Σύμφωνα με όσα λέει το Σχέδιο Β:
Στον κεντρικό στρατηγικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, ότι «θα καταργήσουμε το μνημόνιο μέσα στην Ευρωζώνη» απαντάει απόλυτα και αποστομωτικά η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση με μια σειρά πρόσφατα και δεσμευτικά νομοθετήματα.
Πρόκειται για τέσσερις κανονισμούς που αφορούν ειδικά στις χώρες της Ευρωζώνης και υλοποιούν με αυστηρότατους όρους τις προβλέψεις της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) και του Συμφώνου Σταθερότητας για τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών και τη δημοσιονομική πειθαρχία. Οι δύο από αυτούς εκδόθηκαν στα τέλη του 2011, στην πρώτη κορύφωση της ελληνικής κρίσης, λίγο πριν την αντικατάσταση της κυβέρνησης Παπανδρέου από τη συμμαχική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ. Οι άλλοι δύο εκδόθηκαν τον Μάη του 2013, όταν έγινε πια αισθητό ότι οι κρίσεις ελλειμμάτων, χρέους και χρηματοπιστωτικής αστάθειας εξελίσσονται σε μόνιμο χαρακτηριστικό της Ευρωζώνης.
Μέσα από αυτούς τους Κανονισμούς γίνεται εντελώς σαφές ότι αυτό που λέγεται «μνημόνιο» δηλαδή η υπαγόρευση πολιτικών σε όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς τομείς και η καταπάτηση της εθνικής ανεξαρτησίας έχει πάρει πια θεσμικό και διαρκή χαρακτήρα και αφορά σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Πιο αυστηρά και εξοντωτικά μάλιστα σε αυτές που έχουν προσφύγει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, όπως η Ελλάδα, αφού τα πιο ακραία άρθρα αναφέρονται σε αυτές.
Η ίδια εννοιολογία και ορολογία που γνωρίζουμε από το «μνημόνιο» χρησιμοποιείται στις διατυπώσεις που αναφέρονται σε πάγιες διατάξεις, ιδιαίτερα για τις χώρες της Ευρωζώνης: «συντονισμός πολιτικών», «καθοδήγηση» και «στρατηγική καθοδήγηση», «παρακολούθηση» και «στενή παρακολούθηση», «συμμόρφωση», «εποπτεία» και «ενισχυμένη εποπτεία», «συστάσεις», «προειδοποιήσεις», «ειδικός μηχανισμός επιβολής», «επιτόπιες αποστολές» και «τακτικές αποστολές επιθεώρησης», «κυρώσεις» και «πρόσθετες κυρώσεις», «πρόστιμα».
Προκαλεί εντύπωση πως κοινοβουλευτικές δυνάμεις επιμένουν σε ένα τόσο μεγάλο ψέμα προς τον ελληνικό λαό, δηλαδή πως άλλο είναι η Ευρωζώνη άλλο οι μηχανισμοί υπαγόρευσης και επιβολής του «μνημονίου». Ίσως νομίζουν ότι η συνεχής επανάληψη ενός ψέματος το κάνει πιστευτό. Το αποτέλεσμα δυστυχώς είναι να εντείνουν τη σύγχυση μέσα στην κοινωνία και, σε όσους κατανοούν την ταύτιση μνημονίου και Ευρωζώνης, την μοιρολατρία και απαισιοδοξία για την ύπαρξη εναλλακτικής λύσης.
Ο ελληνικός λαός όμως αφυπνίζεται πια και κατανοεί ότι Ευρωζώνη και «μνημόνια» είναι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Και ότι μέσα στην Ευρωζώνη θα έχουμε «μνημόνια» στον αιώνα τον άπαντα. Και ότι υπάρχει εναλλακτική λύση, που απαιτεί όμως ανάμεσα στα άλλα και την έξοδο από το ευρώ.
Ακολουθούν ενδεικτικά αποσπάσματα από τους τέσσερις Κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης ειδικά για τις χώρες του ευρώ.
Κανονισμός (EE) αριθ. 1173 της 16ης Νοεμβρίου 2011 για την αποτελεσματική επιβολή της δημοσιονομικής εποπτείας στη ζώνη του ευρώ.
Προοίμιο 1 «Τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ έχουν ιδιαίτερο συμφέρον και ευθύνη να εφαρμόζουν οικονομικές πολιτικές που προωθούν την εύρυθμη λειτουργία της οικονομικής και νομισματικής ένωσης και να αποφεύγουν πολιτικές που τη θέτουν σε κίνδυνο.»
Πρ.7 «Η Επιτροπή θα πρέπει να διαδραματίζει ισχυρότερο ρόλο στη διαδικασία ενισχυμένης εποπτείας, όσον αφορά τις αξιολογήσεις του κάθε κράτους μέλους, την παρακολούθηση, τις αποστολές επιτοπίως, τις συστάσεις και τις προειδοποιήσεις.»
Πρ.13 « Είναι απαραίτητες πρόσθετες κυρώσεις για να καταστεί πιο αποτελεσματική η επιβολή της δημοσιονομικής επιτήρησης στη ζώνη του ευρώ. Οι κυρώσεις αυτές αναμένεται να ενισχύσουν την αξιοπιστία του πλαισίου δημοσιονομικής επιτήρησης της Ένωσης.»
Πρ.16 «Προκειμένου να αποθαρρυνθεί η παραποίηση, εκ προθέσεως ή εκ βαρείας αμελείας, των στοιχείων του δημοσίου ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, τα οποία αποτελούν ουσιαστικά στοιχεία για το συντονισμό της οικονομικής πολιτικής στην Ένωση, θα πρέπει να επιβάλλεται πρόστιμο στο υπεύθυνο κράτος μέλος.»
Πρ. 20 «Στο διορθωτικό σκέλος του συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, οι κυρώσεις για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ θα πρέπει να έχουν τη μορφή μιας υποχρεωτικής άτοκης κατάθεσης,»
Πρ.22 «Το ύψος της τοκοφόρου κατάθεσης, της άτοκης κατάθεσης και του προστίμου που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να ορίζεται κατά τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται εύλογη κλιμάκωση των κυρώσεων στο προληπτικό και στο διορθωτικό σκέλος του συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και να παρέχει επαρκή κίνητρα για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ ώστε να συμμορφώνονται με το δημοσιονομικό πλαίσιο της Ένωσης.»
Πρ 25 «Θα πρέπει να δοθεί στο Συμβούλιο η εξουσία να εκδίδει μεμονωμένες αποφάσεις για την εφαρμογή των κυρώσεων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.»
Άρθρο 12.1 «Για τα μέτρα που αναφέρονται στα άρθρα 4, 5, 6 και 8, ψηφίζουν μόνο τα μέλη του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύουν κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ και το Συμβούλιο ενεργεί χωρίς να λάβει υπόψη την ψήφο του μέλους του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύει το οικείο κράτος μέλος.»
Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1174 της 16ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με κατασταλτικά μέτρα για τη διόρθωση των υπερβολικών μακροοικονομικών ανισορροπιών στην ευρωζώνη
Προοίμιο 6 «Ειδικότερα, η εποπτεία των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών θα πρέπει να διευρυνθεί πέραν της δημοσιονομικής εποπτείας για να περιλάβει ένα πιο λεπτομερές και επίσημο πλαίσιο, προκειμένου να προλαμβάνονται οι υπερβολικές μακροοικονομικές ανισορροπίες»
Πρ.11 «Η επιβολή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1176/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Νοεμβρίου 2011 για την πρόληψη και διόρθωση μακροοικονομικών ανισορροπιών [6] θα πρέπει να ενισχυθεί με τη θέσπιση τοκοφόρων καταθέσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τη σύσταση για λήψη διορθωτικών μέτρων. Οι καταθέσεις αυτές θα πρέπει να μετατρέπονται σε ετήσιο πρόστιμο στην περίπτωση επανειλημμένης μη συμμόρφωσης με τη σύσταση για αντιμετώπιση των υπερβολικών μακροοικονομικών ανισορροπιών στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας ανισορροπιών. Τα εν λόγω μέτρα επιβολής πρέπει να εφαρμόζονται στα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ.»
Πρ. 12 «Στην περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις συστάσεις του Συμβουλίου η τοκοφόρος κατάθεση ή το πρόστιμο θα πρέπει να επιβάλλονται, έως ότου το Συμβούλιο διαπιστώσει ότι το κράτος μέλος έχει συντάξει σχέδιο διορθωτικών ενεργειών που ανταποκρίνεται επαρκώς στη σύστασή του.»
Πρ. 13 «Επιπλέον, η επανειλημμένη παράλειψη του κράτους μέλους να καταρτίσει σχέδιο διορθωτικών ενεργειών ανταποκρινόμενο στη σύσταση του Συμβουλίου θα πρέπει επίσης να τιμωρείται κατά κανόνα με ετήσιο πρόστιμο, έως ότου το Συμβούλιο διαπιστώσει ότι το κράτος μέλος έχει συντάξει σχέδιο διορθωτικών ενεργειών που ανταποκρίνεται επαρκώς στη σύστασή του»
Πρ.16 «Η διαδικασία επιβολής των κυρώσεων στα κράτη μέλη που δεν λαμβάνουν αποτελεσματικά μέτρα για τη διόρθωση των υπερβολικών μακροοικονομικών ανισορροπιών θα πρέπει να διαμορφωθεί κατά τρόπο, ώστε η επιβολή των κυρώσεων στα κράτη μέλη να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.»
Πρ. 18 «Θα πρέπει να δοθεί στο Συμβούλιο η εξουσία να εκδίδει μεμονωμένες αποφάσεις για την επιβολή των κυρώσεων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό»
Άρθρο 4 «Τα πρόστιμα του άρθρου 3 του παρόντος κανονισμού αποτελούν “άλλα έσοδα” όπως αναφέρονται στο άρθρο 311 της ΣΛΕΕ και διατίθενται στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας.»
Άρθρο 5.1. «Για τα μέτρα του άρθρου 3, ψηφίζουν μόνο τα μέλη του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύουν κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ και το Συμβούλιο ενεργεί χωρίς να λάβει υπόψη την ψήφο του μέλους του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύει το οικείο κράτος μέλος.»
Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 473 της 21ης Μαΐου 2013 σχετικά με κοινές διατάξεις για την παρακολούθηση και την εκτίμηση των σχεδίων δημοσιονομικών προγραμμάτων και τη διασφάλιση της διόρθωσης του υπερβολικού ελλείμματος των κρατών μελών στη ζώνη του ευρώ
Προοίμιο 6 «Με σκοπό την εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η ΣΛΕΕ επιτρέπει τη θέσπιση ειδικών μέτρων στη ζώνη του ευρώ που υπερβαίνουν τις διατάξεις που ισχύουν σε όλα τα κράτη μέλη για να ενισχύσουν το συντονισμό και την εποπτεία της δημοσιονομικής πειθαρχίας τους.»
Πρ. 12 «Ο καθορισμός κοινού δημοσιονομικού χρονοδιαγράμματος για τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ θα πρέπει να συγχρονίσει καλύτερα τις βασικές ενέργειες για την προετοιμασία των εθνικών προϋπολογισμών… Οι δημοσιονομικές πολιτικές των κρατών μελών θα πρέπει να είναι συνεπείς με τις συστάσεις που εκδίδονται στο πλαίσιο του ΣΣΑ και, κατά περίπτωση, με τις συστάσεις που εκδίδονται στο πλαίσιο του ετήσιου κύκλου εποπτείας,»
Πρ.16 «Με σκοπό τον καλύτερο συντονισμό του σχεδιασμού της έκδοσης τίτλων εθνικού δημόσιου χρέους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να γνωστοποιούν εκ των προτέρων στην Ευρωομάδα και στην Επιτροπή τα σχέδιά τους για την έκδοση τίτλων δημόσιου χρέους.»
Πρ.20 «Σε εξαιρετικές περιπτώσεις όπου, μετά τη διενέργεια διαβούλευσης με το οικείο κράτος μέλος, η Επιτροπή εντοπίζει στο σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος ιδιαίτερα σοβαρή απόκλιση από τις υποχρεώσεις δημοσιονομικής πολιτικής που προβλέπονται στο ΣΣΑ, στη γνώμη της για το σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος η Επιτροπή θα πρέπει να ζητεί την υποβολή αναθεωρημένου σχεδίου δημοσιονομικού προγράμματος, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.»
Πρ.24 «Τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ και τα οποία υπόκεινται στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος θα πρέπει να παρακολουθούνται στενότερα με σκοπό να διασφαλίζεται πλήρης, διατηρήσιμη και έγκαιρη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος. Η στενότερη παρακολούθηση μέσω πρόσθετων απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων θα πρέπει να διασφαλίζει την πρόληψη και έγκαιρη διόρθωση των τυχόν παρεκκλίσεων από τις συστάσεις του Συμβουλίου για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος.»
Πρ. 28 « Επίσης, δεδομένου ότι τα δημοσιονομικά μέτρα μπορεί να είναι ανεπαρκή για να εξασφαλίσουν διατηρήσιμη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος, τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ και υπόκεινται σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος θα πρέπει να παρουσιάσουν πρόγραμμα οικονομικής συνεργασίας που να εκθέτει λεπτομερώς τα απαιτούμενα μέτρα πολιτικής και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να εξασφαλισθεί αποτελεσματική και διατηρήσιμη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος, με βάση την πλέον πρόσφατη επικαιροποίηση του εθνικού τους προγράμματος μεταρρυθμίσεων και του προγράμματος σταθερότητάς τους.»
Άρθρο 1 «Ο παρών κανονισμός προβλέπει διατάξεις για τη βελτίωση της παρακολούθησης των δημοσιονομικών πολιτικών στην ζώνη του ευρώ και τη διασφάλιση ότι οι εθνικοί προϋπολογισμοί είναι συμβατοί με την καθοδήγηση οικονομικών πολιτικών που εκδίδεται στο πλαίσιο του ΣΣΑ και του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου για το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών:»
Άρθρο 6.1 «Τα κράτη μέλη υποβάλλουν κάθε χρόνο στην Επιτροπή και στην Ευρωομάδα έως τις 15 Οκτωβρίου το αργότερο το σχέδιο δημοσιονομικού τους προγράμματος για το επόμενο έτος. Το εν λόγω σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος είναι συμβατό με τις συστάσεις που εκδίδονται στο πλαίσιο του ΣΣΑ και, κατά περίπτωση, με τις συστάσεις που εκδίδονται στο πλαίσιο του ετήσιου κύκλου εποπτείας περιλαμβανομένης της διαδικασίας μακροοικονομικών ανισορροπιών όπως ορίσθηκε στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1176/2011 και με τις γνώμες για τα προγράμματα οικονομικής εταιρικής σχέσης που αναφέρονται στο άρθρο 9.»
Άρθρο 7.2 «Η Επιτροπή εκδίδει την γνώμη της εντός δύο εβδομάδων από την υποβολή του σχεδίου δημοσιονομικού προγράμματος. Στη γνώμη της, η Επιτροπή ζητά να υποβληθεί αναθεωρημένο σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος το ταχύτερο δυνατό και σε κάθε περίπτωση εντός τριών εβδομάδων από την ημερομηνία της γνώμης της. Το αίτημα της Επιτροπής αιτιολογείται και δημοσιοποιείται.»
Άρθρο 9.1 «Εάν το Συμβούλιο αποφασίσει σύμφωνα με το άρθρο 126 παράγραφος 6 ΣΛΕΕ ότι σε ένα κράτος μέλος υφίσταται υπερβολικό έλλειμμα, το σχετικό κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή και στο Συμβούλιο πρόγραμμα οικονομικής εταιρικής σχέσης στο οποίο περιγράφει τα μέτρα πολιτικής και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες προκειμένου να διασφαλιστεί μια αποτελεσματική και διατηρήσιμη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος καθώς και μια ανάπτυξη του εθνικού του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και σταθερότητας, λαμβάνοντας πλήρως υπόψη τις συστάσεις του Συμβουλίου σχετικά με την εφαρμογή των ολοκληρωμένων κατευθυντηρίων γραμμών για την οικονομική πολιτική και την πολιτική απασχόλησης του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους.»
Άρθρο 9.6 «Η εφαρμογή του προγράμματος και τα σχετικά ετήσια δημοσιονομικά προγράμματα παρακολουθούνται από το Συμβούλιο και την Επιτροπή.»
Άρθρο 11.2 «Όταν υπάρχει κίνδυνος μη τήρησης της προθεσμίας για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος, η Επιτροπή απευθύνει σύσταση προς το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος σχετικά με την πλήρη εκτέλεση των μέτρων που προβλέπονται στη σύσταση ή στην απόφαση ειδοποίησης που αναφέρεται στην παράγραφο 1, τη λήψη άλλων μέτρων, ή και τα δύο, εντός προθεσμίας συμβατής με την προθεσμία για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος»
Άρθρο 11.3 « Εντός της προθεσμίας που προβλέπεται από τη σύσταση της Επιτροπής η οποία αναφέρεται στην παράγραφο 2, το σχετικό κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τα μέτρα που λαμβάνονται για την υλοποίηση αυτής της σύστασης μαζί με τις εκθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 10 παράγραφος 3».
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 472 της 21ης Μαΐου 2013 για την ενίσχυση της οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας των κρατών μελών στη ζώνη του ευρώ τα οποία αντιμετωπίζουν ή απειλούνται με σοβαρές δυσκολίες αναφορικά με τη χρηματοοικονομική τους σταθερότητα
Προοίμιο 3 «Η οικονομική και χρηματοοικονομική ολοκλήρωση όλων των κρατών μελών και ιδιαίτερα εκείνων με νόμισμα το ευρώ απαιτεί ενισχυμένη εποπτεία, προκειμένου να αποφευχθεί η μετάδοση των επιπτώσεων από ένα κράτος μέλος που αντιμετωπίζει ή απειλείται από σοβαρές δυσκολίες αναφορικά με τη χρηματοοικονομική του σταθερότητα στην υπόλοιπη ζώνη του ευρώ και, ευρύτερα, στην Ένωση στο σύνολό της.»
Πρ.5 «Ένα κράτος μέλος με νόμισμα το ευρώ θα πρέπει να υποβάλλεται σε ενισχυμένη εποπτεία σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό όταν αντιμετωπίζει ή απειλείται από σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ταχεία επιστροφή του σε κανονική κατάσταση και να προστατευθούν τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ από πιθανά δυσμενή δευτερογενή αποτελέσματα.
Πρ.8 «Τα κράτη μέλη που υπόκεινται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας θα πρέπει να μπορούν επίσης να θεσπίζουν μέτρα για την αντιμετώπιση των αιτίων ή των πιθανών αιτίων των δυσχερειών τους. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλες οι συστάσεις που τους γίνονται στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος ή της διαδικασίας για τις υπερβολικές μακροοικονομικές ανισορροπίες.»
Πρ.17 « Όταν λαμβάνεται απόφαση δυνάμει του παρόντος κανονισμού ότι κράτος μέλος δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που περιέχονται στο οικείο πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής και με βάση γεγονότα και αναλύσεις καθίσταται σαφές ότι χρειάζεται μηχανισμός που να εξασφαλίζει την τήρηση των υποχρεώσεων έναντι των πιστωτών του και τη σταθεροποίηση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής του κατάστασης, η Επιτροπή καλείται να υποβάλει προτάσεις για τέτοιο μηχανισμό.»
Άρθρο 2.1 «Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να θέσει υπό ενισχυμένη εποπτεία ένα κράτος μέλος το οποίο αντιμετωπίζει ή απειλείται από σοβαρές δυσκολίες αναφορικά με τη χρηματοοικονομική του σταθερότητα, που ενδέχεται να έχουν δυσμενείς δευτερογενείς επιπτώσεις σε άλλα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ.»
Άρθρο 3.1 « Το κράτος μέλος που υπόκειται σε ενισχυμένη εποπτεία, μετά από διαβούλευση και σε συνεργασία με την Επιτροπή, η οποία ενεργεί σε συνεννόηση με την ΕΚΤ, τις ΕΕΑ, το ΕΣΣΚ και, όπου είναι σκόπιμο, το ΔΝΤ, εγκρίνει μέτρα που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των πηγών ή των δυνητικών πηγών των δυσκολιών.»
Άρθρο 3.2 « Η στενότερη παρακολούθηση της δημοσιονομικής κατάστασης που ορίζεται στο άρθρο 10 παράγραφοι 2, 3 και 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 473/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, σχετικά με κοινές διατάξεις για την παρακολούθηση και την εκτίμηση των σχεδίων δημοσιονομικών προγραμμάτων και τη διασφάλιση της διόρθωσης του υπερβολικού ελλείμματος των κρατών μελών στη ζώνη του ευρώ ( 3 ) εφαρμόζεται σε κράτος μέλος που υπόκειται σε ενισχυμένη εποπτεία, ασχέτως της ύπαρξης υπερβολικού ελλείμματος στο εν λόγω κράτος μέλος. Η έκθεση που καταρτίζεται βάσει του άρθρου 10 παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού υποβάλλεται σε τριμηνιαία βάση.»
Άρθρο 3.3γ « Υποβάλλεται σε τακτικές εκτιμήσεις των εποπτικών ικανοτήτων του επί του χρηματοπιστωτικού τομέα στο πλαίσιο ειδικής αξιολόγησης από ομοτίμους, που διενεργείται από την ΕΚΤ, υπό την εποπτική ιδιότητά της, ή, όταν είναι σκόπιμο, από τις αρμόδιες ΕΕΑ·»
Άρθρο 3.5 «. Η Επιτροπή, σε συνεννόηση με την ΕΚΤ και τις αρμόδιες ΕΕΑ και, όταν είναι σκόπιμο, το ΔΝΤ, πραγματοποιεί τακτικές αποστολές επιθεώρησης στο κράτος μέλος που υπόκειται σε ενισχυμένη εποπτεία, προκειμένου να επαληθεύσει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί από το εν λόγω κράτος μέλος όσον αφορά την εφαρμογή των μέτρων που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2, 3 και 4.»
Άρθρο 7 «Όταν ένα κράτος μέλος αιτείται χρηματοδοτική συνδρομή από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη ή τρίτες χώρες, το ΕΜΧΣ, το ΕΜΣ, το ΕΤΧΣ ή το ΔΝΤ, συντάσσει, σε συμφωνία με την Επιτροπή, που ενεργεί σε συνεννόηση με την ΕΚΤ και, όπου είναι σκόπιμο, με το ΔΝΤ, σχέδιο προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής το οποίο βασίζεται σε και υποκαθιστά οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα οικονομικής εταιρικής σχέσης δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 473/2013 και περιλαμβάνει ετήσιους δημοσιονομικούς στόχους.»
Άρθρο 9 «Τα κράτη μέλη λαμβάνουν, όταν χρειάζεται, μέτρα, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή και σε συνεννόηση με την ΕΚΤ και, όπου είναι σκόπιμο, με το ΔΝΤ, για την ενίσχυση της απόδοσης και της αποτελεσματικότητας των εισπρακτικών μηχανισμών και την καταπολέμηση της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής, προκειμένου να αυξήσουν τα φορολογικά τους έσοδα.»
Άρθρο 14.1 «Τα κράτη μέλη παραμένουν υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75 % της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει ληφθεί από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη, τον ΕΜΧΣ, τον ΕΜΣ ή το ΕΤΧΣ. Το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της άσκησης εποπτείας μετά το πρόγραμμα σε περίπτωση που εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα του οικείου κράτους μέλους.»
Άρθρο 14.3 «Η Επιτροπή πραγματοποιεί, σε συνεννόηση με την ΕΚΤ, τακτικές αποστολές επιθεώρησης στο κράτος μέλος υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα, προκειμένου να εκτιμήσει την οικονομική, δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική του κατάσταση.»