Το ρόλο του σκληρού στις διαπραγματεύσεις, που ρίχνει στο τραπέζι όλες τις υπερβολικές απαιτήσεις και αναλαμβάνει να πιέσει ασφυκτικά την Αθήνα, παίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Μετά την εξωφρενική απαίτηση για μεσοσταθμική μείωση 15% σε όλες τις συντάξεις, αλλά και μετά τις προτάσεις για νέα μέτρα που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα 6 δις ευρώ τα επόμενα χρόνια, το Ταμείο βάζει τώρα στο στόχαστρο και τους μισθούς.
Το εργασιακό άλλωστε θα είναι ένα από τα καυτά θέματα της διαπραγμάτευσης καθώς εκεί υπάρχει και το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων που θέλει να ανοίξει τώρα το Ταμείο.
Σύμφωνα με την Αγορά, η Ντ. Βελκουλέσκου έχει πάρει οδηγίες να είναι ιδιαίτερα πιεστική προς τηνΑθήνα και παρά την αποκάλυψη ότι το ΔΝΤ θεωρεί ότι έκανε λάθος το 2010 με την αναδιάρθρωση του χρέους. Θεωρώντας το μη βιώσιμο θα ανοίξει τη συζήτηση για να βρεθούν λύσεις, ωστόσο, θα θέσει πολύσκληρές προϋποθέσεις για να γίνει κάτι τέτοιο.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι θα τεθεί θέμα μείωση του κατώτατου μισθού καθώς και απελευθέρωσηςτων ομαδικών απολύσεων.
Σύμφωνα με το τρίτο μνημόνιο, για τους υπαλλήλους άνω των 25 ετών ο κατώτατος μισθός ορίζεται σήμερα στα 586,08 ευρώ και για τους εργατοτεχνίτες άνω των 25 ετών το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται στα26,18 ευρώ. Για τους υπαλλήλους κάτω των 25 ετών ο κατώτατος μισθός ορίζεται στα 510,95 ευρώ και για τους εργατοτεχνίτες κάτω των 25 ετών το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται στα 22,83 ευρώ.
Το ΔΝΤ θέτει θέμα νέας μείωσης του κατώτατου μισθού. Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου οακαθάριστος ελάχιστος μισθός μειώθηκε το 2015 σε σχέση με το 2008 κατά 14%. Αντιθέτως, στην Πορτογαλία αυξήθηκε κατά 19% (από 497 σε 589 ευρώ), ενώ στην Ιρλανδία παρέμεινε αμετάβλητος στα1.462 ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι μια νέα μείωση στους μισθούς θα οδηγούσε σε ακόμη περισσότερη φτώχεια, ύφεση,μείωση της κατανάλωσης και έκρηξη των απλήρωτων δανείων και εισφορών. Η κυβέρνηση δεν προτίθεται σε καμιά περίπτωση να αποδεχθεί ένα τέτοιο εφιαλτικό σενάριο το οποίο θα δημιουργούσε άλλωστε ευρύτατες κοινωνικές αντιδράσεις και θα «γονάτιζε» ακόμη περισσότερο το νοικοκυριά.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ”ΑΙΜΑ” ΖΗΤΑ ΤΟ ΔΝΤ
Εν μέσω κλιμάκωσης του αγώνα μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών και επαγγελματιών για το ασφαλιστικό, οι εκπρόσωποι του “Κουαρτέτου” επιστρέφουν αύριο, Σάββατο, στην Αθήνα, φέρνοντας στις αποσκευές τους νέες απαιτήσεις για ακόμη βαρύτερα μέτρα από την παραδομένη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) ανοίγει το θέμα του εργασιακού, απαιτώντας να “λυθεί” βάσει των δεσμεύσεων που έχει ήδη αναλάβει η κυβέρνηση με το τρίτο μνημόνιο, προτού ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση, που θα επιτρέψει την απελευθέρωση της δόσης των 5,7 δισ ευρώ. Συγκεκριμένα, το ΔΝΤ ζητάει απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, κατοχύρωση του δικαιώματος των εργοδοτών για ανταπεργία (lock out) και αλλαγή της συνδικαλιστικής νομοθεσίας, ώστε η κήρυξη απεργίας να απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των εργαζομένων και όχι απλά των συνδικαλισμένων- κάτι που σημαίνει, ουσιαστικά, νομοθετική ακύρωση των εργατικών συνδικάτων.
Επιπλέον, σύμφωνα με δημοσίευμα του Huffington Post, το ΔΝΤ ζητάει μεσοσταθμικό ακρωτηριασμόόλων των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, κατά 15%. Η ωμή τακτική του ΔΝΤ απειλεί να καθυστερήσει επ’ αόριστον την πρώτη αξιολόγηση και να δημιουργήσει και πάλι συνθήκες πιστωτικήςασφυξίας τους επόμενους μήνες, καθώς η κυβέρνηση καλείται να αποπληρώσει χρεωστούμενα της τάξης των τεσσάρων δισ ευρώ μέσα το πρώτο τρίμηνο του 2016.
Οι εξελίξεις που διαγράφονται προοιωνίζονται εκρηκτικά αδιέξοδα της “διαπραγματευτικής” γραμμής της κυβέρνησης Τσίπρα, η οποία προσδοκούσε ότι η πλήρης παράδοσή της στα συμφέροντα του αμερικανικού παράγοντα (ακύρωση του ρωσικού αγωγού, ταύτιση με τον άξονα ΗΠΑ- Ισραήλ στην περιοχή κ.α.) θα ανταμοιβόταν με μια πιο χαλαρή στάση του ΔΝΤ έναντι του ελληνικού προβλήματος.
Όσο για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς του Κουαρτέτου, συμπίπτουν επί της ουσίας με τις αξιώσεις του ΔΝΤ για σκληρότερα μέτρα- άλλωστε και οι ίδιοι διαπιστώνουν “σημαντικές αποκλίσεις” έναντι της μνημονιακής δέσμευσης της κυβέρνησης για μείωση κατά 1,8 δισ της ασφαλιστικής δαπάνης μέσα στο 2016- αλλά δεν έχουν καταλήξει αν ζητήσουν να προωθηθούν τα πρόσθετα, σφαγιαστικά μέτρα στο διάστημα της πρώτης ή τη δεύτερης αξιολόγησης. Κάτι τέτοιο ελάχιστη σημασία θα είχε για τους εργαζόμενους, θα προσέφερε όμως στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να “σαλαμοποιήσει” το σκληρό πακέτο, ελπίζοντας ότι θα το περάσει με τις λιγότερες δυνατές κοινωνικές αντιδράσεις.
Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: η μεγάλη μάχη που δίνουν οι εργαζόμενες τάξεις για να μην περάσει το σχέδιο- έκτρωμα Κατρούγκαλου έχει καθοριστική σημασία όχι μόνο για αυτό καθ’ εαυτό το τεράστιο ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και για το εργασιακό, το φορολογικό και το σύνολο των “μεταρρυθμίσεων” που βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, απειλώντας να εγκλωβίσουν μακροπρόθεσμα την Ελλάδα σε συνθήκες εργασιακού- κοινωνικού Μεσαίωνα.
http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23358:dnt-meiwsh-katwtatou&catid=81:kivernisi&Itemid=198