Ένα θεατρικό παιχνίδι παίζει το πολιτικό σύστημα, με μόνο στόχο να εκβιαστεί ο Ελληνικός λαός και να σταματήσει την αντίστασή του, εναντίον των πολιτικών που τον θέλουν υπόδουλο.
Το παιχνίδι, τα έχει όλα. Μας κρατούν δε, για τις σκηνές που εκτυλίσσονται, ενήμερους, τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Οι κυριότεροι παίχτες επι σκηνής. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μέρκελ και Σαρκοζύ. Οι ‘ισχυροί’ της Ευρώπης. Αν αποφασίσουν οι Έλληνες θεατές και πολίτες να επιμείνουν να θέλουν να ζουν με ανθρώπινους όρους, απλώς θα σας κόψουμε τα χρήματα διαμηνύει η ‘Ενωση Εκβιαστών ή αλλιώς Ευρωπαϊκή Ένωση. Από κοντά σιγοντάρουν και οι ξένες εφημερίδες. Οι Έλληνες φέρνουν το χάος, διατείνονται. Οι ‘Έλληνες’ παίχτες: Οι του ΠΑΣΟΚ, βγήκαν να μας πείσουν σε όλους τους τόνους, πως η ‘Ευρωπαϊκή’ πορεία της χώρας, είναι αδιαπραγμάτευτη. Άρα μόκο. Στην κατάσταση που δημιουργήθηκε ο άλλος παίχτης, η ΝΔ, αναγκάστηκε να πάρει θέση. Να πει δηλαδή, εκείνο που έτσι και αλλιώς θα έκανε, όταν θα αναλάμβανε την εξουσία. Υπό τις παρούσες συνθήκες, μάλλον θα ψηφίσουν την δανειακή σύμβαση. Τα δυο κύρια κόμματα εξουσίας, θα παρέχουν την νομιμοποίηση που μπορεί να δώσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα, στην οριστική παράδοση της χώρας, σε ξένους. Οι βαρώνοι των ΜΜΕ, ανέλαβαν να διαμεσολαβήσουν όσα παίζονται, στον λαό. Με δραματικό τόνο, μας μεταφέρουν τη ‘σοβαρότητα’ της κατάστασης. Τις προσπάθειες που κάνει ο πολιτικός μας κόσμος, να μας σώσει. Ώστε όλοι να αναφωνήσουμε στο τέλος του έργου. Ευτυχώς που υπάρχει και η Ευρώπη και μας έσωσε.
Όλα στημένα. Το ζητούμενο είναι ένα. Πως θα μπορέσει να καμφθεί η αντίσταση του ελληνικού λαού, και να περάσουν τα μέτρα της παγκόσμιας τάξης. Πως θα χαμηλώσουν οι τόνοι από τους πολίτες και θα συμβιβαστούν με ένα κομμάτι ψωμί. Για αυτό, ηθελημένα ξεχνάνε πως, κάθε πρόβλημα, έχει πολλές λύσεις. Δεν πρέπει να στραφούμε προς άλλες λύσεις του προβλήματος. Δεν πρέπει να σκεφτούμε, άλλους τρόπους να ξεπεράσουμε την κρίση. Και κυρίως, δεν πρέπει να δράσουμε, έχοντας στη σκέψη μας, τρόπους δράσης και τελικούς σκοπούς που μακροπρόθεσμα μας συμφέρουν περισσότερο ως λαό.
Όλα θα πρέπει να τα ξεχάσουμε. Ο μόνος δρόμος, είναι ένας. Αυτός που μας δείχνει το πολιτικό σύστημα. Ο δρόμος της πλήρους υποταγής στα κελεύσματα της παγκόσμιας εξουσίας. Τα λεγόμενα ανθρώπινα δικαιώματα, (ελευθερία κλπ), βρίσκονται στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ο 21ος αιώνας, προχωράει χωρίς αυτά. Σε αντιστάθμισμα θα έχουμε, ένα κομμάτι ψωμί, (εξαιρούνται οι άνεργοι, το ξέρουμε) και το θέαμα που μας προσφέρουν οι πολιτικοί μας, στο γυάλινο κουτί. Άρτον και θεάματα. Όπως και στη Ρωμαϊκή εποχή.
Αν δεν τα θέλουμε, αν ο λαός, καταλάβουμε την συμπαιγνία που παίζεται σε βάρος μας, αν θελήσουμε να μπούμε εμείς στο θέατρο ως πρωταγωνιστές, τότε θα προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο. Θα μας ‘συνετίσουν’ όπως συνέτισαν ανυπότακτους λαούς. Η ωμή επέμβαση στα εσωτερικά μας, είναι δεδομένη.
Όπως επίσης δεδομένο είναι πως αν δεχτούμε πως η μόνη λύση, είναι αυτή που μας παρουσιάζει το τσίρκο Ελλήνων και ξένων πολιτικών, θα βιώσουμε όλα εκείνα που ήδη έχουν περιγραφεί από αναλυτές.( http://www.economist.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=8782:polinomosxedio&catid=2&Itemid=6)
Αυτό θέλουμε;
Γιατί σημασία, δεν έχει τι πάει να μας περάσει το τσίρκο. Δεν έχει, αν και η ΝΔ, τελικά θα ψηφίσει την σύμβαση υποταγής σε ξένα συμφέροντα.
Σημασία έχει εμείς τι θέλουμε. Και πως μπορούμε να πετύχουμε τα περισσότερα από αυτά που θέλουμε.
Σημασία έχει να έχουμε πάντα στο νου μας, πως οι πολιτικοί, απλώς είναι παίχτες ενός συστήματος που επιμένει να μας κρατάει υπόδουλους. Και σε καμία περίπτωση να μην πιστέψουμε το κακοπαιγμένο αυτό έργο. Άλλωστε, ζούμε στη χώρα του θεάτρου και έχουμε δει και καλύτερες παραστάσεις.
Δηιδάμεια