Όλοι οι Έλληνες αγαπάμε την Πατρίδα μας και σεβόμεθα το Πολίτευμά της. Αλλά όλοι απεχθανόμαστε τους διεφθαρμένους, οι οποίοι «πίνουν» το αίμα του Λαού και υπονομεύουν το μέλλον του Έθνους. Χάριν του μέλλοντος αυτού ελπίζουμε οι διεφθαρμένοι να αλλάξουν νοοτροπία και εις τους ιδίους ευχόμαστε να μη φθάσει ποτέ η ώρα της κρίσεως….!
του Δαμιανού Βασιλειάδη
«Το έθνος συνέπεσε εν τέλει με το κράτος, όχι γιατί το κράτος διευρύνθηκε, αλλά γιατί το έθνος ακρωτηριάστηκε και συρρικνώθηκε, γιατί αφανίστηκε ή εκτοπίστηκε ο ελληνισμός της Ρωσίας (μετά το 1919), της Μικράς Ασίας (μετά το 1922), των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής (ιδίως μετά το 1945) και την Βόρειο Κύπρο (1974, ενώ σήμερα παρευρισκόμαστε μάρτυρες της αποσύνθεσης και της μαζικής φυγής του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου».[1]