…Ο ναζιστικός “υπόκοσμος” της Ευρώπης.
…Η “αρρώστια” της Γερμανίας απειλεί με “μόλυνση” ολόκληρη την Ευρώπη.
“Εσείς από ποιους κρύβεστε;”… Αυτή η μικρή φράση, θα μπορούσε να είναι τίτλος τηλεπαιχνιδιού, φτιαγμένου ειδικά, για να παιχτεί στη Γερμανία. Ποιο θα μπορούσε να είναι το “κόνσεπτ―σενάριο” ενός τέτοιου παιχνιδιού; Να πηγαίνουν οι παίκτες σε τυχαία σπίτια των προαστίων του Βερολίνου, του Μονάχου και της Φρανκφούρτης και αφού χτυπήσουν το κουδούνι, να κάνουν στους ενοίκους την παραπάνω ερώτηση …”Εσείς από ποιους κρύβεστε”; Είστε καταδικασμένοι εγκληματίες ―αλλά ζείτε ελεύθεροι, έστω και κρυπτόμενοι― εξαιτίας της Siemens, της Bayer, των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, της γερμανικής ενοποίησης, του ντόπινγκ, της Στάζι κλπ.; Για τι ακριβώς κρύβεστε; Γιατί ακριβώς δεν θέλετε να μάθει ο κόσμος πού ζείτε; Για τι ακριβώς αποφεύγετε κάθε δημόσια εμφάνιση;Μόνον στη Γερμανία μπορεί να παιχθεί αυτό το παιχνίδι, γιατί μόνον εκεί υπάρχει η βεβαιότητα ότι οι παίκτες του φανταστικού μας παιχνιδιού θα “πέσουν” γρήγορα και εύκολα πάνω σε κάποιον Γερμανό εγκληματία, ο οποίος πράγματι κρύβεται. Μόνον εντός του γερμανικού κράτους υπάρχει μια “μυστική” κοινωνία, η οποία ζει παράλληλα και εν αγνοία της κανονικής κοινωνίας. Μόνον στη Γερμανία υπάρχει τέτοια περίεργη κοινωνική “διαστρωμάτωση” με ισχυρό και τεράστιο “υπόστρωμα”. Κάτω από τον ίδιο ήλιο ζει μια φυσιολογική κοινωνία πολιτών —όμοιων με των υπολοίπων λαών— και μια κοινωνία εγκληματιών του υπόκοσμου …Του παρακρατικού και φασιστικού υπόκοσμου και όχι του ποινικού …Του υπόκοσμου, ο οποίος συνδέεται με βαριά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και όχι αυτά του κοινού ποινικού δικαίου.
Για να καταλάβει ο αναγνώστης τι θέλουμε να πούμε, θα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο στάθηκε το πρόσφατο και πολύ αξιόλογο ρεπορτάζ του Δανέζη. Ένα ρεπορτάζ-έρευνα για το ντόπινγκ στην Ανατολική Γερμανία και με τον τίτλο “14.25”. Εξαιτίας αυτού “θυμηθήκαμε” ένα σωρό ανάλογες περιπτώσεις …Περιπτώσεις ανθρώπων, οι οποίοι εγκλημάτησαν εις βάρος των ανθρώπων και με τις “ευλογίες” της γερμανικής Δικαιοσύνης ζουν ελεύθεροι — έστω και κρυπτόμενοι κάπου στη γερμανική επαρχία. Έναν τέτοιο άνθρωπο αναζητούσε ο Δανέζης …Τον Μάνφρεντ Χέπνερ …Τον καταδικασμένο αλλά ταυτόχρονα ελεύθερο εγκληματία αθλίατρο της πρώην Ανατολικής Γερμανίας …Έναν συνάδελφο του “Μέγκελε”, ο οποίος με τα ιατρικά του “πειράματα” οδήγησε συνανθρώπους μας στον θάνατο, την τρέλα ή ακόμα και στην αλλαγή φύλου.
…Ένα κτήνος, που ήταν υπεύθυνο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας …Ένα κτήνος, που όχι μόνον έσπρωξε μαζικά στον θάνατο νέους ανθρώπους, αλλά και “νόθευσε” το αθλητικό πνεύμα και άρα απείλησε ένα “επίτευγμα” αυτής της ανθρωπότητας …Ένα κτήνος, που δεν έκανε τίποτε διαφορετικό από αυτό το οποίο έκαναν παλαιότερα κάποιοι εξίσου φασίστες ομοεθνείς του. Για να αποδείξει την “ανωτερότητα” της φυλής του ή της ιδεολογίας της φυλής του, έσπρωξε ανθρώπους εν αγνοία τους στον θάνατο ή τη φυσική τους καταστροφή ως όντα. Αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος εγκλημάτησε εις βάρος ανθρώπων, εξυπηρετώντας μια περίπου “χρόνια” ασθένεια του γερμανικού “είδους”, σήμερα ζει ελεύθερος και κρυπτόμενος, προκειμένου να αποφύγει την κρίση της κοινωνίας και βεβαίως την οργή των θυμάτων του.
Βλέποντας λοιπόν την εκπομπή και τα πλάνα των επαρχιακών δρόμων και των αναζητήσεων, “θυμηθήκαμε” ανάλογες εκπομπές, που έχουμε δει …Εκπομπές, για παράδειγμα, όπου για ανάλογους λόγους αναζητούνταν μέσα στη Γερμανία και πάλι κρυπτόμενοι Γερμανοί …Εκπομπές, όπου για ανάλογους λόγους αναζητούνταν από “περίεργους” δημοσιογράφους κάποιοι παλιοί “εργαζόμενοι” στα στρατόπεδα συγκέντρωσης …Εκπομπές, όπου για ανάλογους λόγους αναζητούνταν κάποιοι παλιοί “προϊστάμενοι” των μυστικών υπηρεσιών της Στάζι …Εκπομπές, όπου για ανάλογους λόγους αναζητούνταν κάποιοι παλιοί διαχειριστές των μυστικών “ταμείων” της Siemens. Η κάμερα, δηλαδή, μέσα από το αυτοκίνητο, που αναζητούσε μυστηριώδη και προπάντων μυστικά “σπίτια”, δεν μας ξένισε …Ίσα-ίσα, που μας φάνηκε πολύ “συμβατή” με τα όσα γνωρίζαμε για ανάλογες περιπτώσεις στη Γερμανία. Εάν δεν γνωρίζαμε ότι επρόκειτο περί νέας εκπομπής, θα ήμασταν σίγουροι ότι την έχουμε ξαναδεί.
Έχουμε συνηθίζει από διάφορα ρεπορτάζ, που αφορούν τη Γερμανία, να βλέπουμε ν’ αναζητούνται μυστικά σπίτια …Να καταδιώκονται από δημοσιογράφους Γερμανοί πολίτες με σκυφτά τα κεφάλια, οι οποίοι αρνούνται την ταυτότητά τους …Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε δίπλα σε σπίτια ανύποπτων Γερμανών πολιτών να κατοικούν διαβόητοι Γερμανοί εγκληματίες …Εγκληματίες επώνυμοι, των οποίων όμως την ταυτότητα αγνοούν οι γείτονές τους. Αυτά τα ρεπορτάζ αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο ότι τα διαφορετικά “υποστρώματα” των δύο γερμανικών κοινωνιών, ενώ “ακουμπάνε” μεταξύ τους, δεν έχουν επαφή. Μιλάμε για τεράστια “στρώματα” και εκτεταμένες επαφές. Γιατί όμως αυτό το φαινόμενο συμβαίνει σε αυτήν την έκταση μόνον στη Γερμανία; Γιατί δεν συμβαίνει στη Γαλλία ή την Ιταλία ή την Ελλάδα για παράδειγμα;
Κατ’ αρχήν συμβαίνει στη Γερμανία, γιατί υπάρχει ένα ικανό σε μέγεθος ανθρώπινο δυναμικό, ώστε να συνθέσει τέτοιο υπόστρωμα. Λόγω του παλαιότερου —αλλά και του πρόσφατου— εγκληματικού παρελθόντος της Γερμανίας, υπάρχει ένα ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο εγκλημάτησε μαζικά και έπρεπε να τιμωρηθεί …και δεν τιμωρήθηκε …και ως εκ τούτου κρύβεται …Ένα ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο έχει αναπτύξει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά και αναγκάζει ολόκληρη την κοινωνία να φέρεται με ενοχή, είτε αυτή αισθάνεται συνένοχη είτε όχι …Ένα ανθρώπινο δυναμικό εγκληματιών, το οποίο παλαιότερα συνδεόταν με τα εγκλήματα των Ναζί, ενώ αργότερα συνδεόταν με τις δραστηριότητες του σταλινικού καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας …Ένα ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο στο άμεσο μέλλον μπορεί να κρύβεται για τις δραστηριότητες της Siemens ή της MAN.
Αυτό το “κρυφτό” μέσα στη γερμανική κοινωνία δεν υπήρξε ποτέ προκλητικό γι’ αυτήν, γιατί στην πραγματικότητα δεν την “προκαλούσε”. Ο τρόπος, με τον οποίον λειτουργεί αυτή η κοινωνία, κάνει το “κρυφτό” αυτό ανεκτό. Γιατί; Γιατί η γερμανική κοινωνία είναι μια κοινωνία εξοικειωμένη εδώ και αιώνες στα “μυστικά” και “ψέματα”. Αυτός ο τρόπος λειτουργίας συνδέεται και με τη θρησκεία της. Η κοινωνία της, παρ’ ότι χριστιανική, έχει τις ιδιομορφίες της. Ως γνωστό η χριστιανική κοινωνία δεν λειτουργεί πάντα με τον ίδιο τρόπο. Η λειτουργία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το δόγμα …Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτό, το οποίο επιδιώκει το δόγμα.
Στο Καθολικό ή το Ορθόδοξο δόγμα η κοινωνία λειτουργεί με πιο συλλογικά χαρακτηριστικά. Προτεραιότητα αυτών των κοινωνιών είναι το “εμείς” και σε αυτό υποτάσσεται το “εγώ” …Μια προτεραιότητα, η οποία βασίζεται στις ανάγκες μιας κεντρικής εξουσίας, η οποία έχει λόγους να υποτάσσει το “εγώ”, που την αμφισβητεί, στο “εμείς”, που ελέγχει και άρα στη δική της εξουσία. Σε αυτές τις κοινωνίες, είτε για καλό είτε για κακό, ενδιαφέρεται ο ένας πιστός να μάθει για τον άλλο. Αυτό είναι καί καλό καί κακό. Άλλες φορές λειτουργεί θετικά για την κοινωνία και άλλες φορές αρνητικά. Καλό είναι όταν οδηγεί στην αλληλοβοήθεια και την αλληλεγγύη και κακό είναι όταν οδηγεί στο κουτσομπολιό, την κριτική και την επέμβαση στις ζωές των άλλων.
Στην προτεσταντική κοινωνία αυτή η συλλογική λειτουργία δεν επιδιώκεται πάντα. Η ίδια η Εκκλησία —ως μηχανισμός— έχει υποβαθμισμένο ρόλο και άρα το ίδιο συμβαίνει και με τις δραστηριότητές της. Στην κοινωνία αυτήν το “εμείς” υποχωρεί πίσω από την υποτιθέμενη διασφάλιση των δικαιωμάτων του “εγώ” …Άλλωστε από την αμφισβήτηση του “εγώ” του Λούθηρου δημιουργήθηκε και το ίδιο το δόγμα. Από αυτήν την ανάγκη της προστασίας του “εγώ” του πιστού από τις παρεμβάσεις της Εκκλησίας ξεκίνησε το ίδιο το δόγμα του Λουθηρανισμού. Γι’ αυτόν τον λόγο το ατομικό “εγώ” “θωρακίζεται” πίσω από “μαντρότοιχους” και παραμένει άγνωστο ακόμα και για το στενό του περιβάλλον …Συγκατοικεί με αυτό, αλλά δεν είναι γνωστό σε αυτό. “My home is my Castle”… λένε οι προτεστάντες …και το εννοούνε. Ως εκ τούτου η κοινωνία τους δεν είναι ένα θωρακισμένο και ενιαίο “κάστρο”, όπως συμβαίνει με τα άλλα δόγματα, αλλά ένα χαλαρό σύνολο πολλών τέτοιων ανεξάρτητων “κάστρων”.
…”Κάστρα” απλών ανθρώπων απόλυτα κενά και αθώα, που όμως συνθέτουν ένα περιβάλλον, το οποίο είναι φιλόξενο και για “κάστρα” που κρύβουν “σκελετούς” …”Σκελετούς”, των οποίων οι εγκληματίες κάτοχοι δεν είναι ορατοί στην κοινωνία. Το προστατευμένο “εγώ” του προτεστάντη πολίτη το εκμεταλλεύεται —και επωφελείται από αυτό— και ο εγκληματίας. Προστατεύεται το “εγώ” από τις αδιακρισίες και έτσι σώζεται και ο εγκληματίας. Ως εκ τούτου, αν κάποιος θέλει να “κρυφτεί”, μπορεί να το κάνει εύκολα στις κοινωνίες αυτές. Αυτός, ο οποίος έχει λόγους να κρυφτεί, μπορεί να το κάνει εύκολα στις προτεσταντικές κοινωνίες, γιατί θα το κάνει δίπλα σε ανθρώπους, οι οποίοι, εξαιτίας της ιδιοσυγκρασίας τους, κρύβονται, χωρίς να έχουν ιδιαίτερους λόγους που το κάνουν.
Αυτά σ’ ό,τι αφορά τη θρησκευτική “ιδιοσυχνότητα” της προτεσταντικής κοινωνίας της Γερμανίας. Από εκεί και πέρα το ιδιαίτερο αυτό χαρακτηριστικό κάποιοι το εκμεταλλεύονται — και κυρίως το γερμανικό κράτος. Το γερμανικό κράτος εκμεταλλεύεται αυτήν την “ιδιαιτερότητα”, προκειμένου να υπόσχεται ασφάλεια και ατιμωρησία ακόμα και σε εγκληματίες, οι οποίοι μπορούν να εξυπηρετήσουν τις “ανάγκες” του …Τις “ειδικές” ανάγκες του, για τις οποίες έχει καταδικαστεί πολλές φορές στο παρελθόν. Η Γερμανία μέσα στον χρόνο έχει αποδείξει ότι είναι αυστηρή μόνον με τους κοινούς εγκληματίες. Απέναντι στους κοινωνικούς εγκληματίες είναι ιδιαιτέρως ελαστική …αν όχι “φιλόξενη”.
Αν κλέψεις ένα καρβέλι ψωμί, θα σε “ταλαιπωρήσει” απίστευτα η γερμανική Δικαιοσύνη. Αν σκοτώσεις έναν άνθρωπο, θα πας φυλακή για όλη σου τη ζωή στη Γερμανία. Αν όμως “σκοτώσεις” έναν ολόκληρο λαό ή σακατέψεις μια κοινωνική τάξη, προσφέροντας κέρδη στο γερμανικό σύστημα, θα “αξιολογηθείς” διαφορετικά …Θα “αξιολογηθείς” με βάση το κέρδος που απέφερε στη Γερμανία η πράξη σου αυτή. Όσο πιο μεγάλο το κέρδος, τόσο πιο μεγάλη η “μυωπία” αυτών, οι οποίοι αναζητούν τις ευθύνες σου. Αν από τα πειράματά σου επωφελήθηκε η γερμανική φαρμακοβιομηχανία, η “μυωπία” αυξάνεται. Αν από τις διαφθορές σου επεκτάθηκαν τα γερμανικά συμφέροντα στο εξωτερικό, η “μυωπία” μπορεί να προχωρήσει σε “τύφλωση”.
Η Γερμανία έχει αποδείξει μέσα στον χρόνο πως δεν έχει καμία ηθική αναστολή να αποδεχθεί σαν “κέρδος” το οποιοδήποτε αποτέλεσμα προκύψει ακόμα και μέσα από την πιο μεγάλη εγκληματική πράξη. Λειτουργώντας υποκριτικά, ακόμα και όταν φαίνεται ότι “καταδικάζει” τους εγκληματίες, στην πραγματικότητα τους προστατεύει και τους φιλοξενεί …Ακόμα κι αυτούς, οι οποίοι εγκλημάτησαν εις βάρος του ίδιου του γερμανικού λαού …Ευδιάκριτο κέρδος να υπάρχει και από εκεί και πέρα δεν τους νοιάζει. Με αυτό το σκεπτικό “καταδίκασαν” αλλά ποτέ δεν τιμώρησαν μεγάλο πλήθος από Ναζί εγκληματίες. Κάποιους από αυτούς, οι οποίοι εγκληματούσαν με ένα πιστόλι στους δρόμους, η γερμανική Δικαιοσύνη απλά τους απέκρυψε, ενώ κάποιους άλλους —πολύ χειρότερους— τους ανέδειξε σαν κοινωνικά πρότυπα της μεταπολεμικής περιόδου. Όσοι εγκληματούσαν με ενέσεις, νυστέρια ή κατσαβίδια και μοιρογνωμόνια, ήταν “ευπρόσδεκτοι” …”Χρήσιμοι” και “ευπρόσδεκτοι”.
Το μεγάλο “πλυντήριο”.
Δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων —και μεταξύ αυτών και εκατομμύρια Γερμανοί πολίτες— εξοντώθηκαν εξαιτίας των Ναζί στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πέντε εκατομμύρια νεκροί ήταν μόνον οι Γερμανοί στρατιώτες. Εγκληματίες ξεπάτωσαν τον “ανθό” της νεολαίας μιας ολόκληρης ηπείρου …Και όμως, γι’ αυτό το πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία “λουτρό” αίματος θεωρήθηκαν υπεύθυνοι και τιμωρήθηκαν καμιά εικοσαριά άτομα. Δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων “εξατμίστηκαν” στην κυριολεξία εξαιτίας του γερμανικού μεγαλοϊδεατισμού και για το ανείπωτο αυτό έγκλημα τιμωρήθηκαν με θάνατο δέκα άτομα …Δέκα άτομα …και μάλιστα από δικαστήριο με διεθνή σύνθεση. Όλοι οι υπόλοιποι οι εγκληματίες, οι οποίοι παραδόθηκαν στη γερμανική Δικαιοσύνη, παρ’ όλο που ήταν υπεύθυνοι για εκατομμύρια θανάτων Γερμανών πολιτών, είτε προστατεύτηκαν είτε “αξιοποιήθηκαν” στη “δημοκρατική” Γερμανία της μεταπολεμικής εποχής.
Τα γερμανικά δικαστήρια τους προστάτευσαν, “συνεχίζοντας” στην πραγματικότητα τον πόλεμο όχι μόνον εις βάρος της ανθρωπότητας, αλλά και εις βάρος της γερμανικής κοινωνίας. Γιατί; Γιατί αυτοί, οι οποίοι προστατεύτηκαν από τα εγκλήματά τους, στη συνέχεια λειτούργησαν συλλογικά και όχι μόνον επιβίωσαν, αλλά και επιβλήθηκαν στη γερμανική κοινωνία της μεταπολεμικής εποχής. Αυτοί, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τα εκατομμύρια των νεκρών Γερμανών —και για την απόλυτη ισοπέδωση της Γερμανίας—, όχι μόνον δεν τιμωρήθηκαν, αλλά “αξιοποιήθηκαν” με τον καλύτερο τρόπο …Τα θύματα θα εξακολουθούσαν να δουλεύουν στις φάμπρικες του πόνου και του αίματος, για να εισπράξουν οι εγκληματίες τα κέρδη από το γερμανικό “θαύμα”.
Η απόδειξη αυτού του οποίου λέμε είναι πολύ απλή. Απαιτεί μια απλή σύγκριση γνωστών μεγεθών, για να αποκαλυφθεί η τραγικότητα της κατάστασης. Χιλιάδες εκτελέσεις συνεργατών των Ναζί έγιναν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης και η Γερμανία δεν εκτέλεσε τους ίδιους τους Ναζί. Εκτελέστηκαν οι συνεργάτες των δολοφόνων και όχι οι ίδιοι οι δολοφόνοι. Εξαιτίας αυτής της γερμανικής “πλύσης” εγκληματιών δημιουργήθηκαν οι διάφοροι μεταπολεμικοί μύθοι …Μύθοι, οι οποίοι προστάτευαν τη Γερμανία από τις πρακτικές της. Για να μην σχολιάζει η παγκόσμια κοινωνία τη γερμανική αθλιότητα, κατασκευάστηκε ο μύθος της μαζικής “φυγής” ναζιστών στη Λατινική Αμερική …Έφυγαν τόσοι όσοι χρειάζονταν, ώστε να δημιουργηθούν ψευδείς εντυπώσεις και να “ξεφορτωθεί” η Γερμανία το “βάρος” της υποχρέωσης ν’ αναζητά τους εγκληματίες της μέσα στις γειτονιές της.
…Απλά πράγματα …Μια απλή “μέθοδος των τριών” είναι. Όταν στη μικρή Ολλανδία φυλακίστηκαν ως συνεργάτες των Ναζί 33.819, πόσοι Ναζί θα έπρεπε να φυλακιστούν στη Γερμανία; Πόσοι θα έπρεπε να διαφύγουν στη Λατινική Αμερική, για να δικαιολογηθούν οι ελάχιστες φυλακίσεις στη Γερμανία; Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος επιστήμονας ή μέλος σιωνιστικών οργανώσεων που καταδίωκαν Ναζί. Αν στην Ολλανδία φυλακίστηκαν 33.819, στη Γερμανία, λόγω πληθυσμού και υπαιτιότητας, αναλογικά θα έπρεπε να φυλακιστούν τουλάχιστον 150.000. Αν αυτοί διέφευγαν στη Λατινική Αμερική μαζί με τις οικογένειές τους, θα γνωρίζαμε ένα “κύμα” εποικισμού και μετανάστευσης σαν αυτό των Άγγλων εποίκων στη Βόρεια Αμερική. Γίνονται αυτά τα πράγματα; …Όχι βέβαια. Όλα μαζί τα επιβατικά πλοία της εποχής να ναυλώνονταν από τους βιαστικούς Ναζί φυγάδες, δεν θα αρκούσαν γι’ αυτόν τον “φόρτο”. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για μύθο, στον οποίο είχαν συμφωνήσει “θύτες” και “θύματα”.
Όμως, αν αυτή η προστασία αφορά τους εγκληματίες του στρατιωτικού δεδομένου, τα χειρότερα έγιναν με τους εγκληματίες του βιομηχανικού δεδομένου. Αυτοί δεν είχαν ανάγκη ούτε καν τη δικαιολογία τους από τη γερμανική Δικαιοσύνη. Αυτοί τα κατάφεραν ακόμα πιο εύκολα, γιατί η γερμανική Δικαιοσύνη αποδείχθηκε ότι στην περίπτωσή τους εκτός από άχρηστη είναι και ρατσιστική. Τους πλούσιους και τους ισχυρούς ποτέ δεν τους αγγίζει. Δεν θεωρεί καν υποχρέωσή της να τους δικαιολογήσει. Γι’ αυτόν τον λόγο όλοι ανεξαιρέτως οι βιομήχανοι της ναζιστικής εποχής, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί, έγιναν οι βιομήχανοι της “δημοκρατικής” και “ανταγωνιστικής” Γερμανίας. Αποκαταστάθηκαν πλήρως οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος απόρρητα έγγραφα του τύπου Red House Report, για να βρει την “τύχη” των βιομηχάνων, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τον Χίτλερ …Των βιομηχάνων, οι οποίοι για τα κέρδη τους αντλούσαν εργατικό δυναμικό από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
…Οι άνθρωποι είναι απίθανοι. Δεν καταδέχθηκαν καν να κρυφτούν. Ούτε καν τα ονόματα των εταιρειών τους δεν άλλαξαν. Εταιρείες όπως η Siemens, IG Farben, Daimler Benz, Volkswagen, Krupp ή Messerschmitt όχι απλά δεν διαλύθηκαν, αλλά χρηματοδοτήθηκαν εκ νέου, για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Οι ιδιοκτήτες τους όχι μόνον δεν τιμωρήθηκαν, αλλά ανταμείφθηκαν με προνομιακά δάνεια και επιδοτήσεις. Γιατί να τιμωρηθούν οι βιομήχανοι;… θα έλεγε ο ανυποψίαστος αναγνώστης …Αναγκάστηκαν οι “κακομοίρηδες” από τους Ναζί φασίστες να συνεργαστούν …Έτσι δεν είναι; …Όχι βέβαια. Στην πραγματικότητα αυτοί στήριξαν τους φασίστες να ανέλθουν στην εξουσία. Αυτοί εκμεταλλεύτηκαν τους φασίστες, για να επωφεληθούν από τον φασισμό τους …Για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους με τους “τζάμπα” εργάτες, όπως θα έλεγε η φράου Μέρκελ …Για να μεγαλώσουν τις αγορές τους μέσω των νέων αναγκών του γερμανικού στρατού και βέβαια μέσω των νέων κατακτήσεων.
Όλα αυτά είναι εγκλήματα …Εγκλήματα, τα οποία έχουν καταλογιστεί στους υπευθύνους ως τέτοια. Μεταξύ των Ναζί εγκληματιών, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι, ήταν ο Friedrich Flick της Daimler-Benz. Ο Flick ήταν από τους πλέον φανατικούς οπαδούς τού ναζιστικού κόμματος …Φανατικούς και γενναιόδωρους, αν σκεφτεί κάποιος ότι χάρισε στο κόμμα το απίστευτο ποσό των 7 εκατομμυρίων μάρκων. Πίστευε στην ιδεολογία… θα έλεγε κάποιος …Είναι έγκλημα αυτό; Έγκλημα δεν είναι αυτό. Έγκλημα είναι ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν υπεύθυνος για 48000 νεκρούς από τα στρατόπεδα εργασίας. Έγκλημα είναι το ότι 48000 άνθρωποι εργάστηκαν υποχρεωτικά —και κάτω από απάνθρωπες συνθήκες— μέχρι θανάτου, για να πλουτίσει ένα κτήνος.
Εγκληματία δεν τον λέμε εμείς. Κρίθηκε ως εγκληματίας κατά της ανθρωπότητας στη Δίκη της Νυρεμβέργης. Τιμωρήθηκε ποτέ; …Βεβαίως. Μέσα σε λίγα χρόνια έγινε ο πιο πλούσιος άνθρωπος της Γερμανίας και ο πέμπτος πλουσιότερος του κόσμου. Προφανώς έπιασαν “τόπο” οι δωρεές του στους φασίστες και ο κόπος των χιλιάδων νεκρών της τζάμπα καταναγκαστικής εργασίας.
Τα ίδια έγιναν με όλους τους Γερμανούς, οι οποίοι στήριξαν τον Χίτλερ, για να μεγαλώσουν τα δικά τους κέρδη και όχι βέβαια επειδή “πίστευαν” στην ιδεολογία των τρελών. Ο Gustav Krupp —πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων του Ράιχ και θαυμαστής του Φύρερ— χαρακτηρίστηκε υπερ-Ναζί και μέσω του κληροδοτήματος Γερμανών βιομηχάνων συγκέντρωνε χρήματα για τον Α. Χίτλερ.
Ο Gustav Krupp, ήταν ο προμηθευτής των τανκ Panzer, πυροβόλων, πυρομαχικών, αντιαρματικών, αντιαεροπορικών και των υποβρυχίων του Γ΄ Ράιχ από το 1933. Παρά του ότι του απαγγέλθηκαν κατηγορίες ως εγκληματία πολέμου, δεν δικάστηκε ποτέ.
Ο υιός Alfried Krupp, μέλος των SS, ποτέ δεν αποκήρυξε την πίστη του στον Χίτλερ. Κατάσχεσε όλες τις βιομηχανίες των κατακτημένων χωρών, χρησιμοποίησε τους αιχμαλώτους, τους κομμουνιστές και τους Εβραίους ως εργάτες στις επιχειρήσεις του. Για όλα αυτά καταδικάστηκε ως εγκληματίας πολέμου και η περιουσία του κατασχέθηκε. Ωστόσο, πήρε αμνηστία και του επεστράφη το μεγαλύτερο μέρος της αυτοκρατορίας του. Από το 1953 και μετά, με μυστικές συμφωνίες και πωλήσεις όπλων, η εταιρεία Krupp κατέστη κολοσσός, ενώ από το 1997 συγχωνεύτηκε με την Thyssen στη γνωστή μας Thyssen Krupp Stahl AG
…Για να γνωρίζει ο αναγνώστης ότι δεν είναι και τόσο “τιμητικό” ή “ένδοξο” να ονομάζεις τους Γερμανούς ποδοσφαιριστές “πάντσερ” …Όπως επίσης να γνωρίζει ποια είναι η εταιρεία, η οποία σήμερα διέφθειρε Έλληνες εγκληματίες πολιτικούς και φτάσαμε στο ΔΝΤ …Να καταλάβει ποια είναι η “ηθική” υπερδύναμη, που σήμερα κατηγορεί την Ελλάδα για “ανηθικότητα”.
Σημασία έχει —για να συνεχίσουμε την ανάλυσή μας— ότι αυτό το “φιλτράρισμα” ήταν η δουλειά των γερμανικών δικαστηρίων μεταπολεμικά. Αυτά τα δικαστήρια μοίραζαν νομιμότητα όπου μπορούσαν και απλή ατιμωρησία όπου δεν μπορούσαν να προσφέρουν νομιμότητα …Αυτά ήταν που αποκαθιστούσαν την “τιμή” και την “υπόληψη” των εγκληματιών της ναζιστικής εποχής …Αυτά ήταν που προστάτευαν τους βιομηχάνους από τις μηνύσεις των εξοργισμένων θυμάτων τους, τα οποία αφελώς νόμιζαν ότι θα “αποκατασταθούν” από τη Δημοκρατία …Αυτά τρομοκρατούσαν στην κυριολεξία την κοινωνία, κάθε φορά που αυτή στρεφόταν εναντίον των εγκληματιών της “επιστήμης”, βλέποντάς τους να κάνουν εκ νέου ακαδημαϊκές καριέρες. Τα γερμανικά δικαστήρια, αντί να τιμωρήσουν τους εγκληματίες, τρομοκρατούσαν τα θύματά τους.
…Όλοι μαζί στο κόλπο. Μαζί με τους βιομηχάνους προστατεύτηκαν και οι “επιστήμονες” του ναζιστικού καθεστώτος …Όλοι μαζί μπήκαν στην “κολυμπήθρα του Σιλωάμ” και έγιναν το επιχειρηματικό ή το επιστημονικό δυναμικό της μεταπολεμικής Γερμανίας. Όσοι δεν ήταν δυνατόν να αξιοποιηθούν, είτε ως “επιχειρηματίες” είτε ως “επιστήμονες”, γιατί ήταν απλοί εγκληματίες, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν τόσο όσο χρειαζόταν, ώστε να μην φυλακιστούν και να ζήσουν ελεύθεροι — έστω και κρυπτόμενοι. Αυτή είναι η τευτονική Δικαιοσύνη και —όπως θα δούμε σε άλλο σημείο— αυτή έγινε και η “αχίλλειος πτέρνα” της γερμανικής φυλής. Η Δικαιοσύνη, η οποία φτιάχτηκε, για να υπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα των Γερμανών, έγινε η αιτία, για να υποταχθεί ο γερμανικός λαός σε ξένους κατακτητές.
Όμως, αυτές οι εγκληματικές “συνήθειες” του γερμανικού κράτους δεν αφορούν μόνον το παρελθόν …Αφορούν και πολύ νεότερα χρόνια …Πάρα πολύ νεότερα χρόνια. Για παράδειγμα, κατέρρευσε το σταλινικό καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας και κανένας δεν τιμωρήθηκε. Ένα καθεστώς με δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες πολιτών δεν δικάστηκε ποτέ και βεβαίως δεν καταδικάστηκε. Ένα καθεστώς, για το οποίο υπήρχε η πολυτέλεια —μέσω των αρχείων της Σταζι— να τιμωρηθεί παραδειγματικά και δίκαια, όχι μόνον δεν τιμωρήθηκε, αλλά προστατεύτηκε. Γιατί; …Γιατί ήταν “χρήσιμο” για τη Γερμανία που το έκρινε …Γιατί θα παρέδιδε τη μισή Γερμανία “δώρο” στους Γερμανούς “κριτές”. Οι πάντες προστατεύτηκαν και όσοι δεν “αξιοποιήθηκαν” μπήκαν και πάλι στην εν κρυπτώ ζωή …Το κέρδος της Γερμανίας πάνω από όλα.
Τα ανάλογα —σε μικρότερο βαθμό— αφορούσαν και την έρευνα του Δανέζη. Πάνω από 1000 άτομα ήταν αναμεμειγμένα στα εγκλήματα αθλητικού τύπου, προκειμένου η Ανατολική Γερμανία να “διαφημίζει” την ιδεολογία της. Άνθρωποι πέθαναν από καρκίνους ή τρελάθηκαν και οι υπεύθυνοι δεν τιμωρήθηκαν. Άνδρες έβγαλαν μαστάρια γκαστρωμένων γυναικών και κανένας δεν συγκινήθηκε. Γυναίκες απέκτησαν “πέη” και κανένας δεν έδωσε σημασία. Γιατί; Γιατί η νέα ενιαία Γερμανία, η οποία έκρινε τους εγκληματίες, “έβλεπε” κέρδος στις πράξεις τους. Κληρονομούσε ολόκληρη “μελέτη” περί ντόπιγκ και άρα την ευκαιρία να εισπράξει εκ του ασφαλούς αθλητική δόξα για την νέα ενιαία Γερμανία …”Γιατί να πάνε χαμένα τόσα “ωραία” αναβολικά;”, σκέφτηκαν κάποιοι στη Βόννη.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο για τον οποίο μιλάμε για το παιχνίδι: “εσείς από ποιους κρύβεστε;” Σε όποιο θέμα και να ψάξει κανένας τη Γερμανία, θα βρει άπειρους “σκελετούς”. Η τακτική με την οποία αντιμετωπίζει τα πράγματα είναι αυτή που δημιουργεί τέτοιους “σκελετούς”. Λίγες ημέρες πριν γραφεί το κείμενο αυτό, άλλη μια υπόθεση που δημιουργεί νέους “σκελετούς” …Άλλη μια υπόθεση, που θα αναγκάσει κάποιους επιπλέον “επιστήμονες” να ζουν κρυμμένοι στη γερμανική επαρχία. Στο αρχείο μπήκε από δικαστήριο του Βερολίνου η αγωγή ενός Γερμανού, ο οποίος υποστήριζε ότι γεννήθηκε ανάπηρος, εξαιτίας ενός σκευάσματος της εταιρείας Bayer Schering …Του σκευάσματος του Duogynon, το οποίο τη δεκαετία του 1970 το χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες ως τεστ εγκυμοσύνης.
Για να προστατεύσουν την Bayer, που κάνει τα χρυσά “αβγά” για τη Γερμανία, δεν τιμωρούν εγκληματίες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για χιλιάδες ανύποπτα θύματα …Θύματα, τα οποία γεννήθηκαν ανάπηρα, εξαιτίας των κερδοσκοπικών παιχνιδιών των εταιρειών …Των γερμανικών εταιρειών, οι οποίες συστηματικά παρανομούν, γιατί γνωρίζουν ότι δεν θα τιμωρηθούν ποτέ. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι τραγικό. Μιλάμε ότι, εξαιτίας αυτής της τακτικής, η γερμανική Δικαιοσύνη έχει δημιουργήσει έναν απέραντο υπόκοσμο, ο οποίος κρύβεται πίσω από τις ψηλές μάντρες της γερμανικής επαρχίας …Μιλάμε για ανθρώπους εγκληματίες, οι οποίοι συνυπάρχουν ακόμα και με τα θύματά τους σε αποστάσεις λίγων μέτρων και κανένας δεν γνωρίζει τις ταυτότητές τους.
Αν 1000 πρώην Ανατολικογερμανοί κρύβονται μόνον από την περίπτωση του παράνομου ντόπιγκ, πόσες δεκάδες χιλιάδες Ανατολικογερμανών εγκληματιών κρύβονται εξαιτίας του σταλινικού καθεστώτος; Πόσες δεκάδες χιλιάδες Γερμανών εγκληματιών κρύβονται εξαιτίας της Στάζι; …Ζωντανοί “νεκροί”, οι οποίοι λαθροβιούν ανάμεσα στα θύματά τους υπό την προστασία των ομοίων τους. Υπό την προστασία παλαιών Ναζιστών, οι οποίοι ελέγχουν τη Γερμανία, επιβιώνουν οι εγκληματίες του σταλινισμού, του ντόπινγκ, της διαφθοράς “ενοποίησης”, της τρόιχαντ κλπ..
Γι’ αυτήν την αμαρτωλή “συνήθεια” του γερμανικού κράτους, που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του γερμανικού λαού, δεν ευθύνεται ο ίδιος ο λαός. Σε αυτήν τη “συνήθεια” των εγκληματιών να προσφέρουν προστασία σε ομοίους τους με γνώμονα το κέρδος, συμμετέχει ως πρωταγωνιστής ο καθ’ ύλην αρμόδιος να κρίνει τα εγκλήματα αυτά και αυτός είναι η γερμανική Δικαιοσύνη. Η γερμανική Δικαιοσύνη αποτελεί στην κυριολεξία το όνειδος του πολιτισμένου κόσμου …Στην κυριολεξία είναι ένα “μαγαζί”, το οποίο συντηρείται, για να υποστηρίζει τη λειτουργία του γερμανικού παρακράτους …Ένα “μαγαζί”, το οποίο συντηρείται οικονομικά από πρώην Ναζί μεγιστάνες και στελεχώνεται από πρώην υπαλλήλους τους …Ένα “μαγαζί”, το οποίο λειτουργεί ως ένα τεράστιο “πλυντήριο” παρανόμων.
Αυτή είναι η “δουλειά” της γερμανικής Δικαιοσύνης …Δίνει άδεια “ελευθερίας” σε παρανόμους …Δεν δίνει νομιμότητα, προκειμένου να μην εξευτελιστεί, αλλά διατηρεί ανθρώπους ελεύθερους, τους οποίους για λόγους βιτρίνας “καταδικάζει” …Το σύστημα του “τόσο όσο” …Τόσο όσο χρειάζεται, για να μην έρχεται το γερμανικό σύστημα αντιμέτωπο με τα δικά του “παιδιά” …Τόσο όσο χρειάζεται, για να είναι κάποιος έξω από τη φυλακή …έστω και κρυβόμενος, είτε από την κοινωνία είτε από τα θύματά του. Το κριτήριο είναι ένα και μοναδικό. Αρκεί με τις πράξεις του να έχει εξυπηρετήσει το σύστημα εξουσίας και η “τυφλή” Δικαιοσύνη θα “δει” με μεγάλη ακρίβεια το πώς πρέπει να χειριστεί την περίπτωσή του.
Αυτός είναι και ο λόγος που η γερμανική Δικαιοσύνη ακολουθεί μια πάγια σκληρή τακτική απέναντι στους πολίτες …Απέναντι στους απλούς πολίτες. Είναι απίστευτα και αφόρητα σκληρή απέναντι στους αδύναμους της κοινωνίας και αυτό είναι φυσιολογικό. Έχει ανάγκη να δείχνει ότι τιμωρεί σκληρά, για να μην κρίνεται για την επιείκεια της απέναντι στους πραγματικά ισχυρούς. Έχει μια συμπεριφορά ανάλογη αυτής, που ακολουθούν οι σεξουαλικά ανίκανοι, οι οποίοι από ανασφάλεια μιλάνε συνέχεια για σεξ. Τέτοια ανάγκη έχει και η γερμανική Δικαιοσύνη …Μια ανάγκη, που βολεύει τα αφεντικά της, εφόσον τους συμφέρει να διατηρούν τους πολίτες τρομοκρατημένους.
Πάνω σ’ αυτήν την ανάγκη προστασίας της Δικαιοσύνης από την κρίση του λαού της Γερμανίας έχει στηθεί μια ολόκληρη φάμπρικα προπαγάνδας. Αυτή η άδικη Δικαιοσύνη έχει ανάγκη την καλή “προπαγάνδα” ως προς την έξωθεν μαρτυρία της. Έχει ανάγκη αυτή η Δικαιοσύνη-“πλυντήριο” τους επαίνους του κράτους και τα χρήματα του παρακράτους. Κανένα κράτος της Ευρώπης δεν “διαφημίζει” την “ηθική” του συστήματος της Δικαιοσύνης του όσο το κάνει η Γερμανία. Υποπτευόμαστε ότι μέχρι και μαθήματα υποκριτικής πρέπει να παίρνουν οι Γερμανοί δικαστές …Δεν γίνεται διαφορετικά …Με τόσο άδικες αποφάσεις αυτής της συμμορίας θα πρέπει ένας Γερμανός δικαστικός να έχει ταλέντο ηθοποιού, για να διατηρεί το γνωστό ύφος “Καρδιναλίου” …Με τόσους “σκελετούς” στις ντουλάπες τους και να δίνουν τα νομικά τους “φώτα” σε όλη την Ευρώπη, μάλλον κάτι “παίρνουν” …Δεν εξηγείται διαφορετικά.
Οι Γερμανοί δικαστικοί στον “αγώνα” τους αυτόν έχουν και τους κατάλληλους συμπαραστάτες. Όλοι όσοι “ευνοήθηκαν” από τη Δικαιοσύνη αυτήν, μιλάνε με θαυμασμό γι’ αυτήν …Οι “καλύτεροι” την θαυμάζουν. Όλοι οι δωσίλογοι της Ευρώπης —και άρα και της Ελλάδας— είναι υμνητές του νομικού “πολιτισμού” τής Γερμανίας …Ο Δημήτρης Τσάτσος παλαιότερα, ο Σημίτης, ο Γιαννίτσης, ο Βενιζέλος κλπ. …Όλοι “λάτρεις” του “πολιτισμού” αυτού. Σε ποιον νομικό πολιτισμό αναφέρονται; …Σε αυτόν, που τιμωρεί με τον πιο σκληρό τρόπο άρρωστα πρεζόνια και μέσα στον χρόνο έσωσε όλους τους Ναζί; …Αυτόν, που απειλεί εκ νέου την Ευρώπη με τους απογόνους τους; Τι είδους νομικός πολιτισμός είναι αυτός, που δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα στοιχειώδες “φράγμα” για τους εγκληματίες;
Η Ευρώπη εκ νέου σε κίνδυνο.
Η Γερμανία, εξαιτίας της επιλογής της να μην τιμωρεί όλους αυτούς τους κοινωνικούς εγκληματίες, ήταν θέμα χρόνου να δημιουργήσει προβλήματα και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Γιατί; Γιατί τα εγκλήματα της Γερμανίας δεν εξαντλούνται εις βάρος του λαού της. Συνήθως αυτά τα εγκλήματα διαπράττονται ως προαπαιτούμενο για εγκλήματα των Γερμανών εναντίον και των άλλων λαών. Αυτό συμβαίνει, γιατί απαιτείται να δημιουργηθεί μια ισχυρή εθνική συμμορία πριν η Γερμανία επιτεθεί με όλα τα μέσα εις βάρος των άλλων λαών. Συνήθως το έγκλημα ξεκινάει από τους Γερμανούς, για να “φτάσει” στους υπολοίπους.
Σήμερα, που η Γερμανία, λόγω οικονομίας, ξαναθάρρεψε και ασκεί και πάλι ιμπεριαλισμό, προστατεύει τους Γερμανούς αλλά και τους αλλοεθνείς συνεργάτες της όταν αυτοί εγκληματούν. Απλά τώρα δεν έχει να κάνει με στρατιωτικούς φονιάδες και τοπικούς δωσίλογους, αλλά με μάνατζερ γερμανικών επιχειρήσεων και τοπικά διεφθαρμένα στελέχη. Τώρα —στην Νέα Τάξη Πραγμάτων— η Γερμανία δεν εγκαταλείπει τις “συνήθειές” της, όπως δεν εγκαταλείπει και τους συνεργάτες της …Δεν εγκαταλείπει τους Γερμανούς, οι οποίοι της φέρνουν “κέρδος” …και βέβαια δεν εγκαταλείπει και τους αλλοεθνείς συνενόχους τους.
…Ειδικά εμείς οι Έλληνες γίναμε μάρτυρες της νέας γερμανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Καταδικάζεται η Siemens, η οποία διέφθειρε μέχρι σήψης το ελληνικό κράτος, αλλά όχι με σκοπό για να δικαιωθεί η Ελλάδα, αλλά για να αποκτήσει έννομο συμφέρον το γερμανικό κράτος να της ζητήσει μερίδιο από τη διαφθορά …Η Siemens υποχρεώθηκε σε καταβολή αποζημιώσεων για τη διαφθορά …όχι όμως υπέρ του ελληνικού λαού, αλλά υπέρ του γερμανικού κράτους …Αυτό κι αν είναι πρωτοφανές …Ένα ευρωπαϊκό κράτος επιστρατεύει τη Δικαιοσύνη του, όχι για να τιμωρήσει μια παράνομη εταιρεία, αλλά για να ζητήσει “μερίδιο” από τη διαφθορά που η εταιρεία αυτή διέπραξε, ώστε να επωφεληθεί εις βάρος ενός άλλου κράτους.
Σε επίπεδο προσώπων η τακτική παραμένει η ίδια …Προστατεύουμε πάντα τους συνεργάτες μας …Αυτούς, οι οποίοι με τις πράξεις τους ―ακόμα και τις παράνομες― έφεραν κέρδη στη Γερμανία. Όλοι τους, τόσο οι Γερμανοί τύπου Σίκατσεκ όσο και οι Έλληνες δωσίλογοι τύπου Χριστοφοράκου, εξασφαλίζουν ατιμωρησία και ασφάλεια στη Γερμανία …Έστω κι αν αναγκάζονται να κυκλοφορούν με σκυμμένα τα κεφάλια, προκειμένου να μην αναγνωρίζονται από τα θύματά τους …Εξαιτίας της γερμανικής Δικαιοσύνης διαρκώς προστίθενται νέοι “ένοικοι” στον ήδη τεράστιο υπόκοσμο της Γερμανίας …Νέα μέλη για το δυναμικό του παιχνιδιού: “εσείς από ποιους κρύβεστε;”
Ο Χριστοφοράκος στο Μόναχο.
Άλλος ένας σκυφτός άνθρωπος του υποκόσμου στη Γερμανία.
Μήπως γνωρίζει κανένας από ποιους “κρύβεται” η κυρία με το ποδήλατο;
Αυτή η “συνήθεια” της Γερμανίας είναι κι αυτήν, που την διατηρεί πάντα δυνάμει εγκληματία. Πάντα δυνάμει απειλή όχι μόνον για την Ευρώπη, αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό δεν συμβαίνει, επειδή οι Γερμανοί —ως λαός— είναι πιο εγκληματίες από κάποιους άλλους. Αυτό συμβαίνει, γιατί η Γερμανία δεν “ξεμένει” ποτέ από εγκληματικό “προσωπικό”. Ένα προσωπικό εκβιάσιμο, αλλά και πρόθυμο να εξυπηρετήσει με το αζημίωτο τους εκβιαστές του. Ακόμα και όταν φαινομενικά “κλείνει” ένας “κύκλος” εγκλήματος, στην πραγματικότητα αυτός παραμένει “ανοικτός”, εφόσον κανένας από τους εγκληματίες δεν τιμωρείται. Αυτό συνέβη με τη Γερμανία και “επιμένει” να εμφανίζεται αμετανόητη.
Η Γερμανία έχασε την ευκαιρία να γίνει ευνομούμενο και πολιτισμένο κράτος την επομένη της παράδοσής της στους νικητές. Στην πραγματικότητα έχασε την ευκαιρία να παραμείνει κράτος. Γιατί; Γιατί το ναζιστικό καθεστώς, το οποίο παρέδωσε τη Γερμανία στους συμμάχους, προκειμένου να γλιτώσει το “τομάρι” του, την υποδούλωσε για πάντα στους ξένους. “Υποθήκευσε” την ύπαρξή της, για να γλιτώσει τα μέλη του. Την υποδούλωσε απόλυτα και μόνιμα, παραδίδοντάς τους τον έλεγχο της Δικαιοσύνης της. Στη Δικαιοσύνη βρίσκεται το μυστικό της ελευθερίας ενός κράτους. Τον έλεγχο της Δικαιοσύνης έχασαν οι Γερμανοί και υποτάχτηκαν στους συμμάχους για πάντα.
…Αυτό, δηλαδή, το οποίο επεδίωκαν να κάνουν οι ιμπεριαλιστές στην Κύπρο με το σχέδιο Ανάν, θέλοντας να παραχωρήσουν τον έλεγχο της κυπριακής Δικαιοσύνης στους Βρετανούς …Αυτό έγινε στη Γερμανία. Για να γλιτώσουν οι Ναζί την τιμωρία, επέτρεψαν σε ξένους να ελέγχουν την Δικαιοσύνη της. Όλα τα άλλα ήταν το φυσικό αποτέλεσμα των επιλογών των εγκληματιών. Από τη στιγμή που η Γερμανία προέβη στο μέγα έγκλημα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την απαίτηση της ατιμωρησίας και οι εγκληματίες δεν τιμωρήθηκαν ποτέ, ευνόητο είναι να εξακολουθούν να υπάρχουν και να αποτελούν μια συνεχή απειλή για όλους.
Αν, εξαιτίας αυτής της κατάστασης, το εγκληματικό αυτό προσωπικό “εμπλουτίζεται” συνεχώς με νέα μέλη, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Αυτό, το οποίο λέμε, δεν είναι παράξενο. Η πρώην Δυτική Γερμανία “κληρονόμησε” όλους τους Ναζί, τους οποίους προστάτευσε και “αξιοποίησε” στη μεταπολεμική περίοδο. Σήμερα, ως ενιαία Γερμανία, γίνεται ακόμα χειρότερη, γιατί “εμπλουτίστηκε” το προσωπικό της και με τους εγκληματίες του σταλινισμού. Ναζιστές και σταλινικοί συνθέτουν σήμερα ένα εκρηκτικό “μίγμα”, το οποίο απειλεί ολόκληρη την ΕΕ.. Κοντά στους αυθεντικούς Ναζί άρχισαν να μαζεύονται και κτήνη σαν τη σταλινικιά τη Μέρκελ …Κοντά στα “λουλούδια” της Γκεστάπο φύτρωσαν και τα “λουλούδια” της Στάζι.
Ποτέ δεν ξεμένει η Γερμανία από εγκληματικό “προσωπικό”, γιατί το προστατεύει ακόμα και μετά την αποκάλυψή του. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν έχει πρόβλημα η Γερμανία να βρει ανθρώπους σαν τον Ράιχενμπαχ ή τον Φούχτελ …Ανθρώπους, οι οποίοι ακόμα και το κοινωνικό έγκλημα το βλέπουν σαν εργασία …Ανθρώπους, οι οποίοι συνειδητά εγκληματούν εις βάρος των λαών με τους οποίους ασχολούνται. Τέτοιους ανθρώπους στέλνει η Γερμανία στην Ελλάδα, για να διαπράξουν τα εγκλήματά τους …και αν στο μέλλον αποδειχθούν τα εγκλήματα αυτά, θα τους “κρύψει” κάπου στη γερμανική επαρχία. Η επιβίωσή τους θα είναι η “εγγύηση” για τους μελλοντικούς διαδόχους τους. Γι’ αυτόν τον λόγο η Γερμανία δεν αλλάζει ποτέ στάση …Με τους ίδιους “ηθοποιούς” το ίδιο έργο παίζεις.
Από τη στιγμή που δεν έχεις κανέναν ηθικό ενδοιασμό να τους προστατεύεις, δεν υπάρχει πρόβλημα. “Φάμπρικα” είναι αυτό για το “δίκαιο” δικαστικό σύστημα της Γερμανίας. Το είδαμε στο ρεπορτάζ του Δανέζη για το ντόπιγκ και το γνωρίζουμε και από την υπόθεση Siemens. Πώς είπαν οι αθλητικογράφοι στην Ίνες Γκέιπελ πριν ξεκινήσει η δίκη εναντίον του Χέπνερ για το ντόπινγκ; …”Δεν ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει η δίκη, αλλά η καταδίκη θα είναι λίγο “κάτω” από τους 24 μήνες”. Αρκετά χρόνια μετά είδαμε μια ανάλογη “καταδίκη” για ανάλογα σημαντικά εγκλήματα.
…Είδαμε τι έγινε στη δίκη της Siemens …Τη δίκη του Σίκατσεκ …Τη δίκη ενός ακόμα “χρήσιμου” εγκληματία για το γερμανικό κράτος. Η εισαγγελέας του Μονάχου Νόρα Κάιζερ ζήτησε την “καταδίκη” του πρώην διευθυντή της SIEMENS Ράινχαρτ Σίκατσεκ. Πρότεινε ως “ποινή” 24 μήνες φυλάκιση και ένα ασήμαντο για την υπόθεση πρόστιμο των 180.000 ευρώ. 24 μήνες με αναστολή για έναν εγκληματία υπάλληλο μιας εταιρείας, που βίασε την Ελλάδα και όχι μόνον …Για έναν εγκληματία, ο οποίος κατηγορείται για το αδίκημα της απιστίας σε 49 περιπτώσεις …οι έξι εκ των οποίων αφορούν στην Ολυμπιάδα της Αθήνας. Μισό μήνα φυλάκισης περίπου για κάθε “απιστία” …και μάλιστα χωρίς εγκλεισμό. Τόσο αξιολόγησε η “άτεγκτη” γερμανική Δικαιοσύνη το έγκλημα της απιστίας …Παγκόσμιο ρεκόρ …Ακόμα και στη ζούγκλα πέντε βαρβάτες βουρδουλιές θα τις έτρωγε ο “άπιστος” για την κάθε “απιστία” του.
…Γιατί όμως 24 μήνες; Γιατί αυτό είναι το όριο, για να μην φυλακιστεί κάποιος στη Γερμανία …Αυτή είναι η “ζώνη αγνότητας” της γερμανικής Δικαιοσύνης. Τιμωρεί, για να μην χαλάει την “εικόνα” της και τιμωρεί μέχρι εκεί, που δεν θίγει τον “τιμωρημένο” …Όλοι ικανοποιημένοι. Τα γερμανικά δικαστήρια και οι δικαστές εμφανίζονται αδέκαστοι και οι εγκληματίες παραμένουν ελεύθεροι, συνεχίζοντας το έργο τους. Η θεατρική παράσταση και τα ύφη καρδιναλίων συνεχίζονται και δεν μιλάει κανείς. Αλίμονο στα θύματα, τα οποία περιμένουν να δικαιωθούν από τη Δικαιοσύνη αυτήν. Από εκεί και πέρα οι Γερμανοί εγκληματίες αισθάνονται σίγουροι υπό την προστασία του γερμανικού κράτους. Φοβούνται μόνον από τα θύματά τους και γι’ αυτόν τον λόγο κρύβονται. Λόγω φόβου γίνονται και λίγο παραπάνω χαφιέδες απ’ ό,τι ήταν και όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Κατά τη γνώμη μας η γερμανική Δικαιοσύνη είναι η χειρότερη του πολιτισμένου κόσμου …Χειρότερη ακόμα και από την πιο διεφθαρμένη Δικαιοσύνη της χειρότερης “Μπανανίας”. Γιατί; Γιατί είναι “στρατευμένη”. Γιατί είναι “στρατευμένη” στα συμφέροντα των εκάστοτε αφεντικών της. Είναι “στρατευμένη” σε κοινά συμφέροντα και αυτό την κάνει μονίμως επικίνδυνη. Αν, ακόμα και για την πιο διεφθαρμένη Δικαιοσύνη, υπάρχει η στατιστική πιθανότητα να αποδώσει κάποια ελάχιστη δικαιοσύνη, για μια “στρατευμένη” Δικαιοσύνη δεν υπάρχει ούτε αυτή η πιθανότητα. Ας προσπαθήσει κάποιος να βρει μια απόφαση της γερμανικής Δικαιοσύνης, η οποία να έβαζε “φραγμό” στα γερμανικά συμφέροντα …Μια απόφαση, η οποία να μην εξυπηρετεί τα συμφέροντα αυτά …Μια απόφαση, η οποία να μην προστατεύει τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι παρανόμησαν εξαιτίας των συμφερόντων αυτών.
Με αυτού του είδους τη Δικαιοσύνη η Γερμανία ως κράτος λειτουργεί καθαρά πλέον ως μια οργανωμένη συμμορία, που στρέφεται εναντίον της Ευρώπης και των λαών της. Έχοντας αποκρυσταλλώσει πλήρως τα συμφέροντά της, κινείται ολοταχώς προς την άλωση των ευρωπαϊκών κρατών. Έχει “πλημμυρίσει” η Ευρώπη χαφιεδοπράκτορες των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, που παριστάνουν τα στελέχη των γερμανικών επιχειρήσεων και σαρώνουν τα πάντα. Κανένας δεν έχει ενδοιασμό να επιχειρήσει το οποιοδήποτε έγκλημα, γιατί κανένας από αυτούς δεν αισθάνεται απροστάτευτος. Διαφθείρουν, εκβιάζουν και απειλούν, χωρίς να φοβούνται τίποτε. Κανένας δεν γνωρίζει καλύτερα από τα στελέχη της Siemens, της MAN κλπ., ποιος πολιτικός της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ή της οποιασδήποτε άλλης χώρας είναι μοιχός ή ανώμαλος ή διεφθαρμένος.
Μιλάμε για εταιρείες, οι οποίες λειτουργούν ως “τερματικά” μυστικών υπηρεσιών. Μιλάμε για εταιρείες, οι οποίες έχουν πάντα τις “πλάτες” της γερμανικής Δικαιοσύνης και υπόσχονται ασφάλεια σε όλους τους συνεργάτες τους. Αυτό, το οποίο σήμερα απολαμβάνει ο Χριστοφοράκος, θα το απολαύσει και ο Κόκκαλης και ο Σκαρπέλης και ο οποιοσδήποτε κινδυνεύσει από τις διωκτικές αρχές των “κατώτερων” λαών …Μιλάμε για “φάμπρικα ατιμωρησίας”. Ό,τι δεν παραγράφεται από τον χρόνο, διαγράφεται από τους Γερμανούς δικαστές …Αρκεί να συμφέρει τη Γερμανία και να εξυπηρετεί τους στόχους της.
…Οι Γερμανοί ξανάρχονται
και το “σκότος” επιστρέφει στην Ευρώπη.
…Ο “καλπασμός” ενός σακάτη.
Η συνέχεια
http://eamb-ydrohoos.blogspot.gr/2012/07/i-mystiki-germania-tou-schauble.html