Αρ. σελίδων: 182
«Σήμερα οι εναλλακτικές λύσεις δεν είναι εύκολες. Εντούτοις, το κόστος διατήρησης του status quo και αποδοχής των πιέσεων που προέρχονται από την προϊούσα κατάρρευση του παρόντος καθεστώτος είναι πολύ υψηλότερο από το να πει κανείς όχι και να προχωρήσει σε αλλαγές σύμφωνα με τα εθνικά συμφέροντα, τις ανάγκες και τις προτεραιότητες. Οι αλλαγές αυτές θα πρέπει να απαντούν σε βασικά δημοκρατικά ερωτήματα. Ποιος θα πληρώσει για την κρίση; Ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες ενός εναλλακτικού οικονομικού προγράμματος, συμπεριλαμβανομένων των μέσων πολιτικής, των διαθέσιμων πόρων και του ύψους των δημοσίων δαπανών; »
H Ελλάδα μπορεί να λάβει άλλα μέτρα, αφού έχει το πλεονέκτημα άντλησης διδαγμάτων από την ιστορική εμπειρία. Η εξέγερση της Αργεντινής το 2001-2002, με την οποία έκλεισε μια μεγάλη περίοδος παρακμής, απομυθοποιεί την αντίληψη, που είναι σήμερα παρούσα σε όλη την Ευρώπη, ότι δεν υπάρχουν άλλες λύσεις μπροστά στην συστημική καταστροφή, εκτός από την οικονομική προσαρμογή που στρέφεται ενάντια στην κοινωνία και συντηρεί τη νομισματική ακαμψία». Από τον Πρόλογο του Χόρχε Μαρκίνι
Εκδόσεις Λιβάνη