Eduardo Galeano
Εξαφανισμένοι:
νεκροί χωρίς τάφο,
τάφοι δίχως όνομα.
Αλλά και:
τα άγρια δάση,
τα αστέρια της νύχτας στις πόλεις,
το άρωμα των λουλουδιών,
η γεύση των φρούτων,
τα χειρόγραφα γράμματα,
τα παλιά καφενεία όπου υπήρχε χρόνος για να χάνεις χρόνο σου,
το ποδόσφαιρο στους δρόμους,
το δικαίωμα να περπατάς,
το δικαίωμα να αναπνέεις,
η σιγουριά στη δουλειά,
τα σπίτια χωρίς κάγκελα,
οι πόρτες χωρίς κλειδαριά,
ο κοινοτισμός, ως σύστημα,
και ο κοινός νους.
Από το βιβλίο ”Οι μέρες αφηγούνται” του Eduardo Galeano, εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ, Οκτώβριος 2012
http://aristeroblog.gr/node/1888