Του Γεωργίου Παπασίμου*
Η πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού μετά μεγάλης υπουργικής και επιχειρηματικής «κουστωδίας» στα Σκόπια, πίσω από τους επικοινωνιακούς «κούφιους» πανηγυρισμούς, κατέδειξε, για μια ακόμα φορά, τις μεγάλες «πληγές», που άφησε πίσω της η Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία αποτελεί διπλωματικό «Βατερλώ» της Ελλάδας:
Σήμερα, μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία κάνει νόμο του κράτους την παραχώρηση μακεδονικής ονομασίας, μακεδονικής γλώσσας και μακεδονικής ταυτότητας στους σλαβομακεδόνες των Σκοπίων. Ενάντια στην ιστορική αλήθεια, στα πιστεύω και στην επιθυμία της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών. Και το ερώτημα είναι: Πώς θα πολεμήσουν οι Έλληνες αυτήν την προδοτική παραχώρηση από σήμερα;
ΣΤΑΘΗΣ
Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι «μια συμφωνία αντιιμπεριαλιστική» είπε η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου στη Βουλή κι έκαψε τον εγκέφαλο εκείνων που εξ όσων την άκουγαν διαθέτουν τέτοιο εργαλείο. «Οι Σκοπιανοί χρειάσθηκαν τέσσερις μήνες για να ετοιμάσουν αυτό το έκτρωμα, εμείς το ξεπετάμε σε τρεις μέρες – γιατί τέτοια ταχύτητα;» ρωτήθηκε ο κ. Βίτσας και απάντησε: πού την είδατε την ταχύτητα; Είναι προφανές ότι η επιστράτευση του παραλογισμού είναι προϋπόθεση στις πράξεις αυτής της κυβέρνησης.
ΣΤΑΘΗΣ
Ήμουνα νιoς και γέρασα (σχήμα λόγου το δεύτερο σκέλος της φράσης), αλλά σαράντα χρόνια τώρα στο κουρμπέτι, όποτε γινόταν κάποια μεγάλη κινητοποίηση, είτε για εργασιακά θέματα είτε για πολιτικά (όπως οι αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις) είτε για εθνικά, όπως τώρα με το Μακεδονικό Zήτημα, πάντα κάποιοι γνωστοί άγνωστοι έκαναν τις διαδηλώσεις μπάχαλο, η αστυνομία εξανέμιζε το μήνυμα των διαδηλώσεων μέσα στα δακρυγόνα και, στη συνέχεια, όλη η συζήτηση στα ΜΜΕ (κυρίως τα αργυρώνητα) ξεδιπλωνόταν περί το μπάχαλο κι όχι περί το μήνυμα.