επαναγορά χρέους

Γιάννης Βαρουφάκης

Τελικά, σε αυτή την χώρα, όσο περισσότερο σκληρά είναι τα μαντάτα τόσο πιο ανόητος θεωρείται ο… αγγελιαφόρος. Γνωρίζω καλά ότι πολλοί έχουν επενδύσει, ψυχολογικά (και κάποιοι επαγγελματικά), στην επιτυχία του περσινού PSI, της επιμήκυνσης πιο πρόσφατα, της επαναγοράς τώρα, της σούπερ δόσης σε λίγο, και εν γένει σε όλα τα κομπογιαννίτικα γιατροσόφια που σκαρφίζεται η τρόικα, και τα οποία αποδέχονται συλλήβδην οι τρεις τελευταίες κυβερνήσεις. Δεν με παρεξένευσε, λοιπόν, η διαπόμπευση του τελευταίου μου άρθρου, με τίτλο Η Θλιβερή Άλγεβρα της Επαναγοράς τόσο από κάποιους αναγνώστες όσο και από τον κ. Γ. Προκοπάκη.

Περισσότερα

Γ. Βαρουφάκης Έχουμε και λέμε: Δαπανώντας (δανεικό) ποσό Π για την επαναγορά ομολόγων, το όφελος του ελληνικού δημοσίου ισούται με Φ = Π επί {(100-x)/x}, όπου Φ είναι τα δις χρέους που θα «καταργηθούν» και x είναι η τιμή επαναγοράς εκφρασμένη ως ποσοστό της ονομαστικής τους αξίας.

Ας δούμε ένα παράδειγμα: Αν (όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί στο Eurogroup), η επαναγορά γινόταν στο 28% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων (δηλαδή, εάν x=28), με τα 10 δις που θα δανειστεί από το EFSF η κυβέρνηση για να αγοράσει τα ομόλογά της από τους ιδιώτες (δηλαδή Π=10) θα πετύχει μείωση του χρέους 25,7 δις. Προϋπόθεση βέβαια για μια τέτοια μείωση είναι, πέραν των 15 δις που εξαναγκάζονται να «πουλήσουν» οι ελληνικές τράπεζες, να πουλήσουν άλλα 25 δις ομολόγων τα hedge funds (από τα 45 δις που διαθέτουν).

Περισσότερα