Το ‘εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση’ της Νέας Δημοκρατίας

 

Όπως το παρουσίασε στο ΕΒΕΑ ο κ. Σαμαράς στις 31-5-2012

 

Φίλες και φίλοι,

Κάποιοι στο εξωτερικό μπορεί να μας έχουν «ξεγραμμένους».
Αλλά στο χέρι μας είναι να τους διαψεύσουμε.
Βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι των τελευταίων δεκαετιών:
— Είτε θα επιβεβαιώσουμε αυτούς που μας προσβάλλουν καθημερινά…
— Είτε θα αποδείξουμε ότι έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τη μοίρα μας. Και να γίνουμε, από διεθνές «παράδειγμα προς αποφυγήν», κορυφαίο παράδειγμα προς μίμηση…
Αυτό ουσιαστικά θα αποφασίσουμε στις 17 Ιουνίου…

Εμείς προτείνουμε να αλλάξουμε οι Έλληνες τη μοίρα μας!
Και τα πρώτα βήματα αυτής της πορείας θα εξηγήσουμε σήμερα:
Απαντώντας στους φόβους, στις ανησυχίες και στις αγωνίες εκατομμυρίων συμπολιτών μας. Πέρα από κομματικές διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος…
Θα απαντήσουμε, προτείνοντας δεκαοκτώ μέτρα πολιτικής για την επόμενη κυβέρνηση.
Προτάσεις ρεαλιστικές. Που βγάζουν τη χώρα από την κρίση. Όχι πολιτικοί τυχοδιωκτισμοί, που την οδηγούν εκτός ευρώ και την πάνε πίσω στο μακρινό παρελθόν…

Οι προτεραιότητές μας είναι οι εξής τρείς:
— Ανάκαμψη/Ανακούφιση!
— Επαναδιαπραγμάτευση της οικονομικής πολιτικής, για να την αλλάξουμε. Σε μιαν Ευρώπη που κι αυτή αλλάζει.
— Και τέλος Δικαιοσύνη και Ασφάλεια! Για να αποκαταστήσουμε την κοινωνική συνοχή και να γίνουμε ξανά «φυσιολογική» χώρα.

Οι πολίτες τι θα έχουν να κερδίσουν από την Πολιτική μας;
Πέντε πράγματα:
— Πρώτον: Θέσεις εργασίας, θέσεις εργασίας και θέσεις εργασίας.
Ή για να το πω αλλιώς: δουλειές, δουλειές και δουλειές.
Αυτό σημαίνει Ανάκαμψη σε πρώτη φάση και Ανάπτυξη στη συνέχεια…
— Δεύτερον, Ανακούφιση των δανειοληπτών – των νοικοκυριών, αλλά και του επιχειρηματικού κόσμου.
— Τρίτον, παραμονή στο ευρώ με συνθήκες τέτοιες που επιτρέπουν στην Ελλάδα να επιβιώσει και να αναπτυχθεί. Όχι να πεθαίνει από τον αργό και βασανιστικό θάνατο που προκαλεί η σημερινή ασφυξία…
Αυτό θα κερδίσουμε με την επαναδιαπραγμάτευση, ή αναθεώρηση, ή όπως θέλετε πέστε το. Που πολλοί την καταδίκαζαν και την απέκλειαν ως χθες. Και τώρα την ανακάλυψαν!
Και που δεν έχει καμία σχέση με τη μονομερή καταγγελία του Μνημονίου, που υπόσχονται κάποιοι άλλοι. Και που δεν οδηγεί σε καλύτερη Οικονομική Πολιτική, αλλά σε βέβαιη οικονομική καταστροφή: Εκτός ευρώ! Και με πολύ χειρότερα Μνημόνια, που θα κληθούμε τότε να υπογράψουμε…
— Τέταρτον, αποκατάσταση αδικιών που ήδη έγιναν. Και σίγουρα άμεση αποκατάσταση των πιο ακραίων αδικιών.
— Πέμπτον, μέτρα για την Ασφάλεια του Πολίτη: από την εγκληματικότητα που είναι πια ανεξέλεγκτη. Και από τη λαθρομετανάστευση που διαλύει τον κοινωνικό ιστό των πόλεών μας. Αλλά και της υπαίθρου…
Όλα αυτά που θα ακούσετε δεν τα σκεφτήκαμε χθες, όπως έκαναν κάποιοι άλλοι. Είναι η εξέλιξη του προγράμματός μας, όπως διαμορφώνεται από το δημόσιο διάλογο, από τις συζητήσεις μας στην Ευρώπη και από τις συνθήκες που συνεχώς αλλάζουν.

Φίλες και φίλοι,

Κεντρικός άξονας της Πολιτικής μας: Θέσεις εργασίας! Δουλειές…
Κι αυτό είναι το κύριο μήνυμά μου προς τους νέους: Γνωρίζω πώς νιώθουν και τι περνάνε. Και συμπάσχω μαζί τους.
Γιατί στους νέους η ανεργία ξεπέρασε το απίστευτο 50%!
Γι’ αυτό και η πρώτη δέσμευσή μου είναι απέναντί τους κυρίως:
Με τα εργαλεία που διαθέτουμε ήδη:
— 12,5 δισεκατομμύρια από το ΕΣΠΑ στα επόμενα τρία χρόνια,
— ρευστότητα για την οικονομία και ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μετά την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών
— και επιστροφή οφειλών του Δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα (γύρω στα 4,5 δισ. για φέτος),
Έτσι, μπορούν να δημιουργηθούν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας στα επόμενα τρία-τέσσερα χρόνια. Κι απ’ αυτές, το ένα τρίτο περίπου θα αφορούν νέους.
Από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ θα ξεμπλοκάρουν μεγάλα έργα υποδομής, οι αυτοκινητόδρομοι, μαρίνες στα νησιά και στα παράλια, ενεργειακές μονάδες, έργα νέων τουριστικών υποδομών. Κι από τη ρευστότητα που θα προκύψει, θα σωθούν δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που σήμερα βρίσκονται στα όρια. Και θα μπορέσουν να δοθούν νέα κατασκευαστικά δάνεια για να δουλέψει η οικοδομή. Η σπουδαιότερη «ατμομηχανή» μας. Και τα 130 επαγγέλματα που συνδέονται μαζί της και σήμερα έχουν παραλύσει…
* Αφού, λοιπόν, σταματήσουμε την άνοδο της ανεργίας, ως τα τέλη αυτής της χρονιάς και διασωθούν εταιρίες και θέσεις εργασίας, που σήμερα κινδυνεύουν,
* Αμέσως μετά, στο πρώτο εξάμηνο του 2013, θα δοθεί έμφαση στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
* Ως τα μέσα της επόμενης χρονιάς, ένα χρόνο από σήμερα, μπορούν να έχουν δημιουργηθεί τουλάχιστον 150 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας! Ανάλογα, βέβαια με το ρυθμό εκταμίευσης του ΕΣΠΑ.
* Και διπλάσιες στον επόμενο χρόνο.
Χώρια από τις πρόσθετες θέσεις εργασίας που θα προκύψουν από τα αποφασισμένα πια ευρωπαϊκά ομόλογα έργων. Που θα γίνουν, αλλά ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί το πότε. Ή από τα ευρωομόλογα που έρχονται σήμερα ξανά στην επικαιρότητα κι εμείς τα υποστηρίξαμε από την πρώτη στιγμή. Όλα αυτά δεν τα έχουμε συνυπολογίσει. Αλλά όταν θα γίνουν θα προσθέσουν πολύ περισσότερες θέσεις εργασίας.
Εδώ μιλάμε, όμως για πραγματικές θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Όχι για ψεύτικες υποσχέσεις, για απραγματοποίητες προσλήψεις στο Δημόσιο. Το Δημόσιο στην Ελλάδα είναι ελλειμματικό. Κόβει δαπάνες και μειώνει θέσεις απασχόλησης. Όποιοι σας τάζουν προσλήψεις στο Δημόσιο, σας λένε ψέματα. Παίζουν με τον πόνο σας. Και προσβάλλουν το φιλότιμό σας…
Και κάτι ακόμα: πέρα από τα κοινοτικά κονδύλια, θα αναζητήσω ξένες επενδύσεις παντού στον κόσμο. Σε όλα τα μήκη και πλάτη, θα κινητοποιήσω την ελληνική διπλωματία και την ελληνική διασπορά. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει τόπος προσέλκυσης παραγωγικών επενδύσεων. Το έκανε, ήδη, ο Πρωθυπουργός Κένν στην Ιρλανδία με μεγάλη επιτυχία. Θα το κάνουμε κι εμείς.

Πώς θα τα καταφέρουμε, λοιπόν, να βγούμε από το σημερινό τέλμα;
Με δύο κατηγορίες πολιτικών, που πρέπει να τις προωθήσουμε ταυτόχρονα:
— Με μέτρα που χρειάζεται να τα διαπραγματευθούμε με τους δανειστές μας.
— Και με μέτρα που μπορούμε να τα εφαρμόσουμε, χωρίς να τα διαπραγματευθούμε με οποιονδήποτε. Αρκεί να τα αποφασίσουμε εμείς.

Ξεκινάμε απαντώντας στο ερώτημα: τι θα επαναδιαπραγματευθούμε άμεσα:

* Πρώτον — αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων στα επίπεδα που ήταν το 2009. Ακόμα αποκατάσταση των πολυτεκνικών επιδομάτων, στα επίπεδα του 2009. Και αποκατάσταση της εξισωτικής για τους κτηνοτρόφους.
— Αποκατάσταση ειδικών μισθολογίων αστυνομικών, που βρίσκονται σε ενεργό υπηρεσία και – σε πρώτη φάση- των χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας.
Θα γίνει αμέσως μετά η προσπάθεια για τους υπόλοιπους.
— Αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν από το κούρεμα του χρέους φυσικά πρόσωπα (ομολογιούχοι) και ασφαλιστικά ταμεία: Σχετική βιώσιμη πρόταση έχει συζητηθεί με τους εκπροσώπους των ενδιαφερομένων. Η τρέχουσα τιμή των ομολόγων καθιστά πολύ ικανοποιητική την πρόταση, χωρίς να επιβαρύνει το Δημόσιο, ενώ δίνει διέξοδο και στα ασφαλιστικά ταμεία και στους ιδιώτες ομολογιούχους. Και υπάρχει και θετική γνωμοδότηση από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους.

* Δεύτερο: Επέκταση του επιδόματος ανεργίας κατά ένα χρόνο ακόμα, στα δύο χρόνια, έστω και με τη μορφή προγραμμάτων επανεκπαίδευσης. Αυτό μπορεί να χρηματοδοτηθεί από αδιάθετα κοινοτικά κονδύλια.

* Τρίτο: Έκτακτο επίδομα ανεργίας και για μη μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους ή καταστηματάρχες που έκλεισαν τα μαγαζιά τους και δεν δικαιούνται σήμερα κανένα βοήθημα, εφ’ όσον βέβαια βρίσκονται κάτω από ένα εισοδηματικό όριο. Κι αυτό από ευρωπαϊκά κονδύλια που έχουν μείνει αδιάθετα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Σε αυτά τα επιδόματα για όσους έχασαν τα πάντα, εγώ θα δώσω μεγάλη προσωπική μάχη.

* Τέταρτο: να ρυθμιστούν οι αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις των επομένων μηνών. ΕΤΑΚ του 2009, Έκτακτη εισφορά που μπήκε από τον κ. Παπακωνσταντίνου το 2009, ΦΜΑΠ του 2010 και 2011, και φόρος εισοδήματος με μειωμένες απαλλαγές για το 2011. Ώστε να μην ξεπερνούν οι φορολογικές επιβαρύνσεις το 25% του μέσου οικογενειακού εισοδήματος και να μετακυλήσουν τα υπόλοιπα αργότερα, ακόμα και στα επόμενα δύο χρόνια.

* Πέμπτο: Να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα. Διαφωνούμε με την ιδέα ότι, για να υπάρξει Ανάπτυξη χρειάζονται ακόμα χαμηλότεροι μισθοί. Η Βουλγαρία δεν είναι… «πρότυπο ανταγωνιστικότητας» και Ανάπτυξης.
Στηρίζουμε τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Για τη «μετενέργεια» ζητάμε επαναφορά της στα προηγούμενα χρονικά όρια, δηλαδή στους 6 μήνες (από τους 3 μήνες που είναι τώρα). Στο μεταξύ, θα ζητήσουμε, επίσης, να παγώσουν οι μισθοί στα τωρινά επίπεδα, μέχρι να υπάρξει νέα συμφωνία ανάμεσα σε εργαζόμενους και εργοδότες.

* Έκτον: μόλις σταθεροποιηθεί η κατάσταση των εσόδων, σταδιακή άνοδος του αφορολόγητου ορίου από τις 5.000 σήμερα στις 8.000 για την επόμενη χρονιά και στις 10.000 χιλιάδες για τη μεθεπόμενη.

* Έβδομο: αντικατάσταση του περιβόητου χαρατσιού από νέο διευρυμένο ΕΤΑΚ, πιο δίκαιο, πιο αναπτυξιακό και υποφερτό για όλους.

* Όγδοο: Σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών:
— Με πρώτο βήμα, τη μείωση του Φόρου για Νομικά πρόσωπα – εταιρίες και επιχειρήσεις – στο 15% για την επόμενη χρονιά.
— Επίσης άμεση μείωση του ΦΠΑ για την εστίαση στο 9% (από το 23% που βρίσκεται σήμερα).
— Με επόμενα βήματα (για τις επόμενες τρείς χρονιές), τη σταδιακή μείωση του υψηλού συντελεστή ΦΠΑ από το 23% στο 19%, του μεσαίου από 19% στο 9% και του χαμηλού από το 6,5% στο 5% (για το συνολικό τουριστικό πακέτο)
— Τέλος, με τη σταδιακή μείωση του ανώτατου συντελεστή για τα Φυσικά πρόσωπα στο 32% (από 45% που φτάνει σήμερα).
Μη ξεχνάμε ότι η αύξηση των φορολογικών συντελεστών από το 2010 μέχρι σήμερα, προκάλεσε μείωση των φορολογικών εσόδων κατά 9%! Αυτή την τάση πρέπει να αντιστρέψουμε…
Σημειώστε, πως όσοι μιλούν για μονομερή καταγγελία της δανειακής σύμβασης, μας εξαγγέλλουν ήδη από την τηλεόραση νέους φόρους. Στις καταθέσεις, στα εισοδήματα, στην περιουσία, παντού…
Τα ακούει ο κόσμος και τρομάζει. Οι ίδιοι τον τρομοκρατούν!

* Ένατο: η περικοπή 11,7 δισεκατομμυρίων δημοσίων δαπανών για 2013-14 – να επεκταθεί για δύο ακόμα χρόνια. Ως το 2016 τουλάχιστον.
Έτσι στον επόμενο Προϋπολογισμό του 2013, θα θεσπίσουμε περικοπές 3,5 δισεκατομμυρίων κι όχι 7,5 όπως θα συνέβαινε, αν το πρόγραμμα είχε διετή διάρκεια.
Η χρονική επέκταση του προγράμματος θα επιτρέψει να γίνουν περικοπές από σπατάλη και διαφθορά, όχι από μισθούς και συντάξεις.

* Δέκατο: πέρα από τον κανόνα 1 προς 10, επαναφέρουμε τη δική μας πρόταση για το πλεονάζον προσωπικό από οργανισμούς του Δημοσίου, που συγχωνεύονται και καταργούνται: Να μην απολύονται, αλλά να μπαίνουν σε ειδικό καθεστώς για τρία χρόνια τουλάχιστον. Θα παίρνουν το βασικό τους μισθό και τις εργοδοτικές εισφορές στα Ταμεία τους.
Και σε μια τριετία – μέχρι τετραετία – θα μπορούν να βρουν εργασία στον ιδιωτικό τομέα, από την Οικονομική Ανάπτυξη, που θα έχει προκύψει στο μεταξύ.

Κεντρική μας πολιτική είναι: όχι άλλες οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι, κι όχι άλλη περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που το έχουν κόψει 10 φορές από τις αρχές του 2010. Και συνεχίζουν να το κόβουν…
Φορολόγηση σε εισοδήματα που δεν υπάρχουν, με τεκμήρια και χαράτσια, δεν πάει άλλο!
Σημειώστε πως όσοι μιλούν για μονομερή καταγγελία της δανειακής σύμβασης, οδηγούνται σε ρήξη με τους εταίρους μας που χρηματοδοτούν σήμερα τα ελλείμματά μας. Και θα αναγκαστούν σε νέες οριζόντιες περικοπές μισθών, συντάξεων, περίθαλψης, κοινωνικής προστασίας και δημοσίων επενδύσεων…

Ερχόμαστε τώρα σε μέτρα που δεν χρειάζονται επαναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές, αλλά μπορούν να βοηθήσουν την Ανάπτυξη, να ανακουφίσουν την κοινωνία και να ενισχύσουν τις διαρθρωτικές αλλαγές:

* Ενδέκατο: Μέτρα για τους δανειολήπτες: Ρύθμιση του τρόπου αποπληρωμής χρεών των νοικοκυριών σε τράπεζες, έτσι ώστε η μηνιαία δόση να μην ξεπερνά ποσοστό 30% του διαθέσιμου εισοδήματός τους. Κι εφ’ όσον έχουν χάσει την εργασία τους ή την επιχείρησή τους, να μπορούν να πληρώνουν μόνον τόκους για δύο ή τρία χρόνια.

* Δωδέκατο: Αναστολή των συνεπειών εγγραφής στον Τειρεσία, για όσους γράφτηκαν την τελευταία διετία.

* Δέκατο τρίτο, για τη ρευστότητα: Αμέσως μετά την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, εξασφαλίζουμε ρευστότητα στην πραγματική οικονομία και ειδικότερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. που δημιουργούν το 70% των θέσεων εργασίας. Η ρευστότητα αυτή θα προέλθει από το «ειδικό εργαλείο ρευστότητας», που θα δημιουργηθεί μέσω της Ευρωπαϊκής Επενδυτικής Τράπεζας (της EIB), με εγγυοδοσία από τα αδιάθετα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Και με κεφάλαια που θα περισσέψουν από τα 50 δισεκατομμύρια επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Αλλά και με ειδικά προγράμματα για τους μικρομεσαίους (ΕΤΕΑΝ κλπ.). Κι από ειδικό αναπτυξιακό Ταμείο για τη χρηματοδότηση της Οικονομίας.
Βασικός μηχανισμός αποκατάστασης της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος, ωστόσο, είναι η επιστροφή των καταθέσεων. Και εδώ θα συμβάλει η πρόταση του Ιταλού Πρωθυπουργού Μόντι, για πανευρωπαϊκό σύστημα εγγύησής τους. Ώστε να αποτραπεί η συνεχής αιμορραγία από τις χώρες του Νότου, στις χώρες του Βορρά.

* Δέκατο τέταρτο: εφαρμογή του αναγκαίου και δίκαιου συμψηφισμού οφειλών από και προς το Δημόσιο, που θα απελευθερώσει και ρευστότητα για την αγορά.

* Δέκατο πέμπτο: Άμεσες νομοθετικές πρωτοβουλίες για την αποδέσμευση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Γιατί χωρίς τέτοιες νομοθετικές πρωτοβουλίες δεν μπορεί να γίνει τίποτε:
Να ξεκαθαρίσουν οι τίτλοι, να προσδιοριστούν χρήσεις γης και συντελεστές δόμησης, ώστε να μπορέσουν να υπάρξουν επενδυτικά σχέδια και να αρχίσει η αξιοποίηση. Μη ξεχνάμε ότι το κράτος μπορεί να δημιουργεί υπεραξίες γης νομοθετώντας!

* Δέκατο έκτο: Να προωθήσουμε αποφασιστικά τις αποκρατικοποιήσεις και πέρα από τις προβλέψεις της δανειακής σύμβασης. Για παράδειγμα, το λειτουργικό κομμάτι των σιδηροδρόμων. Για το οποίο έχουν εκφράσει ενδιαφέρον και Γάλλοι και Ρώσοι και Κινέζοι. Γιατί οι σιδηρόδρομοι σήμερα επιβαρύνουν το Δημόσιο με 800 εκατομμύρια έλλειμμα κάθε χρόνο. Ενώ, αν ιδιωτικοποιηθούν, μπορεί να εξαλειφθεί αυτό το έλλειμμα και να έλθουν επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας.
Το ίδιο ισχύει για συμβάσεις παραχώρησης λιμανιών και περιφερειακών αεροδρομίων. Μπορούμε έτσι και το έλλειμμα να μειώσουμε και νέες περικοπές μισθών και συντάξεων να αποφύγουμε. Και τους πάντες να πείσουμε ότι τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η Ελλάδα τις εννοούμε και τις προωθούμε…

Δέκατο έβδομο: πέρα από την Οικονομία, Πολιτική για την αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας του πολίτη. Και για την ανακοπή της λαθρομετανάστευσης: καλύτερη φύλαξη των συνόρων, απομάκρυνση των λαθρομεταναστών από τα αστικά κέντρα, χτύπημα του παραεμπορίου και μαζικό επαναπατρισμό των λαθρομεταναστών με κοινή ευρωπαϊκή πολιτική. Που ήδη συζήτησα με Προέδρους και Πρωθυπουργούς της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Μάλτας και της Κύπρου.
Αλλά και μέτρα ασφαλείας, πέρα από την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, όπως αποκάλυψη των κουκουλοφόρων και χτύπημα του οργανωμένου εγκλήματος, που οργιάζει. Αλλά και της λεγόμενης «χαμηλής εγκληματικότητας», που είναι διάχυτη παντού…
Σημειώστε πως όσοι ετοιμάζουν μονομερή καταγγελία της δανειακής σύμβασης, προστάτευαν τους κουκουλοφόρους και θέλουν να δώσουν και άσυλο και επίδομα ανεργίας σε εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες. Σε μιαν Ελλάδα που έχει ήδη πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους…

* Και τέλος, δέκατο όγδοο: η επίσπευση της ανακήρυξης ΑΟΖ! Ώστε να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τον υποθαλάσσιο ενεργειακό πλούτο μας.

Αυτά είναι τα 18 μέτρα που επιλέγουμε ως άμεσες κυβερνητικές προτεραιότητες μετά τις εκλογές.
— Όλα τους βγάζουν τη χώρα από την ύφεση, δημιουργούν θέσεις εργασίας, αποκαθιστούν την κοινωνική συνοχή.
Αντίθετα, η μονομερής καταγγελία της δανειακής σύμβασης οδηγεί σε έξοδο από το ευρώ. Κι αυτό θα ρίξει το βιοτικό του ελληνικού λαού στο ένα τρίτο του σημερινού, μέσα σε ελάχιστο χρόνο! Αληθινός εφιάλτης…
— Τα μέτρα που εμείς προτείνουμε μπορούν να κερδίσουν στήριξη στην Ευρώπη.
Η μονομερής καταγγελία οδηγεί σε απομόνωση της Ελλάδας στην Ευρώπη.
Τη μονομερή καταγγελία, την έχουν απορρίψει πολιτικοί από όλα τα κόμματα της Ευρώπης. Ακόμα και Σοσιαλιστές, Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι την χαρακτήρισαν ανοησία!

Αν η Ελλάδα κατήγγελλε μονομερώς το Μνημόνιο, δεν θα έλεγχε η ίδια τι θα γινόταν αμέσως μετά! Ούτε οι Βρυξέλλες, ούτε οι άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα μπορούσαν να ελέγξουν τι θα ακολουθούσε. Θα ξεσπούσε τέτοιο χάος στις αγορές, όπου καθένας θα έτρεχε να σώσει τον εαυτό του. Και την Ελλάδα κανένας δεν θα ενδιαφερόταν να τη βοηθήσει. Και ούτε η ίδια θα μπορούσε να βοηθήσει τον εαυτό της, αφού ακόμα παράγει πρωτογενή ελλείμματα.
Όσοι μιλάνε για μονομερή καταγγελία του Μνημονίου, μοιάζουν με παιδάκια που παίζουν με τα σπίρτα μέσα σε μπαρουταποθήκη!
Κι οδηγούν στην απομονωμένη Ελλάδα και πίσω στο μεγάλο κράτος. Που μας έφερε ως εδώ. Αυτό είναι επιστροφή, όχι στο χθες, αλλά στο προχθές! Σε όλα εκείνα που πρέπει να αλλάξουμε αποφασιστικά. Όχι να επιστρέψουμε σε αυτά…

Κάποιοι ισχυρίζονται, τέλος, ότι η μονομερής καταγγελία της δανειακής σύμβασης ανησυχεί τους υπόλοιπους Ευρωπαίους κι αυτό, τάχα, «ενισχύει» τη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας.
Αλλά αν οι Ευρωπαίοι ανησυχούν ότι οι Έλληνες «θα τα σπάσουν όλα», αυτό δεν βοηθά τους φίλους της Ελλάδας στην Ευρώπη. Βοηθά μάλλον, όσους έχουν ξεγράψει την Ελλάδα. Κι όσους θέλουν να ξεφορτωθούν την Ελλάδα οριστικά! Και σας διαβεβαιώ ότι υπάρχουνε χώρες ισχυρές μέσα στην Ευρωζώνη οι οποίες θα ήθελαν να γίνουμε το μαύρο πρόβατο, να το φάει ο κακός ο λύκος, για να παραδειγματισθούν τα υπόλοιπα τα «πρόβατα». Και την αλήθεια λέω και το ξέρουν και εκείνοι και εμείς.
Όλες οι δυνατότητές μας για έξοδο από την κρίση εξαρτώνται από ευρωπαϊκά κονδύλια και από ευρωπαϊκή ρευστότητα. Αν τα «σπάσουμε» με τους Ευρωπαίους, που θα στηριχθούμε; Πώς θα βγούμε από την κρίση; Πώς θα καταπολεμήσουμε την ανασφάλεια; Πώς θα ενθαρρύνουμε τις καταθέσεις να επιστρέψουν; Πώς θα κατανικήσουμε την ύφεση; Πώς θα πληρώσουμε τις συντάξεις και τα φάρμακα;
Θα οδηγηθούμε στα πολύ χειρότερα.
Οι 18 προτάσεις μας είναι εφικτές, ρεαλιστικές, συνεκτικές. Κι όλες μαζί μπορούν να κάνουν τη διαφορά: Διασφαλίζουν τη θέση της Ελλάδας στο ευρώ, αλλάζουν την οικονομική πολιτική της ασφυξίας και δίνουν δουλειές!
Η μονομερής καταγγελία της δανειακής σύμβασης, μας οδηγεί έξω από το ευρώ και μας πάει πίσω.
Μας επαναφέρει σε όλα αυτά που πρέπει να ξεπεράσουμε οριστικά.
Σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού ζητά αλλαγή της Οικονομικής πολιτικής, παραμονή στο ευρώ και σταθερή κυβέρνηση.
Τα 18 σημεία πολιτικής που προτείνουμε οδηγούν σε αλλαγή πολιτικής, διασφαλίζουν την παραμονή μας στο ευρώ και αποτελούν τη βάση για να υπάρξει σταθερή, αποτελεσματική, αλλά και ευαίσθητη απέναντι στα προβλήματα του λαού μας, κυβέρνηση μετά τη 18η Ιουνίου.