Συνέπειες της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης στις ελληνικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις

Στον ελληνικό χώρο,   δραστηριοποιούνται 16 μικρές και μεγάλες ασφαλιστικές εταιρίες αμιγώς ελληνικών συμφερόντων, με μεγάλο αριθμό εργαζομένων και με σημαντικές ασφαλιζόμενες αξίες ιδιαίτερα στον τομέα των καλύψεων αστικής ευθύνης που αφορούν στα οχήματα (καλύπτουν περίπου το 64% των ετήσιων ασφαλίστρων που ανέρχονται σε 1,3 δις. ευρώ για το 2012). 

 

ΣΥΡΙΖΑ Όμως η κατάρρευση του ελληνικού χρηματιστηρίου και τα «κουρέματα» των κρατικών ομολόγων, αποδεκάτισαν τις -σύμφωνα με το Ν.Δ. 400/70-  επενδύσεις των ασφαλιστικών εταιριών και δημιούργησαν ανοίγματα (ελλείμματα) στο ενεργητικό τους, που αφορά στην κάλυψη των τεχνικών  αποθεματικών και του περιθωρίου φερεγγυότητάς τους. Παρόλα αυτά και ενώ έχει προβλεφθεί διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης για τις ελληνικές τράπεζες, δεν υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη για τις ελληνικές ασφαλιστικές εταιρίες.   

Οι πολυεθνικές ασφαλιστικές εταιρίες προχώρησαν μέσα στο 2012 σε μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίων, στηριζόμενες στη χρηματοδότηση των μητρικών τους εταιριών, ενώ κάτι ανάλογο αναμένεται και για τις τραπεζικές ασφαλιστικές εταιρίες. 

 

Το πρόβλημα βρίσκεται στις ελληνικές μη τραπεζικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις, οι μέτοχοι των οποίων έχουν μεγάλη δυσκολία, λόγω και της παρατεταμένης ύφεσης, να εξασφαλίσουν τραπεζική χρηματοδότηση, να βελτιώσουν το δείκτη εισπραξιμότητας των ασφαλίστρων αλλά και να ενισχύσουν άμεσα με νέα κεφάλαια τις επιχειρήσεις τους. Σύμφωνα, δε, με εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς, η πίεση που ασκεί η εποπτεύουσα αρχή (Διεύθυνση Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης της Τράπεζας της Ελλάδος), για την εκτίμηση και αξιολόγηση των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού και για ταχεία εφαρμογή του Solvency II, οδηγεί σε πλήρη ασφυξία τις μη τραπεζικές ελληνικές Ασφαλιστικές Εταιρίες.   

 

Οι ελληνικές μη τραπεζικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις χρειάζονται ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση για την οποία δεν φέρουν ευθύνη καθώς προκλήθηκε από απρόοπτη μεταβολή συνθηκών σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο που δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθεί και μάλιστα σε αυτή την έκταση.

Το ζητούμενο σήμερα της ελληνικής ασφαλιστικής επιχείρησης από τις εποπτικές αρχές δεν διαφέρει από αυτό που ζητά η χώρα μας από τους Ευρωπαίους εταίρους της, δηλαδή τον αναγκαίο χρόνο για ομαλή προσαρμογή στο πλαίσιο των κανόνων και των επιταγών της Διεύθυνση Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης.

Η επιβολή κυρώσεων, όπως η άρση της άδειας λειτουργίας ασφαλιστικών επιχειρήσεων, πρέπει να εξετάζεται ως η ύστατη επιλογή και αφού προηγουμένως έχουν εξαντληθεί όλα τα ενδεχόμενα προκειμένου να μην υπάρξουν ανεπανόρθωτες ζημίες στους χιλιάδες ασφαλισμένους και στους εργαζόμενους στον κλάδο.