμε όλα και να μη μείνει τίποτα στο ελληνικό δημόσιο και στις επόμενες κυβερνήσεις που θα δουλέψουν για να ανασυγκροτήσουν αυτή τη χώρα; Για να κάνουμε μια τρύπα στο νερό; Μια σταγόνα στον ωκεανό; Δεν υπάρχει κανένας σοβαρός οικονομολόγος σήμερα που να μας λέει ότι όχημα για την αποχρέωση είναι η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Όλοι λένε ότι το όχημα είναι η διαγραφή χρέους. Και αυτή η κυβέρνηση αντί να διεκδικεί διαγραφή χρέους επιμένει στις αποκρατικοποιήσεις.

Και έρχομαι τώρα στο θέμα της λειτουργίας του ΤΑΙΠΕΔ και θα το πω πολύ κυνικά. Το ΤΑΙΠΕΔ λειτουργεί έξω από το πλαίσιο της νομιμότητας, έξω από το πλαίσιο της στοιχειώδους διαφάνειας και έξω από κάθε λογική δημόσιου, κοινοβουλευτικού  ελέγχου. Πρώτα διόρισαν με αντισυνταγματικό τρόπο των πρώην Πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ, το κ. Αθανασόπουλο ο οποίος στην πορεία παραιτήθηκε διότι είχε ανοιχτά θέματα με τη δικαιοσύνη. Στην πορεία μάθαμε ότι οι συνεδριάσεις του διεξάγονται στην αγγλική γλώσσα διότι αυτό απαιτούν οι δανειστές και οι παρατηρητές της τρόικας που είναι εκεί. Δεν πειράζει. Αγγλική γλώσσα, αγγλική γλώσσα. Ζητήσαμε τα πρακτικά. Δεν μας τα έδωσαν. Είναι δυνατό να ζητά ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τα πρακτικά των συνεδριάσεων του ΤΑΙΠΕΔ και να αρνούνται να τα δώσουν; Τι έχουν να κρύψουν; Δεν αναρτώνται οι 3μηνιαίες εκθέσεις στο διαδίκτυο. Δεν υπάρχει η στοιχειώδης διαφάνεια στις διαδικασίες. Μάθαμε από την επιστολή που έστειλε ένα μέλος της διοίκησης το οποίο εκπαραθυρώθηκε επειδή διαφωνούσε. Συνεδρίασε το Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου να συζητήσει το μέγα θέμα αν δικαιούται ένα μέλος του Δ.Σ να διαφωνεί με τις αποκρατικοποιήσεις εν γένει και εν συνόλω. Διότι, υποτίθεται ότι δεν μπορεί να διαφωνεί κανείς με τις αποκρατικοποιήσεις. Πρέπει να είναι πιστό στους στόχους της συγκρότησης του ταμείου. Αυτό δεν γινόταν ούτε στον υπαρκτό σοσιαλισμό. Απίστευτα πράγματα. Και εκπαραθυρώθηκε διότι δεν ήθελαν να υπάρχει καταγεγραμμένο στα πρακτικά των συνεδριάσεων η άρνηση ή η επισήμανση ότι είναι παράνομες οι διαδικασίες. Και εκπαραθυρώθηκε με πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Την ίδια στιγμή, στην επιστολή που στέλνει στον πρωθυπουργό και στους πολιτικούς αρχηγούς, το μέχρι χθες μέλος της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ, καταγγέλλει ότι στο διαγωνισμό για ΔΕΠΑ αποφασίστηκε η αλλαγή των όρων του διαγωνισμού μετά το άνοιγμα των προσφορών, το οποίο είναι προφανώς αντίθετο με τους όρους του διαγωνισμού. Και αναρωτιέμαι: Αυτό θα απασχολεί μονάχα τη σημερινή μας συνέντευξη ή την ερώτησή μου προς τον πρωθυπουργό ή μήπως θα πρέπει να αρχίσει να απασχολεί και τη δικαιοσύνη;

Σε αυτή τη χώρα, κανείς δεν έχει ασυλία. Όσοι νομίζουν ότι έχουν ασυλία είναι γελασμένοι. Και ιδίως όταν διαχειρίζονται τη δημόσια περιουσία λες και είναι τσιφλίκι των παππούδων τους. Θέλουμε διαφάνεια. Θέλουμε συνταγματική νομιμότητα και θα το απαιτήσουμε. Και να ξέρουν ορισμένοι οι οποίοι κρύβονται ότι θα αναγκαστούν πολύ σύντομα να βγουν στο φως.

 

       Παντελάκης (ΝΕΤ): Πριν από αρκετούς μήνες ξεκινήσατε μια πορεία μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ σε έναν ενιαίο πολιτικό φορέα. Συνεχίζεται αυτή η πορεία  με το Συνέδριο. Ποιες είναι οι εξελίξεις;  

 

Αλ. Τσίπρας: Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία όχι μόνο για τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εν γένει για την πολιτική ζωή του τόπου. Ο μετασχηματισμός μιας συμμαχίας πολιτικών οργανώσεων και κομμάτων σε έναν ενιαίο πολιτικό φορέα. Όταν μάλιστα αυτός δεν διεξάγεται εν κενώ, αλλά μέσα σε συνθήκες κοινωνικής έντασης, οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Η διαδικασίας αυτή που από άλλους ονομάστηκε «βίαιη ωρίμανση» είναι σίγουρα μια διαδικασία που μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε και εμβαθύνουμε τόσο στην αναγκαία σύνθεση των απόψεων, όσο όμως και να εμβαθύνουμε και στις ίδιες τις αναλύσεις μας. Βλέπουμε τις τελευταίες εξελίξεις και στην Κύπρο και το Συνέδριο  που έχουμε  μπροστά μας ως μια δημιουργική πίεση για να εμβαθύνουμε στις αναλύσεις μας και τις κάνουμε ακόμα πιο συγκροτημένες. Νομίζω ότι θα είναι ένα ουσιαστικό Συνέδριο.

 

Στόχος μας είναι η εμπλοκή όχι μόνο όλου μας του στελεχικού δυναμικού και όλων των μελών μας, αλλά κυρίως μας στόχος μας είναι να συνεχιστεί αυτή η εγγραφή νέων μελών στο νέο ΣΥΡΙΖΑ. Και στόχος μας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που θα προκύψει την επομένη του συνεδρίου να είναι ένας διαφορετικός, ηλικιακά, αν θέλετε σε σχέση με την ιστορική διαδρομή των μελών μας, ένας διαφορετικός ΣΥΡΙΖΑ απ’ αυτόν που είχαμε μέχρι πρότινος.  Ένα δύσκολο εγχείρημα, αλλά ένα ενδιαφέρον και δημιουργικό εγχείρημα, το οποίο είμαι βέβαιος ότι θα κρατήσει έντονο το ενδιαφέρον, όχι μόνο το δικό μας, αλλά και το δικό σας δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, καθότι γνωρίζετε ότι εμείς στις διαδικασίες μας δεν κρύβουμε ζητήματα κάτω από το χαλί, αλλά προχωράμε με δημοκρατικό τρόπο και συνθέτουμε τις προτάσεις και τις θέσεις μας για να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Πιστεύω λοιπόν ότι τον Ιούνιο θα είμαστε έτοιμοι και το συνέδριο αυτό θα είναι ένα συνέδριο τομής, όχι μόνο για την αριστερά, αλλά για την πολιτική ζωή του τόπου. Κι ένα συνέδριο αναφοράς και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί θα συμπίπτει με τις ραγδαίες αυτές πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Ευρώπη.

 

 

       Τσιγουρής (MEGA): Θα ήθελα να ρωτήσω αν στο τελικό στάδιο αυτής της διαπραγμάτευσης που περιγράφετε στην οποία θα κατέβετε αποφασισμένοι, υπάρχει ο σχεδιασμός για δημοψήφισμα με το οποίο ο ελληνικός λαός θα επικυρώσει μια σημαντική μεταβολή στη ζωή του και στην ιστορία του τόπου.  Θυμάμαι ότι είχατε υποδεχθεί με κριτικά σχόλια την πρωτοβουλία για δημοψήφισμα του Γ. Παπανδρέου στο παρελθόν και θα ήθελα να ρωτήσω πώς γίνεται να αμφισβητείτε τόσο έντονα τον πατριωτισμό εν τέλει τριών πολιτικών αρχηγών που αθροιστικά έχουν μεγαλύτερο ποσοστό από τον ΣΥΡΙΖΑ.

 

Αλ. Τσίπρας: Αν ο πατριωτισμός μετριέται με το ποσοστό, το παίρνω πίσω.  Εντούτοις εγώ δεν αμφισβήτησα τον πατριωτισμό. Αμφισβήτησα τη δυνατότητά τους να είναι αποτελεσματικοί και εν τέλει αμφισβήτησα και τις προθέσεις τους, γιατί δεν πιστεύω ότι δεν κατανοούν ή δεν κατανοούσαν προεκλογικά ότι αυτά τα οποία έταζαν στον ελληνικό λαό ήταν φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Πού είναι η προγραμματική συμφωνία της κυβέρνησης;  Να τη δούμε, να τη μελετήσουμε. Τι έλεγε και τι έπραξε. Δεν σας λέω στα μπαλκόνια, τα σημεία που εξήγγειλε ο κ. Σαμαράς προεκλογικά, δεν ξέρω πόσα σημεία ήταν, για την οικονομία.. Σας λέω την προγραμματική συμφωνία. Αυτή που ανέγνωσε στη Βουλή, σε μια από τις λιγοστές παρουσίες του στη Βουλή, κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων.

Νομίζω ότι το άλλο σκέλος του ερωτήματός σας είναι πιο ενδιαφέρον. Ο Γ. Παπανδρέου έφερε το λάθος δημοψήφισμα με τελείως διαφορετικό στόχο απ΄ αυτόν που θα έπρεπε να έχει για να διαπραγματευτεί σκληρά στην Ευρώπη. Αν ήθελε να διαπραγματευτεί σκληρά, έπρεπε να αξιοποιήσει τη δύναμη του λαού ως διαπραγματευτικό όπλο  Αυτός έκανε το αντίθετο. Θέλησε να αξιοποιήσει την πυγμή των εκβιασμών των εταίρων, προκειμένου να κάμψει την αντίσταση του λαού. Αυτό ήθελε ο Γ. Παπανδρέου.  Και ζήτησε τι δημοψήφισμα;.. Όχι για το μνημόνιο. Για το ευρώ. Δηλαδή, έθετε τον κυρίαρχο εκβιασμό που έθεταν οι δανειστές ενώπιον του ελληνικού λαού. Και με προφανή πρόθεση δική του να περάσει ο εκβιασμός. Και μάλιστα να κατοχυρωθεί και μέσω δημοψηφίσματος.

Εμείς έχουμε την ακριβώς αντίθετη οπτική. Θεωρούμε ότι ο εκβιασμός αντιστρέφεται προς τους εταίρους και τους δανειστές, όταν αξιοποιείται η δύναμη του λαϊκού παράγοντα.

Φανταστείτε λοιπόν για ορισμένους που δεν κατάλαβαν ή έκαναν ότι δεν κατάλαβαν τι λέγαμε τις κρίσιμες εκείνες ώρες για την Κύπρο με τα περιβόητα 2 δις που έγραφαν όλοι , ότι ήταν, λέει, μια πρόταση κενή περιεχομένου, λες και δεν ξέραμε εμείς ότι δεν σώζεται η Κύπρος με 2 δις. Ξέραμε όμως πάρα πολύ καλά ότι υπήρχε η δυνατότητα  να δοθεί η αναγκαία προσωρινή ρευστότητα ώστε να καταστεί ανενεργός ο εκβιασμός του χρονοδιαγράμματος της Δευτέρας το πρωί, ότι κλείνουν οι στρόφιγγες της Κεντρικής Τράπεζας.

Και πολλοί ρωτάνε τι θα έκανες αν ήσουν στη θέση του Αναστασιάδη. Το έχω πει. Κατ΄ αρχήν θα ζήταγα από τους ηγέτες του Νότου να δεσμευτούν αυτοί και οι διοικητές των τραπεζών τους ότι εν θα ψηφίσουν στο Δ.Σ. της ΕΚΤ την κατάργηση του ELA για την Κύπρο, δηλαδή της ρευστότητας. Δεύτερον, θα ζήταγα από την ελληνική κυβέρνηση αυτή την παροχή ρευστότητας, προσωρινά, ώστε να καταστεί ανενεργό το χρονοδιάγραμμα, θα γύρναγα πίσω και θα έλεγα σε τέσσερις μέρες να μιλήσει ο λαός. Και θα βλέπαμε τότε ποια θα ήταν η αντίδραση των εταίρων.

Αλλά ξέρετε κάτι; Ραγιάδες δεν είναι μόνο όσοι ανέχονται τις αλυσίδες, αλλά και  όσοι αλυσοδένουν τη σκέψη τους στους ισχυρισμούς και στην επιχειρηματολογία των ισχυρών. Δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι υπήρχε βάση πίσω απ΄ αυτό το επιχείρημα, απ΄αυτή την πρόταση.

Για μας είναι ξεκάθαρο ότι ο λαϊκός παράγοντας μπορεί να αξιοποιηθεί και να παίξει καθοριστικό ρόλο αυτή η αξιοποίησή του σε μία σύγκρουση, διότι αυτό είναι η διαπραγμάτευση, σύγκρουση. Δεν είναι μία χαλαρή και ευχάριστη εκδρομή στους κήπους της άνοιξης, είναι μία σύγκρουση και ο λαϊκός παράγοντας μπορεί να αξιοποιηθεί σε αυτή τη σύγκρουση.

Δείτε τι έγινε στην Ισλανδία, με διαφορετικά βεβαίως μεγέθη, δεν ήταν και χώρα της Ε.Ε., αλλά αυτό έκανε εκεί ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έθεσε το ζήτημα στον λαό της Ισλανδίας και ο σκληρός εκβιασμός των τραπεζών μετετράπη σε ένα συμβιβασμό πολύ ευνοϊκότερο απ’ ότι η αρχική απειλή για τον λαό της Ισλανδίας. Αυτά τα παραδείγματα για εμάς δεν υπάρχουν; Άρα στο ερώτημά σας απαντώ ναι, θεωρούμε ότι τα δημοψηφίσματα είναι ένα σωστό μέσο, αρκεί να θέτεις το σωστό ζήτημα και να έχεις στόχο.

 

       Λαουτάρης (Πριν): Δεν ξέρω αν συζητήσατε στη συνάντησή σας με τον κ. Καμμένο, θέματα εσωτερικής πολιτικής, αλλά κοίταξα λίγο το κυβερνητικό πρόγραμμα που είχανε εκδώσει οι Ανεξάρτητοι Έλληνες τον Μάιο και διάβασα κάποιες πολύ χαρακτηριστικές προτάσεις τους για ενεργοποίηση προγράμματος ολικής απέλασης λαθρομεταναστών, ανέγερση νέων φυλακών ασφαλείας σε ακατοίκητες νησίδες ή βραχονησίδες, πλήρη κατάργηση του ασύλου στα ΑΕΙ, αναθεώρηση του άρθρου 16 κτλ. Ήθελα να σας ρωτήσω, αυτά τα κλαδιά πώς θα δέσουν στον κορμό μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης;

 

Αλ. Τσίπρας: Φαντάζομαι ότι θα τα αποφύγουμε γιατί θα έχουμε την ενεργό στήριξη και συμμετοχή σε αυτή την αριστερή, αντιμνημονιακή κυβέρνηση, των υπαρκτών δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς, οι οποίες πρέπει επιτέλους να τοποθετηθούν. Τους απασχολεί το αν θα έχουμε αύριο αντιμνημονιακή κυβέρνηση ή όχι; Ή θεωρούν ότι η ταξική πάλη μπορεί να διεξαχθεί με καλύτερους όρους σε συνθήκες λεηλασίας και ταπείνωσης του ελληνικού λαού; Τους απασχολεί το ότι έχουμε μια ιστορική ευκαιρία μπροστά μας και πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις όλες οι αριστερές δυνάμεις ή τους απασχολεί να διεξάγουν αντιπαραθέσεις και τρικυμίες μέσα σε ένα κλειστό δοχείο; Σε ό,τι αφορά δε τον κ. Καμμένο φαντάζομαι ότι στην κυβέρνηση που ανακοινώσαμε χθες, δεν υπάρχουν αυτές οι προγραμματικές δηλώσεις.

 

       Αττίας: Κύριε πρόεδρε παραδεχτήκατε δύο φορές ότι δεν είχατε διαβλέψει στο κόμμα σας ότι οι Ευρωπαίοι που είναι –δυστυχώς για μας- έμπειροι στους αιφνιδιασμούς, θα προχωρούσαν στο κούρεμα των καταθέσεων. Ζητήσατε όμως από εμάς, που είμαστε άπειροι σε αυτές τις διαδικασίες, να αντιστρέψουμε τον εκβιασμό προς τους δανειστές, να παίξουμε δηλαδή με τους δικούς τους όρους και ως προϋποθέσεις να έχουμε αποφασισμένη και την κυβέρνηση και τον λαό και συμμάχους, οι οποίοι βέβαια διαχρονικά δεν δείξανε ότι είναι πολύ συνεπείς στις διαδικασίες τους απέναντι στην Ελλάδα. Κι αν κάτι από αυτά πάει στραβά τι θα κάνετε, θα κάνετε δημοψήφισμα ή θα βάλετε νερό στο κρασί σας;

Αλ. Τσίπρας: Ενώ τώρα όλα πάνε κατ’ ευχήν οπότε θα έχουμε τη δυσκολία αν κάτι πάει στραβά από αυτά που εμείς θα επιλέξουμε να κάνουμε. Αυτά τα διλήμματα θα ετίθεντο με πολύ έντονο και επιτακτικό τρόπο εάν εδώ είχαμε ένα πρόγραμμα που έβαινε καλώς. Έχετε καταλάβει ότι δεν οδηγούμαστε στην καταστροφή, είμαστε στην καταστροφή. Δεν πηγαίνουμε στα βράχια, είμαστε στα βράχια. Και εν πάσει περιπτώσει εδώ επιτρέψτε μου να πω και κάτι διότι γίνεται μια συζήτηση  λέει τελικά οι προτεστάντες Ευρωπαίοι τιμώρησαν τον κυπριακό λαό ενώ αν το είχαν δεχτεί από την αρχή δε θα είχαν αυτό το αποτέλεσμα. Εντάξει εμείς δεν έχουμε το «τραγωδιόμετρο» να μετρήσουμε ποια είναι η καλύτερη εκδοχή αλλά θα σας πω κάτι πολύ απλό. Εάν είχε υιοθετηθεί από την πρώτη στιγμή η αρχική απόφαση του Eurogroup τώρα κ. Αττία με τις λιγοστές καταθέσεις αν έχετε από το μισθό σας θα ήσασταν στην τράπεζα να τις βγάλετε. Διότι αυτό που θα είχε καταγραφεί ως δεδομένο στην ΕΕ θα ήταν ότι ούτε οι καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ δεν είναι ασφαλείς. Το όχι του κυπριακού κοινοβουλίου και του κυπριακού λαού απέτρεψε μια πολύ χειρότερη τραγωδία όχι για την Κύπρο γιατί η Κύπρος οδηγήθηκε εκεί έτσι και αλλιώς, από την πρώτη στιγμή η απόφαση ήταν χαριστική βολή, αλλά και για όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες διότι ο πανικός θα ήταν δεδομένος για τον κάθε ένα και την καθεμιά μικροκαταθέτη. Άρα λοιπόν ας κάνουμε εν πάσει περιπτώσει έναν απολογισμό να δούμε εάν τελικά ωφέλησε ή δεν ωφέλησε εάν ήταν χαμένο, εμείς πιστεύουμε ότι κανένας αγώνας και καμία αντίσταση δεν πάει χαμένη. Και επιπλέον πιστεύουμε ότι στη φάση που βρίσκεται σήμερα ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να ζει και με αυτόν τον διαρκή εκβιασμό. Δεν μπορεί, έχει γίνει αστείος αυτός ο εκβιασμός που διαρκώς μας επαναφέρει ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Σαμαράς, ο κ. Κουβέλης λέγοντας μας ότι μας έσωσαν από τα χειρότερα. Και εν πάσει περιπτώσει τι σώσιμο είναι αυτό που μας κάνανε δεν μπορώ να καταλάβω. Σώζουν την Ελλάδα τρία χρόνια και διαλύουν το λαό. Εμείς πιστεύουμε ότι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε αν διεκδικήσουμε να σταματήσει αυτή η καταστροφική πορεία. Ίσα ίσα έχουμε να κερδίσουμε. Θα είναι δύσκολες βεβαίως αυτές οι μέρες, οι ώρες των εκβιασμών που θα κορυφώνονται αλλά αν δείξουμε αποφασιστικότητα, αν πιστέψουμε στη δύναμή μας πιστεύουμε πραγματικά ότι μπορούμε να δούμε καλύτερες μέρες.

 

       Ζαφειριάδη (Real): Σήμερα το βράδυ έχουμε μια κρίσιμη -θεωρείται- σύσκεψη αρχηγών. Εκεί ο κ. Κουβέλης ο  μικρότερος εταίρος της κυβερνητικής συμμαχίας πηγαίνει με μια νέα κόκκινη γραμμή. Πολλές φορές έχω διαβάσει μέσα από ανακοινώσεις σας ότι εφόσον βάζει κόκκινες γραμμές να σταματήσει να στηρίζει το μνημόνιο. Και διερωτώμαι μετά και την απάντησή σας για την κυβέρνηση της αριστεράς εάν θα ήταν εταίρος σας εφόσον σταματήσει να στηρίζει το Μνημόνιο.

 

Αλ. Τσίπρας: Έχουμε μεγάλη καρδιά κυρία Ζαφειριάδη. Αλλά πρέπει να σας πω ότι δεν είμαι αισιόδοξος. Παρακολουθούσα προχθές μια πρωινή τηλεοπτική εκπομπή και είδα τον εκπρόσωπο τύπου της ΔΗΜΑΡ να ρωτάται από αξιόλογο συνάδελφό σας, «αυτό το όχι αυτή η κόκκινη γραμμή σημαίνει ότι αν δεν γίνει αποδεκτή θα φύγετε από την κυβέρνηση;» και απαντά: «σε καμία περίπτωση». Εκ των προτέρων τον διαβεβαίωσε και άρα δεν έχει και κανένα σασπένς αυτή η στάση του κ. Κουβέλη. Διότι τουλάχιστον θα μπορούσε να πει, θα το δούμε θα το εξετάσουμε. Απάντησε σε καμία περίπτωση. Και το ερώτημα είναι γιατί αυτές οι κόκκινες γραμμές μετατρέπονται σε κόκκινες κορδέλες που περιτυλίγουν μια προαποφασισμένη απόφαση συνενοχής και συμμετοχής σε ένα έγκλημα.

 

       Σβέρκος (Εφ. Συντακτών): Καθώς το θέμα των συνεργασιών και των συμμαχιών το επόμενο διάστημα για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν ένα κομβικό ζήτημα ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύετε ότι πρέπει να συνεργαστεί και με πολιτικά πρόσωπα που είχαν είτε κυβερνητικές θέσεις στο πρόσφατο είτε στο παλιότερο παρελθόν μεταξύ των οποίων να αναφέρω τη κα Κατσέλη ή και την ΔΗΜΑΡ η οποία σήμερα βρίσκεται στην κυβέρνηση.

 

Αλ. Τσίπρας: Κοιτάτε εμείς έχουμε μια πολιτική στρατηγική. Την έχουμε εκφωνήσει όχι σε αυτήν την συνδιάσκεψη που αποφάσισε την μετεξέλιξή μας σε ενιαίο φορέα στην προηγούμενη συνδιάσκεψη ακόμα όταν είχαμε 4% πριν δούμε αυτή τη ραγδαία εξέλιξη στα ποσοστά μας. Είχαμε πει ότι η χώρα χρειάζεται μια κυβέρνηση αριστερή, αντιμνημονιακή που θα σταματήσει την καταστροφή και είχαμε προσδιορίσει αυτή τη συμμαχία, μιλήσαμε τότε για ένα νέο κοινωνικό και πολιτικό συνασπισμό από τα αριστερά της αριστεράς ως τα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας. Αυτό παραμένει στόχος μας. Και ξέρετε σε αυτόν τον στόχο εμείς, με καλή πρόθεση και καλή διάθεση θέλουμε να συνεκτιμήσουμε και δεχθούμε την ανιδιοτελή το τονίζω συνεισφορά και προσώπων και δυνάμεων. Από εκεί και πέρα εμείς θα επιλέξουμε και με τα κριτήρια με τα οποία θα επιλέξουμε να αξιοποιήσουμε και πως θα αξιοποιήσουμε ποιους και ποιες είναι δικό μας θέμα το οποίο εντάσσεται στη δική μας πολιτική και οπτική και στις ανάγκες να διασφαλίσουμε την πορεία των πραγμάτων. Αλλά θα αξιοποιήσουμε κάθε προσφορά η οποία γίνεται με ανιδιοτελή κριτήρια. Δε θα γίνουμε δηλαδή σούπερ μάρκετ από όπου θα ψωνίσουμε στελέχη τα οποία δηλώνουν τη διαφωνία τους διότι βλέπουν να αλλάζουν τα πράγματα, όχι. Αλλά δε θα κλείσουμε και την πόρτα σε ανθρώπους που έχουν κάνει την αυτοκριτική τους που κάνουν μια σοβαρή και συγκροτημένη πολιτική ανάλυση για τα πράγματα που έχουν γνώσεις και μπορούν να προσφέρουν.

       Κατσίγιαννης (9,84): Κύριε Πρόεδρε που αποσκοπούν τα ραντεβού σας με εκδότες και με καναλάρχες καθώς μας έχετε συνηθίσει τον τελευταίο καιρό και προεκλογικά σε έναν καταγγελτικό λόγο εις βάρος του εκδοτικού και μιντιακού κατεστημένου της χώρας και αυτά τα ραντεβού τα οποία ενδεχομένως δημιουργούν εντυπώσεις τύπου μήπως ο Αλέξης τα βρήκε με την εγχώρια διαπλοκή όπως την έχετε αποκαλέσει εσείς.

Αλ. Τσίπρας: Εδώ πήγα και συνάντησα το ΔΝΤ! Ακούστε έχουμε επεξεργαστεί μια διαδικασία, δημόσια όχι κρυφά, είναι απόφαση που έχει να κάνει με την προσπάθειά μας να καταγράψουμε μια συγκροτημένη θέση και στάση και πρόταση ενδεχομένως να γίνει και πρόταση νόμου για την ανασυγκρότηση του μιντιακού τοπίου και του θεσμικού πλαισίου. Έχουμε ξεκινήσει λοιπόν μια σειρά επαφών με τα editorialboards, με τις διευθυντικές ομάδες των σημαντικότερων μέσων του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου. Δεν συναντάμε καναλάρχες συναντάμε διευθυντές και δημοσιογράφους εφημερίδων στις οποίες συναντήσεις ανταλλάσσουμε απόψεις και τους λέμε, έχουμε νομίζω την υποχρέωση να τους μεταφέρουμε τις προθέσεις μας που τους αφορούν άλλωστε, για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου στο μιντιακό χώρο. Και μετά το τέλος αυτής της διαδικασίας θα προχωρήσουμε και σε μια δημόσια παρουσίαση είτε με την μορφή ημερίδας είτε με τη μορφή συνέντευξης τύπου για να καταγράψουμε όχι απλά τις θέσεις μας αλλά τις προτάσεις μας για ένα κομβικό σύστημα για τη δημοκρατία: τη λειτουργία του τύπου και των ΜΜΕ. Οπότε μην έχετε καμιά ανησυχία η συναναστροφή μας με τον διάβολο δε θα μας διαβολίσει.

 

       Γκαλονάκη (ΗΝ-ΩΝ): Μόλις ήρθα από την Κρήτη, αυτή τη στιγμή σε όλες τις περιφέρειες, σε όλους τους αερολιμένες γίνεται κινητοποίηση γιατί έρχονται επίτροποι για έλεγχο των αερολιμένων. Ιδιαίτερα στο Ηράκλειο ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις γιατί ειδικά στο Ηράκλειο έρχεται γερμανός επίτροπος να ελέγχει τον Αερολιμένα για τους μετανάστες. Ειδικά, αυτός ο αερολιμένας και των Χανίων είναι κάτω από την Εθνική άμυνας της Ελληνικής Αεροπορίας, που σημαίνει θα φεύγουν πληροφορίες σε διάφορους. Πως θα αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο.

Αλ. Τσίπρας: Ομολογώ ότι είναι θέμα το οποίο είναι πολύ σοβαρό αλλά ομολογώ ότι δεν έχω πλήρη ενημέρωση, είναι σε εξέλιξη. Εξ όσων γνωρίζω έχουν αναλάβει οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ / ΕΚΜ από την Κρήτη και ιδιαίτερα ο Γ. Σταθάκης να λάβουν πλήρη ενημέρωση για το θέμα και αντιλαμβάνομαι ότι εσείς θέτετε ένα ζήτημα που ξεπερνάει την απόφαση  που έχει να κάνει με την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο και τις δημοσιονομικές υποχρεώσεις αλλά βάζετε και ένα ζήτημα εθνικής ασφάλειας το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Και μιας και το θέτετε να σας πω ότι αύριο θα επισκεφθώ το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα και θα ενημερωθώ από την στρατιωτική ηγεσία για το αξιόμαχο των δυνάμεων αλλά και για τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και θα θέσω και το θέμα που πριν από λίγο αναφέρατε.

 

       Γκαντόνα (Kontra): Κύριε Πρόεδρε, ενόψει της άφιξης της τρόικας η οι κυβερνητικοί εταίροι,  ο καθένας για το δικό του λόγο, βγάζει την ουρά του απέξω. Θα ήθελα να μου πείτε αν πιστεύετε ότι αυτό το κυβερνητικό σχήμα θα κρατήσει ή αν πάμε σε εκλογές;

Αλ. Τσίπρας: Κυρία Γκαντόνα τι να σας πω, κινδυνεύω να σας μεταφέρω την επιθυμία μου και όχι την εκτίμησή μου διότι δεν είμαι αντικειμενικός σε αυτό το δίλλημα. Εμείς από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι είναι ένα σχήμα που θα δυσκολευτεί να κρατήσει όχι γιατί είναι θνησιγενές αλλά κυρίως γιατί ακολουθεί μια πολιτική η οποία δεν βρίσκει σύμφωνη την μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που δεν μπόρεσε να κρατήσει και το κυβερνητικό σχήμα της κυβέρνησης Παπαδήμου, έτσι νομίζω ότι και το πρόβλημα σε αυτό το κυβερνητικό σχήμα είναι η μνημονιακή πολιτική που εφαρμόζεται και όχι τόσο αν υπάρχει καλή χημεία ανάμεσα στον κ. Βενιζέλο, τον κ. Κουβέλη και τον κ. Σαμαρά. Κινδυνεύοντας λέω και πάλι να εκφράσω την επιθυμία μου η εκτίμησή μου είναι ότι δεν μπορεί να κρατήσει πάρα πολύ.

       Διαμαντής (Δημοκρατία): Κύριε πρόεδρε, λέτε σε κάθε περίπου ομιλία σας ότι είστε έτοιμοι να κυβερνήσετε. Αύριο έρχεται η τρόικα στην Ελλάδα. Εσείς είστε έτοιμοι να τη συναντήσετε;

Αλ. Τσίπρας: Η απάντηση είναι πολύ συγκεκριμένη. Σε περίπτωση που έχουμε μια μεγάλη πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα και μια ανατροπή, είναι βέβαιο ότι τα αφεντικά των εκπροσώπων της τρόικα που θα συναντηθούν αύριο με τον πρωθυπουργό θα σκεφτούν δύο και τρεις φορές τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσουν μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας στην Ελλάδα. Θεωρώ βέβαιο ότι δεν θα μπουν καν στον κόπο να μας αποστείλουν για διαπραγμάτευση τους, κατά τα άλλα ευγενείς τεχνοκράτες που τα έχουν κάνει θάλασσα στην Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια. Και η διαπραγμάτευση είναι πολιτική διαπραγμάτευση και όχι μια διαπραγμάτευση τεχνοκρατικού χαρακτήρα.