Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, γεννήθηκε στη Λαμία στις 10 Αυγούστου το 1955. Είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη. Η οικογένειά του ήταν αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, με εκτελεσμένους από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και από τα έκτακτα στρατοδικεία της περιόδου του εμφυλίου, με φυλακισμένους και εξορισμένους. Ο πατέρας του Αποστόλης Κουτσούμπας μέλος του ΚΚΕ πιάστηκε το 1945 στη Λάρισα, δικάστηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε για 8 χρόνια.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο τον Ιούνη του 1973, έδωσε εξετάσεις και πέτυχε στο Νομικό τμήμα του Πανεπιστήμιου της Αθήνας. Σπούδαζε δουλεύοντας παράλληλα σε διάφορες δουλειές, για να καλύψει τα έξοδα των σπουδών. Με τον ερχομό του στην Αθήνα, πιάνει επαφή με την παράνομη οργάνωση της ΚΝΕ, συμμετέχει στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 και οργανώνεται στην αντι-ΕΦΕΕ και την ΚΝΕ τον Δεκέμβρη του 1973, δουλεύοντας στην παρανομία μέχρι την μεταπολίτευση, το καλοκαίρι του 1974. Γίνεται μέλος του ΚΚΕ το Δεκέμβρη του 1974. Με απόφαση του ΚΣ της ΚΝΕ το καλοκαίρι του 1975 στέλνεται για κομματική δουλειά στην Οργάνωση της Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας ως μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΝΕ. Ήταν αντιπρόσωπος στο 1ο Συνέδριο της ΚΝΕ.
Περνάει αποκλειστικά στην κομματική δουλειά το Φθινόπωρο του 1977, ως γραμματέας αχτίδας και στη συνέχεια γραμματέας της Νομαρχιακής Οργάνωσης Βοιωτιας. Από το 1979 είναι μέλος του Γραφείου Περιοχής Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας, με διάφορες χρεώσεις, όπως υπεύθυνος της εργατικής συνδικαλιστικής δουλειάς, καθοδηγητής Νομαρχιακών Οργανώσεων Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας, Ευρυτανίας. Στην πορεία αναλαμβάνει Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας, εκτός από διάστημα 21 μηνών που υπηρετεί τη στρατιωτική θητεία του σε Μεσολόγγι, Κομοτηνή και Λήμνο.
Στο 12ο Συνέδριο του ΚΚΕ τον Μάη του 1987 εκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Στη διάσπαση του 1991, ως Γραμματέας της ΚΟ Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας και μέλος της ΚΕ, δίνει τη μάχη μαζί με άλλους συντρόφους για την υπεράσπιση του Κόμματος, των αρχών του, της κοσμοθεωρίας του, ενάντια στην διασπαστική, οπορτουνιστική ομάδα που πήγε στο ΣΥΝ.
Στο 13ο Συνέδριο εκλέγεται ξανά στην ΚΕ και στη Γραμματεία της με ευθύνη την καθοδήγηση ΚΟ, ενώ από τον Αύγουστο του 1991, αμέσως μετά την διάσπαση αναλαμβάνει υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ.
Τον Δεκέμβρη του 1991 στο 14ο Συνέδριο εκλέγεται μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ, με ευθύνη το Γραφείο Τύπου, τον πολιτισμό, στη συνέχεια τον 902, μέχρι τις πλημμύρες του 1994, οπότε και αναλαμβάνει υπεύθυνος από το ΠΓ για τις Οργανώσεις Θεσσαλονίκης, Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας- Θράκης.
Στο 15ο Συνέδριο (Μάη του 1996) εκλέγεται μέλος του ΠΓ και αναλαμβάνει Διευθυντής του Ριζοσπάστη, χρέωση την οποία είχε για μια δεκαετία.
Στο 16ο Συνέδριο (Φλεβάρης 2000) και στο 17ο Συνέδριο (Φλεβάρης 2005) επανεκλέγεται στο ΠΓ και αναλαμβάνει υπεύθυνος των Διεθνών Σχέσεων του Κόμματος.
Στο 18ο Συνέδριο (Φλεβάρης 2009) αναλαμβάνει από το ΠΓ επικεφαλής της Γραμματείας της ΚΕ. Στο 19ο Συνέδριο (Απρίλης 2013) εκλέγεται Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ.
Τα παραπάνω, τα λέει το ΚΚΕ. Μια διαφορετική άποψη παρακάτω:
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας είναι ο νέος γενικός γραμματέας του ΚΚΕ: Ο εκλεκτός της Αλέκας και του σκληρού πυρήνα του Περισσού.
Ένας κομματικός μηχανισμός σε ολοκληρωτική αποστέωση και αποσύνθεση αναπαράγεται, ιδιαίτερα σε εποχές έντονων κοινωνικών εντάσεων και πολιτικής ρευστότητας, ΠΑΝΤΑ προς τα ΚΑΤΩ:
Προς το χαμηλότερο πολιτικό παρανομαστή, εκεί που κυριαρχεί η «ομοιομορφία της ισοπέδωσης», δηλαδή η αυθάδεια της βλακείας…
Ο ΓΑΠ, π.χ. ήταν το τελικό υποπροϊόν της «εκσυγχρονιστικής» αχρειότητας του ΠΑΣΟΚ, το κατακάθι του εκφυλισμού του και του δωσιλογισμού του…
Ο νέος Γραμματέας του ΚΚΕ αποτυπώνει το καθεστώς της βλαβερής ηλιθιότητας ενός σταλινικού απολιθώματος το οποίο επιχειρεί να κρατηθεί στη ζωή με το δικτατορικό σεχταρισμό της βλακείας (ομοιομορφία της ισοπέδωσης).
Και μόνο τα ποσοστά επικύρωσης των θέσεων της γραφειοκρατικής κορυφής στα προσυνεδριακά ψηφίσματα και οι «αποβολές» στελεχών με ιδεολογικό κύρος και πολιτικό εκτόπισμα, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Εάν είναι δυνατόν σε ένα κομμουνιστικό κόμμα το οποίο βαδίζει από ήττα σε ήττα και συρρικνώνεται δραματικά, σε εποχές κοινωνικού αναβρασμού και ισχυρών πολιτικών εντάσεων, να ψηφίζονται οι θέσεις των διοικούντων με ποσοστά του 97% (!!!) και να καρατομούνται στελέχη με ιδέες και άποψη, με κύρος και δυναμική πολιτικής παρέμβασης στην κοινωνία, επειδή απλώς ψέλλισαν κάποια αυτονόητα της κομμουνιστικής Θεωρίας και Πράξης.
Και μόνο αυτά, ιδιαίτερα αυτή η ΜΟΝΟΦΩΝΙΑ του 97%, δείχνουν ότι ο σκληρός, σταλινικός πυρήνας της γραφειοκρατίας του Περισσού, έχει επιβάλλει ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ την «ομοιομορφία της ισοπέδωσης», την αυθάδεια της αποκρουστικής βλακείας, αλλά και του γελοίου…
Το προϊόν αυτής της δικτατορικής ισοπέδωσης είναι ο νέος Γραμματέας του ΚΚΕ: Το πειθήνιο όργανο του σκληρού, αποστεωμένου, γραφειοκρατικού πυρήνα του Περισσού, η «αναπαραγωγή», σε ακόμα πιο χαμηλά επίπεδα, της σεχταριστικής αποστέωσης, αλλά και της τελικής αποσύνθεσης του κομματικού μηχανισμού: Η «αναπαραγωγή» της βλακείας σε πιο μοχθηρές όψεις…
ΣΕ εποχές θυελλωδών κοινωνικών αναταραχών και πολιτικής κινητικότητας, γραμματέας του ΚΚΕ (δηλαδή ο ηγέτης του) γίνεται ένας άνθρωπος ΧΩΡΙΣ κανένα πολιτικό βάρος στην ελληνική κοινωνία, χωρίς να έχει βάλει τη σφραγίδα του ΠΟΥΘΕΝΑ, χωρίς να αποτελεί «κομβικό κύρος» (θεωρητικό και πρακτικό) στο σύνολο του ελληνικού λαού!!!
Ένας «ηγέτης» κατασκευασμένος ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τα μαγειρεία του σκληρού πυρήνα των γραφειοκρατικών κορυφών του ΚΚΕ…
Αυτή η επιλογή, βεβαίως, ήταν αναγκαία και η πιο κατάλληλη για το σημερινό ΚΚΕ. Το ΚΚΕ «πολιορκείται» ασφυκτικά σήμερα, όχι από το αστικό καθεστώς, όπως ισχυρίζεται, αλλά από τον οργασμό της λαϊκής ΟΡΓΗΣ, από τις κοινωνικές θύελλες που υποβόσκουν, συνακόλουθα από καταιγίδες και χείμαρρους ριζοσπαστικών και αγωνιστικών Ιδεών και προβληματισμών: Αυτά ΑΠΕΙΛΟΥΝ άμεσα την ίδια πολιτική υπόσταση της γραφειοκρατικής του γάγγραινας…
Η ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ των κορυφών του κόμματος απέναντι στους κοινωνικούς και πολιτικούς κραδασμούς που απειλούν την ίδια την ύπαρξη αυτού του κομματικού απολιθώματος, είναι η εκλογή του νέου Γραμματέα…
Οι γραφειοκράτες του Περισσού πιστεύουν, αφελώς, ότι με το να θωρακιστούν με περισσότερη ηλιθιότητα και «στόκο» θα διασωθούν, έστω σαν μια μικρή σέχτα…
Ματαιοπονούν. Βρίσκονται στην τελική ευθεία του τέλους τους και όλα αυτά που έγιναν σ’ αυτό το «Συνέδριο», δεν είναι παρά οι τελευταίοι επιθανάτιοι σπασμοί…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7376