Το βασικό χαρακτηριστικό, του προγράμματος είναι ότι οι δαπάνες των προϋπολογισμών της προσεχούς τετραετίας κλειδώνουν στα επίπεδα του 2013.
Αυτό σημαίνει ότι η σημερινή κυβέρνηση και οι επόμενες θα πρέπει να χαράξουν την πολιτική τους και να προχωρήσουν στις όποιες αλλαγές θεωρούν σκόπιμες μέσα σε ένα «κλειστό προϋπολογισμό» με αυστηρά προσδιορισμένα κονδύλια.
Όπως αναφέρεται ρητά στο αναθεωρημένο Μνημόνιο, το οποίο αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (το πιθανότερο μετά το Πάσχα), «οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευθεί να κλειδώσουν στο επίπεδο του 2013 τα ανώτατα όρια δαπανών -οροφές- στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Σταθερότητας ως το 2018, καθώς και να αναλάβουν συμψηφιστικές δράσεις στην περίπτωση που υλοποιηθούν τυχόν πρόσθετες δικαστικές αποφάσεις που θα προκύψουν σχετικά με τα ειδικά μισθολόγια και τις εισφορές στα ακίνητα».
Είναι προφανές ότι αν, π.χ., υπάρξουν δικαστικές αποφάσεις που ακυρώνουν το Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (ΕΕΤΗΔΕ) για ορισμένες κατηγορίες, θα πρέπει να ληφθούν διορθωτικά μέτρα ώστε να μην υπάρξουν απώλειες για το Δημόσιο. Το ίδιο ισχύει και για τις προσφυγές των ενστόλων κατά της απόφασης αναδρομικής περικοπής των μισθών τους το 2012.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι δαπάνες για μισθούς στο Δημόσιο παγώνουν ως το 2018 και αυξήσεις μπορεί να υπάρξουν μόνο σε δύο περιπτώσεις: είτε να μειωθεί κι άλλο ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων είτε να υπάρξουν αυξομειώσεις αποδοχών μέσα στον ίδιο κλάδο.
Κάτι τέτοιο, άλλωστε, προανήγγειλε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος είπε ότι το φθινόπωρο θα υπάρξουν αλλαγές στα ειδικά μισθολόγια, με κατεύθυνση να ενισχυθούν οι αποδοχές όλων όσοι βρίσκονται σε θέση ευθύνης στο Δημόσιο.
Ακόμη οι δανειστές πιέζουν να μην υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι σε νομικά πρόσωπα που αμείβονται εκτός των κανόνων και των ορίων στο ενιαίο μισθολόγιο.