του Νικολάου Π. Παππά*, Πολιτικού Επιστήμονος
Η προ ημερών αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από την ιταλική βουλή ήταν ένα θέμα που έγινε βασική είδηση (και καλώς) από τα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ. Στη χώρα μας ειδικά εμφανίστηκε η είδηση με πάρα πολύ θετικά σχόλια.
Δύσκολες μέρες περνάει το Ευρωπαϊκό Ιερατείο με την Ιταλική Κρίση «απειθαρχίας» και έλλειψης “Ευρωπαϊσμού”.
Οι διακηρύξεις της Ιταλικής Κυβέρνησης για τον νέο Προϋπολογισμό και η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ελίτ της Γερμανικής Κομισιόν αναμενόμενη όπως αναμενόμενη και η αμηχανία της εγχώριας Πολιτικής και Οικονομικής Ελίτ με τον Ιταλικό Αρμαγεδδώνα.
Η «μάχη» για την οποία το γερμανικό κατεστημένο προετοιμαζόταν πριν ακόμη τεθεί σε κυκλοφορία το ευρώ φαίνεται πως πλησιάζει. Το «κακό παιδί» της ευρωζώνης, η Ιταλία, ετοιμάζεται να παραβιάσει τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, την ώρα που οι Βρυξέλλες και οι αγορές ζητούν κατεπειγόντως λιτότητα, διαβλέποντας ότι το ιταλικό χρέος σύντομα θα βρεθεί εκτός των ορίων βιωσιμότητας.
Τα ιταλικά ομόλογα έχουν χτυπηθεί αρκετά σκληρά τον τελευταίο καιρό και είναι κατανοητό, δεδομένης της αναταραχής στην Τουρκία και των σοβαρών ανησυχιών για τον προϋπολογισμό του έθνους. Αλλά όταν οι αγορές μετατρέπονται σε κίνδυνο, όπως έκαναν νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, μπορεί να είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πόσο ανησυχοι είναι οι επενδυτές στην Ιταλία.
Οι ευρωπαϊκοί λαοί παρακολουθούν άναυδοι αλλά και αγανακτισμένοι τις καθαρά γκανγκστερικές προσπάθειες του ευρωφασισμού που εκπροσωπεί σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη εναντίον κάθε λαϊκής απόπειρας να αποτινάξει, με δημοκρατικά μέσα, το φασισμό αυτό.