Στο άρθρο 40 του Ν.3996/2011 για τους αναγνωριζόμενους χρόνους ασφάλισης, πλην της πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης, ορίζεται ότι «η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει από 1.1.2011 και εφαρμόζεται για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από αυτή την ημερομηνία και εφεξής με βάση τις διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 3863/2010. Για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με προϋποθέσεις που ίσχυαν μέχρι και 31.12.2010, καθώς και για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης από 1.1.2011 και εφεξής με βάση προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που δεν τροποποιούνται με το άρθρου 10 του ν. 3863/2010, εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 40 του ν. 2084/1992.
Ο αποκλεισμός από την εξαγορά πλασματικού χρόνου όσων θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά την 1/1/2011 με προϋποθέσεις που ίσχυαν έως 31/12/2010, έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε χιλιάδες ασφαλισμένους, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι μεγάλης ηλικίας. Με αυτέςτις ρυθμίσεις, ανήμποροι να εργασθούν, αυτοί οι ασφαλισμένοι καταδικάζονται να ζήσουν χωρίς εισοδήματα. Οι θιγόμενοι υπερήλικες είναι κατά κάνονα εξαιρετικά ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας, οι οποίοι μάλιστα έχουν καταβάλλει ασφαλιστικές εισφορές για πολλά έτη.Λλαμβάνοντας υπόψη και την έκρηξη της ανεργίας (27%) και προκειμένου να προστατευθούν οι ασφαλισμένοι σε ιδιαίτερα «ευαίσθητη» ηλικία, πρέπει να τροποποιηθεί η διάταξη.
Τεράστια προβλήματα και παρερμηνείες έχει δημιουργήσει και η διατύπωση: «προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που δεν τροποποιούνται με το άρθρου 10 του ν. 3863/2010». Οι υπηρεσίες των ασφαλιστικών φορέων, βασίζονται σε αυτή τη διάταξη προκειμένου να αποκλειστούν από την εξαγορά πλασματικού χρόνου ασφαλισμένοι οι οποίοι συνταξιοδοτούνται με προϋποθέσεις που δεν τροποποιήθηκαν με το άρθρο 10 του ν. 3863/2010, αλλά με μεταγενέστερους νόμους, όπως ο 4093/2012.
.