Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΜΠΟΥΡΗ*
Πολύς λόγος γίνεται για το διάλογο του πρωθυπουργό με τους αγρότες. Βουλευτές υπερθεματίζουν υπέρ των αγροτών (Εφημ. Συντ. 13/2 σελ. 68) και ο υπουργός, προσπαθώντας να διασωθεί, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες διαλόγου με εκπροσώπους αγροτών και μπλόκων.
Με το πέρας των διαμαρτυριών και του συλλαλητηρίου της Παρασκευής και του Σαββάτου είναι πλέον σαφές ότι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δεν πιστεύουν σ’ αυτήν την προοπτική. Είχε νόημα αυτός ο διάλογος, μετά το Συλλαλητήριο της 18ης Νοεμβρίου, και το συλλογικό αίτημα που είχε υποβληθεί προς τον πρωθυπουργό γραφείο μαζί με το συλλογικά επεξεργασμένο ψήφισμα, όπου υπήρχαν αναλυτικά καισυγκεκριμένα τα αιτήματα και οι προτάσεις των αγροτοκτηνοτρόφων. Ουδεμία απάντηση δεν υπήρξε,ουδεμία σημασία δόθηκε τότε. Το αίτημα ήρθε από τον πρωθυπουργό όταν κλιμακώθηκε ο αγώνας και οι κινητοποιήσεις και πήραν την εικόνα γενικευμένης εξέγερσης. Όμως και τότε όπως και τώρα ο διάλογος παραμένει προσχηματικός και αποσκοπεί όχι μόνο στην αποκλιμάκωση αλλά και στην αποδοχή του ασφαλιστικού της κυβέρνησης και δανειστών με τον ταυτόχρονα κατευνασμό των κοινωνικών αντιδράσεων.
Μία αναλυτική ανάγνωση της συνέντευξης του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αποστόλου ( Εφημ. Συντ. 13/2, σελ.69) θέτει τα όρια και τις προσδοκίες αυτού του διαλόγου. Διαφαίνεται ηπροσχηματικότητα, το ασφυκτικό πλαίσιο που επιβάλλουν οι δανειστές και οι ελάχιστες έως καιμηδαμινές διορθωτικές κινήσεις. Αναφέρεται ο κ. υπουργός στην ομαλότερη προσαρμογή , στην διεύρυνση της μεταβατικής περιόδου ( ίσως τα 3χρόνια να γίνουν 5 ) και στην πιστότερη αποτύπωση της ιδιαιτερότητας του Ο.Γ.Α., καταλήγοντας στην διατύπωση ότι με το σχέδιο της κυβέρνησης οι αγρότες παύουν να είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού, αποκτούν ίσα δικαιώματα με όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες ,εξασφαλίζουν την εθνική σύνταξη όπως όλοι και χτίζουν δικαιώματα όπως όλοι .
Εμμένουν στην μνημονική δέσμευση της ενιαιοποίησης των ταμείων – μηδέ εξαιρουμένου και του Ο.Γ.Α. – στη σύνδεση της σύνταξής του με την εθνική, στην ανταποδοτικότητα των αυξημένων, βάσει εισοδήματος, εισφορών και προκύπτουν τα ερωτήματα: Έχουν υποδεχτεί οι δανειστές την εθνική σύνταξη χωρίς τη σύνδεση με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια; Έχουν αποδεχτεί το αναφερόμενο ποσό;
Αποκλείει κανείς το γεγονός της ανατροπής, με την επιστροφή των δανειστών για την αξιολόγηση, όλων των γνωστών δεδομένων; Αποκλείει κανείς την απαίτηση της οριζόντιας περικοπής κύριων και επικουρικών συντάξεων σε ποσοστό που θα αποσταθεροποιεί την σημερινή πολιτική κατάσταση;
Οι λύκοι όταν μπαίνουν σε ένα κοπάδι δεν ησυχάζουν εάν δεν πνίξουν όλα τα ζωντανά. Μηπως έχουμε να κάνουμε με Ευρωλύκους; Μήπως δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές και σταθερή βάση συζήτησης και διαπραγμάτευσης;
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον διαλόγου έχει προοπτική και ελπίδα κάθε αντιμνημονιακή σκέψη και πρόταση; Έχουν καμιά προοπτική και ελπίδα οι προτάσεις και τα αιτήματα των διάφορων μπλόκων των αγροτών από τη στιγμή που είναι πέραν των μνημονιακών δεσμεύσεων; Καμιά. Προς τι ο προσχηματικός διάλογος; Για να διαλυθούν τα μπλόκα και η κατάσταση πολιορκίας που βρίσκεται η χώρα; Για να καμφθεί η αγωνιστική διάθεση των αγροτών, κτηνοτρόφων, αλιέων, παραγωγών λαϊκών αγορών και να χρησιμοποιηθούν ως δούρειος ίππος για να περάσει το ασφαλιστικό σε βάρος όλων των εργαζομένων και της κοινωνίας. Πιστή λοιπόν μνημονιακή συμμόρφωση για να ‘‘σωθεί’’ η χώρα, αλλά να υποδουλωθεί ηκοινωνία; Κι αν το θέλουν οι δανειστές και αναγκάζεται να το αποδεχτεί η κυβέρνηση πρέπει να το αποδεχτούμε και όλοι μας; Πρέπει να συρθούν σε ένα ψευτοδιάλογο οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι για να σωθεί το μνημόνιο, η κυβέρνηση και οι δανειστές; Ποιο ‘’πρόθυμο’’ μπλόκο ή αγρότης – κτηνοτρόφος θα μπει μπροστά για να σύρει τον χορό του Ζαλόγγου; Όποιος το κάνει θα είναι υπόλογος στη συνείδηση των συναδέλφων του και της κοινωνίας. Το διήμερο των Αθηνών έδωσε κι αυτό τη δική του απάντηση όπως την είχαν δώσει τα συλλαλητήρια των Αθηνών (18 Νοεμβρίου) και των εγκαινίων της AGROTIKA (28Ιανουαρίου).
Ο πρωτογενής τομέας δίνει τη μάχη της επιβίωσης του και δεν θα υποχωρήσει εύκολα στις σειρήνες των βουλευτικών εκκλήσεων όπως αυτή της κ. Κατσαβρία – Σιωροπούλου, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας στην εφημερίδα των Συντακτών (στην ίδια σελίδα με τη συνέντευξη του κ.υπουργού).
‘’Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σύμμαχος και όχι αντίπαλος των αγροτών. Το αποδεικνύει. Με τις επιδοτήσεις. Με τον νόμο για τις βοσκήσιμες γαίες. Είμαστε σταθερά προσηλωμένοι στον διάλογο και στο πλευρό των αγροτών, προασπίζοντας τόσο την αλήθεια όσος και τον κόπο τους’’. Τι ωραία που τα λέει; Πόσο ωραία τα λέγαμε κι εμείς, όσο τα πιστεύαμε. Δυστυχώς όμως. Η αλήθεια είναι άλλη. Προασπίζουν τη θέση τους και την κυβέρνησή τους. Η μνημονιακή πολιτική δεν έχει έλεος για κανέναν. Δεν ωραιοποιείται. Δεν εξωραΐζεται. Δεν εφαρμόζεται. Ανατρέπεται. Αρετή και τόλμη θέλει η ελευθερία. Αυτήν επιδεικνύουν αυτήν την στιγμή οι αγρότες και κτηνοτρόφοι. Αυτήν θα πρέπει να αποκτήσουν και οι κυβερνώντες με τους βουλευτές τους. Αλέξη, κύριε πρωθυπουργέ, μπορείς να ακούσεις;
*Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων, μέλος της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής Αγροτών, Κτηνοτρόφων, Αλιέων
http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23505:kampouris-apantisi&catid=81:kivernisi&Itemid=198