Σύμφωνα με την Έκθεση του Διοικητή της ΤτΕ για το 13:
Η τετραετία 2010-2013 χαρακτηρίζεται από σωρευτική υποχώρηση (σε σταθερές τιμές)
του ΑΕΠ κατά 20,4% και του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών κατά περισσότερο από 30%. Η συρρίκνωση αυτή, ανάλογη
της οποίας σε μέγεθος δεν έχει καταγραφεί μεταπολεμικά σε άλλη οικονομία του ΟΟΣΑ,
έλαβε χώρα ταυτόχρονα με την προσπάθεια για εξάλειψη των εκτεταμένων ανισορροπιών
στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα της γενικής κυβέρνησης και στο ισοζύγιο εξωτερικών
συναλλαγών, οι οποίες υπήρξαν και οι αφορμές για την εκδήλωση της κρίσης.
Η προσπάθεια αυτή συντελέστηκε σε περιβάλλον περιορισμένης τραπεζικής χρηματοδότησης
μέσα σε κλίμα μεγάλης αβεβαιότητας, το οποίο επέτεινε την ύφεση που προκλήθηκε
Η οικονομική πολιτική για την εξάλειψη των
ανισορροπιών στηρίχθηκε σε μέτρα άμεσης
απόδοσης (π.χ. μειώσεις στους μισθούς και
στις συντάξεις, επιβολή έκτακτων φόρων
κ.ά.), αλλά και σε μέτρα με στόχο την ανα
διάρθρωση της οικονομίας και επομένως τη
μακροχρόνια διατηρήσιμη ανάπτυξη. Τα
μέτρα άμεσης απόδοσης οδήγησαν σε επί-
τευξη πρωτογενούς πλεονάσματος της γενικής
κυβέρνησης το 2013, σε σημαντική μείωση του
κόστους ανά μονάδα προϊόντος και σε ανά-
κτηση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας
κόστους που είχε απολεστεί κατά το διάστημα
2000-2009. Στην αγορά εργασίας πραγματο-
ποιήθηκαν σημαντικές διαρθρωτικές μεταρ-
ρυθμίσεις με βασικό στόχο τη βελτίωση της
αντιστοίχισης μεταξύ των μεταβολών στους
μισθούς και τις οικονομικές επιδόσεις των
επιχειρήσεων, καθώς και την ενίσχυση της
κινητικότητας πόρων μεταξύ κλάδων. Με
λιγότερο ταχύ ρυθμό σε σχέση με τις μεταβο-
λές στην αγορά εργασίας προχώρησαν οι
διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις αγορές
προϊόντων. Ωστόσο, σύμφωνα με εκτιμήσεις
του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα βελτίωσε περισσότερο
από όλες τις χώρες το βαθμό ανταπόκρισης
στις συστάσεις διαρθρωτικών αλλαγών που
είχε απευθύνει ο Οργανισμός (βλ. Διάγραμμα
V.2), καθώς έγιναν σημαντικά βήματα για την
απλοποίηση της έναρξης επιχειρηματικής
δραστηριότητας και την άρση των περιορι-
σμών στη δραστηριότητα επαγγελματιών και
επιχειρήσεων (π.χ. άνοιγμα των κλειστών
επαγγελμάτων, ενίσχυση της προστασίας του
ανταγωνισμού). Η προσπάθεια ωστόσο πρέ-
πει να συνεχιστεί, με κύριους στόχους, πρώ-
τον, την ουσιαστική βελτίωση της αποτελε-
σματικότητας της δημόσιας διοίκησης και όχι
μόνο την περικοπή του κόστους λειτουργίας
της, και δεύτερον, την αναβάθμιση του θεσμι-
κού πλαισίου μέσα στο οποίο λειτουργεί η
οικονομία.
ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ
Στο διάστημα 2000-2010 η ελληνική οικονομία
χαρακτηριζόταν από αυξανόμενο έλλειμμα
της γενικής κυβέρνησης, επιδεινούμενο
έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλα-
γών, πληθωρισμό που υπερέβαινε εκείνον της
ζώνης του ευρώ και υψηλό ποσοστό ανεργίας,
ενώ η παραγωγικότητα ανά ώρα εργασίας
ανερχόταν μόλις στο 56% του αντίστοιχου
μέσου επιπέδου της ζώνης του ευρώ.
Οι ανισορροπίες αυτές αντανακλούσαν
μεταξύ άλλων:
Πρώτον, την υψηλή ιδιωτική κατανάλωση η
οποία το 2000-2010 αντιστοιχούσε στο 71,4%
του ΑΕΠ (ή άνω του 90% του διαθέσιμου
εισοδήματος των νοικοκυριών), όταν το αντί-
στοιχο ποσοστό στη ζώνη του ευρώ ήταν μόλις
57,0%.
Δεύτερον, το υψηλό ποσοστό των επενδύσεων
σε κατοικίες (37,2% του συνόλου των επεν-
δύσεων το 2000-2010).
Τρίτον, την πολύ χαμηλή κάλυψη των εισα-
γωγών από εξαγωγές. Το διάστημα 2000-2010
ο λόγος εξαγωγών προς εισαγωγές διαμορ-
φώθηκε σε 65,2%.
Τέταρτον, τις χαμηλές αξιολογήσεις της ελλη-
νικής οικονομίας όσον αφορά τη διαρθρωτική
της επάρκεια (όπως φαίνεται π.χ. από τους
δείκτες που αποτυπώνουν την ευχέρεια επι-
χειρηματικής δραστηριότητας
http://www.bankofgreece.gr/BogEkdoseis/ekthdkth2013.pdf