Νομοσχέδιο έκτρωμα κατέθεσε προς διαβούλευση το Υπ. Οικονομικών (Γ. Στουρνάρας) με το οποίο προωθείται μια άνευ προηγουμένου λεηλασία, καταστροφή και ιδιωτικοποίηση του αιγιαλού, των παραλιών και των παρόχθιων ζωνών λιμνών, τα οποία ουσιαστικά παραδίδονται προς χρήση και τουριστική κερδοσκοπία στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. (Βρείτε εδώ ολόκληρο το νομοσχέδιο)
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το νομοσχέδιο αυτό τέρας, όπως το χαρακτήρισαν ακόμα και βουλευτές του κυβερνητικού μπλοκ, κατατέθηκε από την κυβέρνηση παραμονές των εκλογών. Ο λόγος είναι απλός. Η κυβέρνηση μέσω αυτού του αντισυνταγματικού τέρατος, κάνοντας ένα μεγάλο και ανέλπιστο δώρο στα συμφέροντα, προωθεί μεγάλης κλίμακας πελατειακές και ρουσφετολογικές σχέσεις με πλήθος επιχειρηματιών και καταπατητών που προσβλέπουν στην γρήγορη και χωρίς περιορισμούς εκμετάλλευση και κερδοσκοπία αλλά και άντληση υπεραξιών, αδιαφορώντας για τα δικαιώματα των πολιτών σε κοινής χρήσης χώρους και την περιβαλλοντική καταστροφή.
Το αίτημα είναι να αποσύρει άμεσα η κυβέρνηση πριν από τις κάλπες το νομοσχέδιο έκτρωμα, πράγμα που πρέπει να τεθεί ως δίλημμα σε όλους/ες όσους/ες διεκδικούν Τοπικά Αυτοδιοικητικά αξιώματα και σε όσους θέτουν υποψηφιότητα.
Οι πολίτες τώρα έχουν ένα πρόσθετο λόγο να μαυρίσουν κυριολεκτικά την κυβέρνηση της φτώχειας και της εξαθλίωσης, η οποία έχει και ως δηλητηριώδες μέλημα να δώσει τη χαριστική βολή στις πανέμορφες ελληνικές ακτογραμμές.
Συνοπτικά,σύμφωνα με τη WWF Ελλάς το νομοσχέδιο έκτρωμα υπό τον τίτλο “Οριοθέτηση,διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας” προωθεί περιβαλλοντικά και κοινωνικά εγκληματικές πράξεις:
1.Καταργεί το όριο έκτασης για τις παραχωρήσεις χρήσης αιγιαλού και παραλίας και επιτρέπει την ολοκληρωτική κατάληψη παραλιών από επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις
2.Νομιμοποιεί επιχειρηματικής χρήσης αυθαίρετα και καταπατήσεις έναντι τιμήματος και δίχως ουσιαστική εκτίμηση περιβαλλοντικής επίπτωσης
3.Καταργεί στην πράξη τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και θέτει στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη του ακινήτου να « αφήσει σε κοινή χρήση το τμήμα του ακινήτου που καταλαμβάνεται από τη ζώνη παραλίας».
4. Αφήνει εκτός προστασίας την παρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλων λιμνών, τις οποίες χαρακτηρίζει ως «μικρές» και οι περισσότερες από τις οποίες αποτελούν πολύτιμο οικολογικό πόρο.
5. Καθιστά προαιρετική τη χάραξη παραλίας , υποβαθμίζοντας έτσι σοβαρά την οριοθέτηση της ζώνης προστασίας και τη διαπίστωση παρανομιών και καταπατήσεων.
6. Αγνοεί τον προ τριετίας εθνικό νόμο για τη βιοποικιλότητα που επιβάλλει την οριοθέτηση και προστασία της «κρίσιμης παράκτιας ζώνης»
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=16282:-lr-&catid=98:koinperivallon&Itemid=294
Σχόλιο του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος
για το Σχέδιο Νόμου
«Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας»
Το σχέδιο νόμου για τον αιγιαλό είναι ένας ακόμα κρίκος που έρχεται να προστεθεί στην αλυσίδα των πρόσφατων νομοθετημάτων τα οποία οδηγούν τη χώρα εκτός βιώσιμης ανάπτυξης και εκτός Κράτους Δικαίου.
Μετά τη δημόσια γη, τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και τις διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης, στο βωμό της «ανάπτυξης» θυσιάζεται ήδη και το πολυτιμότερο τμήμα της κοινόχρηστης δημόσιας γης, δηλ. ο αιγιαλός και οι παράκτιες και παραλίμνιες περιοχές. Και είναι βέβαιο ότι η καταστροφή αυτή θα συνεχιστεί, όσο η οικονομική ανάπτυξη εξακολουθεί να ταυτίζεται με την αλόγιστη και ανεπανόρθωτη απώλεια του φυσικού κεφαλαίου της χώρας.
Είναι δε εξίσου τραγικό ότι, στην προσπάθεια να αποκτήσει το νομοσχέδιο και κάποιο «λαϊκό έρεισμα», οι καταπατητές αιγιαλών επιβραβεύονται για την επιμονή και υπομονή τους.
Οποιοσδήποτε περαιτέρω σχολιασμός θα προσέδιδε στο προτεινόμενο νομοσχέδιο την περιωπή κανόνος δικαίου, την οποία, ακόμα και αν τελικά ψηφιστεί -πράγμα που απευχόμαστε- τυπικώς μόνο, αλλά ουδέποτε ουσιαστικώς, θα αποκτήσει.