13.3.2012 Παπαρήγα:
«Λίγες μέρες πριν την εκλογική μάχη θεωρούμε αναγκαίο να επαναλάβουμε ορισμένες από τις πολύ γενικές διαφωνίες που έχουμε με τα άλλα κόμματα για να κατανοηθεί και η γενικότερη στρατηγική και η εκλογική τακτική του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Ακούμε πχ ότι η κρίση είναι πανευρωπαϊκή, άρα είτε όλοι μαζί θα σωθούμε στην Ευρώπη, είτε όλοι μαζί θα χαθούμε. Διαφωνούμε ριζικά με αυτή την εκτίμηση. Η κρίση ξεσπάει σε κάθε χώρα χωριστά – και σε αλληλεπίδραση μπορεί, αλλά χωριστά – και βρίσκεται στα σπλάχνα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης της κάθε χώρας οπωσδήποτε, καθώς η Ελλάδα και άλλες χώρες είναι ενσωματωμένες στην ΕΕ. Και μάλιστα η Ελλάδα είναι και λιγότερο σχετικά αναπτυγμένη χώρα, η κρίση είναι πιο βαθιά, πιο βαριά, κρατάει περισσότερο και λόγω της ενσωμάτωσης είναι πιο δύσκολη η ανάκαμψη, πιο σύνθετη και πιο πολύπλοκη. Αυτή η θέση ότι ή πανευρωπαϊκά θα χαθούμε ή πανευρωπαϊκά θα σωθούμε, βολεύει πάρα πολύ για να επιλέξει στις εκλογές ο λαός ποιος είναι ο καλύτερος, ο ικανότερος, ο πιο αγωνιστικός και προσγειωμένος διαπραγματευτής.
Δεύτερο ζήτημα. Όλα τα άλλα κόμματα ενοχοποιούν το μνημόνιο, ότι πέρα από τη λιτότητα επέφερε την ύφεση και ευθύνεται για το βάθεμα της κρίσης. Βεβαίως κι εμείς ενοχοποιούμε για πάρα πολλά πράγματα το μνημόνιο, το καταγγέλλουμε, θα κάνουμε κάθε προσπάθεια για να ανατραπεί – όχι γενικά πολιτικά, αλλά επί της ουσίας και στην πράξη να ανατραπούν οι συνέπειές του. Ωστόσο το μνημόνιο επιτέλεσε το σκοπό για τον οποίο έγινε. Και σκοπός του μνημονίου είναι αυτό που γίνεται παντού, σε κάθε καπιταλιστική χώρα που έχει κρίση, να υποτιμηθεί, να απαξιωθεί η εργατική δύναμη, να καταστραφούν κατακτήσεις που υπήρχαν, να εξασφαλιστεί μια πιο φθηνή και χειραγωγίσιμη εργατική δύναμη για την φάση της ανάκαμψης. Επομένως αυτό τον στόχο, δυστυχώς, το μνημόνιο τον πέτυχε.
Τρίτο ζήτημα. Όλα τα κόμματα λένε, ότι θα βγούμε από την κρίση αν γίνουν επενδύσεις για την ανάπτυξη. Δύο στοιχεία θα σας δώσω, για να μη λέω θεωρητικά πράγματα. Προ ολίγου ο κ. Σαμαράς έφερε το παράδειγμα της «Κόσκο» και λέει αυτή μας έσωσε και κατηγόρησε τα άλλα κόμματα, ότι είμαστε αντίθετοι με την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού και την παράδοσή του, βεβαίως, στην «Κόσκο». Το θέμα δεν ήταν ειδικά η «Κόσκο», οπουδήποτε κι αν δίνονταν. Λέει, λοιπόν, ότι δημιουργήθηκαν 800 θέσεις εργασίας και 1.500 δορυφορικές. Τα στοιχεία, λοιπόν, που θα σας δώσω, που είναι από επιμελητήρια, δεν είναι κομματική στατιστική. Αυτή τη στιγμή δουλεύουν 350 άτομα στην «Κόσκο». Ο μισθός ξεκινάει από 800 ευρώ και οι συνθήκες οι εργασιακές είναι πάρα πολύ σκληρές. Σχετικά με τις 1.500 δορυφορικές θέσεις εργασίας που έγιναν: Κλείσανε όλες οι μικρές μεταφορικές εταιρίες και τινάζονται στον αέρα 35.000 θέσεις εργασίας που είχαν οι χιλιάδες μικρές ναυτιλιακές και άλλες εταιρίες γύρω από το λιμάνι. Δεύτερο στοιχείο. Από την εφημερίδα “Καθημερινή”, δεν είναι κομματική στατιστική. Λέει, λοιπόν, η προχθεσινή “Καθημερινή”: Μια μόνο θέση εργασίας δημιουργεί επένδυση 2,7 εκατ. ευρώ. Και αναφερόμαστε στους τομείς Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Όπως λοιπόν δημοσίευσε η εφημερίδα “Καθημερινή” από την εξέταση 406 αποφάσεων υπαγωγής στον αναπτυξιακό νόμο, διαπιστώνεται ότι προβλέπεται δημιουργία 84 θέσεων εργασίας για τα συγκεκριμένα έργα, που φθάνουν τα 224 εκατ. ευρώ. Αυτή, λοιπόν, είναι η ανάπτυξη που πρόκειται να γίνει στην Ελλάδα. Σε τομείς με ελάχιστο προσωπικό, με πολύ μεγάλη κερδοφορία και το προσωπικό που θα δουλεύει θα είναι με τις γνωστές εργασιακές συνθήκες, γιατί κριτήριο των επενδύσεων είναι η μέγιστη δυνατή κερδοφορία και όχι η ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών και η κατανομή όλου του εργατικού δυναμικού.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι το ΚΚΕ έχει βαθύτατες και πολύ ουσιαστικές διαφωνίες με όλα τα άλλα κόμματα και επομένως δεν μπορεί να υπάρχει επιθυμία του Κόμματος για διάλογο για κυβερνητική συμμετοχή. Φέρνω ένα πολύ ουσιαστικό παράδειγμα. Γιατί αυτά πρέπει να συζητήσει κανείς για να πάρει μέρος σε μια κυβέρνηση. Εργασιακές σχέσεις, μισθοί, ανάπτυξη.
Παρακολουθήσαμε τη διακαναλική και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που είναι τα δυο κόμματα που διεκδικούν να σχηματίσουν κυβέρνηση ή να πρωταγωνιστήσουν σε σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Θα περίμενε κανείς ότι θα ξεκινούσαν με άμεσα επείγοντα μέτρα. Δεν λέω ότι δεν ξεκίνησαν με άμεσα επείγοντα μέτρα. Από τον κ. Σαμαρά ξεχωρίζουμε: “Νόμος και τάξη”, “νόμος και τάξη”, “ασφάλεια, νόμος, τάξη” και μετά όλα αυτά με τις επενδύσεις. Ο κ. Τσίπρας, είπε βεβαίως και ορισμένα άμεσα, αυτή την εύκολη θέση που λέει να μεγαλώσει λίγο το κατώτατο μεροκάματο και το επίδομα ανεργίας, πράγμα το οποίο θα αναιρεθεί στην πορεία από το σύνολο μέτρων και τις εξελίξεις. Αλλά ανάμεσα στα πρώτα ήταν: Ο μισθός του πρωθυπουργού, ο μισθός των υπουργών, ο νόμος περί ευθύνης υπουργών.
Εμείς τι περιμέναμε; Τι θα γίνει με τον ΕΟΠΥΥ, που καταρρέει; Δεν υπάρχουν τώρα περιθώρια συζήτησης. Ούτε μέχρι την επόμενη σύνοδο της ΕΕ, άλλωστε δεν θα σου λύσει η ΕΕ και η Σύνοδος στις 28 – 29 τι θα γίνει με τον ΕΟΠΥΥ, τι θα γίνουν τα ασφαλιστικά Ταμεία. Η στάση πληρωμών που επίκειται σε μισθούς και συντάξεις. Ολα τα στοιχεία δείχνουν ότι το πολύ μέχρι τέλη Αυγούστου υπάρχουν. Αυτά θα τα λύσει η Σύνοδος στην ΕΕ; Επομένως τα φορολογικά μέτρα που πρέπει να επιβάλλουν, πάγια και έκτακτα, και εννοείται προς το κεφάλαιο, τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις και όχι γενικά στους πλούσιους – γιατί δεν ξέρουμε ποιοι θεωρούνται πλούσιοι – θα πρέπει να είναι άμεσα. Εδώ χρειάζονται έκτακτα μέτρα. Γιατί αυτά που ασχολήθηκαν, καταρχήν και αμισθί να είναι και οι 300 βουλευτές, οι υπουργοί και ο πρωθυπουργός από αυτούς τους μισθούς που θα ωφεληθούν δεν πρόκειται να λυθεί ούτε το πρόβλημα των φαρμάκων, ούτε το πρόβλημα των νοσοκομείων που κλείνουν.
Το ΚΚΕ είναι υποχρεωμένο, έτσι αισθάνεται, να πει στο λαό ποιες είναι οι πιθανές εξελίξεις στην πορεία. Δεν μιλάμε προοπτικής ή αορίστου χρόνου, αλλά το επόμενο διάστημα. Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν δυο ενδεχόμενα. Το ένα από αυτά τα ενδεχόμενα συζητείται στη Σύνοδο στα τέλη Ιούνη. Κανείς, ούτε ο κ. Σαμαράς, ούτε ο κ. Τσίπρας, δεν αναφέρθηκε σε αυτό το ενδεχόμενο. Δεν είναι ενδεχόμενο, σίγουρα θα συζητηθεί, δηλαδή, η συγκέντρωση υπερεξουσιών στην Κομισιόν, που έχει σχέση με την φορολογική πολιτική, με την κοινωνική ασφάλιση, με τους εθνικούς προϋπολογισμούς, με την εξωτερική πολιτική κλπ. Δηλαδή πρόκειται για υπερεξουσίες που θα κάνουν διακοσμητικό στην ουσία το ρόλο των κυβερνήσεων και των εθνικών κοινοβουλίων, αν και δεν είναι διακοσμητικός ο ρόλος των κυβερνήσεων. Αν το υπογράψουν, έχουν συναινέσει. Και ταυτόχρονα εμείς θεωρούμε ότι όταν εκχωρούνται περισσότερες εξουσίες στην Κομισιόν, γίνεται ακόμα πιο αυταρχικό και κατασταλτικό το εσωτερικό καθεστώς, η εσωτερική κυβέρνηση. Γιατί δεν μπορεί χωρίς την καταστολή, χωρίς την τρομοκρατία να χειριστεί τα ζητήματα των υπερεξουσιών. Αυτό είναι ένα ενδεχόμενο.
Και το άλλο ενδεχόμενο είναι λόγω των αντιθέσεων μεταξύ Γερμανίας, Ισπανίας, Ιταλίας, Γαλλίας. Κι αν η Μέρκελ με τον Ολάντ δεν τα βρουν και αν θέλετε συμφωνήσουν για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα και οξυνθούν οι αντιθέσεις, και καθώς βαθαίνει η κρίση, να έχουμε και εκδίωξη χωρών από την Ευρωζώνη και για να μην πω κι από την ίδια την ΕΕ. Αυτά είναι υπαρκτά ενδεχόμενα, είναι πραγματικοί κίνδυνοι και τους λέμε κινδύνους γιατί όλα αυτά θα τα πληρώσουν οι λαοί. Γι’ αυτά τα ενδεχόμενα δεν μιλάει κανείς. Αντίθετα λένε ότι υπάρχει νέος αέρας, τώρα θα διαπραγματευτούμε, θα τροποποιήσουμε κλπ. Αυτά τα δυο ενδεχόμενα υπάρχουν στην ΕΕ.
Το ΚΚΕ αισθάνεται κυριολεκτικά την ιστορική του ευθύνη σήμερα, σε συνθήκες οξυμένης καπιταλιστικής κρίσης που αγκαλιάζει όλη την Ευρώπη και επεκτείνεται και παγκόσμια. Δεν μιλάμε γενικά, πάντα αισθανόμαστε ευθύνη, και σε περιόδους πιο ήπιες και σε πιο δύσκολες περιόδους. Αλλά την ιστορική μας ευθύνη την προσδιορίζουμε μέσα στις συνθήκες του βαθέματος της κρίσης, με αυτά τα ενδεχόμενα και σε συνδυασμό μετά τις αμερικανικές εκλογές, απ’ ό,τι φαίνεται θα έχουμε και στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Που θα έχει και οικονομικές, αλλά και άλλες συνέπειες στην Ελλάδα και στην περιοχή.
Ποια είναι η ιστορική ευθύνη και πώς την αισθανόμαστε. Θα υπάρχει μια κυβέρνηση ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ. Η μια κυβέρνηση θα είναι χειρότερη από αυτή που γνωρίσαμε – λέω για τη ΝΔ – πολύ χειρότερη. Θα κινείται με τη φοβία και την κινδυνολογία και πιθανόν να υπάρξει κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα σπείρει στο λαό την απογοήτευση. Μπορεί να φαίνεται διαφορετική η απογοήτευση από τη φοβία, αλλά η φοβία και η απογοήτευση είναι ένα εκρηκτικό μείγμα, πολλές φορές συνυπάρχουν. Κι εμείς σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε την προβλεπόμενη πολιτική χρεοκοπία και των δύο κυβερνήσεων να την χρεωθεί ο λαός σαν ευθύνη του. Γιατί έτσι συνήθως γίνεται. Οταν μια κυβέρνηση χρεοκοπήσει πολιτικά, ο λαός φταίει που δεν έκανε εκείνο, που δεν έκανε το άλλο, που μπήκε εμπόδιο στις μεταρρυθμίσεις ή που δεν στήριξε το “θεάρεστο κυβερνητικό έργο”. Να μην χρεωθεί, λοιπόν, ο λαός και να μην πληρώσει βεβαίως οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά. Και με αυτή την έννοια θεωρούμε τον εαυτό μας ένα κόμμα με εμπειρία, να αντιμετωπίσει και το φόβο που θα σπέρνει η ΝΔ και την απογοήτευση που θα σπείρει ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί στο έδαφος αυτό είναι πολύ πιθανό να καλλιεργηθούν ακόμη πιο συντηρητικές και αντιδραστικές απόψεις.
Δεύτερο. Αισθανόμαστε την ιστορική μας ευθύνη ο λαός να μην τα χάσει όλα. Ο,τι μπορεί να ματαιώσει, ό,τι μπορεί να κερδίσει, ξεκινώντας από τις επόμενες μέρες, αφού θα σχηματιστεί κυβέρνηση. Όχι για να κάνουμε αντιπολίτευση ντε και καλά, αλλά γιατί όπως σας είπα επείγουν ζητήματα όπως τρόφιμα, φάρμακα, συντάξεις, τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν και δεν μπορούμε τις συζητήσεις της κ. Μέρκελ με τον κ. Ολάντ, ούτε να περιμένουμε κανένα καλό λόγο – όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ – από τον Ομπάμα. Εμείς δεν μπορούμε να τους περιμένουμε αυτούς και δεν μπορεί να περιμένει κι ο λαός. Δεν λέμε γενικά αγώνες ή απλώς να αυξηθεί η ποσότητα των αγώνων. Τώρα πια οι αγώνες πρέπει να αντιστοιχούν στα προβλήματα που υπάρχουν, πρέπει να είναι αντίστοιχοι, να μη πω ότι πρέπει να ανοίγουν δρόμους προς τα μπρος. Κι όταν λέμε αγώνες, εννοούμε οργάνωση, μαζική οργάνωση, εννοούμε πολιτικοποίηση της γραμμής του κινήματος. Όχι ταύτιση με μια κομματική γραμμή, αλλά πολιτικοποίηση. Διέξοδος από την κρίση δεν μπορεί να γίνει χωρίς την προετοιμασία του λαού – την ψυχολογική, την ιδεολογική, την πολιτική και την οργανωτική – να συγκρουστεί με τα μονοπώλια και την ΕΕ.
Μιλάμε για τη συγκρότηση κοινωνικοπολιτικού μετώπου, δηλαδή της πολιτικής των συμμαχιών που εδράζεται πάνω στην πολιτικοποιημένη κοινή δράση των κοινωνικών δυνάμεων. Ξέρετε, τα άλλα κόμματα τη συμμαχία τη βλέπουν για να γίνει μια κυβέρνηση ή για να έρθουν σε μια κυβέρνηση, στο επίπεδο μόνο των πολιτικών δυνάμεων. Πολιτικές δυνάμεις μπορεί να υπάρχουν και μπορεί να μην υπάρχουν ώστε να συμφωνήσουν μεταξύ τους. Αλλά οι κοινωνικές δυνάμεις που είναι αναγκασμένες, με πειθώ, να συμφωνήσουν μεταξύ τους, υπάρχουν. Είναι η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου και η δύναμή τους πρέπει να εμπλουτιστεί σημαντικά με τη συμμετοχή νέων και γυναικών. Αυτό το μέτωπο πρέπει να χτιστεί και είναι μια ευκαιρία τώρα στην κρίση να πάρει σάρκα και οστά πιο έντονα.
Ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ είναι να αξιοποιήσει την πείρα του ή να μελετήσει και καινούργια πείρα, έχει μια μεγάλη πολιτική πείρα και είναι ένα κόμμα που έχει αποδείξει – διδαγμένο κι από θετικά κι από τα αρνητικά – να τα βγάζει πέρα και στην ανηφόρα και στην κατηφόρα. Γιατί έχει πολύ μεγάλη σημασία. Κι όταν οι αγώνες φουντώνουν κι όταν υπάρχει υποχώρηση, πάλι να ξέρεις να τα βγάλεις πέρα. Ένα κόμμα που ξέρει να αποφεύγει τις προβοκάτσιες, τους τυχοδιωκτισμούς. Έχουμε μια πολύτιμη πείρα, αν θέλετε οφείλουμε και να βελτιώσουμε αδυναμίες – έχουμε αδυναμίες βεβαίως, και δεν θέλουμε αυτές οι αδυναμίες να επιδρούν στην ικανότητα του κινήματος. Είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε καλύτερα και αυτό τον ιστορικό μας ρόλο θέλουμε να τον παίξουμε και μάλιστα αδέσμευτοι και με λυμένα τα χέρια από οποιαδήποτε συμμετοχή σε κυβέρνηση.
Θα το πούμε για άλλη μια φορά και ιδιαίτερα σε αυτούς που λένε “εμείς σας θέλουμε μέσα στην κυβέρνηση, επειδή ακριβώς είστε και σταθεροί, έμπειροι, ικανοί και ανιδιοτελείς”: Η συμμετοχή του ΚΚΕ σε μια κυβέρνηση, που ξέρει ότι έχει γραμμή πολιτική, γραμμή πλεύσης λαθεμένη – ας την πω έτσι – που δεν εμπιστεύεται τις δυνάμεις που συγκροτούν την κυβέρνηση, σημαίνει ότι ακυρώνεται ο ρόλος του ΚΚΕ μέσα στο λαό. Δεν μπορεί να είσαι διπλοπρόσωπος, να είσαι μέσα στην κυβέρνηση και ταυτόχρονα να την πολεμάς. Και από αυτή την άποψη, σηκώνουμε στην πλάτη μας οπωσδήποτε ευθύνη ιστορική, και για να τη σηκώσουμε καλύτερα πρέπει να σκεφτούν όλοι εκείνοι, οι οποίοι εκτιμούν το ρόλο του Κόμματος, ανεξάρτητα αν υπάρχουν πράγματα που διαφωνούν. Πρέπει να έχει και την αντίστοιχη δύναμη. Και αυτή τη στιγμή η δύναμη έχει σχέση με την ικανότητα του κινήματος να τα βγάλει πέρα στις πολύ δύσκολες μέρες που έρχονται.
Αλλά και από την άλλη μεριά, μέσα στην επόμενη βουλή, που θεωρούμε θα είναι μια βουλή μεγάλης αστάθειας, όπως ασταθείς θα είναι και οι κυβερνήσεις που θα δημιουργηθούν, είτε η μία είτε η άλλη, μέσα στη βουλή αυτής της μεγάλης αστάθειας μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη – ας πούμε – “ρευστοποίηση” στη στάση των βουλευτών. Αρκετές ανακατατάξεις θα γίνονται στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ και στα διπλανά της κόμματα. Κι επομένως υπάρχει δυνατότητα, έστω ένας νόμος να περάσει, έστω ένα άρθρο σε ένα νόμο να ανατραπεί. Μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, που θα είναι και η μόνη συμπαγής, αξιοποιώντας και τα τερτίπια του κανονισμού της βουλής – γιατί έχεις και περιορισμούς, είναι και ο αριθμός των βουλευτών που περιορίζει – μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και αυτό το μετερίζι. Όχι μόνο ως μετερίζι αποκάλυψης των προβλημάτων του λαού ή της αντιλαϊκότητας των νόμων, αλλά και ένα μετερίζι που ο λαός, το λαϊκό κίνημα να έχει και ένα θετικό αντίχτυπο σε αυτό το κοινοβούλιο, όσο μπορεί να υπάρχει. Δηλαδή ενισχύονται όλοι οι λόγοι εκείνοι που υπαγορεύουν στις 18 του Ιούνη να υπάρχει ένα ισχυρό ΚΚΕ. Είτε έχουμε το ένα ενδεχόμενο, είτε το άλλο των εξελίξεων.
Και τέλος, ας μη φοβάται ο λαός. Πολιτική αστάθεια τα επόμενα χρόνια θα έχουμε. Κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες. Αν ο λαός είναι όρθιος και παλεύει, τότε μπορεί να αξιοποιήσει την πολιτική αστάθεια. Αν έχει σκύψει το κεφάλι, τότε την πολιτική αστάθεια θα την αξιοποιήσουν αντιδραστικές δυνάμεις. Ένας πρόσθετος, λοιπόν, λόγος το ΚΚΕ να δει τον ιστορικό του ρόλο πάρα πολύ προωθητικά και με προοπτική.
Τέλος: Εμείς θεωρούμε ότι στο διάστημα που μεσολάβησε αρκετοί μύθοι ως ένα βαθμό αποκαλύφθηκαν. Αυτά περί του αέρα της Ευρώπης, περί του αντάρτικου απέναντι στην ΕΕ…
Αυτό που νομίζουμε είναι ότι έρχονται δύσκολες μέρες και ότι το κέντρο των εξελίξεων πρέπει να είναι ο λαός. Το κοινοβούλιο δε θα είναι κέντρο θετικών εξελίξεων. Πρέπει να είναι ο λαός. Δεν πρέπει άνθρωποι που εκτιμούν το ρόλο του ΚΚΕ, ανεξάρτητα αν έχουν διαφορές, να διστάσουν να ψηφίσουν το Κόμμα επειδή δε θα είναι στην κυβέρνηση. Κυβέρνηση θα έχουν. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα Κόμμα ικανό και δυνατό για τα δύσκολα που έρχονται. Μακάρι να είναι πιο ελαφρά τα δύσκολα που περιμένουμε, αλλά έρχονται πολύ δύσκολα και την πείρα και τη δύναμη του ΚΚΕ ο λαός την έχει ανάγκη».
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ
Κυρία Παπαρήγα, τις τελευταίες ημέρες έχουνε πυκνώσει τα σενάρια από την Ευρώπη με δηλώσεις, με δημοσιεύματα ότι επίκειται η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ. Θα ‘θελα να σας ρωτήσω, αυτά τα σενάρια εντάσσονται σε ένα πλαίσιο μπλόφας, ή εσείς πιστεύετε ότι μπορεί και να τα υλοποιήσουν;
«Ε. Μπλόφα δεν είναι. Αυτά τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Καταλαβαίνετε πόσο ετοιμασμένος είναι να αντιμετωπίσει δυσκολίες. Εντάξει, χθες τους έδωσε διαπιστευτήρια. Δεν κινδυνεύει να διώξουν την Ελλάδα από την Ευρωζώνη εξαιτίας του ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξάρτητα από την εκλογική χρησιμοποίηση αυτής της κινδυνολογίας – γιατί γίνεται και εκλογική χρησιμοποίηση, ιδιαίτερα από τη ΝΔ – το πρόβλημα είναι υπαρκτό.
Τώρα με ποια μορφή; Μπορεί, παραδείγματος χάριν, να μην υπάρχει έξωση με την έννοια μείωσης του αριθμού των μελών της ΕΕ, αλλά να υπάρχει αυτό που λέμε: Συγκέντρωση υπερεξουσιών και πολλές ταχύτητες. Να είσαι δηλαδή το βαλκανικό υποκατάστημα της ΕΕ. Με ευρώ βαλκανικό ή και με δραχμή. Τέτοιες πιθανότητες είναι πολλές. Άλλωστε συζητούνται. Και δε νομίζω ότι συζητάνε για να κάνουν μπλόφα για τις ελληνικές εκλογές. Καλά, δεν τρομοκρατήθηκε η ΕΕ και όλος ο κόσμος γιατί ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερος στις εκλογές στις 6 του Μάη. Κοντεύει πια να γίνει και τι να σας πω. Ότι ήρθε τα πάνω – κάτω η οικουμένη.
Αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα σε όλη την Ευρώπη, δεν μπορούν να τιθασεύσουν την κρίση και υπάρχουν και αυτά τα σενάρια. Αλλά να το πω: Είτε συγκεντρώσουν τις υπερεξουσίες και κάνουν πολλά διαμερίσματα, είτε μειώσουν τον αριθμό των κρατών – μελών, η έξωση της Ελλάδας θα γίνει με όρους πτώχευσης. Εμείς προτείνοντας και παλεύοντας για την αποδέσμευση, είναι εντελώς διαφορετικό. Φεύγει ο λαός εθελοντικά αλλά παίρνει στα χέρια του το κουμάντο του πλούτου που υπάρχει στη χώρα. Διαγράφει μονομερώς το χρέος και χαράζει ένα δρόμο ανάπτυξης που δεν έχει καμία σχέση με το δρόμο ανάπτυξης που ακολουθείται μέχρι τώρα και τις όποιες ποσοστώσεις και δεσμεύσεις επιβάλλει η ΕΕ. Άλλο να σε διώξουν με κλωτσιές και άλλο να πάρεις το καπελάκι σου και να φύγεις μόνος σου. Δεν είναι το ίδιο πράγμα».
Και αυτή η προεκλογική περίοδος, όπως και η προηγούμενη, σημαδεύτηκε από το δίλημμα «μνημόνιο – αντιμνημόνιο». Τα υπόλοιπα κόμματα ισχυρίζονται ότι για όλα φταίει το μνημόνιο. Ισχύει κάτι τέτοιο;
«Ήδη τονίσαμε: Το Μνημόνιο 1 και το Μνημόνιο 2 είναι τα μέτρα που παίρνονται σε όλες τις χώρες που περνάνε κρίση και που έχουν σχέση με το να μετατρέψουν την εργατική δύναμη, να την κάνουνε πολύ φθηνή, ούτως ώστε όταν θα ξαναγίνουν οι επενδύσεις να έχουν εξασφαλίσει τη μέγιστη κερδοφορία. Να πούμε και ένα άλλο όμως: Ότι στην Ελλάδα το εργατικό κίνημα, το λαϊκό κίνημα εμπόδισε ορισμένες από αυτές τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, τις καθυστέρησε. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο ΣΕΒ, όλοι εν πάσει περιπτώσει οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, κατηγορούν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ότι δεν πήραν έγκαιρα τα μέτρα μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ, από τη δεκαετία του ’90. Και επομένως το μνημόνιο ήταν η χρυσή ευκαιρία ό,τι δεν είχε περάσει πριν να περάσει σε χρόνο φαστ τρακ (fast track), όπως έλεγε και το ΠΑΣΟΚ προηγουμένως. Γιατί σε μια σειρά άλλες χώρες είχαν προηγηθεί τα μέτρα. Στην Ισπανία, παραδείγματος χάριν, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις είχαν προχωρήσει από τη δεκαετία του ’90. Και δεν είναι τυχαία ότι η ανεργία στην Ισπανία που ήταν και είναι πολύ μεγάλη.
Άρα, το μνημόνιο πέτυχε το στόχο του. Και λέμε δυστυχώς, γιατί; Γιατί αν υπήρχε ένα κίνημα πιο ισχυρό μπορούσε ενδεχομένως να έχει ματαιώσει και κάποια άλλα. Τώρα όμως τα πέρασαν όλα μαζί. Και γι’ αυτό υπήρχε και αυτή η απότομη, επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων. Δεν ήταν λάθος συνταγή για την Ελλάδα όπως λένε. Αυτά τώρα είναι παραμύθια, για να μπει ένα νέο μνημόνιο στη θέση του παλιού μνημονίου, που ο ΣΥΡΙΖΑ το λέει ανόρθωση. Και μετά ήρθε το «κούρεμα». Έτσι γίνεται. Πρώτα γίνεται το μνημόνιο που αφορά την εργατική δύναμη, τις ανθρώπινες ας πούμε παραγωγικές δυνάμεις, και μετά έρχεται η καταστροφή και ενός μέρους του κεφαλαίου, που έγινε το «κούρεμα» 21%, μετά 50-50, τώρα μπορεί να έχουμε και καινούργιο «κούρεμα», 85-90%. Δε φτάνουν οι θυσίες της εργατικής δύναμης. Μόνο που το κεφάλαιο όταν «κουρεύεται», μετά αυγαταίνει. Ενώ όταν «κουρεύονται» τα δικαιώματα του εργαζόμενου, δεν αυγαταίνει ούτε η ζωή του, ούτε τα έσοδά του στην πορεία».
Είπατε τι θα κάνει μία κυβέρνηση της ΝΔ, τι θα κάνει μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη όμως, φουντώνουν διάφορες συζητήσεις για το ενδεχόμενο να μην υπάρχει κυβέρνηση τη Δευτέρα το πρωί. Ποια είναι η εκτίμηση του ΚΚΕ, τι θα κάνει σε αυτή την περίπτωση; Και επίσης υπάρχει και το ενδεχόμενο τυπικής ή μη ακυβερνησίας ή και ουσιαστικής ακυβερνησίας;
«Τώρα για το μόνο σίγουρο είναι το τι θα κάνουμε εμείς. Οι άλλοι τώρα τι να σας πω, υπάρχει και το στοιχείο του παιγνίου. Και απορώ γιατί όλοι, κι αν θέλετε επηρέασαν και μία σειρά ανθρώπους και φίλους τους κόμματος που βέβαια τώρα αρχίζουν και ξεκαθαρίζουν τα ζητήματα, που είπε το ΚΚΕ ότι δεν θα πάρω την εντολή, με την έννοια παίρνω εντολή γιατί έχω πρόταση συνεργασίας, δεν παίρνεις την εντολή να κάνεις σουλάτσο μεταξύ Περισσού και Προεδρικού Μεγάρου.
Τώρα για δείτε τι λένε τα άλλα κόμματα; Η ΝΔ δεν είναι καθαρή για συνεργασία. Ναι είπε τώρα ο κ. Σαμαράς, “θα συνεργαστώ αλλά θέλω να συμφωνήσουν στο πρόγραμμα μου”. Λέει ο κ. Τσίπρας, “θα συνεργαστώ αλλά πρέπει να συμφωνήσουν στο πρόγραμμά μου”. Λογικό, λέει, “άμα είμαι η πρώτη δύναμη”; Η πρώτη δύναμη επιβάλλει το πρόγραμμα. Βγαίνει το ΠΑΣΟΚ και λέει, έχω οκτώ σημεία, δε θυμάμαι ακριβώς πόσα έχει ο κ. Βενιζέλος, πρέπει να συμφωνήσουμε στα οκτώ. Βγαίνει ο Καμμένος και λέει έχω εννιά σημεία, εκεί έχει βάλει και τις Γερμανικές αποζημιώσεις. “Έχω εννιά σημεία πρέπει να συμφωνήσουν στο πρόγραμμα μου και δεν θέλω πρωθυπουργό το Σαμαρά με το Βενιζέλο”. Σήμερα το πρωί άκουσα σε ραδιοφωνικό σταθμό, ότι είπε ο Καμμένος “η οικουμενική κυβέρνηση άλλαξε, τώρα οικουμενική κυβέρνηση που να μην είναι μέσα το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή” και είμαστε έτοιμοι να φτιάξουμε κοστούμια, αλλά αφού δε μας θέλει ο Καμμένος τι να κάνουμε; Βγαίνει ο Κουβέλης και λέει “έχω δύο κόκκινες γραμμές και η κόκκινη γραμμή έχει οκτώ σημεία μέσα”. Και πέστε μου τώρα, ο ένας έχει οκτώ, ο άλλος εννιά, δηλαδή ο καθένας βάζει όρο το πρόγραμμά του. Τώρα να σας πω και φοβερές διαφορές δεν έχουν αυτά τα προγράμματα, άρα, εμείς πιστεύουμε ότι μπορούν να βάλουν «νερό στο κρασί» κόμματα που καταρχήν είναι του ευρωμονόδρομου, και συμφωνούν στα γενικά ΕΕ, ΝΑΤΟ, κεφάλαιο, επενδύσεις, κλπ. Τώρα αν είναι ανταγωνισμοί, αν είναι καμώματα αυτά, τι να σας πω δεν ξέρω. Βγαίνει εχθές ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, λέει, “πρέπει να είναι πρωθυπουργός, όχι ο Σαμαράς, ένας κοινής αποδοχής». Δηλαδή αν δε γίνει η κυβέρνηση μπορεί να μη γίνει από κάτι τέτοια, δευτερεύοντα ζητήματα και κομματικούς ανταγωνισμούς ή προσωπικούς. Εκτός αν, τους περιμαζέψουν από την Αμερικάνικη πρεσβεία μέχρι και την Κομινσιόν, και τους πουν τώρα «τα κεφάλια μέσα και φτιάξτε κυβέρνηση» και φτιάξουν. Αλλά, σκεφτείτε τώρα να παίρναμε κι εμείς μέρος σε αυτή τη συζήτηση. Θα πηγαίναμε και εμείς με την αποδέσμευση.. μα δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Τώρα είναι σοβαροί αυτοί; Νοιάζονται αυτοί για τον τόπο που θέλουν να φτιάξουν κυβέρνηση και το ΚΚΕ δε νοιάζεται; Που να πας εκεί, τι να διαπραγματευθείς;».
Το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει επιθέσεις με φασιστικό-ρατσιστικό χαρακτήρα εναντίον μεταναστών, μάλιστα υπήρξε και μία τέτοια επίθεση χθες, στην Αγία Παρασκευή σε βάρος μέλους του ΚΚΕ. Πολλοί όμως, είναι που αντιπαραβάλλουν τέτοιου είδους επιθέσεις με φαινόμενα βίας, όπως αυτοί τα χαρακτηρίζουν, που προέρχονται από το χώρο της Αριστεράς αλλά και από το ΚΚΕ και από το ΠΑΜΕ, όπως απεργίες, κλείσιμο δρόμων, κλείσιμο λιμανιών. Βάζουμε και το παράδειγμα της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» που πριν από μερικές μέρες απεργοί μαζί με μέλη του ΠΑΜΕ δεν επέτρεψαν σε συναδέλφους να πάνε να εργαστούν στο εργοστάσιο, παρότι αυτοί το ζήτησαν. Με βάση αυτά, οι αντίπαλοι σας, σας κατηγορούν ότι υπάρχουν δύο είδη φασισμού, «ο μαύρος και ο κόκκινος» και ότι εσείς δεν αντιδράτε επί της ουσίας στο θέμα του μαύρου φασισμού καθώς προβάλλεται το δικό σας. Εσείς τι απαντάτε σε αυτό;
«Αυτή η άποψη είναι επίσημη ιδεολογία της ΕΕ, είναι η επίσημη και είναι η κρατική ιδεολογία, ο μαύρος και ο κόκκινος φασισμός. Ξεκίνησε το συμβούλιο της Ευρώπης και οι αποφάσεις είχαν περάσει και από τις ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, δηλαδή και τη Σοσιαλιστική και το Λαϊκό Κόμμα κλπ. Μόνο αυτό να ακούσει κανείς και να το πάρει υπόψη μπορεί να καταλάβει τι είναι η ΕΕ και πόση ειρήνη, ασφάλεια εξασφαλίζει, ισοτιμία και ευτυχία των λαών. Μόνο αυτό. Τι άλλο να πει κανείς;
Αλλά κοιτάξτε να δείτε, έχει ξεκινήσει μία συζήτηση εδώ στην Ελλάδα, δε θα επεκταθώ άλλο σε αυτό το θέμα. Μία συζήτηση που λέει ότι να βγει εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή. Βγήκε μάλιστα και ο κ. Κουβέλης πριν από λίγες ημέρες και είπε ότι συνταγματικά γίνεται. Ανταπάντηση: Μόνο τη Χρυσή Αυγή; Πρέπει να βγάλουμε και το ΚΚΕ. Δηλαδή δε κατάλαβα, μας κάνουνε χάρη να μας αφήνουν νόμιμους γιατί υπάρχει και η Χρυσή Αυγή; Από εδώ λοιπόν μπορεί κανείς να καταλάβει τι δολιοφθορά μπορεί να φέρει μέσα στο λαό ο αντικομουνισμός, όχι η αντιΚΚΕ τοποθέτηση. Και μπορεί να καταλάβει κανείς και γιατί αντιμετωπίζεται το ΚΚΕ όπως αντιμετωπίζεται. Για εμάς αυτά που μας λένε και μας εγκαλούν τα άλλα κόμματα, είναι τίτλος τιμής, γιατί επιβεβαιώνουμε ότι πραγματικά, βοηθάμε ο λαός να συνειδητοποιήσει και να ανατρέψει αυτό το σύστημα το σάπιο. Δε το κρύβουμε.
Η Χρυσή Αυγή πάντως, πρέπει να περιθωριοποιηθεί, θα είναι κρίμα πραγματικά να μπούνε εκπρόσωποι της στη βουλή, αφού πια ξεσκεπάστηκαν μπροστά στα μάτια όλων. Εμείς είμαστε βέβαιοι ότι η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιείται και από θύλακες του συστήματος. Καταρχήν, η Χρυσή Αυγή, έχει προσφερθεί όπου υπάρχουν απεργίες να πάει να ανοίξει τα εργοστάσια και να βάλει μέσα δια της βίας τους εργάτες. Και ξέρουμε και συγκεκριμένα εργοστάσια. Και δυστυχώς καλείται και από στελέχη που συνήθως είναι στα γραφεία, διευθυντικά, κλπ. Από τη στιγμή που στις συνθήκες του καπιταλισμού η απεργία στην ουσία απαγορεύεται και αν δεν απαγορεύεται από το σύνταγμα, σε συνθήκες κρίσης απαγορεύεται όταν απολύεται ο απεργός. Πρέπει λοιπόν η απεργία να προστατεύεται. Και στο κάτω- κάτω, οι 40 της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», που οι περισσότεροι είναι από τα γραφεία, δε μπορεί να έχουν περισσότερο δίκιο από τους 240 που χάνουν μεροκάματα επί μεροκάματων και που έχουν βάλει κυριολεκτικά τη ζωή τους σημάδι. Την απεργία, την αποφασίζει η πλειοψηφία και η απεργία πρέπει να περιφρουρείται. Αν ήταν πραγματικά ελεύθερο το δικαίωμα της απεργίας μπορεί να μη χρειάζονταν η περιφρούρηση, αλλά από τη στιγμή που δεν είναι ελεύθερο το δικαίωμα και κινδυνεύεις να απολυθείς, πρέπει να περιφρουρείται με όλους τους τρόπους. Καμία καταστροφή δεν έχει γίνει στο εργοστάσιο και η περιφρούρηση παίζει και αυτό το ρόλο.
Λοιπόν η εξίσωση φασισμού-κομμουνισμού δείχνει τι επιφυλάσσουν στους λαούς τα επόμενα χρόνια. Είναι περιττό να πω ότι εμείς δε φοβόμαστε. Αν νομίζουν δηλαδή ότι με αυτή την εξίσωση θα μας κάνουν να δίνουμε εξετάσεις στο σύστημα, δεν πρόκειται να δώσουμε εξετάσεις στο σύστημα».
Γραμματέα είπατε είναι ιστορική η ευθύνη μας να αξιοποιήσουμε την πολύτιμη πείρα μας. Θέλω να ρωτήσω ευθέως: Εάν στις 18 του μηνός στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας, με τη δική σας πείρα, θέλω όσο πιο επιγραμματικά επιθυμείτε να μου πείτε τι θα συμβεί στην οικονομία, στην ανάπτυξη, στο μεταναστευτικό και στα εθνικά θέματα.
«Τίποτα δε θα συμβεί που να χτυπήσει τα συμφέροντα των εφοπλιστών του ενός ή του άλλου τμήματος της πλουτοκρατία, απολύτως τίποτα, μια χαρά θα είναι. Δε θα συμβεί τίποτα καλό για το λαό. Αφού ο ίδιος εφησύχασε βιομήχανους, τους πάντες. Όλοι γράφουν σήμερα καλά λόγια. Μπορεί μερικοί να ειρωνεύονται, αλλά είναι εφησυχασμένοι. Μέχρι και ο κύριος Μητσοτάκης είπε: Καλά, μην κάνετε έτσι, ο άνθρωπος, λέει, τα ξεκαθάρισε τώρα. Μπροστά στις εκλογές ωρίμασε… Και ξέρεις τώρα, είναι αλεπού ο Μητσοτάκης, δεν είναι… Για το λαό δε θα βγει καλό».
Να επιστρέψουμε στα φαινόμενα βίας. Χτες, είχατε επίθεση σε εκλογικό σας περίπτερο, μ’ έναν τραυματία. Ακούστηκε ότι ήταν μέλη της Χρυσής Αυγής. Αν αυτό επιβεβαιώνεται από τα δικά σας στοιχεία και δεύτερον αν πιστεύετε ότι δηλώσεις του τύπου “θα πέσουν σφαλιάρες στη Βουλή”, επιθέσεις σε τηλεοπτικά πλατό ή από την άλλη προτάσεις για ένοπλο αγώνα, εάν πυροδοτούν μια έκρηξη στην κοινωνία.
«Για να αποτραπούν όλα αυτά τα πράγματα χρειάζεται ένα καλά οργανωμένο κίνημα, περιφρουρημένο. Έχουν ειρωνευτεί πολλές το ΚΚΕ. Η περιφρούρηση δεν γίνεται από φόβο, είναι ακριβώς γιατί ξέρεις που δρας. Αυτοί όλοι στο περιθώριο θα μπουν. Βεβαίως έχουν στήριξη από θύλακες του κρατικού μηχανισμού. Χρησιμοποιούνται, αλλά και πάλι ένα κίνημα μπορεί να προφυλαχτεί από αυτούς.
Τώρα κοιτάξτε, δεν έχουμε στοιχεία. Η εμφάνιση τους ήταν “φουσκωτοί”, αλλά δεν μπορώ και σε κάθε “φουσκωτό” να βάζω κι ένα σήμα.
Να σας πως, εμείς δεν κάνουμε, ίσως κι εκεί στο μάρκετινγκ…Αν ήταν κανένα άλλο κόμμα θα είχε κάνει σήμερα. Θα είχε βγει στα κανάλια, «μας σκοτώσανε», «στείλανε τον άνθρωπο μας στο νοσοκομείο». Βεβαίως το καταγγείλαμε και δε θα έχουν καλή άκρη με μας αυτοί. Μη νομίζετε τώρα ότι θα μας φοβίσουν, αλλά ας πάμε τώρα στις εκλογές με ηρεμία, να σκεφτεί ο κόσμος τι θα ψηφίσει. Έμπειροι είμαστε. Δεν είμαστε…»
Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει νομοσχέδιο στη Βουλή για την ακύρωση του μνημονίου, την αντικατάστασή του όπως λένε, καθώς και για την κατάργηση του ταμείου για την αποκρατικοποίηση δημόσιας περιουσίας και αν βεβαίως θα τα ψηφίσετε ως ΚΚΕ.
«Έχουμε μάθει. Ο Α. Παπανδρέου είχε ανανεώσει το καθεστώς των βάσεων και έλεγαν οι βάσεις φεύγουν. Τι μπορεί να φέρει. Μπορεί να φέρει ένα σχέδιο νόμου για την ανόρθωση της χώρας. Και να πει ότι είναι σε αντικατάσταση του μνημονίου. Πάντως τον άκουσα χθες, ότι δε βιάζεται είναι μια ήρεμη δύναμη και έχουν καιρό να το αντιμετωπίσουν μπροστά τους. Επί της ουσίας δεν πιστεύουμε ότι θα καταργήσει το μνημόνιο, θα διώξει την τρόϊκα, κλπ. Τώρα αν φέρει ένα νομοσχέδιο και το βαφτίσει αντιμνημόνιο, τι να σου πω.
Τώρα για την Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων είπε το εξής πράγμα: Αν θυμάμαι καλά, δεν είπε ότι θα την καταργήσει, είπε θα της αλλάξει περιεχόμενο. Αυτό που θα έπρεπε να πει ή μάλλον έχει ανάγκη ο λαός να ακούσει, αλλά δεν το άκουσε, είναι ότι δεν θα γίνουν ιδιωτικοποιήσεις. Και να δώσει και λύση. Εδώ πρόκειται για το νερό, πρόκειται για λιμάνια, για αεροδρόμια, για την ΔΕΗ και όχι μόνο. Κανονικά θα πρέπει να είναι 100% δημόσια.
Αλλού λέει για δημόσιο φορέα. Μπορεί να κάνεις μια δημόσια Επιτροπή και από κάτω να είναι ιδιώτες. Στην ουσία αυτό που μπορούμε να καταλάβουμε, όσο μπορούμε κι εμείς να αποκρυπτογραφήσουμε αυτά που λέει, είναι σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Κάτι που στην Ελλάδα έχει δοκιμαστεί πάρα πολλά χρόνια, αυτό είναι. Τόσο ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα όσο και ο ιδιωτικός θα είναι πλήρως ενσωματωμένοι στις τέσσερις ελευθερίες της ΕΕ, ελευθερία κίνησης κεφαλαίου, εργατικού δυναμικού κλπ. και εν πάση περιπτώσει κουμάντο θα κάνουν τα μονοπώλια. Ο δημόσιος δηλαδή τομέας θα δίνει δουλειά στα μονοπώλια. Ακόμα και όταν διευρύνει το ρόλο του ο δημόσιος τομέας θα είναι γραφείο ανάθεσης δουλειών στα μονοπώλια. Αυτό θα είναι.
Δεν πρόκειται να κάνει αλλαγή πολιτικής. Θα είναι στην ίδια γραμμή. Τώρα σε δευτερεύοντα ζητήματα μπορεί να κάνει άλλους χειρισμούς.
Εμείς δε λέμε ότι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τα ίδια κόμματα αλλά κινούνται στην ίδια τροχιά. Και τέλος, κοιτάξτε να δείτε, αυτός ο εναγκαλισμός του μαζικά από στελέχη και όργανα του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα ενός ΠΑΣΟΚ που έχει σαπίσει τώρα, εδώ που τα λέμε, δεν είναι κάτι τυχαίο. Δεν μιλάμε για τους απλούς ψηφοφόρους. Ο απλός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ δικαίωμά του να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Οι μετακινήσεις γίνονται. Μιλάμε τώρα για αυτό που ζούμε τώρα δεν δείχνει ότι εξελίσσεται σε σοσιαλδημοκρατία; Όπως η ΝΔ αντικατέστησε την ΕΡΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί να γίνει ΠΑΣΟΚ. Ξέρω εγώ, μπορεί να έχουν ένα κόκκινο ήλιο, και από κάτω να λέει ΣΥΡΙΖΑ. Κάπως έτσι. Γιατί γελάς, δεν μπορεί να γίνει έτσι; Ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ αλλά πιο κόκκινος, έτσι ανοιχτό».
Εφόσον σχηματιστεί κυβέρνηση, την επομένη εκλογών, κυρίως αν είναι κυβέρνηση της αριστεράς, εσείς θα συνεχίσετε την πίεση και στο δρόμο με διαδηλώσεις για αιτήματα που υπάρχουν ή προκύπτουν ή θεωρείται ότι η κυβέρνηση, ότι πρέπει να δοθεί πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση;
«Δεν το καταλαβαίνω το ερώτημα. Δηλαδή άμα γίνει κυβέρνηση της ΝΔ την άλλη μέρα θα κάνουμε απεργία και άμα είναι κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κάνουμε. Να σας πω. Η κυβέρνηση θα φέρει τις προγραμματικές της δηλώσεις. Αν μείνουμε σε αυτά που λέει ο κ. Σαμαράς ή σε αυτά που είπε ο κ. Τσίπρας, κατά τη γνώμη μας ο λαός πρέπει να παρέμβει, δεν ξέρω με ποιες μορφές πάλης. Πρέπει να λυθεί το ζήτημα των συντάξεων, των μισθών, των ασφαλιστικών ταμείων κλπ. Μιλάμε για επείγοντα ζητήματα που αποτελούν θέματα καθημερινά. Έπρεπε να πάρουν θέση από τώρα. Από που θα βρουν λεφτά. Γιατί δεν παίρνουν θέση. Δε λέω να λύσουν όλα τα προβλήματα, δεν το πιστεύω ότι θα τα λύσουν, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι ορισμένα πράγματα επείγοντα, δηλαδή οι συντάξεις θα εξασφαλιστούν και οι μισθοί απρόσκοπτα; Ο ΟΑΕΔ καταρρέει. Εδώ άκουγα σχόλια, εκτός αν είναι ψέμματα που λένε για δύο χρόνια να παίρνουν επίδομα ανεργίας. Ο ΣΕΒ λέει τρία. Βέβαια, όταν οι άνεργοι θα είναι για δέκα χρόνια άνεργοι, να κάνεις τον ένα χρόνο δύο να παίρνεις το επίδομα δεν είναι δα και καμιά μεγάλη γαλαντομία. Βγήκαν άλλοι κι έλεγαν αφού ο ΟΑΕΔ δεν μπορεί να δώσει το επίδομα το τρέχον που να δίνει για δύο χρόνια. Πρέπει να βγουν και να πούνε. Πως θα εξασφαλίσουν το επίδομα ανεργίας. Ο λαός τώρα, πόση πίστωση χρόνου να δώσει, να πάει για μπάνια και να περιμένει; Ξεκινάς, ζητάς το αίτημα, περιμένεις, όταν δεις ότι ο άλλος σε γράφει στα παλιά του τα παπούτσια, θα αγωνιστείς. Εμείς δεν προκαθορίζουμε ούτε τις μορφές πάλης αλλά η κατεύθυνση διεκδίκησης πρέπει να υπάρχει.
Πίστωση χρόνου σε κανένα. Αν βγει και πει θα τα δώσω τα επιδόματα ανεργίας, δεν θα κάνεις κινητοποιήσεις έξω από τον ΟΑΕΔ αφού θα τα δίνει. Δεν είναι αυτοσκοπός η κινητοποίηση. Αλλά υπάρχουν άμεσα προβλήματα που τρέχουν. Μα δεν είπαν τίποτα γι αυτά. Ξέρετε, βροχή έρχονται τα υπομνήματα, για μετά τη Βουλή. Και συναντήσεις ζητάνε οι φορείς για να βάλουμε τα ζητήματα προεκλογικά. Προχθές ήρθαν εκπρόσωποι εργαζομένων από τη ΛΑΡΚΟ. Και έγινε παρέμβαση. Γιατί πήγαινε να κλείσει η επιχείρηση, βόλευε πάρα πολύ, θέλουν να την πουλήσουν. Κάναμε παρέμβαση, το θέμα ήταν επείγον. Θα έμπαινε λουκέτο. Σήμερα με ενημέρωσε, λίγο πριν έρθω εδώ ο πρωθυπουργός στο τηλέφωνο και μου είπε ότι έκαναν μια ρύθμιση για μέχρι τέλους του χρόνου να μείνει ανοιχτό το εργοστάσιο κλπ. Σκεφτείτε τι θα γίνει την άλλη μέρα από τις εκλογές».
Κυρία Παπαρήγα, μιλήσατε σήμερα για την ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ. Στη διάρκεια ωστόσο της προεκλογικής σας δραστηριότητας, επιλέξατε να θέσετε στο επίκεντρο των επιθέσεών σας το ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται όμως ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση των ψηφοφόρων σας στην επιλογή σας αυτή. Τι είδους, λοιπόν, διόρθωση της ψήφου των πολιτών προσδοκάτε;
«Οι ψηφοφόροι βεβαίως έχουν την ευθύνη να ψηφίσουν ό,τι αποφασίζουν. Αλλά με αυτή τη λογική το 2009 οι ψηφοφόροι ψήφισαν πάρα πολύ καλά που έφεραν το ΠΑΣΟΚ, πόσο πήρε 44%; Το 2004 πολύ καλά κάναν και ψήφισαν τη ΝΔ; Βεβαίως οι ψηφοφόροι ελεύθερα ψηφίζουν. Εμείς όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να τους πούμε ότι ξέρεις, αυτή η ψήφος σε οδηγεί σε λάθος επιλογή. Δεν κατάλαβα, δεν είναι δικαίωμά μας να το πούμε; Και δεν πρόκειται να σταματήσουμε να το λέμε μέχρι το βράδυ και μετά τις εκλογές θα τους ξαναθυμίσουμε.
Δηλαδή όποιος παίρνει μεγάλο ποσοστό δικαιώνεται η πολιτική του; Τι θέλετε να πείτε; Και, με την ευκαιρία, αυτό ακριβώς, όταν αυτή τη στιγμή, όλα τα κόμματα – με τις ιδιαιτερότητες που έχει ο καθένας, δεν τα βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι – έχουν πείσει το λαό ότι η ΕΕ είναι μονόδρομος, ότι δεν μπορεί να ζήσει και να αναπτυχθεί η Ελλάδα έξω από την ΕΕ, ότι υπάρχουμε γιατί είμαστε στην ΕΕ. Τα ‘πε και χθες ο κύριος Τσίπρας. Ναι, και είμαστε πιο αυστηροί στον κύριο Τσίπρα, γιατί είναι αριστερός, όπως λέει. Από τον Καμμένο θα έχω την ίδια απαίτηση; Δεν το καταλαβαίνετε ότι είναι πάρα πολύ φυσικό ότι ένα αριστερό κόμμα, όπως λέει, μπορεί να κάνει ζημιά στη λαϊκή συνείδηση; Η ΝΔ αυτή ήτανε, μια ζωή. Το ΠΑΣΟΚ έκανε ή δεν έκανε ζημιά στη λαϊκή συνείδηση; Πήρε τα συνθήματα από το κίνημα και τα ξεζούμισε. Βεβαίως είμαστε πιο αυστηροί στο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί; Γιατί μπερδεύει ριζοσπαστικοποιημένους ανθρώπους.