Ο πολιτικός κύκλος έχει συμβάλλει στην πρόσφατη άνοδο των ομολόγων καθώς προεξοφλείται ότι οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν. Αυτό εκτιμούν οι οικονομολόγοι της Alpha Bank οι οποίοι αποδίδουν την πρόσφατη άνοδο της αγοράς σε συνολικά τέσσερις αιτίες.
Χρήμα
Συντάξεις και Εθνικό Νόμισμα
Σπύρος Στάλιας
Μια χώρα που εκδίδει το δικό της νόμισμα, που ελεύθερα διακυμαίνεται στις αγορές, ποτέ δεν πτωχεύει και ποτέ δεν έχει την ανάγκη να αποταμιεύει χρήματα με σκοπό να τα δαπανήσει στο μέλλον.
Ανά πάσα στιγμή μπορεί να αγοράσει οτιδήποτε θέλει από την αγορά, υπηρεσία ή αγαθά, που είναι προς πώληση αφού εκδίδει νόμισμα.
Τράπεζες: Κρίσεις Κεφαλαιακής Επάρκειας και Κρίσεις Ρευστότητας
Σπύρος Στάλιας
Μια Τράπεζα για να μείνει ανοιχτή, θα πρέπει τα δάνεια που έχει δώσει, που είναι περιουσιακά στοιχεία της Τράπεζας από το οποία αποκομίζει κέρδη κάθε μήνα, να είναι μεγαλύτερα ή τουλάχιστον ίσια με τις υποχρεώσεις της, δηλαδή με τις καταθέσεις που έχουν κάνει οι πολίτες και οι επιχειρήσεις σε αυτή.
Παίρνουν θέσεις για να ξεκοκαλίσουν τη διαφαινόμενη νέα ανακεφαλαιοποίηση
Συνεχίζεται – όπως άλλωστε αναμενόταν – η υποτιμητική κερδοσκοπία στο χρηματιστήριο με επίκεντρο τις τραπεζικές μετοχές. Κι όχι μόνο. Η υποτίμηση του ήδη υποτιμημένου χρηματιστηρίου έχει αγκαλιάσει και τις υπόλοιπες μετοχές. Επιχειρήσεις τύπου ΙΝΤΡΑΚΟΜ, ΟΤΕ ΑΕ, κ.ά. αναγκάστηκαν από τη Δευτέρα να προχωρήσουν σε επαναγορές μετοχών τους, προκειμένου να συγκρατήσουν τη τιμή της μετοχής τους και να αποτρέψουν κάποιου είδους «εχθρικής εξαγοράς» διαμέσου του χρηματιστηρίου.
Για να έχουμε μια συνολική εικόνα της υποτιμητικής κερδοσκοπίας που συντελείται αυτές τις μέρες στο χρηματιστήριο, παραθέτουμε τον παρακάτω πίνακα. Η κεφαλαιοποίηση του ΧΑ έχει υποχωρήσει εντός 7 ημερών κατά 3,52 δις ευρώ. Ενώ ο Γενικός Δείκτης του ΧΑ την ίδια ακριβώς περίοδο υπέστη απώλειες κατά 9,42%.
Η Ιταλία και το ευρώ
Η «μάχη» για την οποία το γερμανικό κατεστημένο προετοιμαζόταν πριν ακόμη τεθεί σε κυκλοφορία το ευρώ φαίνεται πως πλησιάζει. Το «κακό παιδί» της ευρωζώνης, η Ιταλία, ετοιμάζεται να παραβιάσει τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, την ώρα που οι Βρυξέλλες και οι αγορές ζητούν κατεπειγόντως λιτότητα, διαβλέποντας ότι το ιταλικό χρέος σύντομα θα βρεθεί εκτός των ορίων βιωσιμότητας.