H κυβέρνηση σχεδίαζε, έτσι κι αλλιώς, ενόψει των εκλογών του Μαΐου, για λόγους επικοινωνιακής προπαγάνδας, την έξοδο της χώρας για δανεισμό στις αγορές. Με δύο λόγια δανεισμό για πρώτη φορά, μετά από τέσσερα περίπου χρόνια, όχι από την τρόικα, αλλά από τις διεθνείς τράπεζες και τα διεθνή κερδοσκοπικά κεφάλαια, που κατ’ευφημισμόν ονομάζονται στην τρέχουσα οικονομική φιλολογία αγορές!
ΑΡΟΝ – ΑΡΟΝ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΓΙΑ ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΠΑΛΤΑΚΟΥ
Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση επιδίωκε, με τη μεσολάβηση «φιλικών» τραπεζών και φυσικά με το αζημίωτο γι’ αυτές, να προβεί σε ένα «μικρό» συμβολικό δανεισμό γύρω στα 2 δις.από τις αγορές και να χρησιμοποιήσει αυτό το δανεισμό από το διεθνές τραπεζικό και κερδοσκοπικό κεφάλαιο ως βαρύ επικοινωνιακό «πυροβολικό» και ως δήθεν απόδειξη ότι η χώρα έχει τεθεί σε μια πορεία εξόδου από την κρίση και εύρωστης οικονομικής πορείας.
Μάλιστα ο δανεισμός αυτός ελέχθη ότι θα πραγματοποιηθεί όχι στο ελληνικό δίκαιο στο οποίο εκδίδοντο μέχρι τέλους τα ελληνικά ομόλογα αλλά στο επαχθές για τους δανειζόμενους Αγγλικό δίκαιο.
Σήμερα, μετά το βαρύτατο πλήγμα που υπέστη η κυβέρνηση με την υπόθεση Π. Μπαλτάκου, το κυβερνητικό σχέδιο εξόδου στις αγορές, έτσι κι αλλιώς βεβιασμένο, πάει να πάρει το χαρακτήρα άρον-αρον εξόδου «αστραπής».
Η κυβέρνηση, μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις του οικονομικού επιτελείου το Σαββατοκύριακο, φέρεται διατεθειμένη και προετοιμάζεται ταχύτατα για μια «ηρωική» δανειακή έξοδο στις αγορές μέσα στη βδομάδα που έρχεται, αν είναι δυνατόν και τη Δευτέρα!
Η δανειακή έξοδος στις αγορές θεωρείται από τον Α. Σαμαρά ως ιδανικός, τάχα, αντιπερισπασμός στην υπόθεση Μπαλτάκου, παρά το γεγονός ότι η υπόθεση αυτή προκαλεί πολιτική αβεβαιότητα και οδήγησε ακόμα και τον οίκο Moody’s να αναβάλλει την οικονομική έκθεση του για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, καταστάσεις που δεν είναι καθόλου ευνοϊκές για την έξοδο στις αγορές, μιας και τινάζουν στα ύψη τα επιτόκια δανεισμού.
Και όμως, Σαμαράς, Βενιζέλος και Στουρνάρας, για μια σαθρή και στην ουσία ανύπαρκτη οικονομική “επιτυχία” και για ένα ευτελή και αναποτελεσματικό αντιπερισπασμό, είναι έτοιμοι να επιβαρύνουν μέσα στην κρίση το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή τους βαριά φορολογούμενους πολίτες, με ληστρικά επιτόκια δανεισμού, τα οποία θα γίνουν ακόμα πιο υψηλά εξαιτίας της κυβερνητικής βεβιασμένης απόπειρας να αξιοποιήσει το δανεισμό, εν μέσω δυσμενών πολιτικών συνθηκών, για να «καλύψει» επικοινωνιακά την υπόθεση Μπαλτάκου.
Τι να πει κανείς, όμως, όταν η κυβέρνηση φτάνει στο σημείο να επιδιώκει, ήδη το πράττει μέσω του Ε. Βενιζέλου, να αξιοποιήσει την επίσκεψη της απεχθούς στον ελληνικό λαό καγκελαρίου της Γερμανίας Α. Μέρκελ ως επιβεβαίωση, τάχα, των επιτυχιών της και της αμετάθετης, πλέον, παραμονής της χώρας στο ευρώ.
ΔΙΑΨΕΥΣΕΙΣ – ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ – ΑΔΙΕΞΟΔΑ
Νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι η άρον – άρον δανειοδοτική έξοδος στις αγορές συναντά, παρά τις διακαείς κυβερνητικές επιθυμίες, μεγάλα εμπόδια, που μπορεί να αποδειχτούν ανυπέρβλητα. Οι πρώτες απόπειρες και επαφές του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου για έξοδο στις αγορές μέσα στην βδομάδα συνάντησαν αρνητικές αντιδράσεις, αφού τραπεζικοί κύκλοι που βολιδοσκόπησαν την αγορά, έκαναν λόγο για εξωφρενικά επιτόκια ή και κλειστές πόρτες.
Μέσα σ΄ αυτές τις συνθήκες το Υπ. Οικονομικών έσπευσε τη Δευτέρα ( 7/4) να εκδώσει ανακοίνωση και να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, μιλώντας για έξοδο στις αγορές το α’ εξάμηνο ( !), θεωρώντας πως ότι άλλο λέγεται είναι “προφητεία”, παρά το γεγονός ότι αυτές οι “προφητείες” διακινούνται από πηγές του ίδιου του Υπ. Οικονομικών.
Ολα δείχνουν, πάντως, ότι μια κυβέρνηση με πολλαπλά αδιέξοδα, ψάχνει να πιαστεί από οτιδήποτε, προκειμένου να κρατηθεί στη ζωή, ενώ όλα τα ενδεχόμενα τόσο με την έξοδο στις αγορές όσο και με τις πολιτικές εξελίξεις είναι πολύ ρευστά.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ
Πέραν αυτών, τι αντιπροσωπεύει ο δανεισμός από τις αγορές για τον οποίο τόσο κόπτεται η κυβέρνηση και τον θεωρεί δείγμα εξόδου από το τούνελ;
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Η απρόσκοπτη και με χαμηλό επιτόκιο δανειοδότηση μιας χώρας από τις αγορές, με δυο λόγια από τις μεγάλες διεθνείς τράπεζες και τα διεθνή επενδυτικά ταμεία, έχει ως προϋπόθεση η χώρα αυτή να έχει χαμηλό σχετικά χρέος,να εφαρμόζει αυστηρή δημοσιονομική πολιτική και κυρίως να ακολουθεί πιστά τις συνταγές της λιτότητας και των πιο “ορθόδοξων” νεοφιλελεύθερων δογμάτων.
Η προσφυγή για δανεισμό στις αγορές αντιπροσωπεύει στην πράξη και προϋποθέτει την άτυπη επιβολή ενός νεοφιλελεύθερου δημοσιονομικού μνημονίου με αιχμή τις πολιτικές λιτότητας,χωρίς τις οποίες η συνέχιση της δανειοδότησης με σχετικά χαμηλά επιτόκια κλονίζεται και σε δεύτερο στάδιο σταματάει. Όταν λένε ότι μια χώρα έχει την εμπιστοσύνη των αγορών, σημαίνει ότι εφαρμόζει πιστά το άτυπο νεοφιλελεύθερο μονεταριστικό μνημόνιο των τελευταίων.
Με δυο λόγια, αν η Ελλάδα γίνει δυνατό να βγει στις αγορές, όπως μανιωδώς προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση,δεν σημαίνει ότι μπαίνει κατ’ανάγκη σε ένα δρόμο οικονομικής απογείωσης αλλά ότι μπορεί σταδιακά να εισαχθεί σε μια πιο χαλαρή αλλά όχι λιγότερο ουσιαστική, επιτήρηση για τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας, η οποία, άλλωστε, θα συνοδεύεται και από την επιτήρηση του “υπερμνημονίου” που έχει θεσμοθετήσει η ΕΕ.
Και λέμε σταδιακά διότι σε περίπτωση δανειοδότησης από τις αγορές, η άτυπη μνημονιακή επιτήρησή τους θα συνοδεύεται για τη χώρα μας σε πρώτη φάση από τη συνέχιση της γνωστής σκληρής μνημονιακής κηδεμονίας της τρόικα,η οποία δεν πρόκειται,βάση του υπάρχοντος μνημονιακού προγράματος, να τελειώσει πριν το 2016,ενώ μπορεί και να συνεχιστεί περαιτέρω, αν η χώρα δεν “πιάσει” τους δημοσιονομικούς στόχους του προγράμματος και η οικονομία δεν μπει σε τροχιά ανάπτυξης.
ΑΣΥΜΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΡΙΚΟΣ Ο ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Πέραν αυτών, η αντικατάσταση της τροϊκανής μνημονιακής χρηματοδότησης με τη σταδιακή άτυπα μνημονιακή χρηματοδότηση των αγορών δεν αντιπροσωπεύει κατ’ανάγκη μια ουσιαστική βελτίωση της οικονομικής πορείας της χώρας, και σίγουρα καθόλου δεν σημαίνει της οικονομικοκοινωνικής θέσης της μισθωτής εργασίας και των μικρομεσαίων στρωμάτων, πολύ περισσότερο αν η χρηματοδότηση από τις αγορές πραγματοποιείται με υψηλά έως ληστρικά επιτόκια.
Και δυστυχώς αυτό το τελευταίο θα συμβεί με την Ελλάδα που αρχίζει να κερδίζει,υποτίθεται, την εμπιστοσύνη των αγορών. Το επιτόκιο του ενδεχόμενου επικείμενου μικρού (έως 2 δις) δανεισμού της χώρας από την αγορά, σύμφωνα με έγκυρες εκτιμήσεις, θα κινείται γύρω στο 5-6%. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για να ισχυριστούμε ότι ο δανεισμός με τέτοιο επιτόκιο, μπορεί να εξυπηρετεί τα επικοινωνιακά κυβερνητικά τεχνάσματα αλλά είναι ένας δανεισμός εντελώς ασύμφορος έως ληστρικός, για την ελληνική οικονομία και κοινωνία,που πνίγονται κυριολεκτικά από τη μακροχρόνια ύφεση και την πρωτοφανή ανεργία.
Αν σκεφτούμε,μάλιστα, ότι την ίδια ώρα η Γερμανία δανείζεται με επιτόκια κάτω του 1%, αντιλαμβανόμεθα ότι η ευρωζώνη συνιστά τον πιο κυνικό και απροκάλυπτο μηχανισμό συνεχούς δεύρυνσης των αποκλίσεων και των ανισοτήτων.
Εντός αυτού του μηχανισμού η Ελλάδα δεν πρόκειται σχεδόν ποτέ όσο και αν “στύβει” τον ελληνικό λαό να δει μια καλύτερη και πιο ασφαλή πορεία.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΛΗΣΤΡΙΚΟΣ Ο ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Οι παραπάνω διαπιστώσεις επιβεβαιώνονται πλήρως και από τον κυριολεκτικά ληστρικό δανεισμό με τον οποίο δοκιμάζονται οι ελληνικές επιχειρήσεις και μάλιστα οι πιο εύρωστες,μεγάλες και κερδοφόρες απ’αυτές,διότι για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν συζητάμε καν για δυνατότητες χρηματοδότησης.
Τα επιτόκια δανεισμού, ακόμα και για όσες μεγάλες και “υγιείς” επιχειρήσεις μπορούν να δανειστούν,είναι εξουθενωτικά και προσεγγίζουν συχνά το 10%.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε:
O ΟΤΕ δανείστηκε 700 εκατ ευρώ με επιτόκιο 7,9%, τα Ελληνικά Πετρέλαια 500 εκατ ευρώ με 8% , ο Τιτανας «πήρε» από τις αγορές 200 εκατ ευρω με επιτόκιο 8,75% , η Emma Delta (που εξαγόρασε τον ΟΠΑΠ) 250 έκ ευρω με επιτόκιο 8,5% η Fofrograss «σήκωσε» 250 εκ με κόστος 8,25%, η Ιντραλότ 325 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 9,75% , η S&B 275 εκ με κόστος 9,25%, ενώ η ΔΕΗ σκοπεύει να δανειστεί 2,2 δις με 6,5%!
Είναι εντυπωσιακό ότι η Coca Cola στη χώρα μας δανείστηκε 800 εκ. με 2,38% πράγμα που δείχνει τη διαφορά αντιμετώπισης εκείνων των επιχειρήσεων που είναι θυγατρικές πολυεθνικών κολοσσών με ισχυρή βάση.
Να σημειώσουμε ότι αντίστοιχες μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις,για παράδειγμα της Γερμανίας,διαθέτουν απεριόριστη ρευστότητα με επιτόκια κάτω του 1% που δεν ξεπερνούν τα επιτόκια του Γερμανικού bond.
Για ποιόν ισότιμο ανταγωνισμό,λοιπόν, γίνεται λόγος εντός της ευρωζώνης αλλά και της ΕΕ; Αστεία πράγματα!
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Εύλογα,μάλλον, προκύπτει το ερώτημα: και τι προτείνει η Αριστερά; Την απόρριψη κάθε ίχνους χρηματοδότησης από τις διεθνείς αγορές;
Η Αριστερά αμφισβητεί σφόδρα όλο το σύστημα της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης στο οποίο κυριαρχούν οι αγορές και στην ουσία οι μεγάλοι διεθνείς χρηματιστικοί παίκτες,γιατί διευρύνει ακατάπαυστα τις ανισότητες και την εκμετάλλευση.
Ωστόσο, για μια ικανή περίοδο μετάβασης η προσφυγή και μιας κυβέρνησης της Αριστεράς στη δανειοδότηση των αγορών δεν μπορεί μάλλον να αποφευχθεί. Η προσφυγή, όμως, αυτή μπορεί να είναι απολύτως περιορισμένη και να αντικαθίσταται σταδιακά,έως τη διαμόρφωση νέων διεθνών συσχετισμών,από άλλες μη εξαρτησιογόνες πηγές δανεισμού. Για παράδειγμα η κυβέρνηση της Αριστεράς θα πρέπει να καταφεύγει όλο και περισσότερο σε δανεισμό από τις εγχώριες εθνικοποιημένες τράπεζες,στην έκδοση ομολόγων εσωτερικής αγοράς, στον κρατικό δανεισμό από σχετικά φιλικές χώρες,ενώ, αν χρειαστεί, θα πρέπει να είναι έτοιμη να προσφύγει και στο εθνικό νόμισμα,προκειμένου να αξιοποιεί τη δανειοδότηση από την Εθνική Κεντρική Τράπεζα ακόμα και με μηδενικά επιτόκια.
ΤΟΥ “ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ”
Σάββατο 5 Απριλίου 2014
ΔΟΘΗΚΕ Η ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 5ΕΤΟΥΣ ΟΜΟΛΟΓΟΥ
Την επιστροφή στις αγορές με έκδοση 5ετούς ομολόγου επιβεβαίωσε το υπουργείο Οικονομικών, την Τετάρτη, ανακοινώνοντας ότι δόθηκε η σχετική εντολή σε διεθνείς τράπεζες. Το ομόλογο, που θα τελεί υπό το αγγλικό δίκαιο, αναμένεται να τιμολογηθεί και να εκδοθεί στο άμεσο μέλλον, αναφέρει το υπουργείο.
Ωστόσο, σύμφωνα με έναν από τους βασικούς αναδόχους, το ελληνικό Δημόσιο άρχισε ήδη να συγκεντρώνει ενδεικτικές προσφορές από τους επενδυτές για την σχεδιαζόμενη έκδοση 5ετούς ομολόγου, που αναμένεται να τιμολογηθεί την Πέμπτη.
Ειδικότερα, η ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών αναφέρει ότι: «η Ελληνική Δημοκρατία ανακοινώνει σήμερα ότι έδωσε εντολή σε διεθνείς τράπεζες για επικείμενη 5-ετη ομολογιακή έκδοση ‘αναφοράς-benchmarking’ σε ευρώ και υπό το αγγλικό δίκαιο. Η συναλλαγή αναμένεται να τιμολογηθεί και να λάβει χώρα στο άμεσο μέλλον».
Το Δημόσιο διόρισε τις Bank of America Merrill Lynch, Deutsche Bank, Goldman Sachs, HSBC, JP Morgan και Morgan Stanley ως αναδόχους για το ομόλογο, που αναμένεται να τιμολογηθεί την Πέμπτη, δήλωσε ένας από τους βασικούς αναδόχους, αναφέρει το Reuters.
Στόχος της έκδοσης η άντληση 2,5 δισ. ευρώ με την απόδοση να κινείται στο 5% ή αν είναι δυνατόν και χαμηλότερα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές.
Υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, που επικαλείται το Reuters, δήλωσε την Τετάρτη ότι υπάρχει ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον και ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι αισιόδοξη για την επιτυχία της έκδοσης. «Θα είναι τρομερή επιτυχία αν το κουπόνι είναι κάτω από 5,3%» τόνισε.
Ενθαρρυντικά μηνύματα για την κυβέρνηση πέρα από την αναγνώριση από την τρόικα της δημοσιονομικής προόδου που έχει σημειωθεί, είναι η συνεχής υποχώρηση της απόδοσης του 10ετούς ελληνικού ομολόγου που την Τετάρτη έπεσε κάτω του 6%, για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια, αλλά και η επιτυχής ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών Πειραιώς και Alpha Bank, με κεφάλαια από ξένους επενδυτές.
Ανακούφιση και ικανοποίηση προκάλεσε επίσης στην κυβέρνηση η σημαντική μείωση του επιτοκίου (διαμορφώθηκε στο 3,01% από 3,60% που ήταν στην αντίστοιχη δημοπρασία του Μαρτίου) στη χθεσινή (Τρίτη) δημοπρασία εξάμηνων εντόκων γραμματίων Δημοσίου, σε συνδυασμό με την αυξημένη συμμετοχή των ξένων επενδυτών και την υψηλή προσφορά κεφαλαίων.
Ενδεικτική της ικανοποίησης της κυβέρνησης η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρ.Σταικούρα μετά το αποτέλεσμα της χθεσινής δημοπρασίας:
«Η απόδοση, η οποία διαμορφώνεται πλέον σε σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα από τον αντίστοιχο προ-μνημονίου μήνα (Απρίλιος 2010), καθώς και το ύψος και η σύνθεση των προσφορών καταδεικνύουν ότι η Ελληνική οικονομία έχει ήδη μπει σε τροχιά επιστροφής στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου».
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΓΝΩΜΕΣ
Ως επίτευγμα και περίτρανη απόδειξη της προόδου που έχει σημειώσει η Ελλάδα εμφανίζει η κυβέρνηση την επιστροφή στις αγορές ομολόγων. Όπως υποστηρίζει, η επιτυχία της έκδοσης θα πείσει ακόμη και τους πιο δύσπιστους ότι η ελληνική οικονομία ανακάμπτει, ανακτώντας την εμπιστοσύνη των αγορών, κάτι που -σύμφωνα με την κυβέρνηση- αξίζει απολύτως το τίμημα του υψηλότερου επιτοκίου που θα κληθεί να πληρώσει η Ελλάδα για το πενταετές ομόλογο.
Το μεσοσταθμικό κόστος των δανείων που λαμβάνει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ είναι γύρω στο 2-2,5%. Με τη νέα έκδοση του 5ετούς η χώρα θα δανειστεί 2,5 δισ. με ένα επιπλέον κόστος περίπου 3%, οπότε η επιβάρυνση θα είναι περίπου 75 εκατ. ευρώ.
Τη μεγάλη συμβολική σημασία της εξόδου στις αγορές έχουν σημειώσει επίσης αναλυτές και ο διεθνής Τύπος. Χαρακτηριστική η ανάλυση του Reuters που σημείωνε ότι με κριτήριο το κόστος δανεισμού η κίνηση αυτή είναι παράλογη, η συμβολική, όμως, σημασία της είναι μεγάλη: αν η Ελλάδα καταφέρει να πείσει τους επενδυτές 24 μήνες μετά την αναδιάρθρωση του χρέους να αγοράσουν ομόλογα αυτό μπορεί να είναι μία καθοριστική εξέλιξη για την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη.
Ωστόσο, δεν συμμερίζονται όλοι αυτή την οπτική. Την πιο σκληρή γλώσσα χρησιμοποιεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση που κατηγορεί την κυβέρνηση για «πανάκριβη εκλογική καμπάνια» αφού χρησιμοποιεί την έξοδο τις αγορές για να επιβεβαιώσει εν όψει εκλογών το σενάριο του «success story».
Βασικό επιχείρημα της αντιπολίτευσης ότι η κυβέρνηση θα πληρώσει υψηλότερο κόστος δανεισμού, από αυτό που πληρώνει στους διεθνείς πιστωτές (ΕΚΤ- ΔΝΤ-Ευρωζώνη), επιβαρύνοντας το ήδη δυσβάστακτο χρέος και ενώ δεν υπάρχει άμεση ανάγκη για λεφτά αυτή τη στιγμή.
Εκτός, όμως, από την Αξιωματική Αντιπολίτευση δεύτερες σκέψεις -αν και με ιδιαιτέρως προσεκτικό τρόπο- έχουν διατυπώσει και αξιωματούχοι των Βρυξελλών.
Πρόσφατα, ο επικεφαλής του Eυρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ, σχολιάζοντας την απόφαση της Ελλάδας για έξοδο στις αγορές έλεγε σε συνέντευξή του στο Βήμα ότι
οι Αρχές πρέπει να αποφασίσουν την τιμή που είναι πρόθυμες να πληρώσουν, προσθέτοντας με νόημα ότι:
«Το επιτόκιο των ελληνικών ομολόγων είναι σχεδόν 80% χαμηλότερο από ό,τι πριν από δύο χρόνια, παραμένει ωστόσο ακριβό. Κάθε ομόλογο με τόσο υψηλά επιτόκια, προσθέτει στο βάρος του χρέους».
Ο λόγος που ο Ρέγκλινγκ και όποιος άλλος αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασης της Ελλάδας να επιστρέψει τώρα στις αγορές δεν χρησιμοποιεί πιο αυστηρό τόνο, είναι προφανώς η «αλλαγή γραμμής» των Βρυξελλών για το θέμα.
Υπενθυμίζεται ότι όταν η Ελλάδα διατύπωσε για πρώτη φορά την πρόθεσή της να βγει εντός του 2014 στις αγορές είχε αντιμετωπιστεί με -αν μη τι άλλο- επιφύλαξη από τους εταίρους στην ευρωζώνη.
Ωστόσο, σήμερα δεν υπάρχει καμία επιφύλαξη. Αντίθετα, πιστεύoυν ότι η χρονική συγκυρία είναι καλή λόγω της αποκλιμάκωσης των επιτοκίων στο νότο της Ευρωζώνης, της θετικής αξιολόγησης της τρόικας, αλλά προφανώς και λόγω της ανάγκης ύπαρξης απόδειξης ότι το ελληνικό πρόγραμμα αποδίδει, εν όψει των ευρωεκλογών.
Μια επιτυχής έκδοση από την Ελλάδα, προσφέρει στην Ευρώπη τη δυνατότητα να υποστηρίξει ότι η έντονα επικριθείσα θεραπεία των σκληρών περικοπών και της λιτότητας ήταν αναγκαία και τελικά επιτυχής, σχολίαζε το Reuters.
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15922:ejodos-agores-lhstrikos-daneismos&catid=58:oikonomiki-politiki&Itemid=182