Κουτοπονηριά, καιροσκοπισμός και …άγιος ο θεός (ή ο Αμερικανός)

του Χρήστου Σωτηρόπουλου

Η συνέντευξη Τύπου της πρεμιέρας της ταινίας «Ανακυκλώνοντας τη Μήδεια» (Recycling Medea) του σκηνοθέτη Αστέριου Κούτουλα, έχει ήδη περάσει στην ιστορία, με τη παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη να ανάβει –ξανά- φωτιές, με τις δηλώσεις και το αειθαλές πνεύμα του!
 
Από το «βήμα» του Ιδρύματος «Μ. Κακογιάννης», δηλώνει –μεταξύ άλλων- ο Μίκης Θεοδωράκης:
 
«Αυτό που εγώ δεν θα ζήσω και που παλεύω από το 1950 είναι η εθνική ανεξαρτησία. Δεν είμαστε ανεξάρτητοι, δε δέχομαι να είμαστε προτεκτοράτο!
 
Αλλά γίνεται κάτι στην Ελλάδα χωρίς να το εγκρίνουν οι Αμερικάνοι; Έχουμε δική μας διπλωματία; Έχουμε δική μας άμυνα; Έχουμε δική μας οικονομία; Έχουμε δικό μας πολιτισμό; Το καλύτερο που είχαμε ήταν ο πολιτισμός μας, τον καταργήσανε κι αυτόν… Αν δεν απελευθερωθούμε και δεν είμαστε ανεξάρτητοι τότε θα έχουμε αυτό το φαινόμενο, θα έχουμε αυτή την διαφθορά, η οποία δε είναι ελληνική διαφθορά γιατί ο Έλληνας είναι με τους καλούς καλύτερος, και με τους κακούς χειρότερος… Δεν είναι βλάξ να πληρώνει φόρους για να κάνει ο Τσοχατζόπουλος σπίτια και διάφοροι άλλοι Τσοχατζόπουλοι, και να κάθονται στις καρέκλες και να παίρνουν τους μισθούς, υπουργοί, βουλευτές…
 
Είναι και οι αριστεροί συναγωνιστές μου… Κλαίνε όλοι που παίρνει ο κόσμος 400 ευρώ μισθό και αυτοί, οι συναγωνιστές μου, 7.000 ευρώ το μήνα. Και ο καθένας απ’ αυτούς τι κάνει; Κάθονται μέσα σε ένα τρένο που λέγεται βουλή και είναι ένας μηχανοδηγός που είναι ο πρωθυπουργός και η πάλη γίνεται σε πιο βαγόνι θα πας, στο πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο. Και είναι ευτυχής ο ΣΥΡΙΖΑ που από τέταρτο έγινε δεύτερο, μπορεί να γίνει και πρώτο, να γίνει και μηχανοδηγός, το τρένο αυτό πού πάει όμως; Σε ποιές ράγες; Οι ράγες είναι στρωμένες από την τρόικα και από την Ευρώπη. Αν μπεις μες στη βουλή, αν μπεις στο τρένο, θα πας εκεί που θέλουν αυτοί. Επομένως η λύση δεν είναι αυτή, το τρένο πρέπει να αλλάξει ράγες να τις πάμε όπου θέλουμε εμείς. Ανεξαρτησία, αυτό είναι! …
 
Ο κόσμος. όταν βγήκα με τον Γλέζο, ήρθε μαζί μας, ήλπιζε ότι θα κάνουμε το νέο Ε.Α.Μ. για να γλυτώσουμε, αλλά οι σύντροφοί μου μπήκαν μέσα στη βουλή και ο κόσμος απογοητεύτηκε και έφυγε. Επί δύο χρόνια μιλούσα σε 10.000, 50.000, 80.000 κόσμο σε Προπύλαια, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Καβάλα, Δράμα όπου πήγα. Αλλά τον προδίδουν τον κόσμο οι ίδιοι άνθρωποί του… Γιατί η Αριστερά είναι άνθρωποί του και μπήκαν και αυτοί στην βουλή… Με ποιους να πολεμήσεις;…»
 
Αυτά και άλλα πολλά είπε ο Μίκης Θεοδωράκης το βράδυ της 16ης Ιουλίου 2013, δίνοντας παράλληλα τροφή στους εξαρτημένους δημοσιογράφους και τα πολιτικά «όρνια» να «ξεσαλώσουν» σε ένα ρεσιτάλ καιροσκοπισμού, κουτοπονηριάς και μαθήματος –ομολογουμένως- φτηνής πολιτικής προπαγάνδας. Πράγματα που –δυστυχώς, γεννά στις ημέρες μας η κοινοβουλευτική «αριστερά» από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.), στη προσπάθειά της να πείσει τον ελληνικό λαό πως αποτελεί τη λύση και διέξοδο. Μία προσπάθεια που όμως δε συνοδεύεται από ριζοσπαστισμό, ήθος και πολιτική εντιμότητα, αλλά από ξεπερασμένα επικοινωνιακά τρικ και δημοσιογραφικά τεχνάσματα (βλέπε εποχή ΠΑΣΟΚ. Σύμπτωσις!).
 
Πιο συγκεκριμένα, το «όργανο» του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η εφημερίδα «Αυγή», αναφέρει στο φύλο της 17ης Ιουλίου 2013:
 
«…Πολιτικός όπως πάντα ο λόγος του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη, ιδιαίτερα αιχμηρός για την κατάσταση της χώρας, την οποία παρομοίασε με την περίοδο της Κατοχής. Σημείωσε από την αρχή πως ο ίδιος χάρηκε ιδιαίτερα που ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. “Μπορεί να αναδειχθεί και πρώτο κόμμα και να αναλάβει τον ρόλο του μηχανοδηγού”, τόνισε, “όμως το θέμα είναι σε ποιες ράγες κυλά το τρένο”. Παρατηρώντας ότι σήμερα τις ράγες αυτές τις ορίζει η τρόικα, είπε πως “αυτό που χρειάζεται είναι να φτιάξουμε εμείς τις δικές μας ράγες, τη δική μας ρότα”…» (ΑΥΓΗ, υπογραφή Σ.Κ.).
 
Ενώ, δημοσίευμα του ΒΗΜΑτος, από τη Κατερίνα Λυμπεροπούλου, ξεκινά ως εξής, αποδίδοντας ψευδώς με τον πλέον ξεδιάντροπο τρόπο τα λεγόμενα του Μίκη Θεοδωράκη (αντί για «…και είναι ευτυχής ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α…» γράφει «…Είμαι ευτυχής που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.»!):
 
«…Είμαι ευτυχής που στο τρένο της Βουλής ο Σύριζα έχει φτάσει να είναι δεύτερος. Ίσως προχωρήσει λίγο περισσότερο και γίνει και… μηχανοδηγός αλλά οι ράγες θα παραμένουν πάντα χαραγμένες από την τρόικα. Μόνο αν αλλάξουμε τις ράγες θα μπορέσουμε να σωθούμε…».(ΒΗΜΑ, υπογραφή Κατερίνα Λυμπεροπούλου).
 
Συνεχίζοντας την ανάγνωση των «έγκριτων» δημοσιευμάτων, διαβάζουμε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (ή efSYN αν προτιμάτε, όπως γράφεται η συντομογραφία της):
 
«…Και δήλωσε «ευτυχής που στο τρένο της Βουλής ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεύτερος. Ίσως προχωρήσει λίγο περισσότερο και γίνει… μηχανοδηγός.» (Εφημερίδα των Συντακτών, υπογραφή Βασιλική Τζεβελέκου).
 
 
Παρατηρούμε λοιπόν το δημοσιογραφικό «ήθος» (ακόμα και σε εισαγωγικά, αυτές οι δύο λέξεις δε ταιριάζουν μαζί!) των παραπάνω Μέσων και συντακτών, όπου στη πρώτη περίπτωση (Αυγή) παρατηρούμε παράφραση, στη δεύτερη (ΒΗΜΑ) στρέβλωση και στη Τρίτη (Εφημερίδα των Συντακτών) σκόπιμη παράλειψη, των λεγομένων του Μίκη Θεοδωράκη!
 
Η δεύτερη παρατήρηση που έχει να κάνει κάποιος, είναι πως το συγκρότημα Λαμπράκη (ΒΗΜΑ), έχει αρχίσει εδώ και καιρό τις …αβάντες στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., λίγους μήνες μετά τα «μπράβο» στον Γιώργο Παπανδρέου που άνοιξε τις πόρτες για το ΔΝΤ και το Μνημόνιο!
 
Η Τρίτη, τελευταία και πιο δυσάρεστη παρατήρηση που κάνει κάποιος όμως, διαβάζοντας τα παραπάνω, είναι πως το Σύστημα στη χώρα μας αποτελεί πράγματι παράδειγμα προς …μίμηση, για κάθε επίδοξο πείραμα του «ΣΟΚ και ΔΕΟΣ» πάνω στους λαούς!  
Σε 4 συν 1 απλά βήματα:
1) Πέφτει στην Ελλάδα η «βόμβα» της κρίσης και ανοίγει διάπλατα η πόρτα για Τρόικα και Μνημόνιο.
2) Η Ελλάδα ξεπουλιέται, ο λαός εξαθλιώνεται.
3) Ο Γ. Παπανδρέου, αφού έκανε τη δουλειά του, αποχωρεί και δίνει τη θέση του στον έτερο «φοιτητή» της Σχολής του Σικάγο, Αντώνη Σαμαρά (ΝΔ). Η «αριστερά» (ΔΗΜ.ΑΡ.) συνεργάζεται στη κυβέρνηση. Το τέλειο άλλοθι (έστω για την αρχή, είναι αναγκαίο!). Η εξαθλίωση συνεχίζεται, το Σύνταγμα καταπατάται…
4) Το αντίπαλο δέος παρουσιάζεται στο κόμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., το οποίο εδώ και τρία χρόνια Μνημονίου «γαυγίζει χωρίς να δαγκώνει». Μετά από 2.5 χρόνια Μνημόνιο και φυσιολογική φθορά της εθνοπροδοτικής Κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, ο παραδοσιακός Τύπος αρχίζει να «αντιμνημονιοποιείται» και στρέφεται προς τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Το έδαφος προετοιμάζεται, χωρίς βιασύνες, για την έλευση του «Μεσσία», σε ρόλο μηχανοδηγού. Όχι ακόμα όμως, πρέπει να περάσουν κι άλλα νομοσχέδια, να δεθεί κι άλλο ο ελληνικός λαός.
5) Άμεσο μέλλον: Ο λαός συνεχίζει να εξαθλιώνεται και να φωνάζει αιτήματα για Δικαιοσύνη και Δημοκρατία. Έρχεται  η ώρα για τη κυβέρνηση να …υποχωρήσει ακόμη μία φορά και διεξάγει εκλογές. Ήρθε η ώρα της αλλαγής μηχανοδηγού. Εν τω μεταξύ, οι ναζί της Χρυσής Αυγής έχουν χωθεί για τα καλά στην ελληνική βουλή, με την πλήρη ανοχή και συμπαράσταση του πολιτικού και δημοσιογραφικού συστήματος. Ένα καλοστημένο πολιτικό σκηνικό.
 
ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ…
 
… η Σπίθα της Διαφώτισης, της Αντίστασης και της Πατριωτικής Αναγέννησης φουντώσει για τα καλά σε κάθε σπίτι αυτής της χώρας! Εκτός και αν το σύνθημα «Κάθε σπίτι και μια Σπίθα» περάσει κάθε κατώφλι των συμπολιτών μας. 
 
Αυτό είναι που φοβούνται οι «μεσσίες» του ελληνικού λαού, κι αυτό είναι που πολεμούν με κάθε Μέσο. Ξεχνώντας όμως πως «οι ιδέες είναι σαν τα καρφιά. Όσο τις χτυπάς, τόσο βαθύτερα μπαίνουν» (Β.Λ.).
 
http://www.spitha-kap.gr/el/articles/?nid=4495