ΙΟΒΕ Στο πρώτο δίμηνο του τρέχοντος έτους, ο Κρατικός Προϋπολογισμός παρουσίασε έλλειμμα €789 εκατ., έναντι ελλείμματος €495 εκατ. την αντίστοιχη περίοδο του 2012. Η επιδείνωση αυτή, της τάξης των €294 εκατ., επήλθε, παρά τη βελτίωση του πρωτογενούς πλεονάσματος από €368 εκ. το 2012 σε €487 εκ. το 2013, αποκλειστικά από τις αυξημένες πληρωμές για τόκους κατά €413 εκ[1]. Σημειώνεται ότι οι ενδεικτικοί στόχοι[2] για καθαρό και πρωτογενές έλλειμμα σε αυτό το χρονικό διάστημα ήταν €3,4 δισεκ. και €1,2 δισεκ. αντιστοίχως, άρα τα αποτελέσματα είναι πολύ καλύτερα του αναμενομένου.
Δαπάνες
Οι πρωτογενείς δαπάνες του Τακτικού Προϋπολογισμού παρουσιάζουν μείωση €832 εκατ. (πίνακας 2.7) Η μείωση αυτή προκύπτει κυρίως από τις εξής μεταβολές:
α) Μείωση των δαπανών για αποδοχές και συντάξεις κατά €150 εκατ.. Η μείωση αυτή αντιστοιχεί σε ρυθμό –4,6%, ο οποίος υπολείπεται του ετήσιου ρυθμού-στόχου, αλλά αυτό πρέπει να οφείλεται στο γεγονός ότι το πρώτο δίμηνο δεν είχαν εφαρμοστεί οι πρόσφατα νομοθετημένες περικοπές (π.χ. ειδικά μισθολόγια).
β) Μείωση των δαπανών για τη χρηματοδότηση κοινωνικών δαπανών κατά €995 εκατ.. Η μείωση αυτή είναι πολύ υψηλότερη από αυτή που προβλέπεται σε ετήσια βάση στον προϋπολογισμό και αναμένεται να υποχωρήσει, καθώς οι χρηματοδοτικές ανάγκες των ασφαλιστικών ταμείων θα αυξάνονται στη διάρκεια του έτους.
γ) Αύξηση των λειτουργικών και λοιπών δαπανών κατά €321 εκατ. (+35,8% έναντι ετήσιου στόχου για σταθεροποίησή τους).
Η αύξηση αυτή οφείλεται κατά μείζονα λόγο σε έκτακτη επιχορήγηση €66 εκατ. προς τους ΟΤΑ και στην αύξηση των επιδοτήσεων προς τους αγρότες κατά €112 εκατ. (αντικριζόμενη δαπάνη), καθώς και στις αυξήσεις των επιχορηγήσεων διεθνών οργανισμών και διάφορων καταναλωτικών δαπανών. Συγχρόνως, υψηλή αύξηση παρουσιάζουν οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, αν και υπολείπονται αρκετά του σχετικού στόχου στο αρχικό δίμηνο του 2013. Συνολικά, οι πρωτογενείς δαπάνες του Τακτικού Προϋπολογισμού διαμορφώνονται σε επίπεδα €226 εκατ. χαμηλότερα από τους στο-χους. Γενικά, οι ενδείξεις είναι ότι οι δαπάνες, παρά τις συγκυριακές αποκλίσεις από τους ετήσιους ρυθμούς μεταβολής που παρουσιάζουν προς το παρόν, θα συγκρατηθούν σε επίπεδα κοντά στα προϋπολογισθέντα, με το μόνο, ίσως, σημαντικό κίνδυνο να προέρχεται από τις επιχορηγήσεις του ασφαλιστικού συστήματος, αν επιδεινωθεί κι άλλο η μείωση της απασχόλησης και δεν αποκατασταθεί στη συνέχεια του έτους η πληρωμή των εισφορών.