ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗ ΣΤΙΣ 6 ΜΕΡΕΣ
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα 6 ΜΕΡΕΣ, Σάββατο 1.12.2012
- 1. Πιστεύετε ότι θα έχουμε εκλογές σύντομα;
Η αποσύνθεση και η κατάρρευση της χώρας και των ανθρώπων βαθαίνει με την τρικομματική κυβέρνηση, ακριβώς επειδή συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση η πολιτική της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης. Εμείς θέσαμε το ζήτημα των εκλογών ακριβώς για να ανακοπεί η πορεία της καταστροφής: Δεν πρέπει να περιμένουμε μέχρι να σωριαστούν κάτω τα πάντα. Η κυβέρνηση και η Τρόικα, με ανοιχτό το «τραύμα» των εκλογών του 2012, θα κάνουν ό,τι μπορούν για ν’ αποφύγουν μια εκλογική αναμέτρηση. Γιατί γνωρίζουν ότι η επόμενη κυβέρνηση θα ανατρέψει και θ’ αναστρέψει τις πολιτικές που εφαρμόζουν. Είναι λοιπόν στο χέρι του λαού με τους αγώνες του να επιβάλει και εκλογές για τη σωτηρία της χώρας.
- 2. Πώς θα αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ το χρέος αν κληθεί να κυβερνήσει;
Ακριβώς αντίθετα απ’ ότι γίνεται σήμερα. Μαζί με την κατάργηση Μνημονίων και Μεσοπρόθεσμου, θα καταγγελθούν και οι εξαρτημένες απ’ αυτά δανειακές συμβάσεις ώστε να αρχίσει η διαπραγμάτευση για το χρέος συνολικά. Όρος για τη βιωσιμότητα χρέους και κοινωνίας είναι η δραστική περικοπή του – ανάλογα με τη συγκυρία, είτε ως ελληνικό χρέος ή στο πλαίσιο μιας συνολικής ευρωπαϊκής ρύθμισης για τον υπερχρεωμένο Νότο. Το «απεχθές» τμήμα του και ο συνολικά «επαχθής» χαρακτήρας του το δικαιώνουν αυτό ηθικά και νομικά. Θα πρέπει να συνεχιστεί όσο χρειαστεί, επίσης, το μορατόριουμ πληρωμής τοκοχρεολυσίων, με χρονικό όριο που θα καθορίζει η αποπληρωμή του εναπομείναντος χρέους με ρήτρα ανάπτυξης.
Στην πραγματοποίηση αυτών των στόχων θα συμβάλει ένα ευρωπαϊκό μέτωπο των λαών των υπερχρεωμένων χωρών, που σήμερα οικοδομείται ανάμεσα στους εξεγερμένους, αλλά κι αλληλέγγυα δράση με τους εργαζόμενους στη Γερμανία. Η νέα κυβέρνηση, στηριγμένη στην δύναμη του λαού, θα δώσει αποφασιστική ώθηση για τη συγκρότηση αυτού του μετώπου, ενώ ταυτόχρονα θα αναλάβει ευρύτερες πρωτοβουλίες για πολυδιάστατες διεθνείς σχέσεις στη σφαίρα της πολιτικής και της οικονομίας.
- 3. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να μακροημερεύσει μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ;
Για να ξαναγεννηθεί η ελπίδα, χρειάζεται πριν απ΄ όλα συνέπεια με τις προεκλογικές προγραμματικές δεσμεύσεις της για κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο σωτηρίας χώρας και ανθρώπων – με ξεκάθαρο τρόπο. Χρειάζεται να λέει την αλήθεια στους εργαζόμενους για τους πραγματικούς κινδύνους και να μην εξωραϊζει την κατάσταση. Να έχει ζωντανά εξελισσόμενο σχέδιο εξόδου απ’ την κρίση, αναστροφής της κατρακύλας της οικονομίας και της κατάστασης των ανθρώπων με στόχο την ολόπλευρη ανασυγκρότηση της χώρας προς όφελος των εργαζόμενων και προπαντός των νέων και του φυσικού περιβάλλοντος, με καθοριστική χρήση των εργαλείων ενός ριζικά αλλαγμένου δημόσιου τομέα: Μ’ επίκεντρο την παραγωγική ανασυγκρότηση, να καταρτίζεται και να εφαρμόζεται απ’ τους ίδιους τους εργαζόμενους – με την καθοδήγηση «ειδικών» – μέσα από καινούργιους θεσμούς συμμετοχής σε τόπους δουλειάς και γειτονιές. Να διευρύνει σταθερά τους πολιτικούς δεσμούς της με τα ριζοσπαστικοποιούμενα τμήματα των εργαζόμενων και των νέων μέσα στην πάλη που αναπόφευκτα θα μας επιβληθεί. Να εδραιώνει αγωνιστικά τις πολιτικές συμμαχίες της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αντιμετωπίζοντας μ’ εντιμότητα τις άλλες αριστερές κι ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις.
- 4. Ποια ανάγκη οδηγεί στον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε κόμμα των μελών;
Ένας συνδυασμός αναγκών: Περισσότερη δημοκρατία στις αποφάσεις και αποτελεσματικότητα στη δράση για τα μέλη του, πριν απ’ όλα για τους χιλιάδες ανένταχτους σήμερα στις γραμμές του ή σε πορεία προσέγγισης μαζί του. Γοργότερη κινητοποίηση και ένταση των διαδικασιών πολιτικής σύνθεσης και σύγκλισης ανάμεσα μας.
Αυτό δε σημαίνει ότι δε θα υπάρχουν «τάσεις» και «ρεύματα»: Χρειάζεται όμως ν’ ανασυνταχθούν διευρυνόμενες και όχι με απλή αναπαραγωγή στις ακριβείς σημερινές τους συντεταγμένες. Και προπαντός θα πρέπει ν’ «μπολιαστεί» η αριστερή ριζοσπαστική προγραμματική ταυτότητα του, που τον έφερε ως εδώ, με περισσότερη λαϊκότητα: Σε στενότερη σχέση με τις ριζικές ανάγκες του εργατικού και λαϊκού κόσμου που ανέδειξε το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για πρώτη φορά πρώτη δύναμη σε μια κοινωνία που καταρρέει.