Δημήτρης Καζάκης
Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), αποφάσισε στις 19 Ιουλίου ότι η Σλοβενία ενήργησε στο πλαίσιο της νομοθεσίας της ΕΕ όταν επέβαλε ένα κούρεμα περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ για τους πιστωτές του ιδιωτικού τομέα ως μέρος του πακέτου διάσωσης των τραπεζών της το 2013. Η απόφαση αυτή προκλήθηκε από μια ομάδα κατόχους χρέους μειωμένης εξασφάλισης, που θέλησαν να καλύψουν τις απώλειές τους από την κίνηση της Σλοβενίας το Δεκέμβριο του 2013 να ανακεφαλαιοποιήσει τις κυρίως κρατικές τράπεζες της με 3,2 δις ευρώ από τα χρήματα των φορολογουμένων.
Την ίδια στιγμή, περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ αξίας του χρέους μειωμένης εξασφάλισης επίσης διαγράφηκε από αυτές τις τράπεζες. Η κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Αλένκα Μπράτουσεκ και ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας Μπόστιαν Γιάζμπετς είπε κατά τη στιγμή που ενήργησε σύμφωνα με τους κανόνες κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ.
Το 2014, το ανώτατο δικαστήριο της Σλοβενίας ζήτησε την καθοδήγηση του ΔΕΚ σχετικά με το κατά πόσον η ρυθμιστική αρχή μπορεί να απαιτήσει την κατανομή των βαρών, ως προϋπόθεση για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται σε περιόδους κρίσης προς τις τράπεζες. Με την απόφασή του το ΔΕΚ απάντησε θετικά. Κι έτσι όχι μόνο οι “διασώσεις” των τραπεζών μπορούν να συνεχιστούν με λεφτά των φορολογουμένων, όποτε κριθεί αναγκαίο πρώτα και κύρια από την Κομισιόν και την κυβέρνηση του κράτους μέλους, αλλά πριν απ’ αυτό η ρυθμιστική αρχή οφείλει να εφαρμόζει ένα πρόγραμμα bail in, δηλαδή κουρέματος σε βάρος των κατόχων τραπεζικού χρέους μειωμένης εξασφάλισης.
Ποιοί όμως είναι οι κάτοχοι τραπεζικού χρέους μειωμένης εξασφάλισης; Πρωτίστως οι κάτοχοι τραπεζικών ομολόγων και οι καταθέτες. Με άλλα λόγια, όσοι έχουν αγοράσει τραπεζικά ομόλογα, ή άλλα τραπεζικά προϊόντα χρέους (αμοιβαία, κλπ.) είναι οι πρώτοι που θα υποστούν κούρεμα των απαιτήσεών τους. Πόσο; Όσο κριθεί αναγκαίο. Μέχρι και 100% των απαιτήσεών τους. Δεν υπάρχει όριο, ούτε εγγύηση κανενός είδους, όπως τυπικά -δηλαδή στα λόγια – υπάρχει για τις καταθέσεις έως 100 χιλιάδες ευρώ.
Φυσικά, αν δεν αρκέσει αυτό το κούρεμα, τότε το κούρεμα θα συνεχιστεί με τις καταθέσεις. Πόσο; Όσο είναι αναγκαίο. Κι ας λένε ότι οι καταθέσεις μέχρι 100 χιλιάδες είναι εγγυημένες. Κι αν δεν επαρκεί κι αυτό το κούρεμα, τότε η κυβέρνηση οφείλει να ενισχύσει τις τράπεζες με λεφτά των φορολογουμένων. Δηλαδή, μετατρέποντας τις ζημιές των τραπεζών σε χρέος για τους φορολογούμενους.
Με την απόφαση αυτή του ΔΕΚ διευκολύνει τα ευρωπαϊκά όργανα να απαιτήσουν από τις κυβερνήσεις προγράμματα bail in, πριν προχωρήσουν σε νέα ανακεφαλαιοποίηση των “συστημικών” τους τραπεζών με λεφτά των φορολογουμένων. Τον Οκτώβριο που έρχεται πρόκειται να δημοσιοποιηθούν τα αποτελέσματα των τεστ αντοχής των συστημικών τραπεζών της ευρωζώνης.
Ήδη οι πιέσεις προς την Ιταλία και την κυβέρνηση Ρέντζι να προχωρήσει σε κούρεμα πριν την ανακεφαλαιοποίηση των μεγάλων ιταλικών τραπεζών, έχουν ενταθεί. Και μετά την απόφαση του ΔΕΚ εντείνονται ακόμη περισσότερο.
Στο χορό του κουρέματος φαίνεται ότι μπαίνουν και οι τράπεζες της Πορτογαλίας, καθώς από τις αγορές κρίνεται παντελώς ανεπαρκής η κεφαλαιακή τους επάρκεια. Στη θηλιά νέου κουρέματος φαίνεται να βρίσκονται ξανά και οι τράπεζες της Κύπρου. Η εκτόξευση των κόκκινων δανείων έχει περιορίσει δραστικά την κεφαλαιακή τους επάρκεια. Οι αγορές βλέπουν ισχυρή την πιθανότητα να οδηγηθούν κι αυτές σε νέο γύρω κουρέματος μετά τα φθινοπωρινά τεστ αντοχής. Πριν χρειαστεί νέα ανακεφαλαιοποίησή τους με χρέος των φορολογουμένων.
Φυσικά η Ελλάδα με τις τράπεζες να βρίσκονται υπό καθεστώς capital control είναι πρώτη υποψήφια στη σειρά για κούρεμα. Μόνο που το κούρεμα αυτό θα αφορά πρωτίστως τους κατόχους τραπεζικών ομολόγων και αμοιβαίων εσωτερικού και εξωτερικού.
Θα εμφανιστεί πάλι ως ακόμη μια μεγάλη επιτυχία, γιατί με το κούρεμα αυτό υποτίθεται δεν θα χρειαστεί η κυβέρνηση να χρεώσει τους φορολογούμενους. Θα την πληρώσουν αυτοί που τοποθέτησαν ή τοποθετούν τα λεφτά τους σε τραπεζικά προϊόντα χρέους. Ιδιαίτερα όσοι κάνουν το λάθος και φέρουν τις όποιες αποταμιεύσεις τους από το εξωτερικό, εξαπατημένοι από τις διαβεβαιώσεις “χαλαρώματος” του καθεστώτος capital control.
Κι έτσι ένας ακόμη γύρος αγυρτείας και απάτης υπέρ των τραπεζών θα έχει παιχτεί σε βάρος των αφελών. Σε αναμονή του επόμενου. Και μάλιστα τώρα πια με τη βούλα του ΔΕΚ. Άντε μετά να βρεις το δίκιο σου εντός ΕΕ.
Προσέξτε όμως την ευκολία με την οποία το ΔΕΚ, αλλά και οι “θεσμοί” της ΕΕ θεωρούν απολύτως φυσιολογική και νόμιμη τη μονομερή διαγραφή των χρεωστικών απαιτήσεων των τραπεζών. Όταν πρόκειται για τις τράπεζες όλα είναι αυτονόητα, νόμιμα και φυσιολογικά. Ακόμη και η μονομερής διαγραφή του χρέους τους. Μάλιστα υπό καθεστώς τέτοιο ώστε να μην μπορεί κανένας κάτοχος τραπεζικού χρέους να απαιτήσει αποζημίωση.
Όταν όμως πρόκειται για το χρέος ιδιωτών προς τις τράπεζες, ή το χρέος κρατών, δηλαδή ολόκληρων χωρών και λαών, τότε είναι αδιανόητο αυτό που είναι απολύτως αυτονόητο για τις τράπεζες. Μην τολμήσει κανείς και μιλήσει για μονομερή διαγραφή του χρέους των νοικοκυριών, των αγροτών, των μικρομεσαίων, γιατί θα πέσει κυριολεκτικά ο ουρανός να τον πλακώσει. Το ίδιο θα συμβεί και με την υποψία μόνο της μονομερούς διαγραφής του κρατικού χρέους, ώστε να γλυτώσει ένας ολόκληρος λαός το καθεστώς πεονίας.
Όμως μην ανησυχείτε, όπως λένε κι όσοι τρέφουν άγνοια, ή είναι τόσο ανόητοι ώστε να πιστεύουν τους κλακαδόρους του τραπεζικού καρτέλ: Άλλο οι τράπεζες – γι’ αυτές επιτρέπονται όλα. Άλλο οι λαοί, οι χώρες και τα κράτη.
http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2016/07/blog-post_26.html