Ανάμεσα στα σχόλια που άκουσα τις τελευταίες μέρες περί προσφύγων, ήταν και κάποιο που με έβαλε σε σκέψεις. Δεν μπορώ να το μεταφέρω εδώ κατά λέξη αλλά η κεντρική του ιδέα ήταν ότι η δύση αιφνιδιάστηκε από την απότομη και ογκώδη προσφυγική ροή και γι’ αυτό οι αντιδράσεις της με κλείσιμο συνόρων, επαναπροωθήσεις κλπ δείχνουν και σπασμωδικές και αποσπασματικές. Με απλά λόγια, δηλαδή, η δύση βρέθηκε όχι απλώς προ απροόπτου αλλά προ μιας πρωτοφανούς καταστάσεως και γι’ αυτό αντιδρά σαν να κάνει ό,τι της κατεβαίνει στο κεφάλι.
Εβραίοι
Ποιος είναι ο εχθρός;
Μέχρι τη διάλυση της ΕΣΣΔ το ισραηλινό ζήτημα ανήκε στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Οι Παλαιστίνιοι υποστηρίζονταν από όλους τους αντι-ιμπεριαλιστές στον κόσμο. Στις μέρες μας, η παγκοσμιοποίηση της καταναλωτικής κοινωνίας και η απώλεια των αξιών που συνεπάγεται, προκάλεσαν την έλλειψη συνείδησης για τον αποικιοκρατικό χαρακτήρα του εβραϊκού κράτους
του Τιερί Μεϊσάν
Merkel/Schäuble
«κοιτωντας δεν εβλεπαν και ακουγοντας δεν ακουγαν, διοτι νου και φρονηση δεν ειχαν, αφου ο νους βλεπει και ο νους ακουει, αλλα περνουσαν ολο τον καιρο της ζωης τους σαν θολες μορφες ονειρων, ομοιοι με φαντασματα…και αστοχα ανακατευαν τα παντα, αφου διχως κριση και στην τυχη ηταν η καθε πραξη τους.»
Ο ρόλος της διμορφίας “Merkel/Schäuble” εντός της “Σοβιετικής-Ε.Ε.” και οι εν Αθήναις και Λευκωσία καφενειο-λογούντες και χωρίς κανένα σκίρτημα ζωής αργυρολόγοι έλληνες πολιτικοί!