Από τα δανεικά στη ζητιανιά. Πόση κατηφόρα έχουμε ακόμη;

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

«… Ο αγών ματαιούται, η ελευθερία εκπνέει… Αν θέλωμεν να έχωμεν πατρίδα, αν είμεθα άξιοι να ζώμεν άνδρες ελεύθεροι, χρήματα ευρίσκομεν… », είπε στην ιστορική του ομιλία ο δάσκαλος Γεννάδιος, στις 8 Ιουνίου του 1826 στο Ανάπλι.

Και τότε συνέβη το θάμα: Η ζητιάνα η Ψωροκώσταινα, έβγαλε από το πουγκί της τα λιγοστά χρήματα που είχε συγκεντρώσει ζητιανεύοντας, τα παρέδωσε στον Δάσκαλο και του είπε περήφανα: «Αυτά έχω, αυτά δίνω».

Αναμνήσεις μακρινές, περιόδων σκοτεινών, σαν αυτήν που διαβαίνουμε. Και για μια ακόμη φορά, η ρωμιοσύνη, ο Λαός μας, «με το σουγιά στο κόκαλο, με το σπαθί στο σβέρκο», δείχνει να χάνει το κουράγιο του.

Περισσότερα