“Η ελευθερία των συλλογικών διαπραγματεύσεων νοθεύεται δραστικά στην Ελλάδα από τη λειτουργία του συστήματος υποχρεωτικής διαιτησίας. Στην υποχρεωτική διαιτησία προσφεύγει ένα από τα δύο μέρη, χωρίς τη συγκατάθεση του άλλου, όταν αποτύχουν, ουσιαστικά ή τεχνητά, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις. Γιατί η μία πλευρά μπορεί εσκεμμένα να προκαλέσει ναυάγιο των διαπραγματεύσεων, όταν γνωρίζει ότι ο διαιτητής θα της δώσει περισσότερα από ό,τι θα μπορούσε ποτέ να διαπραγματευθεί με τον εργοδότη, πράγμα που συμβαίνει κατά κόρον στην ελληνική πραγματικότητα”.
εργασιακές σχέσεις
Το δουλεμπορικό πλοίο στην Ελλάδα
Οι Κυβερνήσεις παίρνουν εντολές από τους διεθνείς τραπεζίτες και τους δανειστές-τοκογλύφους και εκτελούν τα μνημόνια απαρεγκλίτως και άνευ αντιλογίας. Τα Κοινοβούλια διατηρούνται για να διαφυλάσσεται το τελευταίο «φύλο συκής» της ‘Δημοκρατίας’, ενώ ο ρόλος τους είναι περισσότερο για το «θεαθήναι», να παίζουν το θέατρο του δήθεν διαλόγου – θα έλεγα του παρολόγου – του πειθαναγκασμού και της τελικής συμφωνίας «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ»
του *Αμφικτύωνος