Κατά την έρευνα της ανεξάρτητης αρχής (Συνήγορος του Πολίτη) έχουν προκύψει επανειλημμένα ζητήματα άνισης μεταχείρισης και κακής χρήσης της διακριτικής ευχέρειας των τοπικών αρχών σε περιπτώσεις χορήγησης ή αφαίρεσης αδειών καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Προτείνονται τα εξής:1) Τροποποίηση του άρθρου 80 παρ. 6 του Ν. 3463/2006 σε συνδυασμό με το άρθρο 2 παρ. 2 περ. β του Π.Δ. 180/1979 που προβλέπει τη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής (που αντικατέστησε τη Δημαρχιακή Επιτροπή ως προς την αρμοδιότητα αυτή) για την οριστική αφαίρεση της άδειας ίδρυσης και λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος μετά από καθορισμένο αριθμό παραβάσεων.
2) Επανεξέταση της παρ. 3 του μόνου άρθρου του Π.Δ. 231/89, με την οποία η αδειοδοτούσα αρχή έχει τη διακριτική ευχέρεια να αρνηθεί τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας λειτουργίας σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος «…εφόσον η αίτηση αναφέρεται σε ακίνητο που βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 50 μέτρων, κατευθείαν γραμμή μετρούμενη, από ναούς, σχολεία, κλινικές, νοσοκομεία, φροντιστήρια, στρατώνες, εργοστάσια, παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, ορφανοτροφεία, βιβλιοθήκες, ωδεία, αθλητικούς χώρους και διάφορες άλλες σχολές».