Γράφει ο Φώτης Παπαϊωάννου
Κοινωνιολόγος
Tον τελευταίο καιρό οι έρευνες των περιβαλλοντικών οργανώσεων ανησυχούν και στέλνουν προειδοποιητικά μηνύματα για έκρηξη της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, που φτάνει κάποιες φορές σε αύξηση πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια στα αιωρούμενα μικροσωματίδια (50mg/m3-μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο), των οποίων ο αριθμός υπολογίζεται ότι έχει τριπλασιαστεί τον τελευταίο καιρό, σε σημείο να διακρίνονται ακόμα και με γυμνό μάτι σε πολλές περιοχές στον ουρανό της Αττικής. Η νέα αυτή μορφή ρύπανσης έχει εξαπλωθεί σε όλες τις περιοχές της Αθήνας, στις κεντρικές, βόρειες, ακόμη και στις ανατολικές και νότιες παρυφές της, που δεν είχαν ανάλογη «εμπειρία», μιας και τα τζάκια και οι καμινάδες «κάπνιζαν» συνήθως έως σήμερα στα λεγόμενα εύπορα προάστια και ήταν κάτι μάλλον πρωτόγνωρο για τις πιο κεντρικές και-ειδικά- τις παραθαλάσσιες νότιες. Γιατί το λέμε αυτό;