Έχουμε αναλύσει διεξοδικά και πολλές φορές ότι το καθεστώς των ΜΜΕ είναι μια δικτατορία της ψευτιάς και της αμάθειας: Μια συνήθεια του αίσχους. Μια «μηχανή» που σε καθιστά «κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσεις, ανήμπορο να μιλήσεις και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξεις».
Tον πιο ύπουλο, ωστόσο, ρόλο και τον πιο διαβρωτικό στα ΜΜΕ τον παίζουν τα ποικίλα «αριστερά» μορφώματα:
Στρατιές πρώην αριστερών, «ανανεωτών», «εκσυγχρονιστών» σοσιαλδημοκρατών και κάποιων «αριστεριστών» μαζί με τους ακραίους νεοφιλελεύθερους και ταυτοχρόνως, «γραικύλους εξ επαγγέλματος και αθύρματα εξ επιλογής», σχηματίζουν ένα ευρύ φάσμα που εξωραΐζει τη βαρβαρότητα του πλανητικού ιμπεριαλισμού και παρέχει εμμέσως, ακόμα και ευθέως, «προοδευτικές» ιδεολογικές υπηρεσίες στη Νέα Τάξη.
Αντιπροσωπευτικό δείγμα στην Ελλάδα είναι οι διαβόητοι «Ιοί» της «Ελευθεροτυπίας» και σήμερα στην «Εφημερίδα των Συντακτών».
Μια άλλη κραυγαλέα περίπτωση των «ομάδων κρούσης» του Σόρος είναι η ιστορική εφημερίδα: «Μανιφέστο».
Διαβάζουμε στο αποκαλυπτικό κείμενο του Νίκου Κλειτσίκα:
«Geraldina Colotti… η ιστορική πένα της ιταλικής αριστερής δημοσιογραφίας για θέματα εξωτερικής πολιτικής κι ειδικότερα η πρύτανης για τη Λατινική Αμερική δέχθηκε κόκκινη κάρτα από την ιστορική εφημερίδα Il Manifesto, της πάλαι ποτέ επαναστατικής αριστεράς και σήμερα -όσο κι αν πονάει όσους έζησαν συγκλονιστικά γεγονότα και αγώνες τη δεκαετία του ’70 κι έχουν βαθείς συναισθηματικούς δεσμούς- μια Εφημερίδα των Συντακτών στην υπηρεσία του Σόρος.
Η Geraldina Colotti, δημοσιογράφος, συγγραφέας, διανοούμενη, απεσταλμένη της εφημερίδας Il Manifesto στη Βενεζουέλα, δεν δέχθηκε να διαστρεβλώσει την αλήθεια κι έδωσε η ίδια με… περίσσια γενναιότητα και θάρρος το τέλος, εμείς θα λέγαμε τη χαριστική βολή στη δήθεν αριστερή Il Manifesto, επιλέγοντας να μην υπηρετήσει το δουλικό καθεστώς των ΜΜΕ, τη δημοσιογραφική πορνεία: