Τι έγινε ρε παιδιά;
…πώς έτσι ξαφνικά βρέθηκαν τόσα πολλά κοιτάσματα;
…Θα φοβόμαστε να σηκώνουμε τις πέτρες μη τυχόν και μας λερώσει το αναβλύζον πετρέλαιο;
…Η εποχή του Υδροχόου θα είναι και εποχή του Υδρογόνου;
Για κάποιον, ο οποίος έζησε τον σχεδιασμό της ψυχροπολεμικής εποχής, οποιαδήποτε είδηση, που αφορά την ανεύρεση νέων κοιτασμάτων πετρελαίου, είναι αν μη τι άλλο μια “λυτρωτική” είδηση. Οι πολίτες του Δυτικού Κόσμου, ζώντας την απόλυτη εξάρτηση των κρατών τους από τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής, θεωρούσαν σωτήρια οποιαδήποτε ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων.
Η τεχνητή —όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται— πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του ’70 είχε “πείσει” ακόμα και τους πιο δύσπιστους ότι η Δύση έπρεπε να συμβιβαστεί με την έννοια της “εξάρτησης” από πόρους, τους οποίους δεν ελέγχει η ίδια. Είχε “πείσει” ακόμα και τους πιο αντιδραστικούς ότι θα πρέπει να υποταχθούν στους Αμερικανούς, γιατί χωρίς αυτούς οι “άθεοι” Σοβιετικοί και οι “άπιστοι” Ισλαμιστές θα τους εκβίαζαν …Θα τους εκβίαζαν με την ποιότητα ζωής τους και πολλές φορές ίσως και με την ίδια τους την επιβίωση, εφόσον η ενεργειακή εξάρτηση από το πετρέλαιο ήταν ολοκληρωτική.