Των ΖΩΗΣ ΕΥΓΕΝΙΑΔΟΥ και ΒΑΓΓΕΛΗ ΝΙΝΟΥ*
ΕΙΣΑΓΩΓΗ :
Η Παγκόσμια Τράπεζα ( Τhe World Bank ) έχει εκδώσει από το 1994, κείμενο με τίτλο «Averting the old age crisis: Policies to protect the old and promote growth»>, που υποστηρίζει πως τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης τελειώσανε και ο καθένας πρέπει να φροντίζει τον εαυτό του. Φυσικά δεν είναι διατυπωμένο έτσι ακριβώς. Πολιτικοί επιστήμονες και οικονομολόγοι, απολογητές του σύγχρονου οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, ευθέως πλέον και χωρίς καμία επιφύλαξη , θέτουν το εξής ερώτημα : ” Μήπως η ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας έχει φτάσει στα ανώτατα αποδεκτά από την κοινωνία όρια; “. Προβληματισμοί και διατυπώσεις όπως αυτές έχουν οδηγήσει στην διατύπωση μεταρρυθμιστικών σχεδίων που αμφισβητούν την ανάγκη για πρωτοκαθεδρία τόσο του κράτους όσο και του διανεμητικού συστήματος στην άσκηση ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής πολιτικής.