Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.
Τον Δεκέμβρη του ’44, οι χωροφύλακες του Έβερτ, φασιστοειδή κρυμμένα μέσα στη στολή του επίσημου κράτους, ήταν που σε διατεταγμένη υπηρεσία, χτύπησαν μέσα στο πλήθος. Στο ψαχνό. Αποτέλεσμα, 28 νεκροί, 140 τραυματίες.
Την χώρα τότε κυβερνούσε ελέω Τσώρτσιλ, ο «Γέρος της Δημοκρατίας»: Ο Γεώργιος Παπανδρέου-Μινέϊκο.
Ακολούθησε ο εμφύλιος, 70.000 νεκροί, η χώρα διαλύθηκε, πήγε 100 χρόνια πίσω. Ο εμφυλιοπολεμικός πόνος και το μίσος που προκάλεσαν, έφθασαν μέχρι σήμερα.
Το Νοέμβρη του ’13, «χωροφύλακες» της Νέας Τάξης, φασιστοειδή κρυμμένα μέσα στη στολή του αντιεξουσιαστή και του αναρχικού, ήταν που σε διατεταγμένη υπηρεσία, χτύπησαν πάλι μέσα στο πλήθος. Στο ψαχνό. Αποτέλεσμα, δύο παιδιά νεκρά, ένα χαροπαλεύει.
Τη χώρα κυβερνούν σήμερα, ελέω ΤΡΟΙΚΑΣ και ΔΝΤ, των ίδιων πάλι αφεντικών, οι Σαμαράς-Βενιζέλος.
Ανομολόγητος πόθος τους για μια ακόμη φορά, ο εμφύλιος. Η καλλιέργεια του εμφυλιοπολεμικού μίσους, μέσα από τον πόνο που προκαλούν.
– Οι χωροφύλακες του ’44, καμάρωναν τότε πως επέβαλαν την «καθεστηκυία τάξη».
– Οι “χωροφύλακες” του ’13, καμαρώνουν σίγουρα σήμερα, πως αποκατέστησαν την «επαναστατική τάξη».
Άρρωστα μυαλά αμφότεροι, γεμάτα μίσος για την ίδια τη μάνα που τους γέννησε, για τη χαρά της ζωής. Οπλισμένα με την αλαζονεία της υψηλής προστασίας που τους προσέφερε τότε ο Ρόθτσιλντ, σήμερα ο Σόρος. Τα ίδια πάντα αφεντικά, που χρηματοδοτούν παιχνίδια πολέμου, βαθύτατα κομπλεξικών τύπων, που δεν τους ενδιαφέρουν παρά μόνο οι εμμονές τους, το παραλήρημά τους, το αιμοσταγές μεροκάματό τους.
Και ο μόνος που μπορεί να σταματήσει το κακό, εμείς, ο Λαός. Ας σηκωθούμε λοιπόν από το λήθαργο και ας πάρουμε, την υπόθεσή μας στα χέρια μας. Ειρηνικά, αποφασιστικά, κάθετα απέναντι στη βία της Νέας Τάξης, απέναντι σε όλους αυτούς που θάβουν εμάς και τα παιδιά μας. Είτε φορούν γραβάτα, είτε φορούν σύμβολα μίσους, είτε είναι πληρωμένοι δολοφόνοι.
Από σήμερα, κανείς μας δεν είναι αθώος.
Είμαστε όλοι μας και πάλι υπόλογοι, απέναντι στην ιστορία και στο ρολόι της που χτυπά σε χρόνους μοχθηρούς, χρόνους γεμάτους μίσος, χρόνους αδελφοκτόνους.
Σήμερα, πενθούμε για τα δύο νέα παιδιά. Προσευχόμαστε να νικήσει το θάνατο, το τρίτο.
Προχτές πενθήσαμε για τον Παύλο Φύσσα.
Ας γίνει το αίμα των νέων αυτών ανθρώπων, ευχή, αντίς για κατάρα.
Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας