Του Νίκου Κοτζιά
Τώρα που υπάρχει μια απόσταση λίγων ημερών μπορεί να αξιολογηθεί νηφάλια η επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά. Μια τέτοια επαναγορά, για να πετύχει, πρέπει να γίνει αιφνιδιαστικά και στην χαμηλότερη δυνατή τιμή. Στην ελληνική περίπτωση, όπως θα δείξω, αυτή έγινε με τρόπο που συνέφερε τους αετονύχηδες των αγορών και τους τοκογλύφους, σε βάρος των συμφερόντων της χώρας.Η επαναγορά ελληνικών ομολόγων, ανακοινώθηκε πολύ πριν την πραγματοποίησή της ενάντια σε κάθε οικονομική λογική. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στις αρχές του Σεπτεμβρίου με διαρροές που γινόντουσαν για επικείμενη αγορά, η τιμή των ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά -που ως φαίνεται δεν την ήθελαν κυβέρνηση και τροϊκανοί αιφνιδιασμένη- ανέβηκαν από τα 8-14% στα 18%. Μετά τις δηλώσεις Draghi στις 6.9.12. για επικείμενη επαναγορά, η τιμή τους ανέβηκε στο 25%. Με τις ανάλογες δηλώσεις του Schäuble, ανέβηκαν ακόμα περισσότερο, για να φτάσουν στα 35-37% το Δεκέμβριο, οπότε έγινε η επαναγορά. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ενώ μπορούσε να γίνει επαναγορά στο 18% το πολύ, αυτή δεν έγινε ούτε καν στις ήδη ανεβασμένες τιμές που υπήρχαν στις 23.11.12. Αντ’ αυτού, η επαναγορά έγινε στα 35,3-37,3% της ονομαστικής αξίας των ελληνικών ομολόγων. Δηλαδή, οι σπεκουλαδόροι της αγοράς λάμβαναν για κάθε 8 με 14 ευρώ που είχαν ξοδέψει, 35!