Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*
Χθες μας «έσωσε» ο Φρανσουά Ολάντ. Σήμερα και αύριο μας «σώζει» ο Πιερ Μοσκοβισί. Την Πέμπτη θα συνεχίσει το έργο της «διάσωσης» ο Μάρτιν Σουλτς. Κάτι τέτοιο θα ήθελε να πιστέψει- και να κάνει και τον ελληνικό λαό να πιστέψει- η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, η οποία υποδέχεται μετά φανών και λαμπάδων τον Γάλλο επίτροπο και τον Γερμανό πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου, καθώς κλείνει γύρω της, πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι περίμενε, ο κλοιός των οικονομικών αδιεξόδων. Τι κι αν η κυβέρνηση έσπευσε να υλοποιήσει, με ιεραποστολικό ζήλο, τις μνημονιακές δεσμεύσεις της, προωθώντας με εξευτελιστικές για το κοινοβούλιο διαδικασίες τις δέσμες των εξοντωτικών προαπαιτούμενων; Ο επιμελής μαθητής δεν βρήκε την ποθητή ανταμοιβή, αντίθετα αντιμετωπίστηκε σαν αγκιστρωμένο ψάρι, με τους δανειστές να ανεβάζουν κάθε μέρα και πιο ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων. Όμως η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία: Μπορεί ο «κακός» Σόιμπλε να επιμένει, αλλά η μεγάλη οικογένεια της ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς, στην οποία αναγνωρίζει πια τον εαυτό του ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, θα μας διασώσει, αργά ή γρήγορα. Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό…