Κίνδυνος γεωπολιτικού σκηνικού

Γρηγόρης Στεργιούλης,  Επιχειρηματικό Forum Ελλάδας-Γερμανίας

Το Διεθνές Φόρουμ διοργανώνεται από τον Economist σε συνεργασία με το Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο και τελεί υπό την αιγίδα του Ελληνικού Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, καθώς και του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομίας και Ενέργειας της Γερμανίας.

 

Ο κ. Στεργιούλης συμμετείχε στην ενότητα “The Business Leaders Have the Floor” μαζί με τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων κ. Ulrich Grillo και τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών Ελλάδας (ΣΕΒ), κ. Θεόδωρο Φέσσα. Στην ομιλία του ο διευθύνων σύμβουλος των ΕΛΠΕ, τόνισε μεταξύ άλλων, τα εξής:

Οι εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία το 2016
Οι εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία για το 2016, είναι κοινά αποδεκτό, ότι ‘’διαμορφώνονται υπό την καθοριστική επίδραση αφενός μεν, του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής αφετέρου δε, της δομής και της λειτουργίας του αναπτυξιακού μοντέλου της σύγχρονης περιόδου, της απορρύθμισης των θεσμικών πλαισίων των εθνικών οικονομιών και της κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου’’ (World Economic Forum, 2015). Πέραν αυτών, θα ήθελα να επισημάνω ως μείζονος σημασίας γεγονότα, με ιδιαίτερη βαρύτητα  για τις εξελίξεις το 2015, τη λήξη της επταετούς περιόδου ποσοτικής χαλάρωσης και μηδενικών επιτοκίων της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed) και τη δρομολόγηση αλλαγής του οικονομικού μοντέλου της Κίνας.
Αναφερόμενος στη διαμορόφωση των μελλοντικών παγκόσμιων εξελίξεων , ο κ. Στεργιούλης είπε ότι καθοριστικό ρόλο θα παίξουν:

  • η αναδιάταξη των εμπορικών οδών στο πλαίσιο της Συμφωνίας των χωρών του Ειρηνικού,
  • η περαιτέρω ενίσχυση του ρόλου της Κίνας στην ασιατική ήπειρο, στο πλαίσιο της οποίας εντάσσεται η πρόσφατη προσέγγιση Κίνας – Ταϊβάν, αλλά και
  • ο ιδιαίτερης σημασίας για την Ευρώπη και τη Δυτική Ασία σχεδιασμός από την Κίνα του Κινέζικου δρόμου του Μεταξιού.

 Οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι το 2016 αφήνουν σε δεύτερη μοίρα τις οικονομικές εξελίξεις
‘’Καθώς οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι, σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές κορυφαίων διεθνών τραπεζών, έχουν αυξηθεί σε επίπεδα που είχαμε να δούμε από την εποχή της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου το 1989 και η σύγκρουση στη Συρία εξελίσσεται σε έναν από τους μεγαλύτερους γεωστρατηγικούς λαβυρίνθους, ορισμένοι αναλυτές υποψιάζονται πως το 2016 η πολιτική και το γεωπολιτικό σκηνικό και όχι τα οικονομικά προβλήματα θα αποτελέσουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τις χρηματοπιστωτικές αγορές’’.
 

Το πετρελαϊκό περιβάλλον

Η οικονομική κρίση είχε ως συνέπεια την κατακόρυφη πτώση στη ζήτηση των πετρελαιοειδών και στα περιθώρια διύλισης, με άμεση επίπτωση στην κερδοφορία του κλάδου παγκοσμίως τόνισε ο κ. Στεργιούλης και έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην αναδιοργάνωση του τομέα διύλισης τα τελευταία χρόνια. Ειδικά στην Ευρώπη έχουν διακόψει τη λειτουργία τους ή αλλάξει χρήση από το 2008, 22 διυλιστήρια συνολικής δυναμικότητας 2,6 εκατ. βαρελιών ημερησίως, δηλαδή το 13% της συνολικής διυλιστικής δυναμικότητας της Ευρώπης, εκ των οποίων τα 15 συνολικής δυναμικότητας 1,8 εκατ. βαρελιών ημερησίως αφορούν χώρες της ΕΕ.  
Αντίθετα, τα διυλιστήρια Μέσης Ανατολής και Ασίας αύξησαν τη συμμετοχή τους στην παγκόσμια παραγωγή διύλισης κατά 30% μεταξύ των ετών 2005-2014. (World Oil and Gas Review, 2015, p. 112-114). Ο εντεινόμενος ανταγωνισμός στη Μεσόγειο, είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την ανταγωνιστική παρουσία των ελληνικών διυλιστηρίων, πέραν των άλλων και δεδομένου ότι, όπως προαναφέρθηκε, και υπό την πίεση της συρρίκνωσης της εσωτερικής αγοράς, ήδη το 60 % περίπου της παραγωγής εξάγεται.
Επιπλέον, τα εκτός ΕΕ διυλιστήρια δεν επιβαρύνονται με το κόστος συμμόρφωσης με τις ποιοτικές προδιαγραφές των προϊόντων και τις αποδεκτές περιβαλλοντικές επιδόσεις της παραγωγικής διαδικασίας που ισχύουν στην ΕΕ. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με την απουσία παρόμοιων προδιαγραφών στις εκτός ΕΕ αγορές, στις οποίες απευθύνεται η πλειονότητα των προϊόντων που παράγει ο κλάδος, θέτει  τα ευρωπαϊκά και τα ελληνικά διυλιστήρια σε μειονεκτική ανταγωνιστική θέση, με τη δυσμενή προοπτική, η θέση

Ο ευρωπαϊκός ενεργειακός χάρτης για το 2050
Ο εν ισχύ ευρωπαϊκός ενεργειακός σχεδιασμός διέπεται από την κεντρική απόφαση ανάληψης δράσης, σε παγκόσμιο επίπεδο, για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ο κεντρικός στόχος της δραστικής μείωσης των εκπομπών άνθρακα επιχειρείται να επιτευχθεί με πολιτικές δεσμεύσεις, δράσεις και μέτρα για:

  • Υψηλή ενεργειακή απόδοση και εξοικονόμηση ενέργειας
  • Ανταγωνιστική παρουσία εναλλακτικών τεχνολογιών με μειωμένο αποτύπωμα άνθρακα με την παραδοχή ότι το κοινό αποδέχεται τόσο την πυρηνική ενέργεια όσο και την τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (CCS).
  • Υψηλό μερίδιο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) με στόχο για το 2050 συμμετοχή 75% στην συνολική κατανάλωση ενέργειας και 97% στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και τέλος
  • Χαμηλό μερίδιο πυρηνικής ενέργειας.

 Η στρατηγική και ο  ρόλος των ΕΛΠΕ
Οι ισχυρότατες πιέσεις στον κλάδο της διύλισης, που προαναφέρθηκαν, αναδεικνύουν, αλλά και επιβάλλουν,  ως κεντρικό μεσοπρόθεσμο στόχο του Ομίλου, την διασφάλιση της διεθνούς ανταγωνιστικής παρουσίας του κλάδου της διύλισης, που αποτελεί προαπαιτούμενο για οποιοδήποτε σχεδιασμό ή αναζήτηση ρόλου στο εγχείρημα της ανάκαμψης.

Η διατήρηση των δεικτών ανταγωνιστικότητας των ΕΛΠΕ στο 25% των πλέον ανταγωνιστικών διυλιστηρίων, σύμφωνα με την κατάταξη της Solomon, αποτελεί για την εταιρεία πρωταρχικό στόχο και βασική υποχρέωση προς τους μετόχους της, που συνεπάγεται τον προγραμματισμό και την υλοποίηση δράσεων στους τομείς βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, της ενσωμάτωσης της καινοτομίας και της ανάπτυξης του ανθρώπινου κεφαλαίου (δεξιότητες, τεχνογνωσία).

Στο πλαίσιο του μεσο-μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, ο Όμιλος υιοθετεί τις ευρωπαϊκές θέσεις μετασχηματισμού του ενεργειακού συστήματος, καινοτόμα επιχειρηματικά μοντέλα και αναπροσανατολισμό προς τις ενεργειακές δράσεις και προϊόντα της νέας εποχής (ΑΠΕ, δίκτυα φυσικού αερίου, ηλεκτρική ενέργεια), με παράλληλη ισχυροποίηση στον πετρελαϊκό κλάδο, όπως προσδιορίζεται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ενεργειακού μετασχηματισμού.

H ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ διαθέτει επίσης σημαντική διεθνή εμπειρία στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων, έχοντας συμμετάσχει τα τελευταία χρόνια ως ισότιμος εταίρος σε 17 κοινοπραξίες με αναγνωρισμένες μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρίες (Λιβύη, Αίγυπτος, Αλβανία, Μαυροβούνιο). Από το 2014 οι δραστηριότητες του Ομίλου έχουν αρχίσει να επικεντρώνονται και πάλι στην Ελλάδα.  Ήδη, η ΕΛΠΕ ερευνά την θαλάσσια περιοχής του Πατραϊκού Κόλπου ως Εντολοδόχος διεθνούς κοινοπραξίας με την ιταλική Edison. Πρόσφατα έχει υποβάλλει προσφορές σε διεθνείς διαγωνισμούς για 5 ακόμη περιοχές στην Δυτική Ελλάδα και έχει ήδη επιλεγεί ως ο προτιμητέος ανάδοχος στις δύο χερσαίες, ενώ είναι σε εξέλιξη η αξιολόγηση για τις θαλάσσιες περιοχές (στη μια περιοχή συμμετέχει σε κοινοπραξία με τις Total και Edison).